QəZƏNFƏr paşayev
Yüklə 1,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
212 Dilimiz sözə yaraşır. Sətirlərin şəfəqləri Oxuyan gözə yaraşır. və ya: R Rəngi – göy, yaşıl, qırmızı, Yada salır soyumuzu. Müqəddəsdir bayrağımız, Azadlığın dan ulduzu. Şairin “Şəhidlər” şərqisi uşaqların, eləcə də gənclərin vətənpərvərlik ruhunda tərbiyəsində əhəmiyyətlidir: Yurdumuza yaraşıq, Vüqarı dağ şəhidlər. Qara torpaq altında Ey üzü ağ şəhidlər! Vətənin yaddaşında Həmişə sağ şəhidlər. Şairin “Kənd muzeyi” şeiri həm uşaqların dərk edəcəyi sadə dildə yazılmış, həm də indi leksikonumuzdan çıxmağa üz tutmuş çoxlu sözlər işlənmişdir. On bənddən ibarət şeirin altı bəndini 213 burada verməyi münasib bildim: Babaların tüfəngi, Papağı var muzeydə. Güllədən paralanmış Bayrağı var muzeydə. Dəyişib neçə dövran, Dolanıb, dönüb zaman. Nənələrin saxsıdan, Bir də paslı dəmirdən Çırağı var muzeydə. Bu kotandır, bu da xış, Bir vaxt şöhrəti varmış. Yerin bağrını yarmış, İndi də mürgü vurub, Yatmağı var muzeydə. Körük ilə yanaşı, Qədim dəyirman daşı. Bilinməz onun yaşı. Təknəsi, çaxçaxı var, Çanağı var muzeydə. Şana, kürək, bel, dəhrə, Şam ağacından nəhrə. 214 Bu da ki, köhnə cəhrə... Dişində əlçim qalmış, Darağı var muzeydə. Neçə aşığın sazı, Neçə şairin sözü, Neçə igidin izi, Sorağı var muzeydə. Babaların tüfəngi, Papağı var muzeydə. Mənə belə gəlir ki, bu şeir etnoqrafiya və folklor baxımından, uşaqlara yeni biliklər vermək, dilimizin zənginliklərindən bəhrələnmək baxımından böyük əhəmiyyət kəsb edir. Axıcı və valehedici dildə yazılmış bu şeir dərslikləri bəzəmək gücünə malikdir. Şairin “Quzular dağa çıxdı” adlı oğlu İlhama ithaf etdiyi poeması vardır. Poema yeddilik üstündə qurulmuşdur. Quzu otaran çoban uşaqları ətrafına yığıb, onlara sevdiyi işindən məhəbbətlə söz açır: Tütəyim var, sazım var, Xoş səsim, avazım var. 215 Kölgəliyə toplaşın, Sizə çoxlu sözüm var. Mən bir quzu çobanı, Dağın, daşın soltanı. Ad qazanıb almışam Döşümdəki nişanı. Çay keçib dağ aşmışam, Quzuya söz qoşmuşam. Qulaq asın oxuyum, Aşıq kimi coşmuşam – - deyə dağlardan, bulaqlardan, təbiətdən, insan əməyindən, düzlərdən, çəmənlərdən, çobanlıq həyatından, binələrdən, çadırlardan danışır: Adımız-sanımız var, Hünər dastanımız var. Çadır kitabxanamız, Maşın dükanımız var – - deyə bəyan edir. Şairin “Quzular dağa çıxdı” poemasını oxuduqca adam özünü çobanın yanında – dağlarda hiss edir. Bu isə şairin qələminin 216 qüdrətindən xəbər verir. Şairin həm məna, məzmun və həcminə görə poemaya bənzər “Gopçular” əsərində bir çox uşaqlara xas özünüöymə kimi naqis xüsusiyyətdən söz gedir: ... Tural dedi: mən güclüyəm, Vüsal dedi: mən güclüyəm. Tural dedi: lap yekə ayını da Mən yıxaram, Götürüb yerə çaxaram. Vüsal dedi: mən ayını aşıraram, Bir çeçələ barmağımla Yuvasını uçuraram... Tural dedi: yaxşı, yaxşı, Çox da belə gop eyləmə, Quyruqlu yalan söyləmə. Hünərin var bu saatca Tez ol, dur gedək meşəyə... Özlərini öyə-öyə, Döşlərinə döyə-döyə... Onlar təpədən aşdılar, Ağaclığa yanaşdılar. Ağacların arasından 217 Qəfil bir qaraltı çıxdı. Moo-moo deyə-deyə Boylandı onlara baxdı, Onlar qorxudan əsdi, Geri qaçmağa tələsdi... Dönüb geriyə baxmadan Qaçırdı özünü öyən Bu iki gopçu pəhləvan... Kəndə yetişdilər daha, Çatdılar, şükür Allaha... Dallarınca gələn nədir? Bəs o qıllı ayı hanı? Darvazanın qabağına Gəlib çatdı moo-moo – qara balağ – Camışlarının balası... Turalın da, Vüsalın da Üz-gözündən tər töküldü, Bir də gopçu pəhləvanlar Özlərini öymədilər, Döşlərinə döymədilər. Şairin bu şeiri tərbiyəvi əhəmiyyəti olmaq baxımından fərqlənir. Məlumdur ki, uşaq ədəbiyyatının məqsəd və 218 vəzifəsi uşaq və gənclərin etik və estetik tərbiyəsini düzgün istiqamətləndirmək, milli və bəşəri ideyaları, insana xas olan vətənpərvərlik, humanizm, dostluq, sədaqət, doğruluq, tələbkarlıq kimi keyfiyyətləri aşılamaq və s.-dən ibarətdir. Çəkinmədən deyə bilərik ki, şair Hüseyn Kürdoğlunun həyat hadisələrini poetik dillə tərənnüm edən uşaq şeirləri bu ülvi ideyaların təbliğinə xidmət edir. 219 Şairin əbədi məhəbbəti Dahi Səməd Vurğun “Aygün” poemasında doğru deyibmiş: “Məhəbbətin nə ilki, nə sonu var”. Sən demə, heyranlıqla qələmə aldığım Hüseynin ilk məhəbbəti şairin əbədi məhəbbətilə qoşalacaqmış. Onun əsl məhəbbəti IV kursda oxuyanda başlayıb və “Hüseyn-Fəridə” dastanı yaranıb. Fəridə xanımın şairin “Sənə könül bağladım” kitabına yazdığı, oxuduqca insanı haldan-hala salan, kədər və sevinc dolu “Sevgi dastanı” adlı ön sözdə oxuyuruq: “Bizim sevgi dastanımız 1956-cı ildə universitetdə keçirilən bir poeziya axşamında doğulub. Filologiya fakültəsinin jurnalistika şöbəsinin 1-ci kursuna qəbul olunan qubalı bir qızın tələbə dəftərinə yazdığı ilk qələm təcrübələrini qorxa-qorxa, ürəyi əsə-əsə, qoşmaları universitet tələbələrinin dilindən düşməyən, IV kurs-da oxumasına baxmayaraq artıq ədəbi dairələrdə bir şair kimi yaxşı tanınan, mərkəzi mətbuatda və almanaxlarda şeirləri dərc oluan Hüseyn Yüklə 1,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|