QəZƏNFƏr paşayev
Yüklə 1,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Məhəbbət şeirləri, qadınlar günü münasibəti ilə Fəridə xanıma həsr etdiyi şeirlər, hər kitabı çıxanda ilk nüsxəsini Fəridə xanıma avtoqrafla
- Bəyənmir məni
- Könül bağladım
220 Kürdoğluya rəy demək üçün təqdim etdiyi gündən başlayıb 47 illik bu dastan. Bir gündən sonra həmin dəftərə rəy əvəzinə “Gözlərin” şeirini yazıb mənə qaytardı Hüseyn. Beləcə başladı sevgi, arzu, ümid, həsrət dolu günlərimizin nəğmələri. Hüseynin hər gün ürək qapımı döyən odlu-alovlu, giley-güzarlı misraları, mənim şeir adına düzüb-qoşduğum cavablar... Üç ildən sonra Hüseynin doğulub boya-başa çatdığı, gülündən-çiçəyindən, daşından-qayasından ilham al--dığı La-çından mənim ata yurdum Qubaya toy karva-nı gəldi. Ömür-gün sevdamız başladı...” Hüseyn Kürdoğlunun Fəridə xanıma həsr etdiyi, 1-ci kurs tələbəsinin qapısını döyən, bir elçiyə dönən ilk şeiri – ”Gözlərin” 1956-cı ilin noyabrında yazılıb: Gəl and içək bir müqəddəs ilqara, Nur çiləsin bu peymana gözlərin. Doğru sözün bəndəsiyəm əzəldən, Çəksin məni imtahana gözlərin... Maraqlıdır ki, həmin noyabr ayında gənc şair Fəridə xanıma daha altı şeir həsr etmişdi: 221 “Tapılmaz”, “Söz ayrılığı”, “Təcnis”, “Könlüm”, “Bülbülün naləsi gülü yandırar” və “Dadı şirindir”. Bu şeirlərdə və sonralar yazdığı şeirlərin bəzisində şair Fəridə xanımın gözlərindən söz açır: Könül deyir bu dünyada sənintək, Qədir bilən mehribanım tapılmaz. Xumar gözün od salmasa bağrıma, Söz mülkündən bir nişanə tapılmaz. Az müddət ərzində o, Fəridə xanımın şəninə on yeddi şeir yazdı. Hüseyn Kürdoğlu bu şeirləri yazanda Fəridə xanımla hələ əhd-peyman bağlaya bilməmişdi. Şairin ömrü boyu Fəridə xanıma həsr elədiyi şeirləri dörd bölməyə ayırmaq olar: Məhəbbət şeirləri, qadınlar günü münasibəti ilə Fəridə xanıma həsr etdiyi şeirlər, hər kitabı çıxanda ilk nüsxəsini Fəridə xanıma avtoqrafla hədiyyə etdiyi kitablar, hər il ad günü münasibəti ilə Fəridə xanıma ünvanladığı şeirlər. Məhəbbət şeirləri. Fəridə xanıma sonsuz mə-həbbəti onu nəğməkar şair etmişdi. Bütün 222 poezi-y-a-sı dilinin şirinliyi və axıcılığı ilə seçilən Hüseyn Kürdoğlunun nəğmələri başqa aləmdir, sanki bəs-tədilər. Şairin “Məhəbbət yetim qalanda”, “Bu gün elə kövrəyəm ki”, “Nazında yalan yeri var”, “Bir bəladır göz mənə”, “Niyə məndən qaçırsan”, “Qoy dolanım bu dağların başına”, “Xətrimə dəymə”, “Ay mənim qarabuğdayım”, “Dolanırsan başıma sən” və s. şeirlərinə yazılmış nəğmələr arasında Fəridə xanıma ürəyini təzəcə açdığı, hələ cavab ala bilmədiyi, intizarlı günlərdə qələmə aldığı “Bə-yənmir məni” və “Könül bağladım” kimi nəğmələr də vardır. Universitetin IV kurs tələbəsi Hüseyn Kürdoğlunun yazdığı nəğmələr çox tez dillər əzbərinə çevrilirdi. Müğənni və bəstəkar Qulu Əsgərov mahnı bəstələdiyi və oxuduğu təkrarsız “Bəyənmir məni” və “Könül bağladım” mahnıları indinin özündə belə toyda, nişanda, tədbirlərdə sevilə-sevilə oxunur. Nəğməyə dönmüş bu şeirlər məlhəm kimi adama rahatlıq gətirir. Fikrimi təsdiq üçün hər iki nəğməni poeziyasevərlərə və tədqiqatçılara təqdim edirəm. 223 Bəyənmir məni Bir leyli gözlünün oduna yandım, Saralıb-soluram, bəyənmir məni. Bircə yol qanrılıb yana baxanda Min ilham alıram, bəyənmir məni. Mənə əl eyləyib çağırır özü, Çatılır qaşları, doluxur gözü. Verdiyi vədəni, dediyi sözü Yadına salıram, bəyənmir məni. Fikirli oturur, fikirli durur, Açılmış telini qatara vurur. Baxır uzaqlara boynunu burur, Qeydinə qalıram, bəyənmir məni. Dinib danışmayır o dilbər sona, Çəkdiyim cəfalar yetərmi sona, Ayrısı çor desə, can deyər ona, Mən qurban oluram, bəyənmir məni. noyabr, 1956 Könül bağladım Maral gəzər dağ üstə, 224 Bülbül uçar bağ üstə. Niyə məndən qaçırsan, Dağ çəkirsən dağ üstə. Getmə, getmə, maralım, Nə ki dərdin var, alım. Gözünə düz baxmasam, Gözlərimdən saralım. Sözün mənə qənd olar, Rəqibə rişxənd olar. Bülbül də gül bağında, Bircə gülə bənd olar. Sev ki, sevən mərd olar, Sevməyən namərd olar. Sevəsən verməyələr, Onda yaman dərd olar. Qoşa xalın zil qara, Kipriyində mil qara. İnanmasan eşqimə, And içərəm ilqara. Sənə könül bağladım, Çaylar kimi çağladım. 225 Mən səni bir duyğutək, Ürəyimdə saxladım. Sevgilini qınama, İnanırsan sınama. Dolanaram başına Gəlin olsan anama. 15 oktyabr, 1957 Şair Fəridə xanımla evlənəndən sonra da ona nəğmələr qoşmaqdan yorulmurdu. Bəzən giley-güzar da olurdu. Bu baxımdan “Xətrimə dəymə” maraq doğurur: Bir gözələ baxan kimi, Ha deyirsən korlanmışam. Yaralayıb sözün məni, Qubarlanıb qorlanmışam. Gözəlləri şad görəndə, Dərdə-qəmə yad görəndə, Yanaqlarda od görəndə Şölə çəkib nurlanmışam. Gəl xətrimə dəymə, gülüm, Qaşlarını düymə, gülüm. Yüklə 1,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|