I ölkəşünaslıq qurultayının qərarı ilə türkoloji yarımbölmə
tarix-etnoqrafiya bölməsindən ayrılır və müstəqil bölməyə
çevrilir, lakin Ə.Haqverdiyev bu sahədən əlaqəsini kəsmir, axıra
qədər dilçilərlə əməkdaşlıq edir. Bunu 1930-cu ildə I cildi nəşr
olunmuş «Azərbaycan türk xalq şivələri lüğəti»nin «…tərtibi
işində mütəşəbbüs rolunu oynayan və onu qövldən felə çıxaran
işçilərin adları» arasında Ə.Haqverdiyevin adının olması da təsdiq
edir.
Bütün bunlar göstərir ki, Ə.Haqverdiyev bu dövrdə dilçi
alimlərlə daha yaxın əlaqə və münasibətdə olmuş, dil
məsələlərinin müzakirələrində mərkəzi mövqe tutmuşdur. Onun
«Ədəbi dilimiz haqqında» adlı dəyərli məqaləsini də bu
hadisələrin ümumi nəticəsi hesab etmək olar.
ƏDƏBİ-BƏDİİ DİL VƏ MƏTBUAT DİLİ
Ə.Haqverdiyev həmin məqaləsində ədəbi dilin inkişafında
bədii ədəbiyyatın və mətbuatın rolundan, əlifba, orfoqrafiya,
terminologiya məsələlərindən danışır, ədəbi dilin inkişafına mane
olmuş və mane olmaqda davam edən bəzi nöqsanları qeyd edir.
O, danışdığı məsələlər barəsində müstəqil fikir yürüdür, ədəbi dil
ilə əlaqədar müzakirələrin daha ciddi və qızğın aparılmasını
istədiyi üçün deyir: «Mənim aşağıda yazdığım sözlər mübahisəyə
səbəb olarlarsa, daha gözəl».
).
раз удинский могут быть сочтены за такое участие
2.
,
Желательно знать конкретное в чем и как должно выразится
мое учас
(
).
тие Если мое первое предложение ошибочно
3.
На всякий случай я уже сделал заявление в Академию Наук о ко-
ман
(
)
дировании меня чтобы получить разрешение ехать на четыре
неде
ли в Азербайджан и вообще на Кавказ и от ответа Общест
ва и
возможнос
,
ти ехать будет зависеть как я использую командировку
.
или использую ее вообще
.
С отменным уважением Марр
,
В числе прочего я расчитываю что на месте мне будет обеспе-
чено по
.
. 31
1924
.
».
мещение Марр марта
года Ленинград
73
Məqalədə Azərbaycan ədəbiyyatının XIX əsrdə və XX əsrin
əvvəllərindəki inkişaf yolu və bu ədəbiyyatın öz inkişafı dövründə
Azərbaycan ədəbi dilinə böyük təsiri əsasən düzgün xarakterizə
edilmişdir.
Ə.Haqverdiyev ədəbi dilin zənginləşməsində,
səlisləşməsində bədii ədəbiyyatın mühüm rola malik olduğunu
bilirdi; o həm də aydın başa düşürdü ki, ədəbi dilin xalq dilinə
daha çox yaxınlaşması, ədəbi dil ilə xalq dili arasındakı
uçurumun ləğv edilməsi üçün nəsrlə yazılmış əsərlər şerə
nisbətən daha çox iş görə bilər. O, ədəbi dilimizin inkişafında
poeziyanın uzunmüddətli rolunu inkar etmirdi, lakin milli ədəbi
dilin ümumxalq dili əsasında zənginləşməsində nəsr üslubunun
əvəzsiz roluna daha çox ümid bəsləyirdi. Azərbaycan
ədəbiyyatında isə, məlum olduğu üzrə, bədii nəsrin tarixi qısadır,
əsasən, XIX əsrin ikinci yarısından – M.F.Axundovdan başlayır.
Axundovun əsərlərindən sonra yenidən poeziya davam edir.
Yalnız 90-cı illərdə yeni nasir və dramaturqlar yetişir ki, bunların
da yaradıcılığı daha çox 1905-ci il inqilabından sonra yüksəlir.
Beləliklə, Azərbaycanda nəşr olunmuş bədii nəsr nümunələri az
idi və bu mənada ədib yazırdı ki, 1905-ci il inqilabınadək «…
Azərbaycanda ədəbiyyat yoxluğunu cürətlə etiraf etmək olar.
Nərimanov, Qənizadə və mənim tərəfimdən beş-üç kitabça bu-
raxılmışdısa da, bunlar dəryada bir qətrə hesab oluna bilərdilər».
Yeni realist ədəbiyyatın banisi M.F.Axundovun ədəbi dil sa-
həsində xidməti, prof. B.Çobanzadənin qeyd etdiyi kimi, bütün
türk-tatar dilləri üçün yeni bir hadisə idi.
25
Axundovun işinin
görkəmli davametdiricilərindən olan Ə.Haqverdiyev öz böyük
sələfinin elm, mədəniyyət və dil sahəsində xidmətlərini düzgün
qiymətləndirmiş, onun böyük novatorluğu haqqında yazmışdır:
«O zaman (XIX əsrin ortalarında – Q.K.) Azərbaycan ədəbiyyatı
nə vəziyyətdə idi? İranın lirik şairləri Sədi və Hafizin təsiri altında
inkişaf edən poeziya qəzəllərdən, varlı şəxslərə həsr edilən
mədhiyyələrdən ibarət idi. Müftəxor şairlər varlıların ətrafında fır-
fır fırlanırdılar. Ədəbiyyatın başqa formaları haqqında nə
25
.: . . . .
. «
Бах Б Ч о б а н з а д я М Ф Ахундовда азяри лящъяси Маариф
», 1928, 3,
.6.
ишчиси
№ сящ
74
şairlərin, nə də ki xalqın təsəvvürü var idi. Belə bir zamanda
Mirzə Fətəli dram ədəbiyyatının nümunəsini yaratdı».
26
Ə.Haqverdiyev başqa bir məqaləsində yazır: «Mirzə Fətəli
Axundovun onun yolunu davam etdirənlər üçün nümunə olan
pyesləri ona görə qiymətlidir ki, bu pyeslərdə son dərəcə gözəl
tiplər və təmiz xalq dili vardır».
27
Ə.Haqverdiyev M.F.Axundovun bədii əsərlərinin dilindən
danışarkən onun dramları ilə «Aldanmış kəvakib» hekayəsinin
dili arasında müəyyən fərq olduğunu qeyd edir və göstərir ki,
böyük ədib öz komediyalarını «…Azərbaycanın el dilində yazmış,
hekayə isə fars əlfazının və ibarələrinin çoxluğundan lüğətsiz
çətin oxunur».
28
Ə.Haqverdiyev Mirzə Fətəlinin öz bədii yaradıcılığı ilə ədəbi
dilimizə xidmətini düzgün təyin edə bilmiş, bununla da,
ümumiyyətlə, ədəbi dilimizin inkişafında XIX əsrin ortalarındakı
Azərbaycan ədəbiyyatının rolunu doğru qiymətləndirmişdir.
O, «Ədəbi dilimiz haqqında» məqaləsində Azərbaycan
mətbuatı tarixinə də nəzər salmış, sosialist inqilabına qədərki
dövrdə nəşr olunmuş bəzi qəzet və jurnalların dilinə öz
münasibətini bildirmişdir.
Müəllif XIX əsrdə Azərbaycanda qəzet və jurnal nəşrinin
zəifliyini çar hökumətinin ucqarlardakı siyasəti ilə əlaqələndirir,
göstərir ki, çar hökuməti 70-80-ci illərdə iki-üç qəzetin nəşrinə
icazə verdisə də, onların nəşrini tezliklə dayandırdı. Onun
fikrincə, XIX əsrdə mətbuatın zəif inkişafına bir səbəb də mətbəə
yoxluğu idi: «Türklərin bir mətbəəsi yox idi, quberniya
mətbəəsində türk hürufatı var idisə, o da xırda elanlar tərcüməsi
üçün olub, bərbad bir halda idi». Ə.Haqverdiyev ədəbi dilin
inkişafında mətbuat dilinin rolunu yüksək qiymətləndirir,
26
. .
.
Я Щ а г в е р д и й е в Сечилмиш ясярляри II
,
, 1957,
ъилд Бакы
. 362.
сящ
27
. .
.
Я Щ а г в е р д и й е в Сечилмиш ясярляри II
,
, 1957,
ъилд Бакы
.396.
сящ
28
. .
,
.
Я Щ а г в е р д и й е в Ядяби дилимиз щаггында ялйазмасы
.2
сящ
75
Dostları ilə paylaş: |