83
sinin qvardiyasında və ordusunda onlar da xidmət
etmişlər. Xalaclar səlcuq-oğuz tayfa birliyinə daxil
idi. Səlcuqlar dövründə onların bir qismi İrana,
oradan da Azərbaycana gəlmişdir. Yaxın Şərqin fəth
edilməsində (XII-XVIII əsrlər) iştirak etmiş xalac-
ların bir hissəsi indi də İranda və Türkmənistan
ərazisində yaşayır. XIX əsrin ikinci yarısında xalac-
lar Cavad qəzasında yaşayır və maldarlıqla məşğul
olurdular. XIX əsrdə onlar 27 tirədən ibarət idi.
Xalac sözü Azərbaycan toponimiyasında omonim
yer adlarındandır. Xalac haqqında Əbülqazi Bayan-
dır xanın nəql etdiyi rəvayətdən bir parçanı oxu-
cuların nəzərinə çatdırmaq istəyirəm.
“...Xələc tayfası da qədimdən Xorasanda və
İraqda yaşamış qədim türk tayfalarından biridir.
Monqol hücumları zamanı bir çox xalaclar (xələclər)
məhv oldu, bir hissəsi isə Azərbaycanda sığınacaq
tapdı. Türk xaqanı Oğuz xanın İrana yürüşü vaxtı
onun əsgərlərindən biri yük heyvanı çatışmadığından
və arvadı hamilə olduğundan ordudan geri qalmışdı.
Əsgər xaqanın yanına gətiriləndə xaqan ondan geri-
də qalmasının səbəbini öyrənir. Əsgərin arvadı
doğmuşdu; çağa ana südü olmadığı üçün əziyyət
çəkirdi. Oğuz xan əsgərə hədiyyələr verdi, onu hərbi
xidmətdən azad etdi; uşağı "qal ac" adlandırdı.
Qalac/xalac (xələc, xlıc, xalıc, xlıç) adı bu uşağın
adından əmələ gəlmişdir".
84
Xalac tayfalarının oğuzlardan olması barədə
məşhur "Divanü lüğət-üt- türk" əsərinin müəllifi
Mahmud Kaşğari də geniş məlumat vermişdir.
Müəllif bildirir ki, Makedoniyalı İskəndərin Orta
Asiyaya yürüşü zamanı türklərin xaqanı Şu adlı bir
gənc imiş. O, İsgəndərlə vuruşmaq istəməmiş və
qoşunlarını geri çəkmişdi. Mahmud Kaşğarlı yazır:
"Xaqan Şu ordusu ilə sovuşub gedəndən sonra orada
çoluq-çocuğu ilə iyirmi iki nəfər qalmışdı. Bunlar
gecə ikən heyvanlarını tapa bilmədikləri üçün gedə
bilməmişdilər. Bunlar, kitabın əvvəlində adlarını
çəkdiyim, damğaların bəyannaməsini təşkil edirdi.
Bu söz "Dədə Qorqud" dastanında qazi ərənlər
formasında işlənir. Səfəvilərin hakimiyyəti dövründə
qazi "təriqət döyüşçüsü, mürid" mənasında işlənirdi.
Səfəvilər qazilərə böyük imtiyazlar verirdilər, onlara
yaşamaq üçün xüsusi yerlər ayırırdılar. Qızılbaş
tayfaları içərisində qazilər (qazian) tayfası da vardır.
Respublikamızdakı Qazian adlı toponimlər bu
tayfanın adı ilə bağlıdır. Tərtər və Ucar rayonlarında
da Qazyan adlı kəndlər var.
Toponimləri: Cəbə, Yal yerləri, Hacılı yerləri,
Qənşər daş, Gəlin qayası, Şəlalə, Qiblə təpəsi, Ehsan
bağı, Şor bulaq, Əsgər bulağı, Gülsümün Zoğallığı,
Atılmış, Qara quzey, Ağ yazı, Sallamalar, Porsuq
çuxuru, Hacıqulu bulağı, Dərə yerləri, Duzlaq, Zey-
nəb bulağı, Damcılama, Maraluçan, Yastı daş, Kolo-
85
vatlar, Nəhlətdəmə, Dəhnə, Daş arası, Arxac yeri,
Məşədi Qaranın yeri, İsgəndər bulağı, Götürgə,
Alma bağı, Pirişin yeri, Şiş daş, Xırman yeri, Yol
aşan, Çala yer, Qayanın üstü, Tağının damı, İsma-
yılın dəyirmanı, Yaldalı, Qənşər qaya, Sonanın
yuatı, Bərəher, Şaverən dərəsi, Davlı dərə, Mirya-
qubun yeri, Cala buşdux, Quyuluq, Qum qazılan,
Xələc qayası, Narlı təpə, İt atılan, Zülfüqarın cəviz-
liyi, Qaranlıq dərə, Kəmərə, Qaşqa daş, Şərəf bulağı,
Top ağac, Xaşzəmi, Əsəd kahası, Göyərçin kahası,
Buğ çıxan, Sarı yoxuş, Sarı dərə, Mənsumun kahası,
Ağazərin kahası, Cəlalın kahası, Abasqulunun
kahası.
İşıqlı kəndi. Həkəri çayının sol sahilində
dağətəyi ərazidədir. Kənd rayon mərkəzindən 25 km
aralıda yerləşir. Dəniz səviyyəsindəki 842 metr hün-
dürlükdədir. Bakı-Laçın şosesi kəndin içindən keçir.
Keçmiş adı Ciyciyidir. Mənası haqqında məlumatlar
əldə olunmamışdır. Ancaq onu qeyd etmək lazımdır
ki, Ciyciyi mikrotoponimi Azərbaycanın digər ərazi-
lərində qeydə alınmışdır. Kənd sonradan İşıqlı ad-
landırılmışdır. Kəndin ərazisində Şeyx Şərif adlı
şəxsə məxsus qəbir var. Kəndin adı Şeyxin adı ilə
bağlıdır. Tələffüz formasında Şıxlı sözü İşıqlı kimi
deyilmiş və elə də adlandırılmışdır.
Köhnə qəbiristanlıq da Şeyx Şərif qəbiristanlığı
adlanır. Həmin ərazidə Binədərə, Narcaq və Damlanc
86
kəndləri olmuşdur. Yeddi evdən ibarət Dalmanc
kəndi Aslan adlı şəxs tərəfindən salınmışdır.
1937-ci ildə bu kəndlər birləşərək İşıqlı adlandı-
rılıb. Zəngilan rayonunda da İşıqlı dağ və İşıqlı
kəndi var.
Toponimləri: Qara quzey, Narcaq dərəsi, Uzun
dərə, Topdaş, Kor bulaq, Alaçı bulağı, Aslan bulağı,
Əyri dərə, Kəlbətin dərəsi, Qızıldaş, Daş arası, Qara-
nın saqqızı, Damlamac yerləri, Kərbəlayi Dostməm-
məd bulağı, Bayramın meşəsi, Dəli çay, Göbələk
düzü, Çalalın biçənəyi, İşıqlı düzü.
Kavdadıq. Kənd Bərgüşad və Həkəri çaylarının
birləşdiyi yerdə–Yazı düzünün
cənub-qərb
qurtara-
cağında salınıb. Kənd dəniz səviyyəsindən 900 m
hündürlükdədir. Rayon mərkəzinin 18 km-liyində-
dir. Kənddə orta əsrlərə aid qəbiristanlıq var. Kavda-
dıq toponimi “kovxa” sözündəndir.
Bəzi tədqiqatlar digər yozumun, yəni Kav fars
dilində dağ keçidi “daob” isə iki çayın birləşən yeri
kimi tədqiq edilir. İkinci tədqiqata görə, adın tərki-
bində olan Kovda sözünün farsca “Yabı mənası”
verməsi ilə, yəni arıq düşmüş atların saxlandığı yer
kimi əlaqələndirlir. Qaralar və Kavdadıq ərazilərində
sovet hökumətinin 30-cu illərinə qədər Qarabağ
ilxılarının saxlanması ilə bağlı məlumatlar var.
Toponimləri: Yellicə dağı, Göyərtmə daşı, orta
əsrlərə aid Sarı Əhməd qəbiristanlığı.
Dostları ilə paylaş: |