Bu dövr müstəmləkə imperiyalarının dağılması ilə də
xarakterizə edilir. Onların yerində yeni-yeni müstəqil dövlətlər
yaranır. Bunlara 1990-cı ildə Namibiya, 1991-ci ildə ABŞ-ın
himayəsində olan Mikroneziya federasiyası və Marşall adaları,
1993-cü ildə Şimali Marian adaları, 2002-ci ildə Timor-Leşti misal
ola bilər.
SSRĐ-nin dağılmasından sonra isə yeni-yeni müstəqil
dövlətlər yaranmışdır. Đlk olaraq 1990-cı ildə Baltikyanı
respııblikalar
SSRĐ-nin
tərkibindən
çıxıb
1940-cı
ildəki
səviyyələrinə qayıtmış oldular. Yəni dünyanın siyasi xəritəsində
yeni müstəqil 3 dövlət yaranmış oldu. Sonralar sosialist sisteminə
daxil oian Yuqoslaviyada sosıalizm sistemi dagılmış və beş müstəqil
respublika öz əksini siyasi xəritədə tapmışdır. 1991-ci il dekabrın 8-
də SSRĐ-nin ləğvini irəli sürən üç slavyan dövləti Belarusiyadakı
Belovej şəhərində yeni tipli slavyan qrupunun yaradılması haqqında
deklarasiya imzaladılar. Buraya Rusiya Federasiyası, Ukrayina və
Belarusıya daxil idi. 1991-ci il dekabırın 21-də Alma-Ata şəhərində
yeni yaranmış müstəqil dövlət başçılarının Sammiti keçirilməklə
dünya tarixində yeni qurum hesab edilən Müstəqil Dövlətlər
Birliyinin (MDB) yaradılması haqqında deklarasiya qəbul etdilər.
Burada 11 dövlət iştirak etmişdir. Lakin 1993-cü il 29 dekabırda
Gürcüstan da buraya daxil olmuşdur.
Bu dövrdə dünyanın siyasi xəritəsində baş verən mühüm
dəyişikliklərə 1990-cı ildə iki ərəb dövlətinin - Yəmən Ərəb
Respublikası və Yəmən Xalq Demokratik Respublikasının paytaxtı
Sana olmaqla Yəmən Respublikası adı altından birləşməsi də aiddir.
Keçmiş Đspaniyanın müstəmləkəsi olan Qərbi Səhranın
müstəqillik məsələsi həll olunmaq ərəfəsindədir.
Bu dövr həm də 80-ci illərin ortalarına qədər gedən "soyuq
müharibə" ilə də səciyyalənir. Silahlanma, müxtəlif sahələrdə gedən
mübarizə bəşəriyyəti bürümüşdü.
Bu vəziyyətdə Çernobl stansiyasında baş verən qəza
bəşəriyyətə xatırlatdı ki, biz insanıq, bu cür silahlanma, qarşıdurma
aradan qaldırılmalıdır. Sosializmin böhranından sonra bu belə də
oldu. "Soyuq müharibəyə" son qoyuldu, yenidən sabitlik yarandı.
Siyasi xəritə əsrlər boyu dəyişərək dövlətlərin yaranmasını və
iflasa uğramasını, sərhədlərin dəyişməsini, yeni torpaqların kəşf
edilməsini və sairəni özündə əks etdirmişdir. Siyasi xəritə daim
inkişaf edərək bəşər cəmiyyətinin tərəqqisinə əsasən dəyişir. Bu
dəyişikliklər müxtəlifdir. Onlardan biri ərazi dəyişiklikləri ilə
səciyyələnən kəmiyyət dəyişiklikləri, digəri isə ərazi dəyişiklikləri
ilə əlaqədar olmayan keyfıyyət dəyişiklikləridir.
Dünyanın siyasi xəritəsində kəmiyyət irəliləyişlərinə yeni
kaşf edilmiş torpaqların birləşdirilməsi, müharibələr yolu ilə torpaq
əldə edilməsi və ya itirilməsi, dövlətlərin birləşdirlməsi və ya
parçalanması, ölkələrin könüllü olaraq ərazi güzəştləri, dəniz
dayazlıqlarının qurudulması yolu ilə əldə edilən ərazilər aiddir.
Keyfiyyət irəliləyişlərinə isə - ictimai-iqtisadi formasiyaların
tarixən əvəz olunması, dövlət quruluşunun yeni formalarının
yaranmasını, dövlətlərarası təşkilatların yaranması, beynəlxalq
münaqişələrə səbəb ola bilən qaynar nöqtələrin aradan qaldırılması,
soyuq
müharibə
prosesinin
sonu,
mədəni
mübadilənin
genişləndirilməsi aid edilir.
Asılı ərazibrə könüllü olaraq müstəqillik verilməsi və
ölkələrin müstəqillik əldə etməsi isə həm keyfıyyət həm də kəmiyyət
irəliləyişlərinə aid edilir.
Hal-hazırda dünyanın müasir siyasi xəritəsində 237 dövlət və
ərazi mövcuddur. Ərazi dedikdə heç kim tərəfindən tanınmayan,
qondarma, səlahiyyəti olmayan «dövlətlər» nəzərdə tutulur. Buna
misal olaraq Dağlıq Qarabağı, Çeçen Đçkeriyanı, Kəşmin, Kipri
göstərə bilərik.
Siyasi xəritədəki mövcud dövlətlər müxtəlif təsnifatlara
malikdirlər. Onun da əsasında dövlətlərin qruplaşdırılması həyata
keçirilir. Siyasi xəritədəki dövlətlər ərazilərinin böyük və
kiçikliyinə, əhalinin az və ya çoxluğuna, coğrafi mövqelərinə,
idarəetmə
formalarına,
inzibati
-
ərazi
bölgülərinə
görə
qruplaşdırılmışlar.
Müasir dünyada idarəetmənin respublika və monarxiya
forması mövcuddur.
Dünya dövlətlərinin % hissəsi respublika idarəetmə
formasma malikdirlər. Onların sayı 160-dan az deyil. Respublika
idarə formasmda ali qanunverici hakimiyyət seçkili parlamentə,
icraedici orqan hökumətə məxsusdur. Belə idarəetmə daha
mütərəqqi və demokratik sayılır. Müstəmləkə əsarətindən azad olub
müstəqillik əldə edən dövlətlərin əksəriyyəti respublika idarəetmə
formasını qəbul etmişlər. Hətta min illərlə monarxiya şəklində idarə
olunan Efiopiya, Misir, Đran və s. ölkələr də özlərini respublika elan
etmişlər. Respublika idarəetmə forması özü də iki yerə-Prezidentli
respublikaya və Parlamentli respublikaya bölünür. Prezidentli
respublikaların sayı 100-dür. Bunlardan 45-i Afrikada (Məs: Misir,
CAR), 22-si Latın Amerikasında (Argentina, Braziliya və s.), 12-si
isə MDB-də yerləşir. Asiyada onlann sayı az, Avropada isə daha
azdır. Bunlardan başqa, 12 Superprezident respublikaları da
mövcuddur. Bu ölkələrdə konstitusiya əsasında prezidentə daha
geniş səlahiyyətlər verilir.
Monarxiyalann sayı isə getdikcə azalır. Hal-hazırda dünyada
30 monarxiya dövləti mövcuddur. Asiyada 14, Avropada 12,
Afrikada 3, Okeaniyada 1 monarxiya quruluşlu dövlət vardır.
Həmçinin Birlik ölkələrindən 15-i (Amerikada 10, Avstraliya və
Okeaniyada 5) rəsmi cəhətdən yalnız kağız üzərındə konstitusiyah
monarxiyadır. Monarxiyalarda dövlətin başçısı imperator, kral, əmir
və s. sayılır. Indi dünyada yeganə imperator Yaponiyadadır. Ali
hakimiyyət irsən keçir. Monarxiyaların 3 forması mövcuddur.
Konstitusiyalı monarxiyalar onlar arasında üstünlük təşkil
edir. Bu ölkələrdə qanunverici hakimiyyyət parlamentə, icraedici
hakimiyyət isə hökumətə məxsusdur. Konstitusiyalı monarxiyada
monarx ancaq şahlıq edir, idarə etmir. Bu ölkələrdə monarxiya
quruluşu "taxt-tacın" keçmiş əzəmətini, ölkənin tarixini əyani
xatırladaraq döviət hakimiyyətinin formal əlaməti kımi saxlanıhr.
Idarəetmənin konstitusiyalı monarxiya forması Yaponiya, Böyük
Britaniya, Niderland, Belçika, Danimarka, Isveç, Tayıland,
Kamboca, Malayziya, Đordaniya, Mərakeş üçün səciyyəvidir.
Mütləq monarxiyada isə monarxm təkbaşma hakimiyyəti
hələ də güclüdür. Bu cür idarə forması Iran körfəzi ölkələri, Küveyt,
Oman, BƏƏ, Qətər üçün səciyyəvidir.
Teokratik
monarxiyanın
forması
əslində
mütləq
monarxiyanın tərkib hissəsi kimi səciyyəiənir. Burada siyasi
hakimiyyət ruhanilərə məxsusdur. Bu idarə forması Vatikan və
Səudiyyə Ərəbistanı dövlətləri üçün xarakterdir.
Dünyanm bütün ölkələri inzibati-əıazi quruluşuna görə unitar
və federativ dövlətlərə bölünürlər.
Unitar dövlətlərdə vahid konstitusiya, qanunverici və
icraedici hakimiyyət mövcuddur. Bu ölkələrin inzibati-ərazı
Dostları ilə paylaş: |