Ġradə Əlili
Yüklə 41,19 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İ ra də Əli li 74 Vaqif Allahverdiyev Ehtiyatda olan zabit, Qarabağ müharibəsi əlili. E
- Güllə səsindən doğulan kitab 75
- İ ra də Əli li 76 Rauf Ġlyasoğlu, Şair publisist 1959
- Güllə səsindən doğulan kitab 77
- İ ra də Əli li 78
İ ra də Əli li 74 Vaqif Allahverdiyev Ehtiyatda olan zabit, Qarabağ müharibəsi əlili. Eşidəndə ki, şəhid İbrahim Əh- mədovun döyüş yolundan kitab yazılır, çox sevindim. Çünki Azərbaycanın ərazi bütövlüyü uğrunda igidliklə vuruşaraq şəhid olmuş hər bir vətən övladı haqqında kitab yazıb onların xatirələrini əbədiləşdirmək ən nəcib və xeyirxah işdir. İbrahimi hələ gənclik illərindən tanıyırdım. Qarda- şıyla da salam əlöykümüm var idi. Vətənpərvər uşaqlar idi. İlk dəfə hərbi forma geyinənlər içərisində İbrahim də var idi. Mən Azərbaycanın Milli Qəhrəman Allah- verdi Bağırovun batalyonunda, İbrahim isə Azərbay- canın Milli Qəhrəmanı Fred Asif Məhərrəmovun batalyonunda xidmət edirdik. Dəfələrlə ağır döyüşlər- də İbrahimin cəsurluğunu görüb çox sevinirdim ki, Azərbaycanın belə igid oğulları var. Bu kitabda Ağ- damda qonşumuz olmuş, indi isə istedadlı şair Ger- manın, rəhmətlik Fred Asifin qardaşı Hacı Ədalətin, qardaşım Rauf İlyasoğlunun, eləcə də Qarabağ müharibəsi əlili, igid, vətənpərvər dostumuz Elməddin Səfərovun ürək ağrısı ilə yazıları ilə tanış oldum. Jurnalist, pedaqoq İradə Əliliyə, eləcə də, İbrahimin ömür-gün yoldaşı Almaz xanıma sağ ol deyirəm. Güllə səsindən doğulan kitab 75 Ağdam rayonu Qarabağ müharibəsində 6 mindən çox şəhid verib. Vətən yolunda canından keçən bütün şəhidlərimizə Allahdan rəhmət diləyir və inanıram ki, işğalda qalmış torpaqlarımızı tezliklə yağı düşmən- lərdən azad edəcəyik. İ ra də Əli li 76 Rauf Ġlyasoğlu, Şair publisist 1959-cu il mart ayının 19-da Qarabağın dilbər guşələrindən biri olan Ağdam şəhərində dünyaya göz açmışam. Orta məktəbi əvvəl 4 nömrəli, sonra isə 8 nömrəli məktəbdə bitirmişəm. İnstitutda oxu- duğumuz illərdə, eləcədə Bakıda təyinatla işlədiyim o gərgin günlərdə də Ağdamla sıx əlaqədə olmuşam. Çünki, valideynlərimin, bacı və qardaşlarımın yaşa- dıqları ikimərtəbəli, yaraşıqlı evimizdə, güllü-çiçəkli, meyvəli bağımızda dincəldiyim o gözəl günlər mənim xatirəmdən heç zaman silinmir. Yaşadığımız bu mə- kanda insanlarda nə paxıllıq, nə də kin-kidurət olardı. Ağdam camaatı çox mehriban, qonaqpərvər insan- lardır. Bizi davakar kimi tanısalar da, haqsızlığa qarşı barışmaz olmuşuq. İmarətdə yerləşən “Qarabağ” futbol komandasının dəfələrlə oyunlarına həvəslə baxmışıq. Allahverdi, Eldar, Qıdan, Adil, İnqilab və neçə- neçə futbolçular bizə hər zaman sevinc-qələbə bəxş ediblər. Onu da qeyd edim ki, həmin imarətdə Pənah xanın, İbrahim xanın, Xurşud banu Natəvanın mə- zarları uyuyur. Biz tez-tez Qarabağın, Şuşanın əsasını qoymuş bu dahi insanları ziyarət edir və ağ daşlardan tikilmiş Ağdam abidəsinə (künbəz formalı) tamaşa Güllə səsindən doğulan kitab 77 edər, qürur hissi keçirərdik. Ağdam bizim həm aranımız, həm də dağımız idi. Havası təmiz, bir dənə də olsun ağcaqanada rast gəlmədiyimiz səliqəli şəhərimiz... Dağlıq Qarabağın mərkəzi adlandırılan Stepanakert – (əvvəlki adı Xankəndi olub.) yuxarıda qeyd etdiyim Qarabağ xanı Pənahxanın bağ və otlaq sahələri olub. Martunu və Mardakerddə yaşayan azərbaycanlı- lardan 30-40 nəfər sakin 1988-ci ildə Ağdam şəhər Partiya komitəsinin binası qarşısına yığışmışdı. Biz də ora gələrək onların dərdlərinə acıyırdıq. Onlar həyə- can təbili çalırdılar ki, xaricdən gəlmə ermənilər, yerli erməniləri qızışdırır, hər evə silah paylayır, güclü si- lahlanır, bizə hədə-qorxu gəlir, bizi evimizdən, eşiyi- mizdən çıxardırlar. O vaxtlar mərkəzi komitədə işlə- yən rəhbərlər vaxtında bu məsələyə reaksiya versəy- dilər, bəlkə də bu qədər torpaqlarımız işğal olun- mazdı. Bədnam qonşularımızın torpaqlarımıza yerikləməsi, azərbaycanlılara qənim kəsilməsi bütün bu acı nəti- cələrə gətirib çıxartdı. Bu beş il ərzində Ağdam camaatı mətin dayandı. Dövlət Moskvanın göstərişi ilə azərbaycanlılardan quş tüfəngini yığanda, ermənilər silahlanır, daha da qudur- ğanlıqlar edir, körpələrə, qocalara, hamilə qadınlara belə aman vermirdilər. Erməni quldurları xarici havadarlarının köməkliyi ilə əvvəl Dağlıq Qarabağın ərazisində yaşayan azər- baycanlıları öz doğma kəndlərindən didərgin saldılar, İ ra də Əli li 78 neçə-neçə günahsız, əliyalın insanları, namərd, nankor qonşularımız amansızlıqla qətlə yetirdilər. 1992-ci ildə Xocalı soyqrımını törətdilər. İnsanlığa sığmayan vəhşiliklə bir şəhəri yerlə yeksan edən, kütləvi surətdə insanları məhv eləyən bu quldurlar Ağdamın igid oğullarının gözlərini qorxutmaq istədilər. Ermənilər yeni-yeni əraziləri zəbt eləməklə bəşəri cinayətlər törətməkdən zövq alırdılar. Ağdam bu müharibədə 6 mindən çox şəhid verdi. Mən deyərdim ki, 6 min şəhid 6 min qəhrəman deməkdir. Çünki, başlarına mərmilər yağdırılsa da, şəhəri bir an da tərk etmədilər. 22 ildir ki, doğulub boya-başa çatdığım yurdumun həsrətini çəkirəm. Vahid komandanlığın olmaması ucbatından, eləcə də erməni və rus əsgərlərinin, güclü texnikanın sayə- sində neçə rayon və kəndlərimizi itirdik. Çox heyif! Yazıçı və şairlər Azərbaycanın igid oğulları və mərd qızları haqqında kitablar yazır, şəhidlərimizin xatirəsi hər zaman anılır. Vətənpərvər ziyalı İradə Əlilinin tərtib etdiyi “Güllə səsindən doğulan kitab”ın əlyaz- malarını bir-bir oxudum. Elmədinin, Ədalətin, Germanın və başqalarının ürək ağrısı ilə yazdıqları o kövrək xatirələr qəlbimi sızlatdı. İgid-döyüşçü şəhid İbrahim Əhmədpurun şərəfli ömür yoluna həsr olunmuş bu kitabda döyüş dostlarının xatirələri ilə yanaşı, ömür-gün yoldaşı Almaz Zeynalovanın fədakarlığından, mübarizliyin- dən söhbət açılır. Üç körpə övladını həyat yoldaşının ümidinə qoyaraq ölüm-dirim savaşına atılan, ərazi Yüklə 41,19 Kb. Dostları ilə paylaş:
|