Ramiz Dəniz
Yüklə 1,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- “Relax” a tərəf üz tutdu. XVII fəsil. Ambisioz oğlan düşmənini
- “Bakılı qız” mahnısı səsləndi. “Bakılı qız”
185 Əvvəlki kimi həmin səslərin harmoniyası istirahət edən cavan qonağı öz ağuşuna almışdı. Birdən uzaqdan hansısa bir qız xeylağının qışqırtı səsi eşidildi. Jurnalist sanki yuxudan ayılmış kimi, səksənmiş halda həmin istiqamətə nəzər salır. Həyəcan hissini bildirən həmin səs gah boğuq, gah da gur halda eşidilirdi. Əliyusif ayağa qalxıb, qulaqlarını həmin tərəfə şəklədi ki, səs gələn yeri dəqiq təyin edə bilsin. Lakin həmin səs gah eşidilir, gah da kəsilirdi. Jurnalist o dəqiqə anladı ki, hansısa bir qıza böyük bir təzyiq göstərilir. O, səbrini boğa bilməyib, - “Ey, kimsən? Haradasan?” – deyə qışqıraraq, tərəddüd etmədən həmin istiqamətə üz tutdu. Lakin ani məqamda qızın səsi ümumiyyətlə, yoxa çıxdı. Məhz bu səbəbdən o, yenə də həmin qızı – “Ey, kimsən? Haradasan?” - deyərək, səsləməyə başladı. Əliyusif kol-kosların arası ilə çox getməmiş, sıx ağac- ların arasında azıb qaldı və hara gedəcəyini müəyyənləş- dirə bilmədi. Çünki çətinliklə eşidilən səs yoxa çıxdığından, o, oriyentiri itirmişdi və təxminən beş dəqiqəyə kimi öz yerində tərpənməz qaldı ki, bəlkə nəsə eşitsin. Lakin çayın şırıltısından, quşların cəh-cəhindən başqa heç bir səsi müəyyən edə bilmədi. Əliyusif əlacsız qalaraq, kor-peşman halda geri şəlaləyə tərəf qayıtdı. 186 Bir anlığa onun başına pis fikir gəldi. O, elə başa düşdü ki, hansısa bir qatil, meşənin sıxlığından istifadə edərək, öz qurbanını qətlə yetirib. Ona görə ki, bir neçə saniyə ərzində gələn həyəcan təbilli səs, bir anın içərisində kəsildi. Bu məqamdan sonra Əliyusifin canına qorxu hissi düşdü və o, zənn etdi ki, heç nədən şərə düşə bilər. Bura meşə idi və hər zaman burada gözlənilməz hadisələr baş verə bilərdi, o cümlədən də cinayət xarakterli hadisə. Hər şeyi öz daxilində götür-qoy edən müxbir vaxt itirmədən şimal-qərb istiqamətində yoxa çıxdı. Əliyusif dağlar arasında burulan şosseyə çıxaraq, oradan “Relax”a tərəf üz tutdu. XVII fəsil. Ambisioz oğlan düşmənini şərləyərək ondan qisas alır Qorxudan gərgin stress altında olan Gülnarə üst-başının pis hala düşdüyünü görüb ağlamağa başladı. O, ağlına belə gətirə bilməzdi ki, kimsə, belə bir sakit məkanda ona hücum edə bilər. Gülnarə üstündə olan telefon ilə bacısına 187 zəng edib, ondan bir dəst idman paltarı gətirməyi xahiş etdi. Stressdən çıxmağa çalışan rəssam qız nəfəsini dərindən ala-ala özünü ələ almağa çalışırdı. O, hələ də qorxu içərisində idi və elə başa düşürdü ki, həmin adam yenə də bura gəlib, onun namusuna təcavüz edəcək. Məhz buna görə də Gülnarə yanındakı enli ağacın arxasına sığındı və ətrafına nəzər sala-sala öz-özünə düşünməyə başladı: İnana bilmirəm ki, belə bir məkanda kimsə, kiməsə təcavüz edə bilər? Görəsən, alçaq hərəkətlərə əl atan həmin bişərəf adam kimdir? Onun əsl məqsədi nə idi? Zorlamaqdırsa, o, bunu etmədi. Bəlkə o, məni qorxuzmaq istədi? Lakin bu risqli hərəkətdir, çünki onu görə bilərdilər. Bəlkə o, özü nədənsə qorxaraq, işini axıra kimi çatdıra bilmədi? Mənə aydın oldu, o, nəyə görə qorxdu. Bu sirrin açarı mobil telefona gələn zəngdədir, daha doğrusu, telefonda səslənən melodiyadadır. Orada isə Vasif Məhərrəmlinin “Bakılı qız” mahnısı səsləndi. “Bakılı qız” mahnısı isə burada bir ada- mın telefonunda səslənibdir. Həmin adamı isə mən qabiliy- yətli, mədəni və tərbiyəli oğlan kimi tanıyırdım. Axı, necə oldu ki, həddə-ziyadə mədəni görünən oğlan belə bir alçaq hərəkətə əl atdı? Deməli, o, mənim qabağımda maskalana- raq özünü nümunəvi bir oğlan kimi təqdim etməyə 188 çalışmışdı? Bundan sonra kimə inanasan? Doğrudanmı insanlar dəyişməyə başlayıblar? Rəssam qız bacısını qorxutmamaq üçün burada başına gələn hadisəni ona nəql etmədi. Çünki ona nisbətən Gülarə çox həssas bir qız sayılırdı və hər an o, belə bir hadisəyə görə qışqır-bağır sala bilərdi. Bütün bunlara baxmayaraq qızın üst-başının cırılmasın- dan, Gülarə burada hansısa, ağılabatmaz bir hadisənin baş verdiyindən şübhələndi. Ona görə ki, Gülnarə özünü nə qədər sakit aparsa da, onda soyuqqanlıqdan heç bir əsər- əlamət qalmamışdı. Bir anın içərisində Gülarəni vahimə basdı və o, nə baş verdiyini öyrənmək üçün bacısını sorğu- suala tutdu. Rəssam qız cavab verməkdən nə qədər yayınsa da, son nəticədə o, daxilindəki sirrin saxlamasından əziyyət çəkərək, başına gələn hadisəni bacısına nəql elədi. Bundan sonra onlar buradakı bütün ləvazimatları yığıb, tələsik halda həmin yeri tərk etdilər. Çox getməmiş yaxınlıqda olan Natiq onların qabağına çıxdı və Gülnarəni hürkümüş vəziyyətdə görüb nə baş verdiyini soruşdu. Elə bu vaxt hisslərini cilovlaya bilməyən Gülnarə ağlamağa başladı və məcburiyyət qarşısında qalaraq, naməlum insan tərəfindən necə təcavüzə məruz qaldığını ona ərz elədi. Sanki o, bu sirri açmaqla həmin oğlandan imdad diləyirdi. Yüklə 1,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|