lellərdən ibarətdir. Bunlar bəşəriyyəti onun rasional v ə mütərəqqi
inkişafının bütün yolu boyu müşayiət edir. Bu cür analogiyalar çi
çəklənm ə v ə tərəqqinin nəinki dövlətin, həm də hər bir vətəndaşın
başlıca istəklərinə çevrildiyi sabit gələcək qurmağa hazır olan son
rakı nəsillərin təqlid etməsi üçün bir çox cəhətdən nümunədir.
M əhz bu tarixi paralellər bəzən ən pis hallardan qaçmağa, indinin
v ə gələcəyin ən yaxşı imkanlarının gerçəkləşdirilməsinə kömək
edir.
Bu baxımdan Azərbaycan istisna deyildir. Tarixdə m illətin və
dövlətin dünya səhnəsindən yox olmaq həddinə çatmasına dair bir
çox misallar var. Lakin hər bir konkret tarixi dövrdə m illətin ira
dəsini və niyyətlərini, dövlətin diplomatiyası və strategiyasını,
cəm iyyətin həmrəyliyini və konsensusunu birləşdirməyə qadir
şəxsiyyətin sayəsində bu dövlətlər tab gətirərək öz varlığını davam
etdirmiş, m illətlər isə dirçəlmişlər.
Almaniyanın tarixi və onun müharibədən sonrakı lideri Konrad
Adenauerin fəaliyyəti indinin və gələcəyin ən yaxşı imkanlarını
gerçəkləşdirməyə köm ək edən tarixi paralelə əyani nümunədir.
Əgər Almaniyanın - müharibənin od-alovlarından və xarabalıq
larından, totalitar ənənələrdən çıxmış, 1945-ci ildə özünün müha
ribədən əvvəlki ərazilərinin təxminən yarısını itirmiş ölkənin dir
çəliş mərhələlərini araşdırsaq, onda K.Adenauerin İkinci Dünya
müharibəsindən sonra dediyi bu sözlər istər-istəm əz yada düşür:
“...biz dünyaya sübut edəcəyik ki, çox və inadla irəliləyərək böyük
m illət ola bilərik”.
Öz prinsiplərinə sadiq qalan və niyyətlərində inadkarlıq gös
tərən, Almaniyanın siyasi olimpinə hələ Veymar Respublikası
dövründə yüksəlm əyə başlamış, nasist rejimi dövründə “arzu edil
m əyən” siyasi sima olmuş, ölkəsinin siyasi həyatının bütün mürək
kəbliklərini v ə gözlənilm əz dəyişikliklərini öz üzərində hiss etmiş
Konrad Adenauer təzədən hakimiyyətə gələndə yeni iqtisadiyyata,
yeni dövlət quruluşuna və tamamilə yeni milli təfəkkür formasına
malik yeni Almaniya qurmağa başladı. O, dövlət tərəfindən tən
zimlənmənin sərt nəzarəti altında olan planlı təsərrüfat yaratmaq
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
428
təkliflərindən üz döndərdi v ə sosial yönümlü bazar təsərrüfatı nə
zəriyyəsi ilə silahlanaraq, bazar iqtisadiyyatı uğrunda çıxış etdi. Bu
nəzəriyyədə başlıcası ondan ibarət idi ki, dövlət iqtisadiyyatın sər
bəst bazar əsasında inkişafına şərait yaratmalı v ə eyni zamanda
sənaye, kənd təsərrüfatı, ticarət inkişaf etdikcə əhalinin həyat sə
viyyəsinin daim yüksəlm əsi üçün qanunvericilik bazası işləyib ha
zırlamalı idi. Onun kansler olduğu dövrdə iş yerlərinin sayı artdı,
bazar hamının ala biləcəyi mallarla doldu, Almaniya markası ən sa
bit valyutalardan birinə çevrildi, təkcə 1950-ci illərin birinci yarı
sında insanların real gəlirləri iki d əfə artdı, m ənzil problemi sürət
lə və etibarlı şəkildə həll edilir, işsizliyin səviyyəsi aşağı düşürdü.
Almaniya tarixinin “Adenauer erası” adlandırılmış həmin döv
rü təxminən on beş il çəkmişdir. Amma alman iqtisadi möcüzəsi
heç onda da m öcüzə kimi qəbul edilmirdi. Əksinə, həmkarlar itti
faqları ümumi tətillə hədələyirdilər v ə hətta üç il sonra deputatlar
K.Adenaueri v ə L.Erxardı “islahatların iflası”na görə tənqid edərək
sübut etməyə çalışırdılar ki, islahatlar xalqı ancaq var-yoxdan çıxa
rır. Alman xalqının bəxtindən, K.Adenauer tənqidlərə qulaq
asmadı, hökumət istefaya getmədi v ə öz işini axıra çatdırdı. Nəti
cələrin necə olduğunu aydınlaşdırmağa ehtiyac varmı? Almaniya
totalitar rejimdən çıxıb m ərhələ-m ərhələ modernləşmiş idarəetmə
sisteminə, istehsala və güclü iqtisadiyyata malik demokratik döv
lətə çevrildi. İndi Almaniya olduqca böyük insan ehtiyatlarına, güc
lü iqtisadi, texniki, elmi potensiala, ən yeni texnologiyaya malikdir,
millət isə yüksək m ədəniyyəti v ə ana dilinə sadiqliyi ilə fərqlənir.
Təbii ki, Konrad Adenauerdən sonra onun siyasi həmfikirləri, xət
tinin davamçıları olmasaydı, bütün bu nailiyyətləri v ə deyərləri qo
ruyub saxlamaq v ə artırmaq mümkün olmazdı.
Konrad Adenauer və Heydər Ə liyev. Bu şəxsiyyətlərin miqya
sına v ə istedadına, zəkasına v ə müdrikliyinə, dövlətçilik təfəkkü
rünə və məqsədyönlülüyünə görə ümumi, oxşar cəhətləri çoxdur.
Heydər Əliyevin fəaliyyətinin birinci mərhələsi ölkə rəhbərinin
rolunun totalitar rejimin prinsipləri ilə məhdudlaşdırıldığı sovet
dövrünə aiddir. Dövlət m üstəqilliyi əld ə olunduqdan sonra isə
VI fəsil. Demokratiya dövlət və cəmiyyətin inkişafının prioriteti kimi
4 2 9
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
Azərbaycanın modernləşməsinin ikinci m ərhələsi başlandı. Totali
tarizmdən uzaqlaşma, dövlət idarəçiliyinin v ə cəmiyyətin demok
ratikləşməsi iqtisadiyyatın dirçəlişi v ə inkişafı, istehsala və digər
sahələrə ən yeni texnologiyaların tətbiqi, insanların həyatının s ə
viyyəsi və keyfiyyətinin yüksəlməsi üçün yeni imkanlar açdı.
Lakin bütün bunlar birdən-birə əldə edilməmişdir. Ölkənin
idarə edilm əsinə 1993-cü ilin ortalarında qayıdan Heydər Ə liyevə
görünməmiş, ağır bir tale qismət oldu: qarmaqarışıqlıq, hərc-m ərc
lik və vətəndaş müharibəsi, ayn -a yn qrupların separatçı çıxışları
nəticəsində ölkənin parçalanma təhlükəsi, Ermənistanın başladığı
müharibə, iqtisadiyyatın tənəzzülü, durğunluğu və staqflyasiyası,
əhalinin sosial vəziyyətinin kəskin şəkildə pisləşməsi, 1994-cü və
1995-ci illərdəki dövlət çevrilişi cəhdləri, dövlətin başçısı Heydər
Ə liyevə qarşı dəfələrlə terror aktları cəhdləri və sair. Heydər Ə li
yev özünün dövləti idarə etmək istedadı v ə qətiyyəti sayəsində ilk
iki-üç il ərzində Azərbaycanı xilas etmək üçün təxirəsalınmaz föv
qəladə tədbirlər görməli oldu və yalnız 1996-cı ildə cəmiyyət və
dövlət ölkədə dövlət quruculuğu problemlərinin həllinə və iqtisadi,
siyasi islahatların və məhkəmə-hüquq islahatlarının aparılmasına
tam şəkildə başlaya bildi.
Almaniyanın müharibədən sonrakı (1945-ci il) inkişafının nü
munəsi Azərbaycanın bir çox problemlərinin həlli üçün çox mühüm
örnək ola bilər.
Gənc siyasətçilər Heydər Əliyevin m üəyyən etdiyi yoldan sap
mamaq üçün nə etməlidirlər? Bu sual taleyüklü xarakter daşıyır və
Azərbaycanın hər bir vətənpərvər insanını ona cavab verməzdən
əv vəl dərindən düşünməyə vadar etməlidir. Özü də bu zaman tək
cə şəxsi əmin-amanlıq baxımından deyil, həm də dövlətçiliyin,
milli müstəqilliyin, erazi bütövlüyünün qorunub saxlanması və xal
qın həyat şəraitinin ciddi şəkildə yaxşılaşdırılması mövqeyindən
cavab verilməlidir.
2001-ci ildə Moskvada “Sülh, tərəqqi, insan hüquqları” rubri
kası altında “Azərbaycan və Rusiya: cəm iyyətlər və dövlətlər” ki
tabı çap olunmuşdur. Onu Andrey Saxarov adma muzey və ictimai
4 3 0
mərkəz nəşr etmişdir. Kitabda A.Saxarov fondu və onun ABŞ-dakı
şöbəsi çərçivəsində keçirilmiş konfransın materialları verilmişdir.
Şübhəsiz ki, maraqlı, lakin m üxtəlif səviyyəli və m üxtəlif mənalı,
bəzən də hətta xoşagəlməz materialların daxil edildiyi bu kitabda
mənim də “Azərbaycan inqilabı” məqaləm dərc olunmuşdur.
Orada mənim “Keçmiş gələcəyin kontekstində” sərlövhəli müsa
hibəmdən195 sitatlar gətirilir. Cavablardan birində Heydər Əliyevin
şəxsiyyəti haqqında mənim həm işə dediyim və heç vaxt dəyişm ə
diyim bir fikir vardır: “Mən “güclü əlin ” əleyhinəyəm , amma güc
lü hakimiyyətin və m öhkəm nizam -intizam ın tərəfdarıyam.
M əsələ bu şəxsiyyətin avtoritarlığında deyil, nüfuzundadır. Odur
ki, şəxsi rəyimi ifadə edərək deyəcəyəm - Əliyevin respublikada
nüfuzu var... şübhəsiz ki, o, qeyri-adi şəxsiyyət, lider keyfiyyətlə
rinə malik böyük dövlət xadimidir” .
Güclü peşəkar hakimiyyət, möhkəm nizam-intizam və qanun
çuluq. Bunlar Azərbaycanın - gənc demokratik, müstəqil dövlətin
problemlərinin həlli üçün ən ümdə şərt, dövlət idarəçiliyinin aydm
həqiqətidir. Dövlət başçısının hakimiyyətin bütün pillələrindən qa-
nunçuluğa və nizam-intizama əm əl olunmasını tələb edən güclü,
iradəli lider keyfiyyətlərinə malik olması zəruridir. Həm də bu
keyfiyyətlər təkcə bu gün deyil, dövlət həyatındakı keçid dövrü və
ölkədə gedən siyasi proseslərin mahiyyəti nəzərə alınmaqla, sabah
da lazımdır və bu da demokratiyanın inkişafına əsla zidd deyildir.
Müasirlər haqqında yazmaq çox çətindir. Çünki saysız-hesabsız
amilləri nəzərə almaq, adını bütöv bir xalqın taleyi ilə bağladığın
siyasi xadimi dərk etməyi və başa düşməyi bacarmaq lazım gəlir.
İndi biz Prezident İlham Ə liyev haqqında - yeni dövrün siyasətçisi,
texnokrat siyasətçi barədə düşünürük. Kimsə bu sətirləri birmənalı
qəbul etməyə bilər, amma mən əminəm ki, m üəyyən mənada mil
yonlarla azərbaycanlının rəyini ifadə edirəm.
2003-cü ilin prezident seçkilərinin nəticələri bunu dem əyə tam
əsas verir. Cəmiyyətimiz Azərbaycanın inkişaf strategiyasını da
vam etdirməyə, zamanın tələbləri məcrasında ölkənin siyasətini və
iqtisadiyyatını əhəmiyyətli dərəcədə dəyişdirməyə qadir yeni bir
VI fəsil. Demokratiya dövlət və cəmiyyətin inkişafının prioriteti kimi
431
Dostları ilə paylaş: |