sayır v ə onlara nifrət edirdilər) əməkdaşlıq edərək, idarəçiliyin
dövlət mexanizmini təkmilləşdirərək, “insan amili”nin əhəm iyyə
tini nəzərə alaraq, nəinki iqtisadi m öcüzə yaratmış, həm də sosial
sahədə böyük uğurlar qazanmışlar. N əticədə, ölkələrin bu qrupu
dünya tərəfindən tanınmalarına nail oldular, dünyanın şərti xəritə
sində isə güclü regional qurum - “Asiya pələngləri” meydana
gəldi. Lakin bu faktı vurğulamaq azdır, həmin fenomenin m ahiyyə
tini açıqlamaq üçün son dərəcə dəqiq sahələrarası tədqiqatlar apar
maq gərəkdir. M üəyyən ümumi cəhətləri olsa da, bu ölkələrdən
hər biri inkişafda öz yollarını v ə öz prioritetlərini tapa bilmişdir.
Konkret misal olaraq Malayziyanı göstərək. Son illər o, infor
masiya texnologiyalarının inkişafında mühüm uğurlar qazanmışdır.
İndi Malayziya hökumətinin həyata keçirdiyi ən möhtəşəm layihə
lərdən biri “multimedia fovqəldəhlizi” yaratmaqdan ibarətdir ki,
onun da uzunluğu 50, eni isə 15 kilometr olacaqdır. Bu layihə Ma
layziyanı 2020-ci ilədək yüksək inkişaf etmiş dövlətə çevirməyə
yönəldilən “Vision 2020” proqramı çərçivəsində gerçəkləşdirilir.
Həmin dəhlizin ərazisi yüksək dəqiq texnologiyalar işlənib hazır
lanması məqsədi ilə fövqəlnadir zona yaradılması üçün nəzərdə tu
tulmuşdur.
Hindistanı da üçüncü eşelonun uğurlu ölkələrinə aid etmək olar.
O, informasiya-kommunikasiya texnologiyaları sektoru hesabına
hər il milli büdcəyə təxminən, 5 -6 milyard dollar gəlir gətirir və
bununla da dünya bazarının rəqabət qabiliyyətli aktoru, beynəlxalq
siyasətin nüfuzlu subyekti kimi öz mövqelərinin möhkəmlənmə
sinə kömək edir. Lakin nəzərə almaq lazımdır ki, Hindistan əhali
nin cəm iyyətdə, əsasən, yüksək silklərinə mənsub olan yeddidə bir
hissəsinin səyləri ilə modernləşir. Hindistan modernləşməsinin g ə
ləcəyi silk sistemində islahat aparılmasından və kütlələrin fəal ic
timai heyata cəlb edilməsindən asılıdır26.
Hər necə olsa da, indi aydındır ki, Yer kürəsinin heç bir regio
nunun modernləşmə üzərində hansısa bir inhisar yaratmaq hüququ
yoxdur. Üçüncü eşelon ölkələri en yeni elmi-texniki, istehsal və ya
siyasi formaların ancaq imitasiyasına, yaxud simulyasiyasına aprio-
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
_______
72
ri olaraq məhkum deyildir, hərçənd onlara məhz bu proseslər təz
yiq göstərir. Bununla yanaşı, elə hallar da var ki, bu zaman onlann
informasiyanın, biliklərin, texnologiyaların da ənənəvi mədəniyyət
dəyərləri kimi, ictimai inkişafın prioritetini təşkil etdiyi postindust
rial epoxaya inamla daxil olması reallığa çevrilir.
İstər obyektiv, istərsə də subyektiv xarakterli bir sıra məlum ta
rixi şərait sayəsində modernləşməyə başlayan ölkələrin aid edilə
biləcəyi dördüncü eşelon barədə də danışmamaq olmaz. Söhbət
postsovet məkanındakı yeni müstəqil dövlətlərdən gedir. Onların
bir çoxu müstəqilliyə qovuşduqdan sonra, qeyri-ixtiyari olaraq, bü
tün dünya ölkələrinin bir-birindən getdikcə artan iqtisadi və texno
loji asılılığı prosesinə cəlb edilmişdir. Lakin formalaşmaqda olan
dövlət strukturlarının ilkin zəifliyi, Qərb və milli sosial-m ədəni
dəyərlərin uyğun gəlm əm əsi, bir sıra lazımi resursların, o cüm lə
dən də iqtisadi resursların məhdudluğu üzündən keçmiş sovet res
publikaları mürəkkəb vəziyyətə düşdülər. Sosialist ictimai sistemi
nin iflasının mərkəzində qalan və bunun nəticəsində başlanmış
xaosun qurbanı olan bu respublikalar demokratiyaya v ə bazar iqti
sadiyyatına keçid üçün öz strategiyalarının olmasının zəruriliyini
dərhal dərk etmədi, dövlətin inkişafının və ictimai inkişafın əsas
prioritetlərinin müeyyenleşdirilmesində prinsipial çətinliklərlə üz
ləşdilər.
SSRİ-də modernləşmə sahəsində gösterilmiş cəhdləri başa çat
dırılmış v ə ya bitkin cəhdlər adlandırmaq çətindir. Sovet dövründə
həyata keçirilən dəyişikliklər planlı və konseptual xarakter daşı
mırdı, bu və ya digər regionun iqtisadi ehtiyatlarının həcmi, coğ
rafi-strateji mövqeyi ile dəqiq korrelyasiya edilirdi, eləcə də çox
vaxt bu v ə ya digər transsərhed ərazilərdə yaranan vəziyyətlər nə
ticəsində beynəlxalq şəraitin mürəkkəbləşməsi ilə bağlı olurdu. Bu
gün xarici sərmayələr, yeni mallar, xidmətlər, texnologiyalar, iqti
sadi liberallaşma keçmiş sovet respublikalarının indiki modernləş
m ə, bezən də, qloballaşma proseslərinə cəlb edilməsinin indikator
larına çevrilmişdir.
____________
IIfəsil. Azərbaycanın modernləşdirilməsi: inkişaf yollan
73
Azərbaycanda modernləşmənin müasir m ərhələsi 1994-cü ildə
aparıcı beynəlxalq neft şirkətləri ilə “Əsrin m üqavilesi”nin im za
lanmasından başlanır. Bu müqavilə milli iqtisadiyyatın inkişafına
nəinki, sadəcə güclü təkan verdi, həm də, əslində, onun keyfiyyət
cə yeni vəziyyətini m üəyyən etdi. Neftin yüksək qiym ətləri ilə
şərtlənən əlverişli xarici iqtisadi konyunktura Azərbaycanın m ər
hələli ardıcıl inkişaf proqramının həyata keçirilməsinə köm ək edir.
Lazımi hüquqi bazanın formalaşdırılması və region üçün əsas olan
Bakı-Tbilisi-Ceyhan neft kəmərinin tikintisinə başlanması digər
Cənubi Qafqaz v ə ya Orta Asiya respublikaları ilə m üqayisədə üs
tünlük əldə edən Azərbaycanın iqtisadi g ələcəyi barədə çox nikbin
proqnozlar söyləm əyə imkan verir.
Ümumiyyətlə, Azərbaycanda neft sektorunun inkişafı ölkənin
iqtisadi inkişafına mühüm v ə müsbət təsir göstərir. Lakin neftin
qiymətlərinin bahalaşması sonsuz deyildir. Odur ki, milli iqtisadiy
yatın inkişafı üçün yeni mənbələr axtarılmalıdır. İnkişaf etmiş döv
lətlərin Xəzəryanı ölkələrlə əlaqələrini genişləndirməkdə, burada
aşkara çıxarılan yanacaq ehtiyatlarının işlənilm esinde, onun nəqli
üçün yeni marşrutların tikintisində maraqlı olduğunu nəzərə alsaq,
bu, xüsusilə vacibdir27.
Ona görə də milli siyasi elitanın ölkə iqtisadiyyatını daha çox
sahəli əsasda qurmaq, onu yeni inkişaf mənbələri v ə imkanları ilə
təmin etmək niyyəti tamamilə əsaslı v ə aktualdır. Ötən yüzilliyin
axırlarında Asiya və Latın Amerikasının bir sıra ölkələrində m ey
dana çıxan problemlər göstərir ki, indi təhsil, elm və texnoloji in-
novasiyalar tərəfindən güclü yardım olmadan, ancaq xammal ba
zası hesabına sənayenin yüksəlişi imkanları tükənmişdir. Odur ki,
Azərbaycan gənclərinin intellektual potensialını genişləndirmək
məqsədi ile dövlət təhsil proqramlarının sayını artırmaq və keyfiy
yətini daim təkmilləşdirmək son dərəcə vacibdir. Ölkəni real su
rətdə v ə qısa müddətdə m odernləşməyə, onun sənaye dövlətləri
birliyinə daxil olmasını təmin etm əyə m ehz bu imkan verəcəkdir.
Modernləşmənin üçüncü eşelonunun yuxanda gösterilən ölkə
lərinin (öz başlanğıc vəziyyətlərinə görə tipoloji cəhətdən Azər
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
_______
74
baycana daha yaxm olan) təcrübəsinə qayıdaraq, onu da xatırlamaq
lazımdır ki, onların m üvəffəqiyyətini xeyli dərəcədə iqtisadi bazar
sisteminin dövlət tərəfindən tənzimlənməsi təmin etmişdir. Dünya
bazarlarındakı sabitsizliklə əlaqədar Asiya, Braziliya, Rusiya və
Argentina böhranlanndan sonra bir çoxları neoliberalizmin süqu
tundan danışmağa başladı. Bunun fonunda qlobal keynsçilik erası
nın başlanması, yəni büdcə v ə pul-kredit vasitələrinin köməyi ilə
məcmu bazar tələbinin dəstəklənm əsi və genişlənm əsinə yönəldil
miş dövlət siyasəti barədə bəyanatlar səslənirdi. Başlıca yönümü
dövlət satınalamaları və özəl sektora dövlət sifarişləri sistemindən
ibarət olan keynsçiliyi bəzi nəzəriyyəçilər industrial cəmiyyətdən
sonrakı industrial cəm iyyətə v ə gələcəkdə postmodernə keçid
dövründə ölkənin inkişafının ən mümkün variantı kimi təsəvvür
edirlər.
Lakin dünya təcrübəsi göstərir ki, keynsçilik siyasəti də böh
rana gətirib çıxara bilər. Yeni dünya nizamı şəraitində milli iqtisa
diyyatın fəaliyyətinin xüsusiyyətləri böyük durğunluq dövrünün
tələblərindən əhəm iyyətli dərəcədə fərqlənir. İstər özəl strukturla
rın, istərsə de dövlət strukturlarının idarə olunmasının genetik ko
dunu dəyişdirə, idarəetməni maksimum dərəcədə qeyri-bürokratik
sistemə çevirməyə, yeni burada yaradıcılıq, innovasiya təməllərini
gücləndirməyə m üvəffəq olan ölkələr qloballaşma şəraitində uğur
la inkişaf edirlər. Təsadüfi deyil ki, menecment problemləri üzrə
görkəmli ABŞ mütəxəssisi Piter Druker Cənubi Koreyada böhranın
səbəblərini araşdırarkən onları işverənlə işçi arasında münasibətlə
rin xarakterində görmüşdür. O yazırdı ki, “işverenler öz işçiləri ile
təhkimliler kimi, hətta bundan da betər rəftar edirdilər. Onlar peşə
karların, hətta yaxşı savadı olanların da heç birinə hər hansı mühüm
qərar qəbul etməsinə imkan vermirdilər”28.
Müasir menecmentin prinsiplərinə uyğun olaraq, idarəetmənin
səm ərəliliyi nisbətən mərkəzsizleşdirilmiş, çevik idarəetmə böl
mələri ile yaxşı, şəxsi qərarlar qəbul etmək hüququ verilmiş aşağı
eşelonlarının idarəetmədə maksimum iştirakını stimullaşdıran
həcm cə kiçik iyerarxiyaların olmasından asılıdır. Müasir menec
_____________
II fəsil. Azərbaycanın modernləşdirilməsi: inkişaf yolları
75
Dostları ilə paylaş: |