Рассказы (На азербайджанском языке) Redaktoru İlyas Tapdıq Bədii redaktoru Y. Ağayev Nexniki redaktoru B. X. Qurbanova
Yüklə 480,31 Kb. Pdf görüntüsü
|
25
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları Soruşdular: — Haçan? Dedim: — Gələn ilin bu vaxtına, xalqların 8 Mart qadınlar bayramına!
UÇUŞ
Bir həftədən də artıq idi ki, Zakirgilin ailəsi yatmırdı; ailə oğlunun ali təhsil səfəri
üçün hazırlaşırdı. Ata-ana Zakirin on illiyi əla qiymətlə qurtarıb, qızıl medal alıb, özünə yol açdığına görə həm sevinir, həm də ondan ayrı düşəcəklərinə görə
həyəcan keçirirdilər. Axı, Zakir on il içərisində ata-anasını incitməmişdi, üzləri danlamaq üçün məktəbə
çağırılmamışdı. O, həmişə evə «5» qiymətlə qayıtmışdı. Əhmədin gözləri Zakirin gətirdiyi «5»ə alışmışdı... Əhməd bilirdi ki, heç bir şagirdə havayı yerə «5» vermirlər. Bu «5» hər şagirdin qeyrətli zəhmətinin, böyük səyinin məhsuludur. Ömründə tənbəli «5» tapmaz! «5»in zəhləsi tənbəldən gedər. Əhməd «5» alan oğlunun Moskva universitetində oxumağını arzu etmişdi.
26
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları Axı, Əhmədin öz oğlu üzərində zəhməti az deyildi. O, Vətən müharibəsi zamanında gecənin yarısında çalışdığı idarədən evinə dönəndə cibindəki açarla yavaşca qapını açıb içəriyə girər, öz dabanlı ayaqqabılarını gecə çustla əvəz edər, taqqıltı salıb ailənin yuxusunu qaçırmaq istəməzdi, qoy gündüzlər məktəbdə oxuyan, sonra evdə dərslərini hazırlayıb yorğun düşən uşaqlar istirahət etsinlər. Qoy kitabı əlindən yerə düşməyən Zakir doyunca yatsın, sabahın sübhündən öz yatağından gur- gümrah qalxsın! Əhməd bilirdi ki, heç də Zakir xorhaxor yatmaqla «5» almamışdı. Axı, bu «5» nədi ki, hər ailə, hər ata-ana öz uşağından «5» umur. —
Oğul, «5», ha! —
Bax, qızım, sən də «5», ha! Məgər bizim gündəlik işlərimizdə başqa rəqəmlər gərəyə gəlmirmi?! Xeyr, bütün rəqəmlər bizim gündəlik işlərimizdə gərəyə gəlir. Ancaq dərsə gedən uşaqlar üçün bu «5»in ayrı bir yeri vardır. Məsələn deyək, «6» ya «7»ni. Bunlar ki, «5»-dən yuxarıdırlar. Onda bəs nə üçün bunların heçcə biri uşaqları oxuyan bir ailədə hörmət qazanmamışdır? Baxırsan ki, imtahan zamanı ata da, ana da, nənə də, baba da gözlərini qapıya zilləyib: —
Görək uşaq nə vaxt dönəcəkdir? — deyə balalarını gözləyirlər. — Barı «3» olmasın, «2» də onu tanımasın, yaxasına yazılmasın! Oğlu-qızı oxuyan ata-anaya, nəvəsi oxuyan nənəyə, babaya, «9»-a qədər bütün rəqəmləri göstərib soruşun: —
Deyəcəklər: —
«5»! Ancaq «5» Demək «5»in təhsildə şərəfi, qüdrəti vardır! «5» şagirdin həm bu günü, həm də gələcəyidir. Bu gün məktəbdə «5» alan şagird sabahın bir dəyərli cərrahıdır. Bu cərrah minlərlə xəstəyə şəfa verəndir, intizarlı ailə gözlərini güldürəndir. Demək, bu gün dərsdə «5» alan şagird, sabahına
27
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları bəlkə də çox mahir memardır. Çoxmərtəbəli qəşəng-qəşəng binaların layihələrini işləyən, sənət abidələrinin sayını artırandır! Bu gün «5» alan şagird, sabahına igid neftçimizin qabağına düşən, dalğalanan Xəzərdə yeni - yeni neft yataqları tapan, dənizin dibinə qədər enən, torpağın bağrını dələndir. Və neft, təyyarələrimizi, maşınlarımızı, kombaynlarımızı, traktorlarımızı, ekskavatorlarımızı hərəkətə gətirən, min-min maşınları işlədən, onlara odlu nəfəs verəndir. Əhməd də on il ərzində oğlu Zakirin gələcəyi naminə ondan «5» gözləmişdi, oğlu Zakir də atasına «5» gətirmişdi. Əhmədin qarasaçlı, qaynar qaragözlü Zakirə qarşı qayğısı, məhəbbəti azalmamışdı. Qışın soyuq gecələrində divarları dələn güclü-gurultulu Bakı küləyi nərə çəkən zaman, Əhməd səksəkəli yatar, bütün gecəni cövlan edən, pəncərələri cingildədən, birdən də çərçivələri çırpıb açan küləklərdən Zakiri qoruyardı. Bəs indi?.. Moskvada şimalın buzlu, soyuq bir yerində Zakirin üstündən sürüşüb yerə düşən yorğanını kim qaldırıb, onun üstünü kim örtəcəkdir?! Gündüzləri çalışıb yorğun düşən tələbə yoldaşlarının hamısı yataqxana boyu yatmış olacaqdır, bəs onda Zakirə kim baş çəkəcəkdir? Ona soyuq dəyməyəcəkmi? Zakir xəstələnməyəcəkmi?.. Əhməd, oğlunun Moskvada keçirəcəyi illəri düşünürdü. Bu zaman, Əhmədin gözlərinin qabağında beş gün əvvəl nəvəsini yola salmaq üçün ucqar dağ obasından gələn, indi yan otaqda yatan Rəşid kişi canlanırdı. Əhməd ötən günlərini xatırlayırdı. Otuz beş ya qırx il bundan qabaq, meşəli dağın ətəyində, Səngər obasının qırağında dörd dirəkli, tək bacalı qara damın altında, qışın uğultusu ətraf meşələri başına götürdüyü zamanda Rəşid də beləcə narahat yatar, öz balaca Əhmədini bacadan dolan şaxtadan qoruyardı. O, yük yerini əlləşdirib əlinə düşən cecimdən, kilimdən götürüb Əhmədin üstünə örtərdi. Birdən döşəkdən sürüşən, bir kənara düşən balacanı qaldırıb bağrına basar, buza dönən balasını yanına gətirib nəfəsi ilə qızdırardı. Dörd dirəkli qara damın qapısını qarlı küləklər taraq-turaq döyər, taxtaları aralanan qapıdan içəriyə qar tozanaqları dolardı, Rəşid oğlunu köksünə sıxardı.
Yüklə 480,31 Kb. Dostları ilə paylaş:
|