90
QLO BALLAŞM A VƏ M Ə D Ə N İ M Ü X T Ə L İF L İK
lərin tanınması, musiqi və s. qeyri-verbal mahiyyətli
fenomenlərin fərqləndirilməsi sağ yarımkürənin funksi
yası ilə müşahidə olunur.
Məntiqi-verbal təfəkkür analitik, fəsiləli və mücərrəd
olmaqla, müəyyən əlamətlər əsasında ümumi nəticələrə
gəlməyə əsas verir. Məntiqi-verbal işarə sisteminə
əsaslanan təfəkkür tərzi cəmiyyət və mədəniyyətlərarası
münasibətlərdə də funksional mahiyyətini ifadə etdirərək,
insanlar arasında birmənalı (səbəb-nəticə) münasibətlərin
bərqərar olmasına, çoxçalarlı dünyanı özlərinin qurduqları
“obyektiv-məntiqi-verbal sxem” səviyyəsində görürlər.
Bunun əksinə olaraq (anlayış-məntiq tipli təfəkkür
tərzinin) bütöv simvollarla, dünyanı vəhdətində, həm də
ən başlıcası sintezdə və eyni vaxtda qavranılmasmı təmin
edən sağ yarımkürələr fərqli anlam tərzini formalaşdırır.
Başqa sözlə desək, təfəkkürün obrazlı simvolik tipi
dünyadakı obyektləri “birdəfəyə”, bütövlükdə, onların
qarşılıqlı münasibətlərinin çoxçalarlığmda qavraya 'bilir.
Bu imkan yaradıcılıq prosesinin və intuisiyanm əsasını
təşkil edir. Bu təfəkkür tipi mühakimələrdəki verbal
ziddiyyətləri o qədər də kəskin, yolverilməz hesab etmir.
Şübhəsiz ki, hər iki yarımkürə bir-birindən təcrid
edilmiş şəkildə deyildir. Hərəsi beynin bütövlükdə işində
öz funksiyasını yerinə yetirir. Üstəlik də məntiq təfəkkür
tipi digərinin və o da əksinə olan ünsürlərini daşıyır. Bu
baxımdan müxtəlif xalqlarda və müxtəlif mədəniy
yətlərdə bu və ya digər təfəkkür tipinin xüsusi çəkisi
müxtəlifdir. Daha doğrusu hər bir etnik milli təfəkkürdə
hər iki tip olsa da onların biri üstünlük təşkil edir.1
Mədəni müxtəliflik və mədəni inteqrasiya prob
lemlərinin beynin funksional asimmetriyası ilə bağlılığına,
etnik mədəniyyətlərin özünəməxsusluğuna dair maraqlı
tədqiqatlardan biri də yapon alimi Makoto Kikuhidir.
' Bax: Вопросы философии., 1984, №4.
Fəsil I. Qloballaşma. Mədəniyyət fenomeni qloballaşma kontekstində 91
Özünün “Yaradıcılıq və təfəkkür üsulları”, yapon tərzi
(1981) adlı kitabında o yaponiyalılarla, qərb siviliza
siyasının nümayəndələri arasında mövcud olan prinsipial
fərqləri təhlil etməyə cəhd etmişdir. Müəllif göstərir ki,
“həm məişətdə, həm də işgüzar ünsiyyət prosesində
yaponlar əsasən “hə-yox” tipli birmənalı sözlərdən
istifadə etməyə meylli deyillər. “Ağ” və “qara” arasında
sərt sərhədlərin qoyulması onların mədəniyyəti üçün
səciyyəvi cəhət deyildir.
Onlar istər insanlararası münasibətlərdə, istərsə də
təbiətin qavranılmasında bütün təzahür və çalarlara
həssas, dözümlü yanaşırlar. M.Kikuhi daha sonra göstərir
ki, ingilis dili üçün elmdə daha xarakterik olan təsviri-
məntiqi ifadə səciyyəvidir.
Yapon dili daha çox poeziya üçün yararlı olub,
məzmunu analogiyalarla, hisslərə yönəlməklə çatdırır.'
Buradan belə ümumiləşdirmə aparılır ki, yaponların
təfəkkür tərzi, beynin sağ yarımkürələrinin yüksək, üstün
fəallığı ilə şərtlənmişdir. Həm də yaponların öz yaradı
cılıq potensialının səviyyəsinə görə, avropa və ameri
kalıları, sənətin bir neçə sahəsində (poeziya, rəngarənglik
və s.) bu potensial imkanlar real əksini tapmışdır. Eyni
zamanda müəllif yaradıcılıq imkanlarının dəqiq elmlər
sahəsində gözlənilən qədər reallaşdırıla bilməməsi fak
tına da diqqət yetirir. Bunu da müəllif qərb cəmiyyəti ilə
müqayisədə yaponların yekcins-homogen təbiətli olma
sında, individualizm, fikir müxtəlifliyi və müstəqilliyinin
kifayət qədər olmamasında görür. Yaponiya qərb tex
noloji layihələrini alaraq, onları təkmilləşdirən və bu
nunla da demək olar istehsalın bütün sahələrində nəhəng
uğurlar qazanan az miqdar ölkələr sırasına daxildir. Mü
əllif qeyd edir ki, yaponiya üçün qlobalizm - təhlükədən
deyil. Özünün “texnonasionalizm” ruhuna - “Yapon ruhu,
1 Kikushi M. Creativity and Ways o f Thinking: Japanes Style” // Phys
ics Today. 1981. p.42-51.
92
Q LO BALLAŞM A VƏ M Ə D Ə N İ M Ü X T Ə LİFLİK
Qərb texnologiyası” şüarına əməl edərək bu ölkə öz
etnik-mədəni identikliyini saxlaya bilmişdir.
M.Kukulıiyə görə, yaponiyanın nümunəsi göstərir ki,
qloballaşma mədəni müxtəlifliklərin qarşılıqlı inteq
rasiyasını və qarşılıqlı zənginləşməsini şərtləndirsə də, bu
müxtəlifliyi kənarlaşdıra bilməz və kənarlaşdırmırdı.
Yəni, müəyyən “sosial-mədəni paradiqma - ideya”nın
əsasında mədəniyyətləri unifıkasiya edə bilmir. Bu
aydındır: çünki etnik identikliyin qorunması cəhdi hər bir
xalqın ictimai şüurunda çox dərin kök atmışdır.
Həm də etnosların mentaliteti beynin funksional
asimmetriyası ilə müəyyən olunur. Bir sözlə, bəşər
nəslinin, ümumbəşəri dəyər və oriyentasiyaların vəhdət
təşkil edirsə də, etnik mədəniyyətlərin identiklik və
özünəməxsusluğunu (xüsusilə də böyük etnoslar və apa
rıcı sivilizasiyalarda) qorumağın fundamental müqəddəm
(genetik-bioloji) əsas və şərtləri mövcuddur.
Genetik faktorlar konsepsiyası ilə tanış olarkən ilk
baxışda belə təsəvvür yarana bilər ki, mədəni müxtəliflik
və inteqrasiya prosesləri öz-özünə inkişaf edən bir
hadisədir.
Bu baxımdan mədəni identikliyə “genetik” yanaşma .
da tamamlanmağa və geniş təhlilə möhtacdır desək yanıl
marıq.
Dünyada yaşayan böyük və kiçik xalqların mədəniy
yətlərinə xas olan çoxçalarlı cəhətlərə diqqətin yönəl
dilməsi mədəniyyətin inkişaf və dinamikasına tarixi səp
kidə daha məzmunlu, elmi-obyektiv yanaşmanı şərtlən
dirdi, mədəni qarşılıqlı təsir prosesində dəyişikliklərin
təsnifat, forma, tip, mənbə və faktorları kimi problemlərə
dair yeni fərqli konsepsiyaların ortaya çıxmasını şərtlən
dirdi.
Qloballaşma prosesində mədəniyyət sahəsində baş
verən dəyişikliklərin forma və tipləri barədə fikir
yürütmək üçün onlardan bəziləri ilə tanış olmaq gərəkdir.
Fosil I. Qloballaşma. Modnniyyat fenomeni qloballaşma kontekstindo 93
1.9. Mədəniyyətin inkişafında baş verən
dəyişikliklərin tipləri
Mədəniyyətin inkişafına proses kimi yanaşıldıqda, bu
proses sabit və dəyişkən tərəflərin, ənənə və innova-
siyalarm, varisliyin, mədəni “qabığın” fasiləsiz zəngin
ləşməsi kimi göz önündə canlanır.
Mədəniyyətin inkişafında dəyişikliklərin müxtəlif
miqyas və səviyyəli tiplərinə dair konsepsiyalar möv
cuddur. Bunlardan biri mədəni sistemlərin xətti-bir isti
qamətli inkişafına dair baxışları tamamlayan mərhələlər
və ya fazalar kimi dəyişiklik tipidir. İctimai və mədəni
həyatın bütün aspektlərində dəyişikliklər birdəfəlik baş
verməyə də bilir. Hər bir dövrdə bütün xalqların
mədəniyyətləri hərtərəfli dəyişiklik və təzyiqə məruz
qalsa da özünün çox səviyyəli mürəkkəb strukturunu
saxlaya bilir.
Əsas mədəniyyət tiplərinin bir-birini əvəzləməsi
tsiklik-dövran, inversiya, dalğa spiralvari və s. şəkildə,
dəyişikliklərin ritm və tempi isə zaman parametrləri
baxımından tədricən və “partlayış” xarakterli ola bilər.
Qloballaşma proseslərinin miqyas və mürəkkəbliyi
elədir ki, bunlar dəyişikliklərin tiplərini əvvəlcədən təhlil
etməklə şəraiti arzu olunan məcraya yönəltməyi,
vəziyyətin nəzarətdə saxlamağı tələb edir. Hər bir
mədəniyyətin “genetik nüvəsi” həyat dövrünün müəyyən
mərhələlərində dəyişir, çiçəklənmə dövründə parlaq
inkişaf, durğunluq və böhran dövründə tənəzzül və süqut
edir, müəyyən mədəniyyət tipinin üstün - lider mövqeyə
çıxmasını təmin edir.
Qlobal
miqyasda mədəni
dəyişikliklər tsikllər
şəklində Rusiya-Amerika filosofu, sosioloqu P.Sorokinin
tədqiqatlarında daha ətraflı öyrənilmişdir. Qloballaşmanın
yeni sürət toplayaraq geniş vüsət alması, mədəniyyət
tiplərinin qarşılıqlı təsiri və bir-birini əvəzləməsi
prosesinin gedəcəyinə dair P.Sorokinin fikirləri bu gün
Dostları ilə paylaş: |