114
Q LO BA LLA ŞM A VƏ M Ə D Ə N İ M Ü X T Ə L İFL İK
ərazi, tarixi və sosial baxımdan həmişə müəyyən hədlərə-
sərhədlərə malik olmuşdur. Mədəniyyətin hədləri və
sərhədləri aşaraq ümumbəşəri zaman və məkanda mədəni
vəhdət təşkil etməsi qarşılıqlı təsirin ən yüksək
səviyyəsidir.
Ümumbəşəri, universal səviyyə - elə bir başlan
ğıcdır ki,
burada
dünyada
mövcud
olan
bütün
mədəniyyətlər özlərinə xas olan cizgilərdən əlavə, bütün
dünya mədəniyyətini səciyyələndirən cizgiləri daşıyır.
Mədəniyyətdə ümumbəşərilik müxtəlif cür ifadə
oluna bilər: məs: bu elə bir ideya, təlim və s. mənəvi
dəyər forması ola bilər ki, onun əhəmiyyəti, əhatəsi
istənilən etnik, sosial sinfi, siyasi və iqtisadi birliklərin
çərçivəsini
aşır,
yaxud
cəmiyyətinin
təşkilinin
strukturunda, təməl prinsiplərində bütün bəşəriyyətin
məqbul hesab etdiyi ümumi mədəni müddəaların
dəstəklənməsi; universallıq prinsiplərinin reallaşması və
bərqərar olmasına əməldə xidmət edən mənəvi-
intellektual elitanın fəaliyyəti bütün bəşəriyyətə xidmət
edir, yalnız öz mədəniyyətinin deyil, ümumbəşəri
mədəniyyətin xəzinəsini zənginləşdirir.
Mədəniyyətdə bəşəri müstəvinin təşəkkül taparaq
daim inkişaf etdirilməsi, bir-birini əvəz edən saysız-
hesabsız nəsillərin səy və əməyini tələb edən çox çətin
və mürəkkəb prosesdir.
Ümumbəşəri səviyyə ictimai şüurun ən yüksək
qatlarında elə prinsip və simvolların yer almasına nail olur
ki, bu prinsiplər bütün lokal-məhdud təsəvvür, yanaşma
və tərzlərin fövqündə duraraq müxtəliflikləri təmin edən
ali vəhdət və başlanğıcdır. Bəşərilik və universallığın
formalaşmasında dünya dinləri çox böyük rol oynamışdır.
Burada bütün nisbi, keçəri olanlar üzərindən yüksələrək
əbədi, mütləq olan İlahi banun və ya Allahın mövcudluğu
ideyası, dünyanı birləşdirən fövqəlbaşlanğıcın vurğulan-
ması bəşəri səviyyənin anlaşılmasına dərk edilməsinə çox
böyük kömək etmişdir.
Fəsil I. Qloballaşma. Mədəniyyət fenomeni qloballaşma kontekstində 11S
Mədəniyyətin bəşəri səviyyəsi ilə ümumdünya mə
dəniyyəti anlayışları məzmun və mahiyyətcə yaxındırlar.
Yeni dövrdən etibarən əsasən qərb mənşəli, qərb anlamlı
ümumdünya mədəniyyəti formalaşmaqdadır. Lakin zaman
özü də mədəniyyətin məzmun və mahiyyətinin sintezə-
ahəngə əsaslanmalı olduğunu aşkara çıxarır. Qloballaşma
gedişində sintezə - Şərq və Qərb mədəniyyətlərinin qar
şılıqlı bəhrələnməsinə dayaqlanan ümumdünya mədə
niyyəti təşəkkül tapmalıdır. “Ümumdünya mədəniyyəti”
mövzusuna “beynəlxalq mədəniyyət” mövzusunda ye
nidən qayıdacağıq.
Bəşərilik, universallıq müstəvisində, mədəniyyət, ən
müxtəlif etnik-milli-dini qruplar arasındakı ziddiyyətlərin
aradan qaldırılmasında çox mühüm rol oynayır; yaxud
inkişaf etmiş sayılan ölkələrlə, inkişaf etməmiş ölkələr
arasında, zəngin mədəni mərkəz-paytaxtla, əyalət-
periferiya mədəniyyəti arasında və s. • ortaya çıxan
problemlərin ağrısız həllinə kömək edir. Mədəniyyətdə
bəşərilik həmçinin tarixilik meyarını da özündə
birləşdirərək dünənin, bu günün və sabahın əlaqəsini
- yəni varisliyi təmin edir.
Mədəniyyətlərarası ünsiyyətin təmin edilməsində
bəşərilik və universallıq müstəvisinin “vasitəçi-körpü”
rolunu oynaması çox böyük əhəmiyyətə malikdir.
Qloballaşma
prosesində
mədəniyyətlərin
qarşılıqlı
təsirinin hansı müstəvilərdə getməsini təhlil etməklə,
onun meyllərini da sezmək mümkündür. Bu sahədə
mövcud olan qanunauyğunluqları nəzərə almadan ciddi
təhlil
aparmaq
qeyri-mümkündür.
Onların
nəzərə
alınmaması, ahəngdar məcraya yönəldilməməsi daha
dərin böhran vəziyyətini şərtləndirə bilər. Hazırkı siyasi,
ideoloji, mədəni, dini və s. plyüralizm şəraitində bu
meyllərin izlənilməsi mümkündür.
Məlumdur ki, sonuncu Sovet imperiyasının dağılması
ilə, həm də nəhəng bir ideoloji-mədəni nizamlama sistemi
yox oldu. Belə şəraitdə mədəni-milli identikliyin ən ilkin
116
QLOBALLAŞM A VƏ M Ə DƏ Nİ M Ü X T Ə LİFLİK
səviyyodə, zaman və məkanca daha məhdud-lokal
çərçivədə bərpası sürətlənir. Etnik və milli dirçəliş “siyasi
müqəddərat” problemi ilə əlaqələndirilərək çox hallarda
ifratçılıqla
birləşir, mövcudluğun separatist ölçülərdə
qavranılmasına gətirib çıxarır. Azərbaycan bu problemin
ən
ifrat
təzahürlərini
yaşamış
və
yaşamaqdadır.
İdentikliyin
mədəni
müstəvidə
ifrat
və
məqbul
formalarının təhrif olunması, qarışdırılması milli-etnik
münaqişələrin haqsız qurbanlarının sayını XX əsrin
sonuna doğru daha da artırdı.
Bütün keçid dövrlərində olduğu kimi bu dövrdə də
sosial-mədəni inteqrasiya forma və tiplərinin kortəbii, çox
hallarda da düşünülmüş şəkildə maraqlı olan tərəflərin
rəvac verməsi və dəstəyi ilə nəzarətsiz prosesə
çevrilməsini şərtləndirdi.
Bütün
postsovet
məkanında
olduğu
kimi,
Azərbaycanda müstəqillik əldə edən respublikanın siyasi,
iqtisadi, mədəni, hüquqi təşkilatlanması milli müstəvidə,
sürətlə getdi və prosesin daşıyıcısı, subyekti kimi müstəqil
milli dövlət formalaşdı.
Digər tərəfdən tarixin təcrübəsini deyil, öz məhdud
“şovinist” maraqlarını üstün tutan bədnam “ideoloq”lanp
köməyi ilə millətin fövqündə duran, identiklik for
malarının
dialektikasma
zidd
olan
“muxtariyyət”,
“müstəqillik” və s. formalarına iddia edilməsi, on ildən
çox davam edən münaqişə olacağının Dağlıq Qarabağ
probleminin yaranmasına səbəb oldu. Problemin bu gün
də həll olunmaması məhz bu səviyyələrin nəzərə
alınmayaraq “ikili standartlar” siyasəti ilə ört-basdır”
edilməsinin nəticəsidir.
Sosial-mədəni milli identikliyin ən aşağı, ilkin
pilləyə, səviyyəyə müncər edilməsi, dünyada sonrakı-
milli və bəşəri səviyyələrin formalaşdığı mərhələlərdə
arzuolunmaz nəticələrə gətirib çıxarır.
Belə ki, etnik
oriyentasiyalar nə iqtisadi, nə də ümumbəşəri siyasi prin
siplərlə uyğunlaşa bilməyərək, daha yüksək müstəvidə
Fəsil I. Qloballaşma. Mədəniyyət fenomeni qloballaşma kontekstində 117
inteqrasiyanın “imperiyanın təzahürü”, “yerli identikliyə
qarşı yönəlmiş siyasət” hesab edir, görünməmiş fəlakətə
gətirib çıxarır. İnteqrasiya və konsolidasiyanın yalnız
etnik-identikliyə dayaqlanması prinsipindən əl çəkməyən
etnosentrizm, millətçiliyin qatı forması kimi, ən müxtəlif
mədəni (genetik və linqvist qrupların) milli və bəşəri
prinsiplər əsasında birləşmək arzusuna və tələbatına
daban-dabana zidd olaraq, bütün dünyada gərginlik və
münaqişələrin əsas səbəbi kimi çıxış edir, hərbi
toqquşmalara
gətirib
çıxarır.
Bu
münaqişələrin
“vasitəçilər” variantı ilə həllinə cəhd etmək müsbət
nəticə verə bilmir. Buna görə də həm qlobal, həm də
lokal səviyyələrdə uzunmüddətli sülh və sabit mədəni
münasibətlərin bərqərar olması üçün, beynəlxalq elmi
ictimaiyyət fundamental fovqəlmilli və bəşəri prinsiplərin
müəyyən edilməsi və bu prinsiplər əsasında identikliyin
müvafiq təşkilatlanmasını təmin etmək üçün çox
çalışmalıdırlar”.1
İdentikliyin milli səviyyədə formalaşması yalnız
mono-etnik, linqvistik qruplar səviyyəsində məhdud
laşmayıb iqtisadi, siyasi, hüquqi məkanın ümumiliyinə,
müxtəlif həyat tərzlərinin, ümumi dil və simvolikanın,
milli dövlətçiliyin mənafe, maraq və tələbatlarına uyğun
gələn
insan
birliyinin
formalaşması
kimi
başa
düşülməlidir. Burada separatizm inteqrativ potensiyanı
üstələyirsə, məhz o məqamdan milli və etnik olanın
nisbəti ciddi müəyyənləşdirilməlidir. Etnik və millinin
nisbətini
kim isə, başqalarını
sıxışdırmaq, yaxud
“təmizləməklə” qaydaya salmaq kimi başa düşür, kim isə
lokal məhdud çərçivə və sərhədləri aşaraq ümumbəşəri
dəyərlərə qarşılıqlı qovuşmaq kimi təsəvvür edir.
İdentikliyin belə başa düşülən forması dünyada baş verən
inteqrasiya probleminin həllində sivil-məqbul sayılan
metod və yanaşma kimi qəbul edilir.
Müasir dünyada millətlərarası, mədəniyyətlərarası
1 Современные концепции кризиса. M. 1991. c.103.
Dostları ilə paylaş: |