4 2 4
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
dirmaK fiKrina düşür. Va bu işi üç qonur gözlü Kişiya tapşırır. ava
zinda da qızı Vaj ilani onlara boyun olur. Qonurgözlülar Nuhun is
tadiyini can-başla yerina yetirirlar. Vaxt-vadada olan olur, Keçan
Keçir. Tufan sovuşur. Nuh quruya qayıdır. Qonurgözlülar Nuhdan
qızı istayirlar. Nuh qalır iKi od arasında. Qonurgözlülar üç, qızı isa
bir. Bas indi bu iş neca olsun? Bu vaxt Allah taala Cabrayılla sifa
riş göndarir Ki, Nuh qızını eşşayi va iti ila bir dama salsın. Nuh be
la da elayir. Sabahısı galib görür Ki, paho, eşşaK da, it da dönüb
olublar qız . Özü da eynan Vajilaya oxşayırlar. Nuh öz doğ'ma qızı
nı bunların arasında tanıya bilmir. Çar-naçar, haxbabam deyib bu
"qızların" harasini bir qonurgözlüya verir. Ay Keçir, il dolanır.
Nuh qızlarına baş çaRmaya yollanır. O, galib qonurgözlülardan bi
rinin yurduna yetişir. Hal-ahval tutub yaşayışiarını soruşur. Qo
nurgözlü deyir:
- Manim xanımımla yaşamaq cahannam azabından da pisdir.
O, hey deyinir, yetana yetir, yetmayana da bir daş atır. Çox badxa
siyyatdir.
Nuh barmağ'ını dişlayir. Bilir Ki, bu itdan dönan qızdır. Ora
dan d uru b iKinci qonurgözlügila galir. Bu da arvadının yemaRdan
doymayan, deyilan sözü bu qulağ'ından alıb o biri qulağ'ından ötü
ran, qonaq-qara saymayan, adab-arKan qanmayan, şah tanhali oldu
ğ'unu bildirir. Nuh peyğ'ambar başa düşür Ki, bali, bu da eşşaKdan
dönan qız dır . Üçüncü qonurgözlü isa arvadının saliqa-sah
manından, işcilliyindan, ağ'ıl-Kamalından, marifat yiyasi olduğ'un
dan danışdıqca danışır. Belaca, Nuh öz qızını tanıyır.
Taqvim miflari
19
Qabaqlar insanlar bilmirmişlar Ki, iliari neca adlandırsınlar.
Novruz bayramında bilicilar yığ'ışıb çıxırlar gazmaya. Deyirlar Ki,
qabağ'ımıza hansı heyvan çıxsa, o heyvanın adını veracayiK bir ila.
Bunların qabağ'ına on iKi heyvan çıxır. O heyvanların adları
ila on iKi ila ad verirlar. Özü da il hansı heyvanın üstünda tahvil
olsa, insanlar o heyvanın xasiyyatinda olar.
Birincisi, onlar donuza rast galirlar. Don uz ilinda insanlar sa
lamat olarlar.
İKincisi, si çan ilidir. İnsanlar si çan Kimi olarlar, har şeyi ga
mirib dağ'ıdarlar.
Üçüncüsü, ÖKÜZ ilidir. İnsanlar işlaK olurlar.
Miflar
4 2 5
Dördüncüsü, palang ilidir. İnsanlar palang Kimi yırtıcı olur-
lar.
Beşincisi, dovşan ilidir. İnsanlar dovşan Kimi qorxaq olurlar.
Altıncısı, balıq ilidir. İnsanlar suda çox haraKat etmayi xoşla
yırlar.
Yeddincisi, ilan ilidir. Bu ilda insanlar bir-birlarina acı sözlar
deyarlar.
SaKKizinci, at ilidir. Bu ilda insanlar dözümlü olurlar.
Doqquzuncu, qoyun ilidir. Bu il da insanlar halim , mehriban
olar lar.
Onuncusu, meymun ilidir. Bu ilda insanlar meymun Kimi
oyunbaz olar lar.
On birincisi, quş ilidir. Bu il da insanlar daha çox xayalparvar
olar lar.
On iKincisi, it ilidir. Bu ilda insanlar daha çox dava-dalaşa
meyl edarlar.
20
Bir padşah görür Ki, onun ölKasindaKi adamlar tez-tez illari
bir-birina qatışdırırlar. ÇünKi illarin adı yox imiş. Padşah fiKirla
şir Ki, garaK illara ad qoyam . Durur çıxır safara. Uçardan, qaçar
dan, sürünandan onun qarşısına hansı çıxarsa, bunun adını verir
bir ila. Padşahın qarşısına on iKi canlı çıxdığı üçün on iKi da il adı
düzaldir. Harnin canlılar bunlardır: don uz , siçan, palang, dovşan,
ÖKÜz , at, qoyun, meymun, quş, ilan, balıq.
21
Lap qadim zamanlarda aylar yox imiş. Bir vaxt insanlar gö
rürlar Ki, ilin günlarini qarışdırıblar. Durub ilin günlarini aylara
bölürlar. Har aya otuz iKi gün verirlar. Boz aya on dörd gün qalır.
Görürlar Ki, Boz ay incidi. Durub qalan ayların harasindan bir gün
alıb verirlar Boz aya. Onlar olur otuz bir gün, Boz ay olur iyirmi
beş gün . Görürlar Ki, Boz ay yena narazı qaldı . Qayıdıb aylardan
yena bir gün istayirlar. Ayların yarısı deyir Ki, daha otuz bir gü
nümüz var. Öz günlarimizdan vera bilmariK . O biri yarısı isa Boz
aya bir gün verir, hatta birisi iKi-üç gün verir. Boz ay olur otuz
bir gün . Qalanlarının da bazisi otuz bir gün, bazisi otuz gün, bazi
si isa iyirmi doqquz , iyirmi saKKiz gün olur.
Boz ay günlarinin çoxunu o biri aylardan aldığı üçün qarışıq
dı, bir cür deyil . ÇünKi Boz ay soyuq günlarini qış aylarından, is
ti günlarini yay aylarından, yağışlı günlarini isa yazla payızdan
alı b.
4 2 6
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
22
İli bölüblar aylara, mart ayına gün çatmayıb . Götürüb bütün
ayların harasindan bir neça gün Kasib veriblar harnin aya. Ona
gö
ra da mart ayı dayişKandir.
23
Qış qoca bir qarı idi. Onun üç oğlu var idi . BöyüK çilla, KiçiK
çilla, Boz ay. Anaları birinci BöyüK çillani adamların arasına yol
layır. Bu, gedib qayıdır. Anası soruşur Ki, na etdin?
Deyir:
- Adamları ocağın qırağına düzüb galdim .
Sonra KiçiK çilla gedir. Qayıdanda anası ondan da na etdiyini
soruşur. KiçiK çilla cavab verir:
- Adamları ocağın içina doldurdum galdim .
Axırda Boz ay gedir. Bu qayıdıb galanda da anası ondan
gör
düyü işi soruşur. Boz ay deyir:
- Man qardaşlarımın işini tarsina etdim . Hamını ocaqdan çı
xarıb qayıtdım .
24
Üç çila var: BöyüK çilla, KiçiK çilla, bir da Boz çilla. BöyüK
çilla deyir Ki, dolu qazanlar üstüna galmişam, qarıları sağlam
gör
müşam .
Qırx gün yaşayandan sonra bu gedir. Yolda KiçiK çillaynan
qarşılaşır. KiçiK çilla soruşur Ki, getdin na etdin , na gördün? Bö
yüK çilla eladiyini, gördüyünü deyir. KiçiK çilla deyir Ki, eh , san
heç na elamamisan . Man gedib qazanları ağzı üsta seviracayam ,
qa
rıları tandirin ağzından basıb Külfarlan çıxaracağam .
Boz çilla da bu yandan çıxıb deyir Ki, sanin acığına man da
ge
dib aKinlari cücardacayam .
25
BöyüK çillaynan KiçiK çilla yolda rastlaşırlar. KiçiK çilla
bö-
yüKdan soruşur:
- Getdin na etdin?
BöyüK çilla deyir:
- Tandiriari yandırdım , KÜrsülari qurdurdum , Küplarin,
xa
ralların ağzını açdırdım .
Dostları ilə paylaş: |