444
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
- M ani ni ya aldatdın?
PişiK deyir:
- Sabah ağanın Kahar atı ölacaK . Doyunca onun atindan ye
yarsan .
Kişi aparıb atı da satır. Axşam i t pişiya deyir:
- Mani yena aldatdın . Axı man neça gündür acam, na yeyim
has?
PişiK deyir:
- Sabah ağamızın özü ölacaK , ehsan veracaRlar, doyunca ye
yarsan .
Kişi qorxuya düşür, amma ta hara yetacaK . Saharisi azrayıl
galib onun canını alır.
af
sanalar
44 7
DAÖ, DAŞ
Vd
QAYALAR
Galin daşı
Bir galin KÖrpasi qucağında Murov dağından Keçib atası evi
na gedirmiş . Birdan harK Kül aK qopur. Galin görür Ki, KülaK uşağı
onun alindan alacaq. Odur Ki, yalvarınağa başlayır:
- Ey göylar, Külayi yavaşıt, bizi xilas ela!
KülaK daha da şiddatlanir. Galin yena da yalvarıb deyir:
- Ey falaK , qoyma KülaK balarnı alimdan alsın, bizi bir
birimizdan ayırsın . Bizi bir yerda daş ela.
Galin uşağı barK-barK bağrına basır va elaca da daşa dön ür. Bu
d aş indi "Galin d aşı" adlanır.
Laçın qayası
Laçın maşhur ovçu imiş . Onun ÜlKar adlı bir qıza gözü düşür.
Elin adatina göra elçi göndarir.
Qızın atası Şahmar Kişi elçilara deyir:
- Eşitmişarn Ki, sizin oğlan ovçuluğu ila çox öyünür. Söz dü
şanda: "Atdığım oxdan heç na yayına bilmaz!" deyir. agar beladir
sa, qoy sübut elasin . Sıldırım qayada yaşayan dağKeçisini ovlayıb
mana gatirsa, qız onunKudur.
Elçilar bu xabari Laçına aparır. La çın ham sevinir, ham da
qamlanir. Sa har erKan fiKirli-fiKirli Sıldırım qayaya doğru yollanır.
Çatan Kimi da dağKeçisini görür. Keçi qayadan qayaya tullanır. La
çın da onun arxasınca düşür, fürsat tapıb oxla dağKeçisini yarala
yır . Keçini qayanın üstünda tutur, amma saxlaya bilmir. Keçi ila
birliKcia iKi qayanın arasına düşür. Na qadar çalışıb-çabalayırsa da,
oradan çıxa bilmir. Laçın üç geca qayanın arasında qalır, tamam ta
qatdan düş ür.
Xabar obaya çatır, ancaq heç Kim ona KÖrnaR eda bilmir.
Elin ağsaqqalı Elbayi Kişi deyir:
- Qaçın Kanddan ÜlKari gatirin, o galmasa, oğlan ölacaK .
Bela da edirlar. Elbayi Kişi deyir:
- Qızım, ÜlKar! Qayanın başına çıx, Laçını ucadan çağır, sanin
sasini eşidan Kimi onun qollarına qüyvat, dizlarina taqat galacaK .
ÜlKar qayanın başına çıxıb ucadan çağırır:
- La çın hey! . . .
Ela oğlan bu sasa band imiş. Sevgilisinin sasi ona qol-qanad
verir. K eç ini çiynina alı b üzüyuxarı qayaya dırmaşır. ÜlKarin ya
nına çıxır va on
u n
la qayanın başında qoşa dayanır.
Bu qaya indi "La çın qayası" adlanır .
4 4 8
Azarbaycan şifahi x a l q adabiyyatı antologiyası
Qanlı qaya
Polad Kandinda bir ali bay yaşayırmış . ali bayin gözünün ağı
qarası Telli adlı bir qızı varmış . Telli çox gözal imiş . ali bayin öz
çobanı Hilal bir Könüldan min Könüla Telliya aşiq olur. Telli özü da
Könlünü Hilala verir, onu üraKdan sevir.
ali bay bu işdan xabar tutur. Hilalı qapısından qovur. Hilal
çöllara düşür' hündür bir qayanın başında yaşamağa başlayır
o
ali
bay qızı başqa bir oğlana vermaK istayir . Qız bu xabari eşidir. Göz
yaşı axıtmağa başlayır. Qız atasından xabarsiz Hilalla görüşür. ah
valatı ona danışır. Har iKisi al-ala veri b, harnin uca qayanın başına
qaçırlar. ali bay işdan xabar tutan Kimi, qoşun toplayılı qayanın di
bina yaxınlaşır. Qoşun hamiaya Keçmamiş ali bay ÖZÜ qayanın ba
şına bir xabardarlıq oxu atır. Ox süzüb çobanın sinasina Keçir. Ço
banın sinasindan qan axıb qayanın üstüna töKülür. Çoban ölür. Tel
li bu haqsızlığa dözmür. Qayanın başına çıxıb, yanıqlı bir bayatı ça-
Kir:
azizim qanlı qaya,
Daşları qanlı qaya.
alim xına tutmadı ,
Yasa bat, qanlı qaya.
Bu sözlari deyib qız özünü qayadan atır.
Ela harnin vaxtdan xalq o qayanı "Qanlı qaya" adlandırır.
Qum-qum daş
Laçın rayonunun Ağoğlan Kandi yaxınlığından, HaKari çayı
nın MinaKanddan galan qolunun salıilinda böyüK bir daş var. Bu
daş dağın döşündaKi böyüK qayadan qopub galmişdi . Indi da onun
qopduğu yer bilinir. Deyirlar Ki, el dağa KÖçan zaman galib o qaya
nın dibina düşmüşlar. Qayınana ila galin sac asıb çöraK bişiran
za
man möhKam göy guruldayır. Bu zaman dağdaK ı böyüK daşdan be
la bir sas eşidilir:
Qum-qum daş,
Galdim qaş .
Bu zaman möhKam yağış başlayır. O na hang daş isa qoparaq
çaya yuvarlanır. Bir neça adamı, heyvan ı mahv edir. Deyirlar, bu
daşdan sas galan zaman bunu ancaq galin eşidir, galina inanmırlar.
Ona göra da vaxtında qaçmadığına göra Kand camaatı bu nahang
daşdan xeyli ziyanlıq çaKir. Harnin daş indi da "Qum-qum" daş ad
lanır.