4 70
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
Maralın göz yaşları
Ovçunun atdığı ox ana maralın balasını yaralayır. Dağı o biri
üza aşan Kimi KÖrpa maral yera yıxılıb can verir. Ana ma ral bala
sının başı üstünda durub göz yaşları axıdır. Bunu göran yolçunun
ürayindan qanlar axır, insafsız ovçuya lan�tlar yağdıra-yağdıra ya
nıqlı bir bayatı çaKir:
Maral durduğu yerda,
Boynun burduğu yerda,
Ovçunun qolu sınsın.
Maral vurduğu yerda.
Sa har tezdan h amin ovçu ye na da ova getmaya hazırlaşır.
Onun aman-zaman birca oğlu var imiş . Uşaq atasından al ça.Kmir.
"Man da saninla ova gedacayam" , - deyib durur. Ata başqa bir ha
hana ila evdan çıxıb gedir. Oğlu da onun dalınca yollanır. Ovçunun
bundan xabari olmur. Uşaq xeyli yol gerlandan sonra yorulur, bir
dağdağa
n
ağacının dibinda xazalin içi na girib ya tır.
Ovçu indi da ana maralı qova-qova gatirir. Maral dağdağan
ağacına çatanda ovçu ox atır. Ox marala deyil, xazalin arasında
yatmış oğluna dayir. Uşaq birca dafa "Uf ata! . . " - deyib qışqırır,
canını tapşırır.
Dünan hamin yolla .Keçan yolçu qayıdan baş görür .Ki, ovçu bu
gün da oxla öz oğlunu öldürüb . Maral o tayda balasının başı üstün
da, ovçu da bu tayda oğlunun başı üstünda göz yaşı tö.Kür.
Yolçu uşağın göllanmiş qanını göranda qalbi od tutub yanır,
ela bir bayatı çaKir .Ki, dağlara, daralara sas salır:
azizim , dağda qanı,
yir:
Qan gördüm dağdağanı .
Ovçu vurdu balasın,
Göl oldu dağda qanı .
Ovçu Pirim va üç ceyran
Ovçu Pirim Ramand atıb bir ceyran tutur. Ceyran ağlayıb de-
- İnsaf ela, Piri baba , biz üç gün olar .Ki, evlanmişi.K .
Ovçu Pirim ceyranı buraxır.
Ovçu Pirim dağın o biri üzünda Ramand atıb başqa bir ceyran
tutur. Bu ceyran da ağlayıb deyir:
- Piri baba , man da o tutub apardığın ceyranın yoldaşıyam .
Muradımız gözümüzda qaldı . Biz bu qayanın dibinda durmuşduq.
af
sanalar
4 7 1
Sani görüb haramiz bir tarafa qaçdıq. avval Ramand atıb onu tut
dun . i ndi da Ki, man ilişdim .
Ovçu Pirim ceyranı buraxıb dedi :
- O biri yoldaşını da azad etmişam , gedin xoşbaxt yaşayın .
Ovçu Pirim başqa ovlağa gedir. Örüşda başqa bir ceyrana rast
galir va bunu da Ramanda salır. Ceyran zülüm-zülüm ağlayıb deyir:
- Man ölmayim üçün deyilam . Bir cüt bala qoyub galmişam .
Bax yelinim südla doludur. Otlayıb onların yanına qayıdırdım . Ah ,
yazıq balalarım!
Ovçu Pirim bu ceyranı da buraxır, eva aliboş qayıdır. Arvadı
boş galmayinin sabahini soruşduqda deyir:
- Man avvallar heyvanların dilini bilmirdim, istadiyim Kimi
ov elayirdim . indi onların dilini biliram , aniayıram Ki, heyvanların
dardi bizimKindan da çoxdur . Man daha onları ovlaya bilmaram .
ALDaDa va DaDaGüNaŞ aFSANaLaRi
Aldada
Bağdadda arab xalifasina bela bir xabar çatır Ki, Odlar ölKa
sinda Aldada adlı bir şaxs peyda olub . Bu şaxs möcüzalar icad edir,
özü da odda yanınır.
Xabar xalifani harK maraqlandırır, deyilanlarin doğruluğunu
yaqin etmaK üç ün yanına üç ara b çağırır .
- Ela bu gün Odlar ölKasina yola düşün . Orda Aldada adlı bir
şaxs peyda olu b. Gedib yoxlayın . agar, doğrudan da , möcüzalar çı
xarırsa , ona toxunmayın . Yox , ela olmasa, onu mahv edin, yurdun
da heç bir nafar da salamat qoymayın .
arablar Aldadani haça qaya deyilan yerin yaxınlığında ilxı ila
birliKda tapırlar. Görürlar Ki, geniş çölda yalınanları qız hörüKlari
Kimi hörülmüş at ilxısı otlayır, ilxıda İ Ki dayçanın yalınanı hörül
ınayİb . Onlar bunun sirrini hündür daş üstünda oturmuş Aldadadan
soruşurlar. O deyir:
- Bu dayçalar Göysudan çıxıb, ilxıya özlari qarışıblar. Xeyli
söhbatdan sonra arablar hiss edirlar Kİ, qoca çox hiKmatli adama
oxşayır . Dünyanın avvalindan-a xırından xabar verir. Aldadani yox-
lamaq İstayirlar :
- BalKa bir ocaq çatasan, yaman acmışıq.
Aldada o saat qonaqların niyyatini başa düş ür.
- Bilira m n aya galmisiniz , marağın ız nadir, istayiniz nadir,
4 72
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
hamısını bilirarn .
arablar taaccüblanirlar
o
- Biz Ki , sana hala bir söz demamişiK .
_, Bir Kabab bişirim yeyaK , sonra danışarıq.
Aldada ayağa qalxıb ocaq çatır. YaxındaKı sürüdan bir quzu
ayırıb Kasir. Quzunun qolunu, budunu , qabırğalarını çılpaq alinda
KÖza tutub qızardır. Kabab bişir. Aldadanin alinin tüKü da qarsa
lanmır.
- Bu na möcüzadir? - d eya, arablar heyratla dillaniri ar.
- Möcüza yoxdur. Man Odlar diyarının övladıyam - od oğlu-
yam . Od odu yandırmaz .
- San öz qaladığın oda yanmazsan, ancaq biz qaladığımızda
arnalli-başlı bişarsan, heç Külün da qalmaz , - deya arablar onun
möcüzasina şaKK edirlar.
Onlar bir qaragöz quzunu Aldadanin qucağına verirlar. Sonra
da yurd yerindaKi tandiri qalayırlar. Aldadani alovu göya dilimla
nan tandira salırlar, tandirin ağzını iri sal daşlarla örtürlar.
arablar ela düşünürlar Kİ, Aldada bu geca tandirda yanıb KÜl
olacaq. Sahar onlar tandirin ağzını açanda gözlarina inanmırlar.
Aldadanin başının tüKlari, bığları qarlı-qırovlu idi, saqqalından buz
salxımları sallanırdı, qucağındaKı qaragöz quzu isa qıpqırmızı biş
mişdi .
arablar dedilar:
- Bu asi möcüzadir. Ey Aldada, bizdan is tayin nadir?
Aldada zahmli xalifanin elçilarina casaratla cavab verdi :
- Sizdan heç na istamayacayam, amma mandan da istamayin ,
qoyun haraninKi özünün olsun.
- Başa düşmadiK .
Aldada yanındaKI dörd ağac çubuğunu göstarib dedi :
- Bu ağaciarı dörd cahata atacağam, hara düşsa, o torpağa to
xunmayın.
arablar sevindilar Ki , bir qocanın atdığı ağac o qadar da uza-
ğa düşmaz . Odur Ki , dedilar olsun.
Aldada birinci ağacı atdı , ağac göyda süzdü , görünmaz oldu .
arablar soruşdular:
- Ağac hara düşdü?
- Savalan dağına, - deya Aldada cavab verdi .
Aldadanin iKinci ağacı Şah dağına, üçüncü ağacı Alvız dağı
na, dördüncüsü Ağrı dağına düşdii .
arablar dedilar:
Dostları ilə paylaş: |