Zehin və Məntiq
Növ və onun qisimləri
Növ
- Mahiyyət və həqiqətcə vahid predmetlərin vahid
həqiqətlərini, mahiyyətlərini tam olaraq əhatə edən ümumi
məfhuma deyilir.
Məsələn, "Kamil", "Aqil" və s. haqqmda "Onlar nədir?" so-
ruşulduqda, onlarm hər birinə aid olan, bütün zati xüsusiyyətlərini
təşkil edən "insan"dır cavabı verilir. Yəni Kamil və Aqilin müştərək
tam mahiyyətləri olan "insan" məfhumu cavab olur və növdür.
"İnsan" növdür dedikdə, insan məfhumunun növ olduğu
anlaşılır. Xarici aləmdəki insanlar isə bu növün predmetləri- dir.
Növün aşağıdakı qisimləri var:
Həqiqi
- Tərifini yuxarıda qeyd etdiyimiz "növ"dür.
Nisbi
- Özündən aşağıdakı ümumi məfhumlarm omm
predmetləri sayılan daha ümumi məfhuma deyilir.
Sxem 1:
161
Məntiq ____________________________________________________________
Yuxanda, insan məfhumu həqiqi növdür və onrm predmet- ləri
- Kamil, Aqil insanm növləridir. "Qeyri-insan"la "insan" məfhumu
"iradəli" məfhumunun predmetləri olduğundan iradəli məfhumu
da nisbi növ adlamr. Həmçmin "iradəli" məfhumu ilə "iradəsiz"
məfhumu "canlı" məfhumunun predmetləri olduğundan, "canlı"
məfhumu da nisbi növdür və s. Bu da bizə belə nəticə verir ki, nisbi
növün
"yaxın", "orta"
və
"ən uzaq"
növləri var.
Tərs mütənasiblik qanunu
Cövhər > cisim > canlı > iradəli > insan (*)
onu göstərir ki, soldan sağa doğru hərəkət etdikcə, ümumi
məfhumlarm dairəsi kiçilir. Yəni məfhumlar, predmetlər cəmi,
yaxud həcm cəhətindən kiçilir. Göründüyü kimi, soldan sağa doğru
hərəkət etdikcə, hər dəfə yeni məfhuma keçid üçün əvvəlki
məfhuma yeni xüsusiyyət əlavə edilir. Məsələn, canlı varlıqlar, eyni
zamanda, cisim olduqları halda, onlarm bu ci- simliliyi üzərinə ruh
və canlılıq xüsusiyyətləri əlavə edüdik- dən sonra canlı olmuşlar.
Belə ki, daşlar, qayalar da cisimdir, amma canlı deyillər. Deməli,
belə bir qanun almış oluruq:
Məzmun və həcmin tərs mütənasiblik qanunu:
"Məfhumun
məzmunu artdıqca onun həcmi azalır”.
Əgər bu qanımda "məzmun=m'' və "h3cm=h" əvəzləməsi
apararaq onlar arasmdakı asılılığı da "/" ilə işarə etsək, onda bu
qanunu riyazi formada aşağıdakı kimi vermək olar:
h =
/(m)
=
mı+m2+m3+...
İndi də bu riyazi asılılığm həndəsi qrafikini verək.
Varlıq iki yerə bölünür:
"vacibəl-vücud (Allah)"
və
"müm-
künəl-vücud"
. Vacibəl-vücudun hədd-hüdud mənada mahiyyəti
yoxdur; yəni mahiyyət hədd-hüdud olduğundan, bu o deməkdir ki,
vacibəl-vücudun hədd-hüdudu yoxdur. Amma
162
Zehin və Məntiq
nəzərə alsaq ki, vacibəl-vücud da özünəməxsus bir zatdır və bu zatı
elə onım mahiyyəti hesab etsək, onda Onu (Allahı) mahiyyəti zatma
bərabər olan vahid qeyri-məhdud mahiyyətli varhq kimi nəzərə ala
bilərik. Həddi-hüdudu yoxdur, yəni Allah hər cəhətdən (ebn,
qüdrət,
inayət,
dərk
və
s.)
qeyri-məhduddur.
Deməli,
həddi-hüdudu olmayan varlıq da, yahuz və yabuz bir ola bilər,
çünki hədd-hüdudu olmamaq o deməkdir ki, bu varlıq bütün
məkanları fəth etmişdir və məlumdur ki, bu varhq bütün məkanları
fəth etdiyindən, ümumiyyətlə, məkanda başqa bir vacibəl-vücuda
yer qahnır və bu da vacibəl- vücudım yeganə ohnası deməkdir.
Deməli, mahiyyəti zatma bərabər olan varlıq vahiddir. Mahiyyəti
olmayan varlığm isə həm məzmunu, həm də predmeti sıhr
olmalıdır. Onda, həndəsi qrafikdə vacib əl-vücudun məkam (+°°;1)
nöqtəsi və ümumiyyətlə, mahiyyəti olmayan şeyin də predmeti
olmadığm- dan, onun da məkam (0;0) nöqtəsi olar.
Mümkünəl-vücud dedikdə də, mahiyyəti olan bütün varlıqlar
başa düşülür. Fəlsəfədən məlumdur ki, bütün mümkü-
nəl-vücudları, vahid olan vacibəl-vücud (Allah) yaratmışdır. Yenə
də fəlsəfədə isbat olimur ki, vacib əl-vücudun (Allalun) yaratdığı
ilkin mahiyyətə malik varlıq, filosoflarm
"Birinci dql"
adlandırdıqları nurdur ki, buna İslam aləmində həzrət Rəsul-
allahm (s) ruhu deyilir. Həmçinin bu da vahiddir. O da hədd-
hüdud mənasmda vahid mahiyyətə malik olub, vahid predmeti
olduğundan, onun da qrafikdəki məkam (1;1) nöqtəsi olar.
Vacibəl-vücudun (Allahm) bundan sonra yaratdığı, mahiyyətə
mahk məzmunlu varlıqlarm həcmi müxtəlifdir. Məsələn: mələk,
insan, heyvan, ağac, daş və s. Bunlar da bir-birinə nisbətən varlıq
baxımmdan daha kamildir. Başqa sözlə, varlıq ba- xımmdan,
nuraniyyət baxımmdan, mücərrədlik baxımmdan, həyat və s.
baxımmdan bir-birilərinə nisbətən daha kamildirlər. Ağac daşa,
heyvan ağaca, insan heyvana, mələk insana nisbətən deyilən
baxımdan daha kamüdir. Bu da məzmım art
163
Məntiq ____________________________________________________________
dıqca alınır. Belə məzmun artımmm sonsuza qədər davamım fərz
etsək, onda məlumdur ki, yenə də sonda vahid vacibəl- vücud
qalmalıdır. Çünki dedik ki, məzmun, yaxud mahiyyət
məhdudluqdur və biz bir mahiyyətin üzərinə bütün kamillik
nişanəsi olan mahiyyətləri sonsuza qədər artırsaq, məlumdur ki, bu
mahiyyət sonda qeyri-məhdud olmalıdır. Məsələn: insan, yaxud
mələk mahiyyətinin üzərinə elm, qüdrət, həyat, canidıq, şüur
mahiyyətlərini davamlı şəkildə artıraraq əlavə etsək, bu o
deməkdir ki, bu həmin mahiyyətin məzmunu qeyri-məhduda
yaxmiaşdığmdan həcmi də vahidə yaxınlaşmalıdır. Onda qrafik
ümumi olaraq aşağıdakı şəklə düşər.
Onu da qeyd edək ki, bu deyilənlər, haqqmda daraşılan
mövzunun son dərəcə qısaldılmış formasıdır. Burada, yalmz
ümumi məlumat üçün gətirilmişdir, geniş izahı gələcəkdə nəzərdə
tutulan fəlsəfə-irfan kitablarmda veriləcəkdir.
164
Dostları ilə paylaş: |