qarindosh
urug’lari
temuriylar
saroyiga
yaqinlashtirilgan
xizmatchi
aristokratiyadan edi. Uning otasi G’iyosiddin kichkina Abulqosim Bobirning saroy
xizmatchilaridan bo’lib, keyin sabzavorda hokim bo’lgan.
Alisher oilasi va Husayn Boyqarolar oilasi bir-birlari bilan yaqin
edilar.Alisherning o’qishga havasi erta boshlandi. U maktabga Husayn Boyqaro
bilan birga o’qidi. Ular orasidagi do’stlik mana shu maktabdan boshlangan.Alisher
o’quvchilik yillarida fors adibi Shayx Sa’diyning «Guliston va Bo’ston», eron
shoiri Fariddin Attorning «Mantiqut-tayr» asarlarini zavq bilan o’qigan.Alisher
otasining yordami bilan jiddiy o’qishga berildi, adabiyot va san’atni sevdi. O’zbek,
Eron va arab adabiyoti bilan tanishdi.Alisher 1456 yil
Hirotdan Mashhatga keldi va
Husayn Boyqaro bilan Xuroson podshosi Abulqosim Bobir xizmatiga kirdi.1472
yil
fevral
oyida
Navoiy
Husayn
Boyqaroning
rasmiy
vaziri
qilib
belgilandi.Zamonasining katta olimi, shoiri A. Jomiy, shoir Said Hasan
Ardasherlar Navoiyning yaqin do’sti va maslahatdoshlari edilar.Navoiy xalqning
hayotini bilar, uni sevar va xalq ma’rifati ustida doim o’ylar edi. Alisher o’zining
butun faoliyatini xalq manfaati ustida doim o’ylar edi. Alisher o’zining
butun
faoliyatini xalq manfaati uchun muhim bo’lgan ishlarga bag’ishlashni istar edi.
Odami ersang demagil odami,
Oniki yo’q, xalq g’amidin g’ami.
Alisher va uning atrofidagi taraqqiyparvar kishilar xalqni izmiga,
mansabdorlarning o’zboshimchalikdagi, davlat daromadlarini o’z foydasiga
ishlatishga qarshi kurashdi.
Navoiy 1488 «Sirojul-muslimin», «Majolisun-Nafois» asarda 413 shoir va
yozuvchilar haqida Navoiy ma’lumot beradi. 1490 yilda «Risolai Mufraft dar fani
muammo» 1492 «Mezonul-avzon (vazn mezoni) 1492-94 yillarda «hamsatul-
mutayyirin» («Besh hayrat») 1494 «holati pahlavon Muhammad» 1496
«Nasoimul-Muhabbat» («Sevgi shabadalari»). Bu asar darveshlar to’g’risida
yozilgan.
Navoiy 1498-99 yillarda «Lison ut-tayr» («Qush tili») nomli doston yozadi.
Bu asar Navoiyning bolalikda sevib o’qigan «Mantiqut-tayr» ga o’xshamaydilar.
1499 yilda yozgan «Muhokamatul lug’atayn» asarida turkiy til-o’zbek bilining
boyligi
va bu tilda ilmiy, badiiy asarlar yaratish uchun to’la imkoniyat borligini
isbot qiladi. 1500 yilda yozilgan asar «Mahbub ul-qulub» («Ko’ngillarning
sevganidir») dir.
Navoiy 1501 yil 3 yanvar yakshanba kuni tong vaqtida vafot qildi.
Navoiy-o’zbek adabiy tilining asos soluvchisi, o’zbek adabiyotining eng
buyuk klassigi, zamonasining
entsiklopediyachi olimi, lingvist, adabiyotshunos,
muarrixidir. Uning adabiy merosi juda boy ko’p qirralidir.
Navoiy o’z asarlarida, o’zbek tilining dunyodagi eng boy va go’zal adabiy va
fanniy tillardan ekanini ko’rsatgan, bu tilda mislsiz badiiy va ilmiy asarlar yaratgan
genial yozuvchi va mutafakkir sifatida maydonga chiqadi. O’zbek madaniyati va
tarixida yangi bir davr ochadi. Navoiyning genial asarlari orqali bu til dunyoning
eng boy va go’zal poetik tillari qatoridan o’rin oldi.
Turk nazmida chu tortib men alam,
Ayladim ul mamlakatni yakkalam.
Navoiyning insonparvarlik ideallarini targ’ib qildi.
Odami ersang demagil odami,
Onikim yo’q, xalq g’amidin g’ami.
Navoiy mehnatkashlar hayotini yaxshilashni ularni ma’rifatli qilishni orzu
qildi. U fan va bilimning sof vijdonli kishilar qo’lida umuxalq baxti uchun xizmat
qilishiga ishondi. Hiylagar va munofiqlar bilan bilim olganlaridan so’ng yanada
xavliroq bo’lib qoladilar. Ular ilm mo’’jizalaridan xabardor bo’lganliklaridan
foydalanib, mehnatkash xalqni aldashga,
harakat qiladilar, fanni firibgarlik va
aldash vositasiga aylantiradilar.
Ilmni kim vositai joh etar,
O’ziniyu xalqni gumroh etar.
Olim agar joh uchun o’lsa zalil,
Ilmi aning jahliga bo’lgay dalil.
Navoiy vafo va muhabbat zaminiga aql va ilm urug’ini sepib, ularning guli va
mevalari bilan hayotni bezamoqchi, ilm va ma’rifatning ildizlari keng yoyilgan bir
mamlakat barpo qilmoqchi bo’ladi. Navoiyning fikricha, kishilar aql va adolatni
shior qilsalar hayotning zangini oltinga aylantirish mumkin.Xuddi shuning uchun u
ota-onalarning o’z farzandlarning ta’lim va tarbiyasiga ta’sir ko’rsatuvchi
omillarga e’tibor berishni qayd qiladi.
Qilmoq erur biri muallim talab,
Qil-ali ma’lum anga ilmu adab.
Itki, tallumda chu bo’ldi kamol.
Navoiy o’z zamonasidagi ayollarning o’ta
ayanch ahvoliga yurakdan
achinadi, ularning xo’rlanganliklaridan shikoyat qiladi, ayollardagi qobiliyatni,
mahoratni, o’quvchi madh etadi.
Yuz tuman nopok erdin yaxshiroq
Pok xotinlar oyog’ining izi.
Shoir kishilarni ota bilan birga
onani ham juda hurmat qilishga, onalarni
qadrlashga chaqiradi.
Boshini fido ayla ato qoshig’a,
Jismini qil sadqa ano qoshig’a.
Tun-kununga aylagil nur fosh,
Birisini oy angla, birisin quyosh!
Dostları ilə paylaş: