73
üstünlüyə malik olan Böyük Pyotr, ş əhəri zəbt etdi, orada öz qarnizonunu
yerləşdirdi, şəhərin idarəet məsini İma mqu lu bəyə etibar etdi; 1733-cü ildə iranlı
Nadirşah (burada İran coğrafi məkan adı kimi işlədilir; Nadir isə, məlu m olduğu
kimi, mənşəcə türk idi - R.D.) şəhəri yenidən qaytardı» (53. 2., s. 105)
A.Volınski missiyasının üzvü, şotland mənşəli həkim 1715-1722-ci illər
arasında iki dəfə Şamaxıda olmuş Con Bell gündəliklərində şəhəri belə təsvir
edir: «Şamaxı təpənin yamacında yerləşib, yamacın bir tərəfi cənuba doğru elə
əyilib ki, üzüyu xarı qalxdıqca amfiteatr təəssüratı yaranır. Məkan böyükdür,
lakin şəhər çox kiçik tikilib; yalnız məmləkət hakimin in, iqtidar sahiblərinin və
bir neçə varlı tacirlərin evləri istisna təşkil ed ir. Küçələr ensiz və əyrid ir... burada
hava digər Xə zəryanı bölgə lərdəkindən daha təmizd ir» (42, c I. s. 56).
Azərbaycanın ən qədim şəhərlərindən biri sayılan Şa ma xı Qə rbdən Şərqə
gedən karvan ticarət yollarının düyün nöqtəsində yerləşirdi. Əlbəttə ki, bu
şəhərin belə bir mövqe tutmasında yüks ək keyfiyyətli Şirvan ipəyi mühü m rol
oynayırdı. Con Bell bununla bağlı yazır: « Bu ş əhərdə xüsusilə xam ipəklə böyük
ticarət aparılır. Ətra f bölgələrdən toplanan xam ipək ing ilislərin və hollandların
İsfahanda təsis etdikləri şirkətlər tərəfindən alın ır və böyük qis mi Hələbə
göndərilir» (J.Bell, p. 60, s. 60).
Fransız missionerləri beynəlxalq ticarətdə mühüm yeri olan Şamaxmı
«böyük ticarət şəhəri, Moskvadan və İrandan (burada Səfəvi dövlətinin
cənubundan - R.D.) gətirilən ma lların saxlandığı yer..., Rusiyadan v ə Polşadan
İrana keçid yolu...» kimi səciyyələndirir və burada bir ço x xarici ölkələrdən
gəlmiş tacirlərə təsadüf etmələrindən bəhs edirlə r: «Bu şəhər Rusiyada
(Moskoviyada), İsveçrədə və Hollandiyada ticarət edənlərin görüş yeridir. Məhz
buna görə də bura həmişə gəlib-gedən əcnəbilərlə dolu o lur» (113, s. 38).
M.Heydərov da göstərir ki, «Şa ma xın ın əsas rolu onun Volqa-Xə zər tica rət yolu
üzrə Avropa-Asiya, o cümlədən Rusiya-Azərbaycan, Rusiya-İran və Rusiya-
Hindistan ticarəti üçün birja və anbar yeri kimi xid mət göstərməsində idi» (133,
s. 59). Vo lqaboyu axın üzrə aşağı üzən gəmilər Dərbənd və ya Niyazabadda
boşaldılır, buradan karvanlar Şabran və Lah ıcdan keçən qısa yolla Şamaxıya
gəlird ilər (67, s. 201-208).
Araşdırdığımız dövr ərzində Şamaxıya bir sıra fəlakətlər (qarət, talanlar,
zə lzə lə, od vurulma və s.) üz verməsəydi, yəqin ki, şəhərin ticarət sahəsindəki
rolu daha da artardı. Britanika ensiklopediyasında Şamaxı ilə bağlı ço x sayda
təhriflərlə göstərilir ki: «Şirvanın payta xtı Şa ma xı 1712-c i ildə lə zgilər tərəfindən
qarət olunmuşdur; 8 il sonra ş əhər və bütün əyalət Alaud-Daula x (yəqin Davud
74
bəy - R.D.) adlı bir dağıstanlı tərəfindən viran qoyulur, bu ş əxs bir qədər sonra
İran (əslində Türkiyə - R.D.) tərəfindən Şirvan xanı kimi tanın mışdır. 1724-cü
ildə xan lıq Türkiyə tərəfindən tutulmuş və 10 il sonra iranlı Nad irşah Şirvanı
dəhşətli talandan sonra yenidən (Səfəvi dövlətinə - R.D.) qaytarmışdır...» (53.3,
s. 794). Mə lu m olduğu kimi, Şa ma xı yerlə-yeksan edild ikdən sonra onun əhalisi
Ağsu ərazisində salınmış Yen i Şamaxıya köçürü lür. «Beləliklə, Azərbaycanın ən
qədim, zəngin və tanınmış şəhərlərindən biri o lan Şa ma xı ş əhəri 1734-cü ildən
etibarən müvəqqəti də olsa, bir ticarət mə rkəzi kimi öz əhə miyyətini itirdi. Bu
vəzifə hə min va xtdan etibarən Yeni Şa ma xın ın öhdəsinə düşdü (112, s. 36-37).
L.Lo khartın mü lahizəsinə görə, Nadir Gəncənin mühasirəsi ilə məşğul
ikən, turbulent Car və Tala lə zgilərin i nəza rətdə saxla maq üçün qüvvə
göndərdiyi zaman Şamaxın ın dağıldılması və 15 mil cənubi-qərbdə yerləşən
Ağsuya köçürülməsi barədə əmr verir (245, s. 87). Ağsuda Şamaxı camaatı üçün
yeni binaların tikintisi, yeni ş əhərin salınması üçün Nadir müharibədə əsir
alın mış osmanlı türklərin i buraya işçi qüvvəsi qismində göndərir. Tikinti işləri
başa çatdıqdan və köçürülmə tamamlandıqdan sonra Ağsu adı Yeni Şa maxı ilə
əvəzlənir, «Farsnamə» əsərində Yen i Şamaxın m, həmçin in Cəliliyyabad adı ilə
tanındığı barədə məlu mat verilir (43, s. 177).
«Tarixi-Nad iri»də şəhərin köçürülməsi üçün Nadirin arqumentinin
Şamaxının hücu mlar üçün açıq o lması, yəni yerləşdiyi məkanın müdafiə nöqteyi-
nəzərindən qeyri-qənaətbəxş olmasından ibarət o lduğu vurğulanır (70, s. 154).
C.Hanveyin fikrincə isə Nadirin şəhəri yerlə-yeksan etməsi və əhalisinin böyük
əksəriyyətini qətlə yetirməsinə səbəb şamaxılıların 1721-ci ildə «şəhəri ləzgilərə
asanlıqla güzəştə getmələri» olur (61, c 4, s. 115).
Şamaxıda əcnəbilərin ticarəti haqqında maraqlı məlu matlara XVII əsrin 80-
90-cı illərində bu şəhərdə yaşamış yezuit missionerlərin mə ktublarında rast
gəlinir. Onlardan birində deyilir: «Şamaxı böyük ticarət şəhəri olub, Moskoviya
(Rusiya - R.D.) və Porta (Türkiyə - R.D.) üçün anbardır. Moskovitlərin burada öz
karvansarayları və dükanları vardır ki, öz ölkələrinin qalay, mis, emal olunmuş
dəri, xə z və digər ticarət məhsullarını bura gətirirlər. İranlılar, hindlilər burada ipək
və pambıq, qızıl və gümüşü parçalar, habelə ço x sayda xa m ipək tayaları satırla r.
Tatarlar at və qul gətirirlər» (133, s. 85).
Gəncə Azərbaycanın ən yaraşıqlı və böyük şəhərlərindən biri idi. 1703-cü ildə
Gəncədə olmuş Korneliy de Bruin yazır ki, bu şəhərdə «əksəriyyəti ikimərtəbədən
ibarət olan çoxlu daş ev, yaraşıqlı geniş küçələr, gözəl bazarlar, böyük
karvansaraylar və bəylərbəyinin geniş sarayı vardır, ş əhərin içindən gözəl çay axır,
Dostları ilə paylaş: |