420
serini tablet şəklində də qəbul etmək olar). Urək nahiyəsinə xardal
kağızları, sol kürəyə və qola isitqac qoymaq, yaxud sol qola isti vanna
etmək ağrıları azaldır. Oksigenlə nəfəs almaq yaxşı təsir edir.
Miokard infarktı olan xəstəni bir yerdən başqa yerə aparmağın mümkün
olub-olmaması məsələsini həkim həll edir.
Bədən temperaturunun ölçülməsi. İnsan bədəninin temperaturunda
fizioloji fərqlər mövcuddur. Qoltuq nahi¬yəsində ölçülən orta bədən
temperaturu 36,5 - 37°C, uşaqlarda - 0,5 - 1°C yüksək (37 - 37,5°C),
qocalarda isə bundan aşağı (35,5 - 36,5°C) olur. Adətən, temperatur
axşamlar səhərə nisbətən bir qədər yüksək olur.
Lakin fizioloji temperatur fərqi nədən asılı olursa- olsun normal halda 1°C
-dən çox olmur. Beləliklə, bədənin normal temperaturu anlayışı yalnız
onun orta göstərici¬lərinin hüdudu ilə deyil, həmçinin sutkalıq temperatur
fərqi ilə əlaqədardır.
Terınometr. Bədənin temperaturunu ölçmək üçün maksimal tibbi
termometrlərdən istifadə edirlər. O, kapilyar boru birləşdirilmiş şüşə
rezervuardan ibarətdir. Kapilyar boru qalın və nazik divarlı olur. Nazik
divarlı kapilyarı Selsə görə +34°-dən +42°-yə qədər onda bir dərəcələrə
bölünmüş işarələri olan metal lövhəyə - şkalaya bərkidir və bütün qurğunu
şüşə futlyara yerləşdirirlər. Qalın divarlı kapilyarm futlyara ehtiyacı
yoxdur, şkala onun xarici səthində işarə edilir. Qalm divarlı kapilyarları
olan çubuqşəkilli termometrlər daha möhkəmdir, lakin onda civənin
yuxarı səviyyəsini görmək çətindir, buna görə son vaxtlar yalnız nazik
divarlı kapilyarları olan termo¬metrlər hazırlayırlar.
Rezervuarı və kapilyar borucuğun azca hissəsini civə ilə doldururlar.
Kapilyar borucuqda civə, üzərindəki vakuumda civə buxarları olur. Civə
qızdırıldıqda onun həcmi rezervuarın həcminə görə çox artır, nəticədə
downloaded from KitabYurdu.org
421
kapilyarda civə sütununun meniski qalxır. Qızdırılma dayandırıldıqdan
sonra civə sərbəst olaraq rezervuara qayıda bilmir.
Temperaturu ölçmə texnikası. Temperaturu çox vaxt qoltuqaltı çuxurda,
nadir hallarda qasıq büküşündə ölçür¬lər. Üzülmüş xəstələrdə və südəmər
uşaqlarda temperaturu düz bağırsaqda, yaxud ağız boşluğunda ölçmək
olar.
Temperatur ölçülən nahiyələrdə iltihab prosesi olma¬malıdır, çünki
burada temperatur yüksək ola bilər.
Temperaturu ölçməzdən əvvəl qoltuq nahiyəsini silib qurudurlar ki,
buxarlanma nəticəsində termometr tempera¬turu olduğundan az
göstərməsin. Dezinfeksiya edilmiş quru termometri silkələyir və civə
sütununun şkaladan aşağı düşdüyünə əmin olduqdan sonra, aşağı ucunu
qoltuq nahiyəsinə elə qoyurlar ki, termometrin rezervuarı dəriyə hər
tərəfdən toxunsun. Xəstə, qolunu köksünə tərəf gətirərək
termometri sıxır. Narahat xəstələrin və kiçik uşaqların qolunu tibb bacısı
tutur. Temperatur ölçülən zaman xəstə oturmalı, yaxud uzanmalıdır.
Temperaturu ölçmə müddəti qoltuqaltı nahiyədə və qasıqda 10 dəqiqə,
boşluqlarda isə 5 dəqiqədir.
Stasionarda səhər saat 7 ilə 9 arasında, axşam saat 5 ilə 7 arasında bütün
xəstələrin temperaturu ölçülür. Bəzən temperaturu daha tez-tez ölçmək
lazım gəlir: gündə 3-4 dəfə, yaxud hər 2 saatdan bir; çünki bütün
xəstələrdə tempe-raturun qalxma dövrü adi ölçmə vaxtına uyğun gəlmir.
Qızdırmalı xəstələrə qulluq. Qızdırmanın gedişindəki iiç dövrdən hər
birinin öz klinik mənzərəsi vardır; buna görə də xəstələrə qulluq onların
hər birində öz xüsusiy¬yətlərinə malikdir.
Qızdırma zamanı istilik tənziminin pozulmasından başqa, bütün orqan və
sistemlərin fəaliyyətində də pozulma əlamətləri müşahidə edilir. İlk
downloaded from KitabYurdu.org
422
növbədə maddələr mübadi¬ləsi pozulur: bir tərəfdən, yanma artır, digər
tərəfdən isə həzm və sorulma funksiyası, iştaha azaldığına görə orqanizmə
qidalı maddələr az daxil olur. Bu, orqanizmin öz toxumalarının yanmağa
başlamasına gətirib çıxarır: qaraci¬yərin karbohidratları, piy toxumasının
piyi və nəhayət, zülallar da parçalanmağa başlayır; xəstə arıqlayır.
Tempera¬tur nə qədər yüksəkdirsə, nə qədər çox davam edirsə və fərq nə
qədər çoxdursa, xəstə də bir o qədər çox arıqlayır.
Xəstə orqanizmin itkisini doldurmaq, həmçinin infek- siyaya qarşı onun
müqavimətini artırmaq üçün xəstəyə qüvvətli yeməklər verilməlidir.
Mədə-bağırsaq yolları . funksiyasının lazımi dərəcədə olmadığını nəzərə
alaraq, qızdırmalı xəstəyə yüksək kalorili və asan mənimsənilən
yeməkləri duru və yarımduru şəkildə vermək lazımdır.
9
iştaha xeyli azaldığına görə qidanı tez-tez - sutkada 6 - 7 dəfə vermək
lazımdır; bunun üçün axşam saatlarından, temperatur bir qədər düşdüyü
üçün hətta gecə saatlarından da istifadə edilir. Lakin maddələr
mübadiləsinin pozulması yalnız yanmanın artmasından ibarət olmur, həm
də yanma
axıra qədər getmir və natamam mübadilə məhsulları, habelə mikrob
toksinləri (qızdırma infeksiondursa) orqa¬nizmdə yığılaraq, hüceyrə və
toxumaları zəhərləyir. Böyrəklərin funksiyası zəiflədiyinə görə zəhərli
məhsullar bədəndən az çıxır.
Xəstələr qızdırma dövründə susuzluq hiss edirlər və həvəslə su içirlər.
Onlara tez-tez, hər 20 - 30 dəqiqədən bir az-az maye içməyi təklif etmək
lazımdır; mayelərlə bir yerdə vitaminlər, xüsusilə C və A vitamini vermək
məsləhət görülür, çünki qızdırma zamanı mübadiləsi pozulmuş bu
vitaminlərə tələbat artır. Bu məqsədlə tərəvəz, meyvə və giləmeyvə şirəsi,
itburnu dəmləməsi, süd, çay, mineral sular vermək yaxşıdır. Qızdırmalı
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |