« Ş ə r q F ə l s ə f ə s i P r o b l e m l ə r i » B e y n ə l x a l q e l m i - n ə z ə r i j u r n a l
© B a k ı / № 1 . 2 0 1 4
23
yaxud da, aktları olduqca sadə nəticələri isə dərhal gerçəkləşən qədim yunanlar
kimi düşünməkdə deyildi, bu daha çox, o, mənbəyə qayıdışdır ki, fikir orada öz
təkamülünü və nəticəsini daha yaxşı dərk etmək üçün şeylərin özü haqda
suallar verir. Haydeqqer hər bir sirrin və ya qeyri müəyyənliyin qarşısında
yunan fikrinə dalmaq ehtiyacını hiss edir. Onun düşüncə aparatı üçün
fundamental olan bu sağalmanı “Esse və konfranslar”da (Essais et Conférences) o
“doğma evə qayıdış” adlandırır.
O, “olmaq” haqqında sualı qaldırır və heç də təsadüf deyil ki, varlıq
haqqında sual ilk dəfə fəlsəfi mənasını aldığı məhz er. əv. VII əsri insan tarixinin
başlanğıc nöqtəsini kimi qeydə alır. Poetik dildə Anaksimandr qeyri maddi və
xəlq edilməyən varlıq haqqında bəhs edərkən mənşə, sonsuzluq, və ilkin
elementlər haqqında məsələni qoymuşdur. Onun fikri ona görə “ilkin”
adlandırılmışdır ki, arxa plana istinad etmirdi o, hər hansı keçmiş təsirə və ya
doqmatizmə məruz qalmayan kvintessensiya olan bir fəlsəfi fikirdir.
İlkin sual bundan ibarətdir: “Niyə görə heçlik deyil, varlıq var?”. Fales və
Pifaqorun dövründə mövcud olan bu sual Heraklit və Parmenid, eləcə də,
ənənənin digər sələfləri tərəfindən yenidən verildi. Bu geniş, dərin, əhatəli,
məzmunca zəngin, hissələrə parçalanmamış, vahid mövzulu və qlobal xasiyyətli
cavablara malik olan bir sualdır. O, həqiqətin axtarışına keçərək insanın dünya
haqqında qlobal kontekstdə suallar yaratmaq qabiliyyəti qarşısında
təəccübündən doğan “başlanğıc” konsepsiyasını vurğulayır. İnsanın təbiətlə
inteqrasiyası istisna olunmur, marjinallaşmır və ya ona qarşı etinasızlıq
göstərilmir, çünki bir fakt olduğundan o, “varlıq” anlayışının mənasının
zənginliyi ilə dərk edilir.
İlkin element və ya ilkin səbəb vasitəsi ilə həyatın yaranışını nəzərdə
tutan bu ilkin suallar “Fizikanın nəzəriyyəsi” və ya “Başlanğıc nəzəriyyəsi”nin
yaranmasına gətirib çıxaracaqdır. Artıq çox sonralar, bu ilkin səbəbin nəticəsi
olan insan haqqında, və eyni şəkildə bütün mövcud olanlar haqqında düşüncə
müstəqil tərzdə təqdim olunacaqdır. Sokrat və Platon (er. əv. IV əsr) həmin
problemi ilk dəfə dəqiqləşdirənlərdən olmuşdurlar. Sokrat sadəcə insanı özünü
dərk etməyə çağıran “özün özünü dərk et”
7
şüarı ilə, Platon isə güclü inkişaf
etmiş diskursun vasitəsi ilə zahiri və illüziya olan hissi aləmi, “həqiqət aləmi”
konsepsiyasını təqdim edərək insan hər şeyi bilən olduğu ideyalar və həqiqətin
İntellegibell aləmini, və hər şeyi unudan olduğu “gözə görünən aləmi”
ayıracaqdır. Öyrənərək insan öz insanlığını xatırlayır. Hər halda, bu “Bilik
nəzəriyyəsi”nin elementar prinsiplərindən biri kimi qəbul edilə bilər. Antik
« Ş ə r q F ə l s ə f ə s i P r o b l e m l ə r i » B e y n ə l x a l q e l m i - n ə z ə r i j u r n a l
© B a k ı / № 1 . 2 0 1 4
24
fəlsəfənin bu iki sütununun ardınca zəkanı təşviq edərək “Məntiq
nəzəriyyə”sinə də yayılmış Aristotel
8
surətlə gəlib keçdi. Bu dövr həmçinin
“Epistemologiyanın nəzəriyyəsi” nə olacaqdırsa, onun və hətta antik
Yunanıstanın xaricində orta əsrlər minilliyinin ərzində və sonralar öz təsirini
davam etdirəcək “Metafizikanın nəzəriyyəsi”nin
9
yaranışına gətirib
çıxarmışdır.
“Təfəkkür prosesində” iştirakına görə misilsiz olan fəlsəfəni formalaşdıran
və strukturlaşdıran yunanlardan sonra Haydeqqer onun tərəfindən, əsasən çox
bacarıb az danışan və dinməz dəstək kimi təqdim edilən orta əsrlərə
söykənməyə başlayır. Əslində, bu dövr onun ilk ilham mənbəyi olmuşdur, çünki
dinin həll etmədiyi məsələlərə cavab tapmaq üçün fəlsəfəyə üz tutmağından
əvvəl o, katolik ruhunda olan teoloji təhsil almışdır. Daha sonra, Duns Skotun
10
baxışlarına həsr olunmuş doktorluq dissertasiyası və dinləyiciləri tərəfindən
dəyərləndirilmiş, kütlələr toplamış, provokasiya xasiyyətli “Dini həyatın
fenomenologiyası” adlanan ilk kursu olmuşdur ki, orada o, “Fenomenologiya”
ilə “Din”i yanbayan qoymağa söz verərək, sonradan onların biri birinə tam zidd
olma məsələsini təhlil edir.
Orta əsrlərin xüsusiyyəti yunan məsələsini tədricən teoloji məsələyə
transformasiya edən və ilk növbədə monoteistik dinlərin təsiri altında
ontologiyanı ənənəvi və xüsusi ontologiyaya ayıran insana baxış metoduna görə
təşkil etdiyi metafizikanın çəkisinin artmasındadır. Ümumilikdə mövzular
olduğu kimi qalırdı, ona görə ki, orta əsrlərdə də, eynilə, mütləq varlıq, və ya
kainatın, təbiətin, və maddənin ilkin səbəbi haqqında bilik axtarırdılar, eləcə də,
xoşbəxtlik və insan azadlığı haqında suallar verirdilər. Lakin, metafizika əbədi
prinsip və ilk mühərrik məsələsini modifikasiya edən, insan azadlığının
dairəsini onun öz taleyinə müdaxilə etmək imkanlarında daraldan dini tələblər
ilə şərtləşdirilmişdir. Həmçinin, varlığın gizli siması və ictimaiyyətə açıq
olmayan həqiqətin naməlum ölçüsü işlənib inkişaf etdiriləcək, halbuki
ümumilikdə varlıq haqqında sual getdikcə daha marjinallaşdırılacaq və sonra
tamamilə gizliləşdiriləcəkdir. Əslində, hələ qeyri-müstəqil olan elmlər onların
7
- Sokratın istifadə etdiyi bu cümlə Delfi məbədinin giriş qapısında yazılmış bir ifadədir. O, Appolona
həsr olunmuş böyük fəlsəfi ifadələr panteonunun frontonu üzərində cızılmışdı.
8
- Məhz Frants Bretanonun 1862-ci ildə nəşr edilmiş “Aristotelə görə mövcudluğun çoxmənalılığı
haqqında”
(De la signification multiple de l'étant chez Aristote) kitabını oxuduqdan sonra Haydeqqer
özünə Aristoteli kəşf edir, və 1920-ci illərin kurslarının böyük hissəsi ona həsr edilmişdir.
9
- Həmin giriş tam metafizika ruhunda idarə olunan müasir ərəb dünyası şəraitində daha aydın
görmək üçün bizə köməklik edə bilər.
10
- Martin Haydeqqer: “Duns Skotun kateqoriyalar və məna haqqında təlimi” (La doctrine des
catégories et de la signification chez Duns Scot, thèse de doctorat
, 1913
), Pol Natorpun redaktəsi
altında (Paul Natorp).