« Ş ə r q F ə l s ə f ə s i P r o b l e m l ə r i » B e y n ə l x a l q e l m i - n ə z ə r i j u r n a l
© B a k ı / № 1 . 2 0 1 4
33
onun qədim yunan dilində səriştəliliyi ona sözə və fikrə haydeqqerianlığın
çərçivəsində yanaşmağa imkan verir
33
.
Beləliklə, təsir mövcuddur, lakin nə qədər ki, birgə işləmək istəyi bütün
səyləri kapitallaşdırmaq və istiqamətləndirmək məqsədi ilə, haydeqqerian fikri
ətrafında birgə layihənin əldə edilməsi vasitələrinin gerçəkləşdirilməsinə
yönəlməyib, bu xoş məramlı başlanğıclar həmişə tək-tənha ziyalıların səyləri
kimi qalacaqdır.
Hazırki gerçəkliyin prizmasından baxaraq iki fikir – ərəb və
haydeqqerian fikri obyektiv səbəblərdən bir-biri ilə razılaşmır. Əvvəla, ərəb
fikri ilahi səbəblərlə dolu, vəhy və ağıl dialektikası məğzindən hörülmüş
fundamental şəkildə ilahiyyat fikridir, o zaman ki, Haydeqqerin fikri
fundamental şəkildə ontolojidir, və varlığın axtarışına yönəlib. Fikirlərin hər
ikisi onların tarixin dərinliklərində axtaracaqları dərk edilməmişə sadiqdirsə də,
bunlardan biri nazil olunmuş unikal əsər vasitəsi ilə baxışlarını erkən orta
əsrlər dövrünə, digəri isə, şaxələndirilmiş korpus vasitəsi ilə baxışlarını antik
dövrə yönəldib. Öz strukturuna görə birincisi metafizika üzərində qurulub,
digəri isə metafizikadan imtina əsasında fəaliyyət göstərir. Məhəmməd Arkun
üçün ərəb dərk edilməmişi bir çox şeylərə qadağa qoymuş bir fikri təmsil edir,
çünki, bundan daha da çox azad olunmuş potensiallar ənənəyə teoloji dərk
edilməmişin
34
vahid təsiri altına axışır. O, deyir: “Təqdim etdiyi hüdudsuz fikri
qiymətləndirərək öz diskursunun işlənilməsinə qapanmış teologiya nə
tarixiliyi, nə linqvistik immanentliyi, nə də semiotik əməliyyatı hiss edə
bilmir”
35
. Başqa sözlə desək, islamda eyni şəkildə imanın mənası səmadan
(sözün hərfi mənasında) alınmış kitabda leksiki və sintaktiki cəhətdən
mürəkkəb dildə öz əksini tapmış dərk edilməmişin üzərində qurulubdur, bu
təfəkkür prosesinin nəticəsi deyil, bu vəhydir və fundamental metafizik əsaslar
üzərində qurulmuş dərk edilməmiş burada özü özünə görə saxlanılmalıdır.
Haydeqqerin metafizikasında da varlığı qaranlıqda saxlayan, onun təzahür
və aşkar olunmasına imkan verməyən dərk edilməmiş vardır. Məhz buna görə, o
varlığın və mövcudluğun yaranışında “ontoloji fərq” adlandırdığının izahı
zamanı hüdudları aşma təklif etmişdir.
33
- Bax.: M. Fakhri : Dirasat fi-l-fikr al-‘arabi (Ərəb fikrinin öyrənilməsi), Beytouth, 1977 et W. Ghali :
Qira’a fi-l-fikr al-masri al-mu’asir (Müasir Misir Fikrinin Öyrənilməsi), 2009 ; in: Moushir Aoun :
Heidegger et la pensée arabe, s. 15.
34
- Mohamed Arkoun : «Islam, révélation et révolution» («İslam, vəhy, və inqlab»), in : Dieux en
société, le religieux et le politique, Autrement, n° 127, février 1992, s. 138.
35
- Mohamed Arkoun : Pour une critique de la raison islamique («İslam ağılının tənqidinə dair»),
Paris : Maisonneuve et Larose, 1984, s. 93.
« Ş ə r q F ə l s ə f ə s i P r o b l e m l ə r i » B e y n ə l x a l q e l m i - n ə z ə r i j u r n a l
© B a k ı / № 1 . 2 0 1 4
34
Ərəb fikrində də, həmçinin islahatçı tendensiyalar var, lakin onlar
Haydeqqerin fikri kontekstində deyil. Onlar ənənəçilik məntiqi ilə üz-üzə
qarşılaşmır ki, həqiqətin açılışına və təzahürünə metafizikanın aşması yolu ilə
getsinlər, onlar, daha çox, səylərini ilahi mətn ilə insan ümidləri arasında
harmoniyanın axtarışına yönəldiblər, xüsusən də, bu müasir elmlə islam irsi
arasında əməkdaşlıq tapmağa çalışdıqda gah birinin, gah da, o birisinin
tərəfində çıxış edən müasir fikrə aiddir. Həmin nisbətin hüdudları haqqında
sual verən Zəki Nəcib Mahmudu da, məhz bu narahat edir: necə ola bilər ki,
müasir ərəb fikri eyni zamanda
36
autentik surətdə ənənəvi və autentik surətdə
müasirdir? Bu bipolyarlıq, eləcə də Adonisi
37
narahat edir, lakin onun təklif
etdiyi izahın kökləri tarixin daha dərin qatlarına gedir. “ Sadmat əl-Hədəsə”
(“Müasirliyin şoku”) əsərində o, belə hesab edir ki, ərəb fikrinin defisiti islam ilə
ellinistik fikir arasında mövcud olan ilkin razılaşmadan qaynaqlanır. Halbuki,
Əl-Cündi “Ma’alim əl-Fikr əl-’ərəbi əl-Mu’asır” (“Müasir ərəb fikrinin sələfləri”)
əsərində ərəb fikrinin təsvirini öz irsinə uyğun olaraq mədəniyyətlərin nəzərə
alınmasına və adaptasiyasına üstünlük verən qızıl orta yolun tərəfdarı olan bir
cəmiyyətin fikri kimi təqdim etmişdir. Sözsüz ki, yeni alternativ üçün qeyri-adi
dəlil, və yeganə təmayülü təşkil edən İran modeli də mövcuddur. İranda
Haydeqqerin məktəbini təmsil edən metafizikanın sonu ideyası ilə valeh olmuş
Fərdid 1966-cı ildə həftədə bir dəfə çıxan «Der Spiegel» qəzetində Haydeqqerin
“Bizləri yalnız Tanrı, hələ ki, xilas edə bilər” sözləri ilə bəyan etdiyini təkrar
edir, və metafizikanın sonunda yaranacaq yeni Tanrının müasir dünyaya nə
gətirə biləcəyi haqda məsələni qoyur. Ona inansaq, metafizikanın sonu daha bir
metafizikanı törədəcəkdir.
Bunlar əməli nəticələrində özünə görə yetərli olan radikal mövqelərdir ki,
intellektual dinamikanı, varlıq üslubunu, və düşüncə tərzini qaçılmaz şəkildə
əhatə edən məhsuldar impulsu rədd edir və ya kənara atır. Mütəfəkkirin elmi
təsiri necə olursa olsun o, öz cəmiyyətinə yeni təkan, və yeni nəfəs verir.
Haydeqqer, Qərbin fəlsəfi irsinin oxunması layihəsini hazırlayarkən, Qərb
fikrinə müzakirə və təhlil metodunu gətirmişdir. Aristotelin irsinə dair öz
şərhinin təqdim edilməsi üçün Haydeqqer tərəfindən hələ 1922-ci ildə yazılmış
mətndə metafizik ənənəyə girişin açar sözü ləğv olunmuşdur: müasir fəlsəfəni
təcrid edən konseptuallığı sökmək, varlığın unudulması səbəblərini bərpa
36
- Zaki Najib Mahmoud :Tajdid al-Fikr al-‘arabi, Beyrouth (Renouveau de la pensée arabe) (Ərəb
fikrinin yenilənməsi), le Caire, 1974, s. 9-20. В: Moushir Aoun : Heidegger et la pensée arabe, s. 34.
37
- Adonis – 1930-cu ildə anadan olan, Əli Əhməd Said Esber adlı, fransızdilli suriyalı şairin
təxəllüsüdür. Bu ləqəb Yaxın Şərqdə çox məşhur və siklik dirçəlişin simvolu olan Finikiya tanrısına aid
edilir.
« Ş ə r q F ə l s ə f ə s i P r o b l e m l ə r i » B e y n ə l x a l q e l m i - n ə z ə r i j u r n a l
© B a k ı / № 1 . 2 0 1 4
35
etmək, və müasirliyin subyektiv şüuru kateqoriyalarının radikal tənqidi
haqqında sualı yenidən təkrar gözdən keçirmək
38
. Bu məqsədə nail olmaq üçün
o, ömür boyu çalışacaqdır. Ərəb fikri de-konstruksiyanı bir metod kimi qəbul
etmədi. Radikal olmadığı dövrdə o, barışıqlıq, konvergensiya və sintezə
yönəlmişdir.
Bütün bunlara daha yaxından nəzər salanda, hər şeyi şübhə ilə rədd edən
ənənəçilər özlərinin həyat tərzlərini müasirliyə qarşı qoymaqla geri qalmış və
hüdudlarını aşmış metafizika ilə həmişəkindən daha çox varlığın unudulmasına
kömək edən texniki özgələşmə aləmi arasında azaraq tarixi həqiqətindən
uzaqlaşmış, müasirliyində birmənalı olmayan və insanları birləşdirən
cəhətlərdən daha çox ayıran cəhətləri vurğulamaqla perspektivdə
deqradasiyanın başlanğıcını elan etmiş Qərbə, eyni şəkildə, etimad
göstərməyən haydeqqerian fikrindən heçdə fərqlənmirlər. Dilin daxili
zənginliyi üzərində hökm sürən reklamlar əsasında qurulmuş bu dünyada artıq
özünü evdə hiss etməyən Daseinin axtarışları zamanı yeni insanı onun ontoloji
sıxlığını üzə çıxararaq şeylərin “öz”ündən tapmaq üçün Haydeqqerin fikri
fenomenoloji qermenevtika ilə təsbit edilir.
Beləliklə, tarixə nəzər salanda iki fikir – ərəb və haydeqqerian və ya qərbi
– biri birinə o qədər də, yad və diametral şəkildə zidd deyil. Bir az daha
yaxından baxanda, biz görürük ki, etik nöqteyi-nəzərdən onlar, hərəsi
özünəməxsus şəkildə, monoteist din təməli üzərində qurulub. Lakin, islam
heçlikdən gəlməmişdir o, özündən əvvəlki dinlərin izi ilə getmiş, eyni
esxatologiyadan ilhamlanmış, Adəmin vaxtından mövcud olan və Bibliyada yer
almış eyni hekayə və əhvalatlardan ruhlanmış, və etiraf etmişdir ki, əvvəlki
mətnlərdə çatışmayanları tamamlayıb. Bir fəlsəfi nöqteyi-nəzərindən, Qərb fikri
yunan fikrindən irəli gəlmişdir, lakin, təkcə ondan yox, və birbaşa deyil. Yunan
fikri, fəlsəfəsi və elmi ilk olaraq ərəblərə ötürülmüş, daha doğrusu, ərəblər
onun axtarışlarına çıxaraq tapıb oxumuş, assimilyasiya etmiş və Buxaradan
Mərakeşədək islamın əhatə etdiyi bütün ölkələri və onların təmsilçilərini
inteqrasiya edən bir ölçüyəgəlməz diapazonda məhəlli materiallar ilə
tamamlamışlar. Bütün bunlar ərəb dilində əsrlər keçdikdən sonra ilk dəfə
müasir Qərbin təmsilçilərinin sələfləri tərəfindən aşkar olunmuşdur.
Mən Haydeqqer haqqında ekstrapolyasiya etməli olsaydım, deyərdim ki,
varlığın unudulması hamı üçün ellinistik ola bilməz. Tarixdə olmaq sehrli bir
məqamdır ki, iki və ya daha çox universal sivilizasiyalar arasında bağlantını
təcəssüm etdirir, və yunan fikrinin ərəb fikrinə və ya ərəb fikrinin Qərb fikrinə
38
- Martin Heidegger : Questions IV, Paris, Gallimard, 1968, s. 48.
« Ş ə r q F ə l s ə f ə s i P r o b l e m l ə r i » B e y n ə l x a l q e l m i - n ə z ə r i j u r n a l
© B a k ı / № 1 . 2 0 1 4
36
keçdiyi anlar da, həmin məqamların qaynağı hesab edilə bilər. Bəşəri
sivilizasiya bu “keçid ayinlərində” özünü hər dəfə bir varlıq qaynağı kimi
təqdim edir.
Quranın varlıq həqiqətinin qaynağı kimi dərk edilməsi qapalı surətdə
həyata keçə bilməz. Bu mətn dini, tarixi, batıni, həmçinin digər bəşəri fikir
formalarını inteqrasiya edərək, onu qabaqladığı və ondan sonrakı arasında
işıqlandırma kimi çıxış edir. Qapanma bu mənbəni onun öz mifoloji və ontoloji
sələflərindən və onun işığına doğru ardınca gedəcəklərdən təcrid edilmiş
vəziyyətdə saxlayır. Buna baxmayaraq demək olar ki, bu qapanmanın səbəbi,
yenə də, tarixdədir. Əsrlər boyu sürən siyasi işğal, mədəni əlaqələrin kəsilməsi,
fikir durğunluğu və zehni fəaliyyətsizlik dövründən sonra yuxudan oyanmağa
çalışan, kəsilmiş kökləri ilə əlaqə tapa bilməyən ərəb dünyası özünü tanınmaz
bir mühitdə aşkar edir. Ziddiyyətli tərəddüdlər və ixtilaflardan uzaqda olmaqla
onun öz vücudu ilə birləşməsinin yeganə alternativi islamın həqiqiliyindədir.
Hətta, əgər ərəb fikri özünü planetar təlaşdan uzaqda saxlasa da, öz şəxsi
identikliyinin həqiqiliyi qarşısında o, kor qalır. Bunun üçün də, o, tarixinin
dinamikasına işləyərək haydeqqerian fikrinin çağırışına səs versəydi, bundan
ancaq qazanardı. Eləcə də o, həqiqətən də, varlığı dinləməyə və ona xidmət
etməyə başlayardı ki, bütün dövrlərə məxsus olan bəşəri gerçəkliyin qarşısında
heyran olsun. Fəlsəfənin qarşısında şüura və təəccüblənməyə istinad edən bu
heyranlıq ilə, ona veriləcək bir çox suallar ortaya çıxır, xüsusilə də, onlar insan
haqqında və müxtəlifliyi və mürəkkəbliyində olan gerçəklik haqqındadır. Bu da
ona görünən fərqləri tapıb aradan götürməyə kömək edərdi: həm ərəb
dövlətləri arasında, həm ərəb dünyası ilə Qərb arasında, eləcə də, onlar və
onların hazırkı dövrü, və ya keçmişi arasında, və əlbəttə ki, daha fəlsəfi
səviyyədə pozitiv və humanitar elmləri və onlara məxsus olan fikir
istiqamətləri də daxil etməklə. Beləliklə, fərdiyyətlər manifesti üzərində
dayanmaq əvəzinə o, öz dərinliklərində hər hansı bir rasional rekuperasiyaya
qarşı davamlı olan ontoloji sıxlığın tükənməz ölçüsünü aşkar edə bilərdi.
Dünyaya ontoloji yaxınlığına görə insan – varlığın çobanıdır
39
. Əgər ərəb
fikri öz identikliyini axtarırsa o, onu mondéité
ölçüsünün xaricində tapa bilməz,
çünki ərəb individuumu da, öz qorxuları, narahatçılıqları, və qayğıları ilə
39
- Martin Heidegger : «Qu'est-ce que la métaphysique ?» («Metafizika nədir?») «Le Nouveau
commerce» № 14-1969 («Yeni ticarət») adlı toplumda nəşr edilmiş, 1929-cu ilin konfransıdır.
Tərcüməsi təqdim olunub, və şərh edilir : «Cahier de l'Herne» № 45: Xüsusi buraxılışı Haydeqqer :
1983, с. 47-58.
Mondéité – (alm.) Yalnız Dasein –nin vasitəsi ilə ifadə olunmuş dünya konsepsiyasını nəzərdə
tutan Martin Haydeqqerin terminidir. – Tərcüməçinin (M.L.) qeydi.
« Ş ə r q F ə l s ə f ə s i P r o b l e m l ə r i » B e y n ə l x a l q e l m i - n ə z ə r i j u r n a l
© B a k ı / № 1 . 2 0 1 4
37
dünyada mövcud olan varlıqdır (être-au-monde
). Ədalətli dünya quruluşuna
can atmaqla o, ideal dünyada Xilafət modeli üzərində ədalətli cəmiyyət
quruluşunun rekonstruksiyasına ümid bəsləyərək müvəqqətilik və tarixilik
məfhumlarını bərpa etməyə çalışır. Bu da, Platonun Respublikasından,
Müqəddəs Avqustinin Tanrının şəhərindən, və ya Farabinin Fəzilətli şəhərindən
heç də fərqlənmir. Bu modelin arxasında orta ərəb vətəndaşı, ola bilsin ki,
hüquq və səlahiyyətlərə malik olan təbəələrin müasir cəmiyyətindən başqa heç
bir şey görmür, lakin, onun özünə olan hörmətini və heysiyyətini bərpa edən
bərabərlik və ədalət dünyasına bu giriş onun gözünə hasarlanmış görsənir və
bir pərdə onu onun həqiqətindən ayırır.
Lakin, “Varlıq və zaman” (Sein und Zeit) öz problematikasını insanın
bütövlüyünə zəmanət verən, onun parçalanmasının qarşısını alan üç təməl –
“tarix”, “dünya”, və “zaman” üzərində qurur. Bu da ki, insanın yerini müasirliyin
orbitində dəyişdirən və onun ətrafında müxtəliflik, mübadilə və bərabər
faydalanma harmoniyasını yaradan dinamik gözləyişə və bir tarixi və tarihsel
(historiale) ölçüyə doğru getməsi əvəzinə, insanı keçmişdə və fərdilikdə
qapatdıran səciyyəvi bloklamaların aradan qaldırılması üçün ərəb fikrində xətti
görünməyən zaman məsələsidir
40
.
İki fikir arasında bu düşüncədə Muşir Aunla birlikdə demək olar ki,
haydeqqerian fikrin müasir ərəb mədəniyyəti universumuna inteqrasiyası
müasir ərəb cəmiyyətlərinin çoxqütblü açılması şərti ilə əsaslandırılır.
Qloballaşma və identikliyin məhv olması dövründə varlığa bu növ yanaşma bir
planetar qurtuluşa dair fürsətləri daha da möhkəmləndirə bilər
41
. Əlbəttə ki, bu
ambisiyalı, lakin, zərif bir ideyadır, çünki dəyişməzlik iddiasında olan bir fikri
hərəkətə gətirməyi nəzərdə tutur, lakin, dünyanın vəhdətliyini xilas etmək üçün
onu təşkil edən bütün ünsürlərin iştirak etməsi vacibdir. Bəşəriyyətin bütün
qurucu elementlərini dərhal açılış hərəkatına yönəltməyə ehtiyac var, çünki
qəbul edilməmiş, izah olunmamış, və qeyri-müəyyən müasirliyin ağırlığı altında
ərəb xalqlarının nəfəsləri kəsiləcək və onlar gücdən düşəcəklər.
«In-der-Welt-sein» – alman dilində Haydeqqerin orijinal terminidir. Hazırda məqalədə fransız
dilində müəllif tərəfindən işlənən « être-au-monde» termini onun ekvivalentidir. – Tərcüməçinin
(M.L.) qeydi.
40
- Moushir Aoun : Heidegger et la pensée arabe, s. 50.
41
- Yenə orada, s. 10.
« Ş ə r q F ə l s ə f ə s i P r o b l e m l ə r i » B e y n ə l x a l q e l m i - n ə z ə r i j u r n a l
© B a k ı / № 1 . 2 0 1 4
38
İstifadə olunmuş ədəbiyyat
1.
Martin Heidegger : Sein und Zeit, Traduction : « Etre et Temps », Rudolf
Boehm & Alphonse Waelhens, Paris : Gallimard, 1964 ; réédité en 1986.
2.
Martin Heidegger : Essais et conférences - Traduction : André Préau -
Paris : Gallimard, 1958.
3.
Martin Heidegger : Questions I - Traduction : Henry Corbin - Paris :
Gallimard, 1968.
4.
Questions II - Traduction : Axelos, Beaufret, Janicaud, Braun, Haar, Paris :
Gallimard, 1972.
5.
Questions III - Traduction : André Préau, Paris : Gallimard, 1966.
6.
Questions IV - Traduction : Henry Corbin, Paris : Gallimard, 1976.
7.
Martin Heidegger : Les chemins qui ne mènent nulle part, Traduction :
Wolfgang Brokmeier, Paris : Gallimard, nouvelle édition, 1980.
8.
Martin Heidegger : Lettres sur l’humanisme, Traduction : Roger Munier,
Paris : Aubier, 1983.
9.
Martin Heidegger : Acheminement vers la parole : « Entretien sur la
parole avec un Japonais », Traduction : Beaufret, Brokmeier, Paris : Gallimard,
1976.
10.
Martin Heidegger : Kant et le problème de la métaphysique (1929),
traduction Rudolf Böehm et Alphonse de Waelhens, Paris : Gallimard, 1953.
11.
Martin Heidegger : Nietzsche I - II, traduction : Pierre Klossowski, Paris :
Gallimard, 1971.
12.
Martin Heidegger : « Qu'est-ce que la métaphysique ? » in : « Cahier de
l'Herne » n° 45 : numéro spécial Heidegger : 1983.
13.
Georg Hans Gadamer : Les Chemins de Heidegger, trad. Jean Grondin,
Paris : Vrin, 1983.
14.
Michel Haar : Martin Heidegger, Paris : Editions de l'Herne, coll. « Cahier
de l'Herne », 1983.
15.
Hugo Ott : Martin Heidegger, Eléments pour une biographie, trad. J.-M.
Beloeil, Paris : Payot, 1990.
16.
Aoun Mouchir Basile : Heidegger et la pensée arabe, Paris : L’Harmattan,
2006.
17.
Moushir Aoun : Heidegger et la pensée arabe, p. 50.
18.
Le Coran : traduction de Denise Masson.
Dostları ilə paylaş: |