«Ş ə r q f ə L s ə f ə s I p r o b L e m L ə r i» b e y n ə L x a L q e L m I n ə z ə r I j u r n a L


« Ş ə r q   F ə l s ə f ə s i   P r o b l e m l ə r i »   B e y n ə l x a l q   e l m i -   n ə z ə r i   j u r n a l



Yüklə 1,3 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə8/8
tarix25.07.2018
ölçüsü1,3 Mb.
#58770
1   2   3   4   5   6   7   8

 

« Ş ə r q   F ə l s ə f ə s i   P r o b l e m l ə r i »   B e y n ə l x a l q   e l m i -   n ə z ə r i   j u r n a l  

©   B a k ı   /   №   1 .   2 0 1 4  

 

33 



onun  qədim  yunan  dilində  səriştəliliyi  ona  sözə  və  fikrə  haydeqqerianlığın 

çərçivəsində yanaşmağa imkan verir

33



Beləliklə,  təsir  mövcuddur,  lakin  nə  qədər  ki,  birgə  işləmək  istəyi  bütün 



səyləri kapitallaşdırmaq və istiqamətləndirmək məqsədi ilə, haydeqqerian fikri 

ətrafında  birgə  layihənin  əldə  edilməsi  vasitələrinin  gerçəkləşdirilməsinə 

yönəlməyib,  bu  xoş  məramlı  başlanğıclar  həmişə  tək-tənha  ziyalıların  səyləri 

kimi qalacaqdır.   

Hazırki  gerçəkliyin  prizmasından  baxaraq  iki  fikir  –  ərəb    və 

haydeqqerian  fikri  obyektiv  səbəblərdən  bir-biri  ilə  razılaşmır.  Əvvəla,  ərəb 

fikri  ilahi  səbəblərlə  dolu,  vəhy  və  ağıl  dialektikası  məğzindən  hörülmüş 

fundamental  şəkildə  ilahiyyat  fikridir,  o  zaman  ki,  Haydeqqerin  fikri 

fundamental  şəkildə  ontolojidir,  və  varlığın  axtarışına  yönəlib.  Fikirlərin  hər 

ikisi onların tarixin dərinliklərində axtaracaqları dərk edilməmişə sadiqdirsə də, 

bunlardan  biri  nazil  olunmuş  unikal  əsər  vasitəsi  ilə  baxışlarını  erkən  orta 

əsrlər  dövrünə,  digəri  isə,  şaxələndirilmiş  korpus  vasitəsi  ilə  baxışlarını  antik 

dövrə  yönəldib.  Öz  strukturuna  görə  birincisi  metafizika  üzərində  qurulub, 

digəri isə metafizikadan  imtina  əsasında fəaliyyət  göstərir. Məhəmməd  Arkun 

üçün ərəb dərk edilməmişi bir çox şeylərə qadağa qoymuş bir fikri təmsil edir, 

çünki,  bundan  daha  da  çox  azad  olunmuş  potensiallar  ənənəyə  teoloji  dərk 



edilməmişin

34

  vahid təsiri altına axışır. O, deyir: “Təqdim etdiyi hüdudsuz fikri 



qiymətləndirərək  öz  diskursunun  işlənilməsinə  qapanmış  teologiya  nə 

tarixiliyi,  nə  linqvistik  immanentliyi,  nə  də  semiotik  əməliyyatı  hiss  edə 

bilmir”

35

.  Başqa  sözlə  desək,  islamda  eyni  şəkildə  imanın  mənası  səmadan 



(sözün  hərfi  mənasında)  alınmış  kitabda  leksiki  və  sintaktiki  cəhətdən 

mürəkkəb  dildə  öz  əksini  tapmış  dərk  edilməmişin  üzərində  qurulubdur,  bu 

təfəkkür prosesinin nəticəsi deyil, bu vəhydir və fundamental metafizik əsaslar 

üzərində qurulmuş dərk edilməmiş burada özü özünə görə saxlanılmalıdır. 

Haydeqqerin metafizikasında da varlığı qaranlıqda saxlayan, onun təzahür 

və aşkar olunmasına imkan verməyən dərk edilməmiş vardır. Məhz buna görə, o 

varlığın  və  mövcudluğun  yaranışında  “ontoloji  fərq”  adlandırdığının  izahı 

zamanı hüdudları aşma təklif etmişdir. 

                                                           

33

- Bax.: M. Fakhri : Dirasat fi-l-fikr al-‘arabi (Ərəb fikrinin öyrənilməsi), Beytouth, 1977 et W. Ghali : 



Qira’a  fi-l-fikr  al-masri  al-mu’asir  (Müasir  Misir  Fikrinin  Öyrənilməsi),  2009 ;  in:  Moushir  Aoun : 

Heidegger et la pensée arabe, s. 15.   

34

  -  Mohamed  Arkoun :  «Islam,  révélation  et  révolution»  («İslam,  vəhy,  və  inqlab»),  in :  Dieux  en 



société, le religieux et le politique, Autrement, n° 127, février 1992, s. 138.   

35

  -  Mohamed  Arkoun :  Pour  une  critique  de  la  raison  islamique  («İslam  ağılının  tənqidinə  dair»)



Paris : Maisonneuve et Larose, 1984, s. 93.   


 

« Ş ə r q   F ə l s ə f ə s i   P r o b l e m l ə r i »   B e y n ə l x a l q   e l m i -   n ə z ə r i   j u r n a l  

©   B a k ı   /   №   1 .   2 0 1 4  

 

34 



Ərəb  fikrində  də,  həmçinin  islahatçı  tendensiyalar  var,  lakin  onlar 

Haydeqqerin  fikri  kontekstində  deyil.  Onlar  ənənəçilik  məntiqi  ilə  üz-üzə 

qarşılaşmır ki, həqiqətin açılışına və təzahürünə metafizikanın aşması yolu ilə 

getsinlər,  onlar,  daha  çox,  səylərini  ilahi  mətn  ilə  insan  ümidləri  arasında 

harmoniyanın  axtarışına  yönəldiblər,  xüsusən  də,  bu  müasir  elmlə  islam  irsi 

arasında  əməkdaşlıq  tapmağa  çalışdıqda  gah  birinin,  gah  da,  o  birisinin 

tərəfində  çıxış  edən  müasir  fikrə  aiddir.  Həmin  nisbətin  hüdudları  haqqında 

sual  verən  Zəki  Nəcib  Mahmudu  da,  məhz  bu  narahat  edir:  necə  ola  bilər  ki, 

müasir ərəb fikri eyni zamanda

36

  autentik surətdə ənənəvi və autentik surətdə 



müasirdir?  Bu  bipolyarlıq,  eləcə  də  Adonisi

37

  narahat  edir,  lakin  onun  təklif 



etdiyi  izahın  kökləri  tarixin  daha  dərin  qatlarına  gedir.  “Sadmat  əl-Hədəsə” 

(“Müasirliyin şoku”) əsərində o, belə hesab edir ki, ərəb fikrinin defisiti islam ilə 

ellinistik  fikir  arasında  mövcud  olan  ilkin  razılaşmadan  qaynaqlanır.  Halbuki, 

Əl-Cündi  “Ma’alim  əl-Fikr  əl-’ərəbi  əl-Mu’asır”  (“Müasir  ərəb  fikrinin  sələfləri”) 

əsərində ərəb fikrinin təsvirini öz irsinə uyğun olaraq mədəniyyətlərin nəzərə 

alınmasına və adaptasiyasına üstünlük verən qızıl orta yolun tərəfdarı olan bir 

cəmiyyətin fikri kimi təqdim etmişdir. Sözsüz ki, yeni alternativ üçün qeyri-adi 

dəlil,  və  yeganə  təmayülü  təşkil  edən  İran  modeli  də  mövcuddur.  İranda 

Haydeqqerin məktəbini təmsil edən metafizikanın sonu ideyası ilə valeh olmuş 

Fərdid 1966-cı ildə həftədə bir dəfə çıxan «Der Spiegel» qəzetində Haydeqqerin 

“Bizləri  yalnız  Tanrı,  hələ  ki,  xilas  edə  bilər”  sözləri  ilə  bəyan  etdiyini  təkrar 

edir,  və  metafizikanın  sonunda  yaranacaq  yeni  Tanrının  müasir  dünyaya  nə 

gətirə biləcəyi haqda məsələni qoyur. Ona inansaq, metafizikanın sonu daha bir 

metafizikanı törədəcəkdir. 

Bunlar əməli nəticələrində özünə görə yetərli olan radikal mövqelərdir ki, 

intellektual  dinamikanı,  varlıq  üslubunu,  və  düşüncə  tərzini  qaçılmaz  şəkildə 

əhatə edən məhsuldar impulsu rədd edir və ya kənara atır. Mütəfəkkirin elmi 

təsiri  necə  olursa  olsun  o,  öz  cəmiyyətinə  yeni  təkan,  və  yeni  nəfəs  verir. 

Haydeqqer,  Qərbin  fəlsəfi  irsinin  oxunması  layihəsini  hazırlayarkən,  Qərb 

fikrinə  müzakirə  və  təhlil  metodunu  gətirmişdir.  Aristotelin  irsinə  dair  öz 

şərhinin təqdim edilməsi üçün Haydeqqer tərəfindən hələ 1922-ci ildə yazılmış 

mətndə metafizik ənənəyə girişin açar sözü ləğv olunmuşdur: müasir fəlsəfəni 

təcrid  edən  konseptuallığı  sökmək,  varlığın  unudulması  səbəblərini  bərpa 

                                                           

36

  -  Zaki  Najib  Mahmoud :Tajdid  al-Fikr  al-‘arabi,  Beyrouth  (Renouveau  de  la  pensée  arabe)  (Ərəb 



fikrinin yenilənməsi), le Caire, 1974, s. 9-20. В: Moushir Aoun : Heidegger et la pensée arabe, s. 34. 

37

  -  Adonis  –  1930-cu  ildə  anadan  olan,  Əli  Əhməd  Said  Esber  adlı,  fransızdilli  suriyalı  şairin 



təxəllüsüdür. Bu ləqəb Yaxın Şərqdə çox məşhur və siklik dirçəlişin simvolu olan Finikiya tanrısına aid 

edilir. 



 

« Ş ə r q   F ə l s ə f ə s i   P r o b l e m l ə r i »   B e y n ə l x a l q   e l m i -   n ə z ə r i   j u r n a l  

©   B a k ı   /   №   1 .   2 0 1 4  

 

35 



etmək,  və  müasirliyin  subyektiv  şüuru  kateqoriyalarının  radikal  tənqidi 

haqqında sualı yenidən təkrar gözdən keçirmək

38

. Bu məqsədə nail olmaq üçün 



o,  ömür  boyu  çalışacaqdır.  Ərəb  fikri  de-konstruksiyanı  bir  metod  kimi  qəbul 

etmədi.  Radikal  olmadığı  dövrdə  o,  barışıqlıq,  konvergensiya  və  sintezə 

yönəlmişdir. 

Bütün bunlara daha yaxından nəzər salanda, hər şeyi şübhə ilə rədd edən 

ənənəçilər özlərinin həyat tərzlərini müasirliyə qarşı qoymaqla geri qalmış və 

hüdudlarını aşmış metafizika ilə həmişəkindən daha çox varlığın unudulmasına 

kömək  edən  texniki  özgələşmə  aləmi  arasında  azaraq  tarixi  həqiqətindən 

uzaqlaşmış,  müasirliyində  birmənalı  olmayan  və  insanları  birləşdirən 

cəhətlərdən  daha  çox  ayıran  cəhətləri  vurğulamaqla  perspektivdə 

deqradasiyanın  başlanğıcını  elan  etmiş  Qərbə,  eyni  şəkildə,  etimad 

göstərməyən  haydeqqerian  fikrindən  heçdə  fərqlənmirlər.  Dilin  daxili 

zənginliyi üzərində hökm sürən reklamlar əsasında qurulmuş bu dünyada artıq 

özünü evdə hiss etməyən Daseinin axtarışları zamanı yeni insanı onun ontoloji 

sıxlığını  üzə  çıxararaq  şeylərin  “öz”ündən  tapmaq  üçün  Haydeqqerin  fikri 

fenomenoloji qermenevtika ilə təsbit edilir. 

Beləliklə, tarixə nəzər salanda iki fikir – ərəb və haydeqqerian və ya qərbi 

–  biri  birinə  o  qədər  də,  yad  və  diametral  şəkildə  zidd  deyil.  Bir  az  daha 

yaxından  baxanda,  biz  görürük  ki,  etik  nöqteyi-nəzərdən  onlar,  hərəsi 

özünəməxsus  şəkildə,  monoteist  din  təməli  üzərində  qurulub.  Lakin,  islam 

heçlikdən  gəlməmişdir  o,  özündən  əvvəlki  dinlərin  izi  ilə  getmiş,  eyni 

esxatologiyadan ilhamlanmış, Adəmin vaxtından mövcud olan və Bibliyada yer 

almış  eyni  hekayə  və  əhvalatlardan  ruhlanmış,  və  etiraf  etmişdir  ki,  əvvəlki 

mətnlərdə çatışmayanları tamamlayıb. Bir fəlsəfi nöqteyi-nəzərindən, Qərb fikri 

yunan fikrindən irəli gəlmişdir, lakin, təkcə ondan yox, və birbaşa deyil. Yunan 

fikri,  fəlsəfəsi  və  elmi  ilk  olaraq  ərəblərə  ötürülmüş,  daha  doğrusu,  ərəblər 

onun  axtarışlarına  çıxaraq  tapıb  oxumuş,    assimilyasiya  etmiş  və  Buxaradan 

Mərakeşədək  islamın  əhatə  etdiyi  bütün  ölkələri  və  onların  təmsilçilərini 

inteqrasiya  edən  bir  ölçüyəgəlməz  diapazonda  məhəlli  materiallar  ilə 

tamamlamışlar.  Bütün  bunlar  ərəb  dilində  əsrlər  keçdikdən  sonra  ilk  dəfə 

müasir Qərbin təmsilçilərinin sələfləri tərəfindən aşkar olunmuşdur. 

Mən  Haydeqqer  haqqında  ekstrapolyasiya  etməli  olsaydım,  deyərdim  ki, 

varlığın  unudulması  hamı  üçün  ellinistik  ola  bilməz.  Tarixdə  olmaq  sehrli  bir 

məqamdır  ki,  iki  və  ya  daha  çox  universal  sivilizasiyalar  arasında  bağlantını 

təcəssüm etdirir, və yunan fikrinin ərəb fikrinə və ya ərəb fikrinin Qərb fikrinə 

                                                           

38

  - Martin Heidegger : Questions IV, Paris, Gallimard, 1968, s. 48.   




 

« Ş ə r q   F ə l s ə f ə s i   P r o b l e m l ə r i »   B e y n ə l x a l q   e l m i -   n ə z ə r i   j u r n a l  

©   B a k ı   /   №   1 .   2 0 1 4  

 

36 



keçdiyi  anlar  da,  həmin  məqamların  qaynağı  hesab  edilə  bilər.  Bəşəri 

sivilizasiya  bu  “keçid  ayinlərində”  özünü  hər  dəfə  bir  varlıq  qaynağı  kimi 

təqdim edir.   

Quranın  varlıq  həqiqətinin  qaynağı  kimi  dərk  edilməsi  qapalı  surətdə 

həyata  keçə  bilməz.  Bu  mətn  dini,  tarixi,  batıni,  həmçinin  digər  bəşəri  fikir 

formalarını  inteqrasiya  edərək,  onu  qabaqladığı  və  ondan  sonrakı  arasında 

işıqlandırma kimi çıxış edir. Qapanma bu mənbəni onun öz mifoloji və ontoloji 

sələflərindən  və  onun  işığına  doğru  ardınca  gedəcəklərdən  təcrid  edilmiş 

vəziyyətdə  saxlayır.  Buna  baxmayaraq  demək  olar  ki,  bu  qapanmanın  səbəbi, 

yenə də, tarixdədir. Əsrlər boyu sürən siyasi işğal, mədəni əlaqələrin kəsilməsi, 

fikir  durğunluğu  və  zehni  fəaliyyətsizlik  dövründən  sonra  yuxudan  oyanmağa 

çalışan, kəsilmiş kökləri ilə əlaqə tapa bilməyən ərəb dünyası özünü tanınmaz 

bir mühitdə aşkar edir. Ziddiyyətli tərəddüdlər və ixtilaflardan uzaqda olmaqla 

onun  öz  vücudu  ilə  birləşməsinin  yeganə  alternativi  islamın  həqiqiliyindədir. 

Hətta,  əgər  ərəb  fikri  özünü  planetar  təlaşdan  uzaqda  saxlasa  da,  öz  şəxsi 

identikliyinin  həqiqiliyi  qarşısında  o,  kor  qalır.  Bunun  üçün  də,  o,  tarixinin 

dinamikasına  işləyərək  haydeqqerian  fikrinin  çağırışına  səs  versəydi,  bundan 

ancaq  qazanardı.  Eləcə  də  o,  həqiqətən  də,  varlığı  dinləməyə  və  ona  xidmət 

etməyə başlayardı ki, bütün dövrlərə məxsus olan bəşəri gerçəkliyin qarşısında 

heyran  olsun. Fəlsəfənin qarşısında şüura  və təəccüblənməyə istinad edən bu 

heyranlıq ilə, ona veriləcək bir çox suallar ortaya çıxır, xüsusilə də, onlar insan 

haqqında və müxtəlifliyi və mürəkkəbliyində olan gerçəklik haqqındadır. Bu da 

ona  görünən  fərqləri  tapıb  aradan  götürməyə  kömək  edərdi:  həm  ərəb 

dövlətləri  arasında,  həm  ərəb  dünyası  ilə  Qərb  arasında,  eləcə  də,  onlar  və 

onların  hazırkı  dövrü,  və  ya  keçmişi  arasında,  və  əlbəttə  ki,  daha  fəlsəfi 

səviyyədə  pozitiv  və  humanitar  elmləri  və  onlara  məxsus  olan  fikir 

istiqamətləri  də  daxil  etməklə.  Beləliklə,  fərdiyyətlər  manifesti  üzərində 

dayanmaq  əvəzinə o, öz dərinliklərində hər hansı bir rasional rekuperasiyaya 

qarşı davamlı olan ontoloji sıxlığın tükənməz ölçüsünü aşkar edə bilərdi.   

Dünyaya ontoloji yaxınlığına görə insan – varlığın çobanıdır

39

. Əgər ərəb 



fikri öz identikliyini axtarırsa o, onu mondéité

 ölçüsünün xaricində tapa bilməz, 



çünki  ərəb  individuumu  da,  öz  qorxuları,  narahatçılıqları,  və  qayğıları  ilə 

                                                           

39

  -  Martin  Heidegger :  «Qu'est-ce  que  la  métaphysique ?»  («Metafizika  nədir?»)  «Le  Nouveau 



commerce»  №  14-1969  («Yeni  ticarət»)  adlı  toplumda  nəşr  edilmiş,  1929-cu  ilin  konfransıdır. 

Tərcüməsi  təqdim  olunub,  və  şərh  edilir :  «Cahier  de  l'Herne»  №  45:  Xüsusi  buraxılışı  Haydeqqer  : 

1983, с. 47-58. 

  Mondéité  –  (alm.)  Yalnız  Dasein  –nin  vasitəsi  ilə    ifadə  olunmuş  dünya  konsepsiyasını  nəzərdə 



tutan Martin Haydeqqerin terminidir. – Tərcüməçinin (M.L.) qeydi. 


 

« Ş ə r q   F ə l s ə f ə s i   P r o b l e m l ə r i »   B e y n ə l x a l q   e l m i -   n ə z ə r i   j u r n a l  

©   B a k ı   /   №   1 .   2 0 1 4  

 

37 



dünyada  mövcud  olan  varlıqdır  (être-au-monde

 



).  Ədalətli  dünya  quruluşuna 

can  atmaqla  o,  ideal  dünyada  Xilafət  modeli  üzərində  ədalətli  cəmiyyət 

quruluşunun  rekonstruksiyasına  ümid  bəsləyərək  müvəqqətilik  və  tarixilik 

məfhumlarını  bərpa  etməyə  çalışır.  Bu  da,  Platonun  Respublikasından, 

Müqəddəs Avqustinin Tanrının şəhərindən, və ya Farabinin Fəzilətli şəhərindən   

heç  də  fərqlənmir.  Bu  modelin  arxasında  orta  ərəb  vətəndaşı,  ola  bilsin  ki, 

hüquq və səlahiyyətlərə malik olan təbəələrin müasir cəmiyyətindən başqa heç 

bir  şey  görmür,  lakin,  onun  özünə  olan  hörmətini  və  heysiyyətini  bərpa  edən 

bərabərlik və ədalət dünyasına  bu  giriş onun gözünə hasarlanmış görsənir və 

bir pərdə onu onun həqiqətindən ayırır. 

Lakin,  “Varlıq  və  zaman”  (Sein  und  Zeit)  öz  problematikasını  insanın 

bütövlüyünə  zəmanət  verən,  onun  parçalanmasının  qarşısını  alan  üç  təməl  – 

“tarix”, “dünya”, və “zaman” üzərində qurur. Bu da ki, insanın yerini müasirliyin 

orbitində  dəyişdirən  və  onun  ətrafında  müxtəliflik,  mübadilə  və  bərabər 

faydalanma  harmoniyasını  yaradan  dinamik  gözləyişə  və  bir  tarixi  və  tarihsel 



(historiale)  ölçüyə  doğru  getməsi  əvəzinə,  insanı  keçmişdə  və  fərdilikdə 

qapatdıran səciyyəvi bloklamaların aradan qaldırılması üçün ərəb fikrində xətti 

görünməyən zaman məsələsidir

  40


İki  fikir  arasında  bu  düşüncədə  Muşir  Aunla  birlikdə  demək  olar  ki, 

haydeqqerian  fikrin  müasir  ərəb  mədəniyyəti  universumuna  inteqrasiyası 

müasir  ərəb  cəmiyyətlərinin  çoxqütblü  açılması  şərti  ilə  əsaslandırılır. 

Qloballaşma və identikliyin məhv olması dövründə varlığa bu növ yanaşma bir 

planetar qurtuluşa dair fürsətləri daha da möhkəmləndirə bilər

41

. Əlbəttə ki, bu 



ambisiyalı, lakin, zərif bir ideyadır, çünki dəyişməzlik iddiasında olan bir fikri 

hərəkətə gətirməyi nəzərdə tutur, lakin, dünyanın vəhdətliyini xilas etmək üçün 

onu  təşkil  edən  bütün  ünsürlərin  iştirak  etməsi  vacibdir.  Bəşəriyyətin  bütün 

qurucu  elementlərini  dərhal  açılış  hərəkatına  yönəltməyə  ehtiyac  var,  çünki 

qəbul edilməmiş, izah olunmamış, və qeyri-müəyyən müasirliyin ağırlığı altında 

ərəb xalqlarının nəfəsləri kəsiləcək və onlar gücdən düşəcəklər.   



 

                                                           

«In-der-Welt-sein»  –  alman  dilində  Haydeqqerin  orijinal  terminidir.  Hazırda  məqalədə    fransız 



dilində  müəllif  tərəfindən  işlənən  «être-au-monde»  termini  onun  ekvivalentidir.  –  Tərcüməçinin 

(M.L.) qeydi. 

40

  - Moushir Aoun : Heidegger et la pensée arabe, s. 50. 



41

  - Yenə orada, s. 10.   




 

« Ş ə r q   F ə l s ə f ə s i   P r o b l e m l ə r i »   B e y n ə l x a l q   e l m i -   n ə z ə r i   j u r n a l  

©   B a k ı   /   №   1 .   2 0 1 4  

 

38 



İstifadə olunmuş ədəbiyyat   

 

1.

 

Martin Heidegger : Sein und Zeit, Traduction : « Etre et Temps », Rudolf 

Boehm & Alphonse Waelhens, Paris : Gallimard, 1964 ; réédité en 1986.   

2.

 

Martin  Heidegger :  Essais  et  conférences  -  Traduction :  André  Préau  - 

Paris : Gallimard, 1958. 

3.

 

Martin  Heidegger :  Questions  I  -  Traduction :  Henry  Corbin  -  Paris : 

Gallimard, 1968. 

4.

 

Questions II - Traduction : Axelos, Beaufret, Janicaud, Braun, Haar, Paris : 

Gallimard, 1972. 

5.

 

Questions III - Traduction : André Préau, Paris : Gallimard, 1966. 

6.

 

Questions IV - Traduction : Henry Corbin, Paris : Gallimard, 1976. 

7.

 

Martin  Heidegger :  Les  chemins  qui  ne  mènent  nulle  part,  Traduction : 

Wolfgang Brokmeier, Paris : Gallimard, nouvelle édition, 1980.   

8.

 

Martin  Heidegger :  Lettres  sur  l’humanisme,  Traduction :  Roger  Munier, 

Paris : Aubier, 1983. 

9.

 

Martin  Heidegger :  Acheminement  vers  la  parole :  « Entretien  sur  la 

parole  avec  un  Japonais »,  Traduction :  Beaufret,  Brokmeier,  Paris :  Gallimard, 

1976.

 

10.

 

Martin  Heidegger :  Kant  et  le  problème  de  la  métaphysique  (1929), 

traduction Rudolf Böehm et Alphonse de Waelhens, Paris : Gallimard, 1953. 

11.

 

Martin Heidegger : Nietzsche I - II, traduction : Pierre Klossowski, Paris : 

Gallimard, 1971.   

12.

 

Martin  Heidegger :  « Qu'est-ce  que  la  métaphysique ? »  in :  « Cahier  de 

l'Herne » n° 45 : numéro spécial Heidegger : 1983. 

13.

 

Georg  Hans  Gadamer :  Les  Chemins  de  Heidegger,  trad.  Jean  Grondin, 

Paris : Vrin, 1983. 

14.

 

Michel Haar : Martin Heidegger, Paris : Editions de l'Herne, coll. « Cahier 

de l'Herne », 1983. 

15.

 

Hugo  Ott  :  Martin  Heidegger,  Eléments  pour  une  biographie,  trad.  J.-M. 

Beloeil, Paris : Payot, 1990. 

16.

 

Aoun Mouchir Basile : Heidegger et la pensée arabe, Paris : L’Harmattan, 

2006. 

17.

 

Moushir Aoun : Heidegger et la pensée arabe, p. 50.

 

18.



 

Le Coran : traduction de Denise Masson.   

 

 



Yüklə 1,3 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə