S. Imanov-Hedefdeki insan indd

148
-«Ümid» mərkəzində vəziyyət necədir? Samirdən bir 
xəbər var?
-Mərkəzdə vəziyyət çox pisdir. Bu gün qərar verdilər 
ki, mərkəzin işi qeyri-müəyyən vaxta qədər dayandırılsın.
-Bəs ora üzv olan bu qədər əlil nə edəcək? Ora çoxları-
nın ümid yeri idiş
Adilə söhbətə qoşuldu:
-Bu qərar əlillərin təhlükəsizliyini təmin etmək məq-
sədilə verilib. Ümidvaram, tezliklə hər şey əvvəlki qayda-
sına düşəcək.
-Bəs Samirlə birgə gedənlər? – Asif soruşdu. - Onların 
meyidini nə vaxt Azərbaycana gətirəcəklər?
-Sabah tezdən. Sabah mərkəzdə onlarla vida mərasimi 
keçiriləcək.
-Mən də getmək istəyirəm.
-Bir yerdə gedərik. Sabah mərkəzin bütün işçiləri ora-
da olacaq.
-Görəsən, bu həngamə nə vaxt bitəcək? – Adilə soruş-
du.
-Bilmirəm. Hələlik görə biləcəyimiz tək iş Samirin ta-
pılmağını gözləməkdir.
Ailə bir neçə saata yaxın mövcud vəziyyətdən danış-
dıqdan sonra hər üçü yatmağa getdi. Lakin səhərə qədər 
heç birinin gözünə yuxu getmədi.
Hadisədən 6 gün əvvəl
Bakı. Azərbaycan
Tabutların arxasınca ağır-ağır qəbiristanlığa tərəf irəli-
ləyən  adamların  hər  birinin  gözlərində  yaş,  üzlərində 
kədər,  ürəklərində  dərin  hüzn,  dillərində  isə  öldürülən 

---

149
üç cavan oğlana görə rəhmət nidaları var idi. İspaniyada 
quldurlar tərəfindən qətlə yetirilən Eldar, Zaur və Ayxanın 
ailə üzvlərindən və qohumlarından, mərkəzin işçilərindən, 
belə bir gündə dəfn mərasimində iştirak etməyi özünə borc 
bilən  bir  qrup  əngəlli  insanlardan  və  digər  adamlardan 
ibarət  böyük  bir  izdiham  qəbiristanlığa  çatanda  dayan-
dı. Burada artıq hər şey hazır idi və mollanın göstərişiylə 
cənazələri qəbrə qoymağa başladılar. Kənarda dayanaraq 
işlərə nəzarət edən Mahmudov ilk əvvəl özünü soyuqqanlı 
aparmaq istəsə də, sonradan səsləri bir-birinə qarışmış üç 
ananın fəryadına tab gətirməyib hönkürdü. Cənazələri in-
sanların göz yaşları və rəhmət duaları altında torpağa tap-
şırdıqdan sonra, molla “Yasin” surəsini oxumağa başladı. 
Əziz Mahmudova yaxınlaşıb soruşdu:
-Mənim bildiyimə görə, mərhumların hər üçünün ata-
ları sağ idi. Ancaq burada cəmi ikisinin atası var. Görəsən 
digəri haradadır? Belə bir gündə kənardan durub tamaşa 
etməyə heç cür haqq qazandıra bilmrəm.
-Ayxanın  atası  güclü  əsəb  sarsıntısı  keçirib,  hazırda 
xəs təxanada müalicə alır. Mərkəzdə vəziyyət necədir? Hər 
şey hazırdır?
-Bəli. Bu hadisə ilə bağlı mərkəzə gələnlər üçün girişdə 
xüsusi xatirə guşəsi yaradılıb. Mərkəzin həyətində isə 1000 
nəfərlik iri bir çadır qurulub. Həmin çadırda insanlara hal-
va və çay veriləcək.
-Sən get mərkəzə, çalış ki, orada hər şey qayasında ol-
sun. Biz də bir azdan gəlirik.
İki saata yaxın çəkən dəfn mərasimindən sonra Mah-
mudov bu mərasimin davamı olaraq, insanları mərkəzin 
həyətində  qurulmuş  çadıra  dəvət  edib,  orada  böyük  bir 
anım tədbiri keçiriləcəyini bildirdi. Qəbiristanlığa yığışan 
insanlar hissə-hissə mərkəzə getsələr də, anaların heç biri 
öz övladının məzarından ayrılıb getmək istəmirdi.

---

150
-Hara aparırsınız məni? – Eldarın anası nalə çəkdi. – 
Mən balamı burada qoyub heç yerə getmərəm. Getmərəm.
Vəziyyəti belə görən Mahmudov Eldarın anasına ya-
xınlaşdı:
 -Nə hisslər keçirdiyinizi başa düşürəm, bacı. Mənim 
də  gözümün  ağı–qarası,  yeganə  qızım  qaz  sızmasından 
boğulub ölüb. Öləndə onun cəmi 18 yaşı vardı. Əgər öv-
ladının  öldüyünü  həzm  edə  bilmirsənsə,  onu  qəlbində 
yaşat. Tənhalığa çəkilib fikrində onunla söhbət et, yemək 
bişirəndə  onun  sevdiyi  yeməklərdən  bişir,  onun  baxdığı 
televiziya verilişlərinə bax. Hər axşam onun işdən evə qa-
yıtmağını gözlə. Əgər sən onu qəlbində yaşatsan, o daim 
səninlə olacaq. Mən hər gün belə edirəm. Sən sevin ki, oğ-
lundan  yadigar  iki  övlad  qalıb.  Oğlunun  iyini  onlardan 
alıb, onlarla təsəlli tapacaqsan. Övladının qatili gözlərinin 
önündə cəzalanacaq. Mənim isə bu dünyada təsəlli üçün 
heç nəyim yoxdur.
Mahmudov anaları birtəhər razı salıb qəbiristanlıqdan 
çıxartdı və onları öz maşınında oturdaraq «Ümid» mərkə-
zinə yola düşdü.
Moskva. Rusiya
Bir yük maşını, iki avtobus və altı Cipdən ibarət ma-
şın  karvanı  qapıya  yaxınlaşanda,  Sergey  villanın  üçüncü 
mərtəbəsində  oturub  nahar  edirdi.  Köməkçisi  maşınla-
rın  qapıya  yaxınlaşdığını  Sergeyə  deyəndə,  o  –  buraxın 
gəlsinlər – deyib, özünə viski süzmək pəncərənin qabağına 
gəldi. Süzdüyü içkini içə-içə həyətə gələn maşınlara bax-
mağa başladı. 
Sergey dünən gecə ölkəni tərk etmək istəsə də, hava 
limanında  federalların  əlindən  güclə  qaça  bilmişdi.  Polis 

---

151
sistemində  işləyən  yüksək  rütbəli  adamı  son  anda  onu 
xəbərdar etməsəydi, indi kim bilir, kimin qarşısında han-
sı  suallara  cavab  verirdi.  Həmin  adamı  Sergeyə  ölkədən 
gizlincə çıxmaq üçün ona kömək edəcəyinə söz vermiş və 
heç kimin ağlına gəlməsin deyə, onu şəhər kənarındakı öz 
villasında gizlətmişdi. Sergey də xəbər göndərərək bütün 
mühafizəçilərini yanına çağırtdırmışdı. 
İndi viski içə-içə gözəyarı maşınlardan düşən adamla-
rı saydı. “50–60 nəfər olarlar” deyə öz-özünə düşünərək, 
köməkçisini  çağırdı.  30  yaşlı  Oleq  gəlib  onun  qarşısında 
dayandı. Sergey əlindəki stəkanı masaya qoyaraq dedi:
-Adamları evin ətrafına düz. Bir nəfər də boş qalmasın. 
Bütün silahlıları isə hazır vəziyyətə gətirin. Çalışın adam-
ların heç bir şeyə ehtiyacı olmasın, yeməklərini vaxtlı-vax-
tında verin. 300 metr radiusda küçələrdə web kameralar 
quraşdırın. On nəfər də ayır, vilanın zirzəməsindən qonşu 
həyətlərin birinə tunel qazsınlar. Nə qədər uzun olsa, bir o 
qədər yaxşıdır. 
Oleq Sergeyin susduğunu görüb sözünün qurtardığını 
zənn edərək dönüb getmək istədikdə, Sergey əlavə etdi:
- Adamların hər birinə 50.000 ABŞ dolları nağd pul ver. 
Oleq: -Baş üstə - deyib gedəndən sonra Sergey eyvana 
çıxıb ətrafı seyr etməyə başladı.
Buenos-Ayres. Argentina
Xavyer  maşından  düşüb  restorana  girəndə,  oğlunun 
ad gününə həsr olunmuş məclis artıq başlamışdı. O, içəri 
girib dostları ilə masada əyləşəndə oğlu gəlib yanında otu-
raraq soruşdu:
-Ata, niyə gec gəldin?

---