144
qədər çalışsaq da onların cəmiyyətə bir xeyri olmayacaq,
heç olmasa daxili orqanları bir işə yarasın.
-Mən özümü ağıllı saymırdım, elə ağıllıydım. Bunu
tezliklə görəcəksən. Əlil uşaqları oğrayıb onların orqanla-
rını satmağın sənə həqiqətən baha-başa gələcək.
Murad Samiri yamsılayaraq dedi:
-Dayan görüm, qorxutma məni. Gəl sən mənim kiçik
bir xahişimi yerinə yetir. Seyfin şifrəsini de, gedim işimə-
gücümə.
-Sənin özünə elə seyf düzəldəcəyəm ki, ömrüboyu
için dən çıxa bilməyəcəksən.
-Belə olmaz Samir. Sənə bu qədər xidmət etmişəm, in-
di ayda-ildə bir dəfə səndən bir şey istəyirəm. Heç yaralı
barmağa işəyən deyilsən.
-Başın yaralananda müraciət edərsən. Çalışaram kö-
mək edim.
-Az danış görüm. Telefonu ver Cona.
Con telefonu götürüb dedi:
-Buyur Poler.
-Çalış kodu öyrən. Öyrənən kimi bu nömrəyə mesaj
yaz. Amma əvvəlcə qızı tap. Samirin qeydinə qal, onda
öyrəniləsi çox şey var.
Con getmək istəyəndə Samir soruşdu:
-Con, məni bura necə gətirdin ki, polis izinizə düşə
bilmədi?
-Bir gün iki oğru bankı yarıb pulu evə gətirirlər. Evdə
biri başlayır pulu saymağa. O birisi deyir ki, bəsdir, özünə
əziyyət vermə. Pul sayan soruşur ki, niyə? Cavab verir ki,
sabah bir dənə qazet alarıq, orada nə qədər pul oğurladığı-
mızı dəqiq yazacaqlar. Sabah mən də qəzet alaram, oturub
bir yerdə oxuyarıq.
145
Con gedəndən sonra Samir çarpayıya uzanıb buradan
necə çıxacağını fikirləşməyə başladı.
Karabük. Türkiyə
Pedro özünə gələndə artıq səhər açılırdı. Gözlərini açsa
da ətrafı dumanlı görürdü. Oturacağa söykənərək əlləriylə
başını tutub nə baş verdiyini anlamağa çalışırdı. Bir neçə
dəqiqə bu vəziyyətdə qalandan sonra yavaş-yavaş özünə
gəlməyə başladı. Daha bir neçə dəqiqə keçdikdən sonra
artıq hər şeyi xatırlayırdı. Buna görə də, ilk öncə diqqətlə
ətrafa qulaq asaraq bir kimsənin olub-olmadığınıı yoxla-
dı. Sonra əliylə alnını ovxalaya-ovxalaya maşından düşüb
ətrafa göz gəzdirdi. Ətraf yalnız ağaclardan və kiçik kollar-
dan ibarət idi. Dərindən nəfəs alaraq, meşənin təmiz hava-
sını ciyərlərinə çəkib onu türk polisinin əlindən qurtaran
xilaskarına baxaraq gülümsündü. Ani olaraq, içinə atlayıb
sürdüyü maşın ərzaqların və geyimlərin saxlanıldığı furqon
idi. Maşının sağ tərəfinə keçərək furqonun qapısını açıb içəri
baxdı. İçəridə demək olar ki, çox cüzi ərzaq qalmışdı. Ped-
ro – bir həftəmə ancaq çatacaq – deyə, öz-özünə mızıldanıb
furqondan düşərək, maşının qabaq tərəfinə getdi. Ancaq
heç bir şey görməyib əyilərək altına baxdı. Yoğun bir ağac
götüyü maşının altına pərçimlənmişdi. Üstəlik benzin bakı-
nı zədələmişdi. Pedro otun üstündə oturub bu vəziyyətdən
necə çıxacağını fikirləşərək siqaret çəkməyə başladı.
Bakı. Azərbaycan
Mahmudov «Ümid» mərkəzinə girəndə onu qapıda
Əziz qarşıladı. Mahmudov onu görən kimi həyəcanla so-
ruşdu:
146
-Bir xəbər yoxdur ki?
Əziz başını yellədi:
-Təəssüf ki, yox. İspaniyaya göndərdiyimiz adamlar-
dan xəbər gözləyirik. Deyilənə görə orada iclas hələ başa
çatmayıb.
Mahmudov iclas üçün nəzərdə tutulmuş otağa girəndə
mərkəzin bütün şöbələrinin rəhbərləri oturub İspaniyadan
gələcək xəbəri gözləyirdilər. Tribunada oturmuş Murad
Mahmudovu görən kimi qalxıb yerini ona verərək özü
adamların arasında əyləşdi. Arabir siqaret çəkməyə gedib-
gələnlərin addım səsi nəzərə alınmasa, otaqda ölü bir sü-
kut var idi.
Hamıya hər dəqiqəsi bir gün kimi uzun görünən bu
can sıxıcı sükutu Mahmudovun qarşısında olan telefonun
cingiltili səsi pozdu. Telefonun səsinə diksinən Mahmudov
özünü itirsə də, tez ələ alıb dəstəyi götürdü. Kədər içində
gözünü Mahmudovun ağzına dikən insanlar onun “Necə
yəni hələ tapa bilməyiblər? Orada polis nə işlə məşğuldu?
Yerini heç kim bilmir nə deməkdir?” sözlərindən sonra
baş larını aşağı salıb sadəcə bunun bir yuxu olmasını arzu-
layırdılar. Axşama yaxın Sosial Müdafiə naziri hamını bir
yerə yığıb dedi:
-Bildiyiniz kimi, dünən cinayətkar qrup İspaniyada
«Ümid» mərkəzinin üç əməkdaşını və mərkəzin İspaniya
filialının rəhbərini öldürərək, Samiri naməlum istiqamətə
aparmışdılar. Amma bunu da bilirsiniz ki, həmin dəstənin
əsas işi bu mərkəzdə qeydiyyatda olan əlil insanları oğurla-
yaraq orqanlarını satmaq olub. Buna görə də, Samir tapılana
və cinayətkar qrup ifşa olunana qədər mərkəzin işi dayan-
dırılacaqdır. Bu həm mərkəzdə qeydiyyatda olan əlillərin,
həm də bu mərkəzin bütün işçilərinin təhlükəsizliyini
təmin etmək üçündür. Mərkəzin bütün filiallarına və onun-
147
la əməkdaşlıq edən təşkilatlara bu barədə rəsmi bildiriş
göndərin. – Bir az dayanaraq, səsinə mülayimlik verib da-
vam etdi. – Samiri nə qədər istədiyinizi Mahmudov mənə
danışıb. Danışmasa belə, bunu sizin üzünüzdən oxumaq o
qədər də çətin deyil. Hər birimiz hazırda çətin anlar yaşa-
yırıq. Amma xaiş edirəm bacırdığınız qədər soyuqqanlı və
səbrli olun. Bir də ki, dualarınızda xəsislik etməyin. Sabah
səhər həlak olan üç nəfərin meyidi Azərbaycana gətiriləcək
və burada onlar üçün vida mərasimi keçirdib cənazələri
ailələrinə göndərəcəyik. Ümid edirəm, saat 11-də hər bi-
riniz əlil kimsələrə dayaq duran o üç nəfərlə vidalaşmaq
üçün bura gəlməyə tərəddüd etməyəcəksiniz.
Əziz ayağa qalxıb dedi:
-Bu mərkəz vasitəsi ilə həyatda öz yolunu tapan bir
qrup insan bu səhər mənə yaxınlaşıb dəfndə iştirak etmək
istədiklərini bildirdilər. Düşünürəm ki, sabah bura ən az
400-500 əlil gələcək.
-Xaricdən də çoxlu zənglər gəlir. – Murad əlavə etdi.
Nazir üzünü Mahmudova tutub soruşdu:
-Səməd müəllim, bu işin öhdəsindən gələ bilərsiniz?
-Əlbəttə. – Mahmudov astadan cavab verdi.
-Onda vida mərasiminə sən nəzarət et. Bir şey lazım
olsa, o dəqiqə kömək əlimi uzadacağam. – Üzünü Muradla
Əzizə çevirərək əlavə etdi. – Kim gəlmək istəsə gəlsin.
Nazir getdikdən sonra Mahmudov pəncərənin qarşısı-
na gələrək siqaret yandırıb bir qüllab vurdu. Birdən siqare-
ti pəncərədən ataraq Samirin kabinetinə getdi.
Asif otağa girəndə atasının divanda oturub qəzet oxu-
duğunu görəndə təəccübləndi.
-Ata? Sən nə vaxt gəlmisən? Başım kompüterə o qədər
qarışıb ki, nə vaxt gəldiyindən xəbərim olmayıb.
-Yarım saat olar.
Dostları ilə paylaş: |