dekompensasiya il
ə əlaqədar olaraq hipotoniyaya qədər azalır. EKQ-də
bir qayda olaraq sol m
ədəciyin hipertrofiya əlamətləri,
ürəyin elektrik
oxunun sola t
əmayüllüyü görünür. Sonuncu, əsasən arterial
hipertenziyanın səbəb və ya yanaşı olmağı ilə əlaqədardır. Bundan başqa
miokardın çapıqlı zədələnmələri, His dəstəsinin sol ayaqcığının
bloka
dası, sol qulaqcığın yüklənməsi əlamətləri, sol mədəciyin
hipertrofiyası, miokardın sistolik və diastolik disfunksiyasının
mövcudluğundan xəbər verir; EKQ-də aritmiyaların, xüsusilə səyrici
aritmiyanın tapılması, elektrolit disbalansı və dərmanların təsiri
əlamətlərinin görünməsi, dekompensasiya triqqerləri sayılır. Klinik və
ExoKQ
əlamətləri ilə birlikdə EKQ nəticələri yüksək diaqnostik
əhəmiyyət kəsb edir. Onu
da qeyd edək ki, xronik ürək çatışmazlığında
normal EKQ-y
ə rast gəlmək deyildir.
Sutkalıq və ya Xolter monitorinqi, subyektiv olaraq fasilə hissini
yaradan, baş gicəllənmə, bayılma və ya sinkope halı ilə müşayiət olunan
ür
ək çatışmazlığını törədə bilən və ya kəskinləşdirən aritmiyaların
xarakteri, tezliyi, m
ənşəyi və davamiyyətini araşdırmaq üçün aparılır. Bu
zaman m
ədəciklərin asimptomatik ritm pozğunluqlarına rast gəlmək olur.
Ancaq, Xolter monitorinqi
antiaritmik terapiyanın inisiasiyasına və ya
elektrokardiostimulyatorun qoyuluşuna əsas vermir. Ürək ritminin
variabelliyi göst
əriciləri, klinik və hemodinamik dəyişikliklərdən asılı
olmayaraq, x
əstənin sağalma dərəcəsindən xəbər verə bilər.
İcranın sadəliyi, təhlükəsizlik və tətbiqin asanlığına və alınan
n
əticələrin əhəmiyyətinə görə, ümumiyyətlə və o cümlədən
xronik ürək
çatışmazlığının diaqnostikasında exokardioqrafiyanın vizualizasiyaedici
üsul kimi
əhəmiyyəti yüksəkdir.
Exokardioqrafiya ür
əyin
disfunksiyasının mövcudluğunu və onun xarakterini dəqiqləşdirməyə və
h
əm də aparılan müalicəyə nəzarət etməyə imkan verir. Miokardın
z
ədələnməsi, disfunksiyasının sistolik, diastolik və ya qarışıq olması,
qapaq aparatının halı, endokard və perikard dəyişiklikləri (vegetasiya,
tromboz, mayenin olması və s), iri damarların patologiyası,
trombemboliya m
ənbəyiləri, ürəyin qlobal və regional yığılma
qabiliyy
əti, ürək boşluqlarının ölçüləri, geometriyası, ürək divarlarının
qalınlığı, dəliklərin diametrisi, ürəkdaxili axınların parametrləri, ürək
boşluqları və iri damardaxili təzyiq göstəriciləri, transvalvular təzyiq
qradiyenti exokardioqrafiya v
ə doppler exokardioqrafiya vasitəsilə
mü
əyyən oluna və qiymətləndirlənə bilər.
Ür
əyin sol mədəciyinin yığılma qabiliyyətini göstərən əsas
hemodinamik
parametr sol m
ədəciyin atım fraksiyasıdır. Bu parametr
sistolik disfunksiya il
ə müşayiət edən ürək çatışmazlığını, sistolik
funksiyasının saxlandığı təsadüflərdən ayırd etməyə imkan verir.
Sonuncu halda sözüged
ən göstərici 50%-ə bərabər və ya ondan çox olur
303
(≥ 50%); atım fraksiyasının azalması sistolik disfunksiyasının
t
əzahürlüyü ilə assosiasiya edir; onun dinamikası aparılan müalicənin
effektivliyini v
ə proqnozu qiymətləndirməyə imkan verir; atım
fraksiyasının aşağı olması neqativ proqnozdan xəbər verir. Onu da qeyd
etm
ək lazımdır ki, sol mədəciyin atım fraksiyası göstəricisinin normal
olması, ürək çatışmazlığının mövcudluğunu inkar etmir.
Eyni zamanda
sol m
ədəciyinin diastolik funksiyasını da müəyyən etmək lazımdır.
Bunun üçün transmitral diastolik axınını və mitral həlqənin hərəkət
sür
ətini qiymətləndirirlər. Sol mədəciyin 3 tipdə dolması ayırd olunur:
l
əng relaksasiya ilə, psevdonormal və restriktiv; bu tiplər yüngül, orta
d
ərəcəli və ağır diastolik disfunksiyalara uyğun gəlir. Ürək
çatışmazlığının klinik əlamətlərinin mövcudluğu fonunda, sol
m
ədəciyinin atım fraksiyasının 50%-dən çox olması ilə,
sol mədəciyinin
relaksasiy
asının və genişlənməsinin pozulması təsadüflərində ürəyin
diastolik tipli çatışmazlığı diaqnozu qoyulur. Burada sol mədəciyin
izovolyumik boşalma müddətinin artması, sol mədəciyin erkən diastolada
dolmasının ləngiməsi və sol mədəciyin diastolik genişlənməsinin
m
əhdudlaşması indeksləri rol oynayır. Ürəyin diastolik dolma
pozğunluqlarının müəyyən olunması onun patogenezinə, ağırlıq
d
ərəcəsinə, klinik gedişinə, müalicənin effektivliyinə və həm də
proqnoza aydınlıq gətirir. Ürək divarlarının qalınlığı, ürək boşluqlarının
h
əcmi, sol mədəciyin kütləsi, atım fraksiyası, sol mədəciyin diastolik
dolma dinamikası, perikard və miokardın vəziyyəti, miokardın qanla
t
əchizatı kimi göstəricilərini daha səlis müəyyən etmək
üçün MRT,
pozitron-emission tomoqrafiya, koronaroqrafiya, ventrikuloqrafiya,
Svan-Qanz kateterind
ən istifadə edirlər. Xronik ürək çatışmazlığı olan
x
əstələrin kompleks müayinələrinə ağciyərin funksional testləri, döş
q
əfəsinin rentgenoloji yoxlanması, yüklənmə sınaqları və sair əlavə
t
ədqiqatlar da daxildir. Xronik ürək çatışmazlığı zamanı aşağıdakı
laborator analizl
ərin aparılması tövsiyə olunur:
-
qanın
klinik analizi;
- sidiyin ümumi analizi;
-
qanın plazmasında və eritrositlərdə elektrolitlərin
konsentrasiyası;
-
qanın plazmasında kreatinin, qlükozanın, alanin və
asparagin transaminazaların səviyyəsi;
- göst
əriş olduqda kardiospesifik fermentlərin, C-reaktiv
zülalın, qalxanvari vəzin və sair inqrediyentlərin müəyyən
olunması;
- qanda natriumuretik peptidl
ərin müəyyən edilməsi.
304