– Nə üçün sən, heç olmasa, bir saatını özünə ayırmırsan? Nə qədər istəsən, boş vaxtın var! Oh,
mərhəmətli allah, yəni sən bir düyməni də tikə bilmirsən?!
Amma Klara Tredqold bu məzəmməti eşidəndə, sadəcə, gülürdü:
– Leora, hesab edirəm ki, sizin, doğrudan da, çox gözəl kürəyiniz var, amma etiraz etməsəydiniz,
paltarınızı arxadan bərkidərdim… Nə qədər ki, başqaları gəlib çıxmayıblar…
Bir dəfə gecə saat ikiyə qədər uzanan əyləncədən sonra – missis Şlemil madam Lyusildən yeni bir paltar
geyinmişdi, Cek Brandic isə (gündüzlər "Qarğıdalı tozu" şirkətinin kommersiya direktoru və sədr müavini)
iftixarla fin polkası sədaları altında rəqs edirdi – Martin Leora ilə Səhiyyə Şöbəsindən götürdüyü
avtomobillə evə qayıdır və bağırırdı:
– Li, nə üçün sən öz geyiminin qayğısına qala bilmirsən? Axı sən bu gün və dünən səhər göy paltarını
təzədən düzəltməyə hazırlaşırdın. Amma belə başa düşürəm ki, sən bütün gün ərzində əlini də əlinə
vurmamısan, ancaq oturmusan və oxumusan, sonra da bu yöndəmsiz paltarında məclisdə peyda olursan.
– Zəhmət çək, maşını saxla! – Leora qışqırdı.
O, heyrət içində maşını dayandırdı. Maşının fənərləri tikanlı məftillərdən düzəldilmiş kiçik hasara, məyus-
məyus yolun çınqılı ilə uzaqlara qaçan ayıpəncəsi koluna düşərək, onları çox böyük göstərirdi.
Leora soruşdu:
– Sən istəyirsən ki, mən hərəmxana gözəli olum? Mən bacarardım. Dəblə geyinən qız da ola bilərdim.
Amma heç vaxt özümə əziyyət verməmişəm. Ah, Kürən, mən daha səninlə mübahisə etmək istəmirəm.
Ya necə varamsa eləyəm – sənin dəlisov pinti arvadın, ya da heç nə. Sənə kim lazımdır: Klara Tredqold
kimi əsl hersoginya, yoxsa mən, elə bir qadın ki, hara yola düşəcəyimiz, neyləyəcəyimiz onun üçün
əhəmiyyətli deyil… Tüpürüm hər şeyə, təki həmişə əl-ələ tutaq… Həmişə heç nə səni qane etmir. Bu artıq
məni təngə gətirib. Özün seç. Sənə kim lazımdır?
– Mənə səndən başqa heç kim lazım deyil. Amma doğrudanmı, başa düşə bilmirsən… Mən vəzifəpərəst
deyiləm, bununla belə, istəyirəm ki, biz hara düşürüksə düşək, hər yerdə yüksəklikdə olaq. Başa
düşmürəm, nə üçün biz nədəsə bu cənablardan geri qalmalıyıq? Mənim əzizim, onların hamısı, təkcə
Klaradan başqa, sonradan varlanmış hesabdarlardılar. Biz isə əsl kondotyerik . Sənin Fransan… Nə
zamansa biz ora gedəcəyik və Fransa prezidenti bizi körpüdə qarşılayacaq! Nə üçün kiməsə nəyisə bizdən
daha yaxşı etmək imkanı verək? Hər şeyin öz texnikası var!
Onlar pas atmış tikanlı məftillərlə dolu bu darıxdırıcı yerdə düz bir saat danışdılar.
Növbəti gün Orxideya onun yanına laboratoriyaya gəldi və qız təəccüblə soruşdu: "Ah, doktor Martin,
doğrudanmı, siz daha heç vaxt bizə gəlməyəcəksiniz?" Martin onu elə sevincək, elə cəld öpdü ki, hətta
yarıyetkin qız belə başa düşə bilərdi ki, bu kişi üçün heç bir əhəmiyyət daşımır.
5
Martin görürdü ki, ehtimala görə bu yaxınlarda şöbənin direktoru olacaq. Bir gün Pikkerbo ona dedi:
"Sizin işiniz tamamilə qənaətbəxşdir. Mənim balam, sizdə yalnız bir şey çatışmır: insanlarla yola getmək
üçün əsl ruh yüksəkliyi və onlarla dostcasına rəftar etmək bacarığı. Amma bəlkə də, üzərinizə daha
yüksək məsuliyyət qoyulsa, bu da öz-özünə düzəlsin".
Martin çalışırdı ki, "ruh yüksəkliyi ilə yola getsin", amma özünü təntənəli ziyafətə Sarı balet trikosunda
gəlməyə məcbur edilmiş adam kimi hiss edirdi.
– Lənət şeytana, mən direktor olanda nə olacaq? – deyə o əziyyət çəkirdi, – maraqlıdır, görəsən, belə
olur ki, insan uğur əldə edir, amma bundan ürəyi bulanır? "Yaxşı, nə qədər ki, məni qısnamayıblar,
şöbədə, heç olmasa, münasib bir doğum, ölüm, xəstələnmə statistikası sistemi qurum. Təslim
olmayacam! Döyüşəcəyəm! Müvəffəqiyyət qazanacağam!"
XXIII FƏSİL
1
Bu, Nautilus vətəndaşlarına gözə çarpan dozada ruh yüksəkliyi verilməsi ilə bağlı idimi (elə qüvvətli ki,
onlardan heç biri artıq xəstələnməyə cəsarət etməsinlər), yoxsa doktor Pikkerbo seçkiqabağı kampaniya
ilə əlaqədar öz populyarlığını bir azca təravətləndirməkmi istəyirdi – hər halda, səbəb nə olursa olsun,
sevimli doktorun təşkil etdiyi Sağlamlıq Yarmarkası bütün gözlənilənləri ötüb keçdi.
O, şəhər muxtariyyətindən smetadankənar məbləğ aldı, bütün kilsələri və assosiasiyaları əməkdaşlığa
cəlb etdi. Ən əsası, qəzetlərdən həftədə üç dəfə "mədhiyyə" çap etməklə bağlı vəd qopartdı.
Pikkerbo zədələnmiş ağacdan düzəldilmiş səyyar məbədi aradan götürtdü – orada bir müddət əvvəl
müqəddəs cənab Billi Sandi icmanın bütün günahlarını bağışlayırdı. O, bir çox yeni atraksionlar hazırlatdı.
Boyskautlar hər gün burada manevr keçirməli idilər. JXST-nin köşkü qurulmuşdu, tanınmış keşişlər və
digər fizioloqlar alkoqolun zərərini subut etmək üçün bura dəvət olunmuşdular. Gözəl ağ kostyum
geyinən Martin üçün qurulmuş köşkdə cihazlarla fokus göstərmək təklif edilirdi. Nikotin əleyhidarı olan
Çikaqolu bir xanım hər yarım saatdan bir siçanlara tərkibində toz halına salınmış tütün olan iynə
vurmaqla, onları öldürməyi öz öhdəsinə götürmüşdü. Artıq altı yaşına çatmış Akasiya və Qladiola
Pikkerbo əkizləri əhaliyə dişləri necə təmizləmək lazım gəldiyini göstərməli idilər və doğrudan, bu işin
öhdəsindən bacarıqla gəlirdilər… Amma onların bir səhvi oldu. Belə ki, altmış yaşlı fermerlə qarşılaşan
qızlar ondan mehribanlıqla soruşdular: "Siz dişinizi hər gün təmizləyirsiniz?" O, isə hamının eşidəcəyi
tərzdə cavab verdi: "Yox, amma mən hər gün sizin dalınıza vuracağam ki, bir də belə sual verməyəsiniz…
Bəlkə, elə indi başlayım?!"
Atraksionların hamısı maraqlı idi. Amma gün ərzində heç biri cəmi qırx dollara sağlam həyat tərzini təbliğ
edən Yevgenika ailəsi kimi maraq doğurmadı.
Ailə atadan, anadan və beş uşaqdan ibarət idi – elə gözəl və elə güclü idilər ki… Onların yeddisi də bu
yaxınlarda keçirilən "Şatokva" turnesində mükəmməl akrobatik nömrələrlə çıxış etmişdilər. Heç biri
həyatları boyu içki içmir, siqaret çəkmir, səkilərə tüpürmür, ağzına gələni danışmır, ət yemirdi. Pikkerbo
körpü üzərində ən gözəl köşkü onlar üçün ayırmışdı. Köşk bu yaxınlara kimi xeyriyyəçi, müqəddəs cənab
Sandi üçün çıxış səhnəsi rolunu oynayırdı.
Şablon eksponatlar da var idi – diaqramlarla, bayraqlarla, günün siyasi məsələsinə dair çap olunmuş
vərəqlərlə bəzədilmiş köşklər... Doktor Pikkerbo "Sağlamlıq" okteti deyilən qrup yaratmışdı və onlarla
birlikdə mahnılar ifa edirdi. Hər gün mühazirələr oxunurdu. Onların da əksəriyyətini ya Doktor Pikkerbo,
ya da onun dostu, futbol məşqçisi və gigiyena üzrə professor doktor Bisseks oxuyurdu.
Bir çox məşhurlara, o cümlədən də Qustav Sondeliusa və ştatın qubernatoruna "xalqa müraciətlə çıxış
etmək" üçün dəvətnamələr göndərilmişdi. Amma onlardan heç biri məhz bu həftə gəlmək üçün boş vaxt
tapa bilmədilər.
Yarmarkanın açılışı yaxşı keçdi, çoxlu əhali toplaşmışdı. Birinci gün kiçik bir anlaşılmazlıq oldu. Çörəkçi-
qənnadçı assosiasiyası doktor Pikkerbo ilə pəhriz köşkündəki "Piroq çox ye – pioreyaya hazır ol!" plakatı
ilə bağlı möhkəm fikir mübadiləsi apardı. Amma "lazımınca düşünülməmiş" və "sağlamlığa ziyan vuran
plakat" elə buradaca rədd edildi… Bundan sonra yarmarkanı şəhərin bütün bulka dükanlarında reklam
etməyə başladılar.
Bütün iştirakçılar xoşbəxt idi, yalnız Martindən başqa. Pikkerbo onun üçün əsl laboratoriyadan heç nə ilə
fərqlənməyən səciyyəvi bir laboratoriya qurmuşdu. Amma içində su kəməri yox idi və yanğın təhlükəsinə
görə oddan istifadə etmək də qadağan edilmişdi. Bütün gün ərzində o, kolbanın birindən o birinə qırmızı
mürəkkəb məhlulu tökür, mikroskopla boş şüşəni diqqətlə gözdən keçirir və çayda mikroblara rast
gəlinərsə, onları necə öldürmək mümkün olduğunu öyrənmək istəyən vətəndaşların suallarına cavab
verirdi.
Leora onun köməkçisi rolunu oynayırdı. O, tibb bacısı kostyumunda çox ciddi və qəşəng görünürdü.
Ərinin xəlvəti lənətləmələrinə gülərək, onu bərk qəzəbləndirirdi. Onlar növbətçi yanğınsöndürənlə gözəl
münasibət qurmuşdular. Bu, yaxşı bir oğlan idi, yanğınsöndürənlərin yanında yaşayan pişiklər haqqında
maraqlı əhvalatlar danışır və bakteriologiya haqqında suallar vermirdi. O, onlara harada gizlicə siqaret
çəkmək mümkün olduğunu söyləmişdi: "Təmizliklə yanğının qarşısını ala bilərsən" eksponatının
arxasında (eksponat yanğın yarana biləcək nöqtələri göstərən qırmızı oxları olan çirkli və təmiz ev
maketlərindən ibarət idi) qırılmış pəncərəsi olan divar oyuğu var idi, papirosun tüstüsü oradan sorulub
çıxırdı. Martin və Leora, bir də darıxan yanğınsöndürən gün ərzində azı on dəfə bu sığınacağa baş çəkir və
həftəni birtəhər başa vura bilirdilər.
Dostları ilə paylaş: |