SəDƏRƏk xeyriYYƏ CƏMİYYƏTİ naxçivan qəDİm dən güNÜM ÜZƏ QƏDƏR (Naxçıvan Muxtar Respublikasının 90 illiyinə həsr olunmuş məqalələr toplusu) Bakı 2014



Yüklə 8,95 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə10/62
tarix19.07.2018
ölçüsü8,95 Mb.
#56634
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   62

analizin  (C  14)  nəticələrinə  görə  Ovçulartəpəsinin  crkən  Eneolit 
təbəqəsi  e.ə.  4350-4200-cü  illərə  aiddir'  (4,  s.  87).  Bu  həmçinin 
Ovçulartəpəsinin  keramika  məmulatının  Fəratın  yuxarısında  yerləşən 
abidələrin  (Korucutəpə,  Norşuntəpə  və  Tülintəpə)  keramikası 
arasında özünə  paralellər tapması  ilə də  təsdiq  olunur.
Ovçulartəpəsində  e.ə.  V  minilliyin  sonuna,  təqribən  e.ə. 
4200-4000-ci  illərə  aid  edilən  ikinci  dövrə  aid  evlər  daş  təməl 
üzərində  inşa edilmiş kərpic  evlərdən  ibarət  olmuşdur.  Onların  bəzisi 
təpənin  yamacında  inşa  edildiyi  üçün  dəstək  divarlar  inşa  edilmişdir. 
Ümimiyyətlə,  bu  dövrə  aid  binalar  təpənin  yamacında  axmanın 
qarşısını  almaq  üçün  dəstək  divarlara  birləşik  şəkildə  inşa edilmişdir. 
Evlərin  dördkünc  formalı  olması  və  dəstək  divarlarm  inşası  hər  iki 
dövr  üçün  xarakterikdir.  2011-ci  ilin  araşdırmaları  göstərir  ki,  bu 
dövrün  evləri  geniş  həyətlərin  ətrafında  toplanan  moişət-təsərrüfat 
komplekslərindən  ibarət  olmuşdur.  Həyətlərdə  anbarlar,  ocaqlar,  iş 
yerləri  və  təsərrüfatla  bağlı  digər  maddi-mədəniyyot  nümunələri 
aşkar  olunmuşdur.  İkinci  dövrün  evləri  mükəmməl  arxitekturası  ilə 
birincidən  fərqlənir.  Ovçulartəpəsinin  dördkünc  arxitckturası  Cənubi 
Qafqazın,  o  cümlədən  Naxçıvanın 
Eneolit  dövrünün 
erkən 
mərhələsinə 
aid 
dairəvi 
evlərdən 
tamamilo 
fərqlənir. 
Ovçulartəpəsindəki  evlərin  arxitekturası  Azorbaycanın  və  Şərqi 
Anadolunun  həmdövr  abidələrindən  aşkar  olunan  cvlorlə  uyğundur. 
Ovçulartəpəsinin  Son  Eneolit  evləri  ilə  yaxın  paıalcllik  göstərən 
yaşayış  yeri  Leylatəpədir.  Ovçulartəpəsi  yaşayış  ycrində  həm 
texnoloji,  həm  də  morfoloji  baxımdan  fasiləsizliyin  olduğu  keramika 
məmulatında  izlənilir.  Ovçulartəpəsinin  saman  qarışıq  sarı,  ya  da 
qırmızı  rəngli  keramikası  Cənubi  Qafqaz  və  Naxçıvanda  Neolit  və 
Eneolit  dövrünün  erkən  mərhələsindon  mövcud  olmuşdur.  Son  illər 
Sirab  yaxınlığında  aşkar  olunan  mövsümi  yaşayış  ycrləri  Eneolit 
dövründə  bu  tip  keramikanın  istchsalında  fasiləsizliyin  olduğunu 
göstərir.
1  O v ç u l a r t ə p ə s i n d ə   2 0 1 3 - c i i   i l d ə   g ö t i i r ü l ə n   k ö m i i r   a n a l i / i n i n   n ə t i c ə l ə r i   c . ə .   4 6 0 0 - c ü  
ili  g ö s t ə r m i ş d i r .
Ovçulartəpəsindəki  gil  qabların  əksəriyyəti  sarı  rəngli,  saman 
qarışıqlıdır.  Keramika  məmulatı  başlıca  olaraq  sadə  qabarıq  kasalar, 
çölməklər  və  küpələrdən  ibarət  olub  çiyin  hissədə  daraq  və  barmaq 
basqısı  ilə  naxışlanmış,  halqavari  relyef çənbərlə  əhatə edilmişdir.  Bu 
dövrə  aid  olan  üzəri  qabarıq  keçi  təsvirləri  ilə  naxışlanmış  küpələr 
sənətkarlıq  baxımından  olduqca  diqqətəlayiqdir.  Onların  regional 
paralelləri  hələlik  məlum  deyil.
Ümumiyyətlə  Naxçıvanın  Eneolit  keramikası  başlıca  olaraq 
qırmızı  rəngdə  bişirilməsi  ilə  fərqlənir.  Qırmızı  rəngli  keramika 
Cənubi  Azərbaycan  və  Naxçıvan  abidələrinin,  o  cümlədən  Yanıq 
Təpə,  Göy  Təpə,  I  Kültəpə  və  digərlərinin  xarakterik  xüsusiyyətidir. 
Qırmızı  rəngli,  cilalı  keramika  həmçinin  Urmiya  hövzəsinin  şərq 
rayonlarında  da  yayılmışdır.  İ.H.Nərimanovun  fıkrinə  görə  qırmızı 
rəngli  keramika  yerli  istehsalın  məhsulu  olmuşdur  (7,  c.  163-164). 
Abidələrin  araşdırması 
göstərir  ki,  saman  qarışıq 
keramika 
Naxçıvanda Neolit dövründən  istehsal  edilmişdir
Ovçulartəpəsində  az  miqdarda  olsa  da  boyalı  keramika 
məmulatı  aşkar  olunmuşdur.  Ehtimal  ki,  bu  tip  keramika  yaşayış 
yerinin  Cənubla,  xüsusilə  Ubeyd  mədəniyyəti  ilə  əlaqələrini  göstərir. 
Son  illər Xalac,  Şortəpə və  Sirabdan  aşkar edilən  Eneolit  dövrünə  aid 
keramika  məmulatı  da  belə  əlaqələrin  olduğunu  sübut  edir.  2 0 1 1-ci 
ildə  Ovçulartəpəsindən  aşkar  olunan  Ubeyd  mədəniyyətinə  aid  idxal 
olunmuş  keramika  parçası  isə  bunu  bir  daha  təsdiq  edir.  Cənubi 
Azərbaycanın  qədim  abidələrini  tədqiq  edən  C.Krollun  fikrinə  görə, 
Azərbaycanın  Neolit  və  Eneolit  dövründə  özünəməxsus  ənənələri 
olsa  da,  Son  Eneolit  dövründə  Urmiya  hövzəsi  Ubeyd  ənənələrinin 
buraya  daxil  olması  ilə  xarakterizə  olunur  (14,  p.  71).  Son  illər 
(2006-2013)  Naxçıvanda  Ovçulartəpəsi  abidəsinin  tədqiqi  insanların 
bu  dövrə  aid  iqtisadiyyatı  və  mədəniyyəti  haqqında  dolğun  təsəvvür 
əldə  etməyə  imkan  verir.
Azərbaycan 
abidələrində 
boyalı 
keramikamn 
meydana 
çıxmasını 
tədqiqatçılar 
Mesopotamiya 
mədəniyyətləri 
ilə


əlaqələndirirlər.  Bəzi  tədqiqatçılar  bunu  əhalinin  Mesopotamiyadan 
şimala, Azərbaycana  doğru  miqrasiyasi  ilə bağlayırlar (2,  p.  95-121;
9,  c.  82).  Ola  bilsin  ki,  bu  tip  keramika  müəyyən  əhali  qrupunun 
cənubdan  miqrasiyası  ilə  bağlı  olmuşdur.  Amma  bu  heç  də  qədim 
əkinçilik  mədəniyyətlərinin  digər  regionlardan  gətirildiyini  təsdiq 
etmir. 
Ovçulartəpəsindən 
aşkar 
olunan 
heyvan 
qalıqlarının 
araşdırılması  göstərir  ki,  onlar  müəyyən  dəyişikliyə  uğrayaraq  yerli 
şəraitə  uyğunlaşmış  və  İkiçayarasında  yaşayan  əcdadlarından  bir 
qədər  fərqlənmişlər.  Araşdırmalar  bu  heyvanların  təqribən  e.ə.  VIII- 
VII  minilliklərdə  qədim  əkinçilik  mədəniyyətlərini  toqib  edərək  bu 
əraziyə  gəldiyini  göstərir  (7,  p.  80).  Ümumiyyətlə,  son  illər  artan 
faktlar  İkiçayarasmın  qədim  əkinçilik  mədəniyyətlərinin  Cənubi 
Qafqaz,  o  cümlədən  Naxçıvan  ərazisində  formalaşan  mədəniyyətlərə 
müəyyən  təsir  etdiyini  təsdiq  edir.  Bu  təsir  miiəyyən  istehsal 
sahələrinin  inkişafını  stimullaşdırmışdır.  Belə  nəticəyə  gəlmək  olar 
ki,  Naxçıvan  abidələrində  yayılan  boyalı  keramikanın  meydana 
gəlməsində 
cənub 
mədəniyyətlərinin, 
xüsusilə 
Ubeyd 
mədəniyyətinin  müəyyən  təsiri  olmuşdur.  Araşdırmalar  göstərir  ki, 
İkiçayarası 
tayfalarının  Naxçıvanla 
iqtisadi-mədəni  əlaqələrini 
gücləndirən  əsas  faktorlardan  biri  bu  ərazinin  təbii  sərvətləri, 
xüsusilə  mis  yataqları  olmuşdur.  Sirab  ətrafında  qeydə  alınan 
Zirincli,  Uçan  Ağıl  və  digər  yaşayış  yerlərində  mis  fılizinin 
minerallarına  rastlanması,  Zirincli  yaşayış  yerində  iso  mis  baltalar 
tökmək  üçün  qəlibin  aşkar  olunması  bunu  bir  dalıa  təsdiq  edir. 
Demək  olar  ki,  Eneolit  mədəniyyətinin  Naxçıvanda  yayılmasında  və 
İkiçayarası  ilə  iqtisadi-mədəni  əlaqələrin  güclənmosində  xammal 
chtiyatlarına təlabatın  artması  da müəyyən  rol  oynamışdır.
Ovçulartəpəsinin  Erkən  Tunc  dövrünə  aid  toboqəsi  olduqea 
incədir.  Yalnız  birinci  və  altıncı  kvadratlarda  dairovi  formalı 
binaların  qalıqları  aşkar  edilmişdir.  Ovçulartəposindoki  araşdırmalar 
Eneolit  dövründə  qədiın  sakinlorin  dairəvi  arxitektura  ilə  tanış 
olduqlarını  göstərsə  də  lakin  indiyədək  Cənubi  Qafqazda  Erkən  Tunc 
dövrünün  erkən  mərhələsinə  aid  düzbucaqlı  evlər  holəlik  məluın
deyil.  Əgər  arxitekturada  Eneolitdən  Erkən  Tunca  keçid  müəyyən 
dəyişikliklə 
əlamətdardırsa, 
lakin 
gil 
qabların 
texnoloji 
xüsusiyyətlərində  müəyyən  fasiləsizlik  var.  Cənubi  Qafqazda  və 
Şərqi  Anadoluda  Kür-Araz  keramikasının  xüsusiyyətləri  artıq 
məlumdur.  Bu  tip  keramika «Erkən  Transkavkaz»  yaxud  «Karaz» adı 
ilə  də  tanınır.  Keramika  nümunələri  qum qarışıq  qara, tünd  boz rəngli 
cilalanmış  nümunələrlə 
xarakterizə 
olunur. 
Morfoloji 
olaraq 
formaların  əksəriyyəti  qabarıq  olub  müəyyən  xüsusiyyətlərlə, 
xüsusən  relsşəkilli  ağız  kənarı 
və  «Naxçıvan  qulpları»  ilə 
fərqlənirlər. 
Ornamentlər 
qabarıq, 
batıq 
və 
cızma 
həndəsi 
mötivlərdən  ibarətdir.  Bununla  belə,  Ovçulartəpəsində  gil  qabların 
müəyyən  qrupu  Eneolit  və  Erkən  Tunc  dövrü  üçün  xarakterik  olan 
texnoloji  və  morfoloji  əlamətləri  özündə  birləşdirir.  Bir  neçə  halda 
tərkibində  qaba  qarışıq  olan  qablar  Eneolit  və  Erkən  Tunc  dövrünün 
əlamətlərinin  qarışdığını  göstərir.  Digər  tərəfdən  formaların  açıq- 
aydın  Erkən  Tunca  aid  olmasına baxmayaraq  onların  səthindo  saman 
izlərinə,  bəzən  daraq  izləri  ilə  birlikdə  rastlanması  Eneolit  dövrünün 
sonuna  aid  texnologiyanı  xatırladır.  Digər  tərəfdən  ağız  kənarlarına 
qırmızı,  ya  da  narıncı  rəng  çəkilməsi  də  Son  Eneolitin  tipik 
xüsusiyyəti  kimi,  qaba,  saman  qarışıq,  boyanmış  gil  qablarda 
rastlanmışdır.  Bu  tip  keramika  «Proto  Kür-Araz  keraınikası» 
adlandırıla  bilər.  Bu  tip  keramika  Naxçıvanda  Sodərok,  Xalac, 
Şortəpo,  Doğuboyazit  rayonunda  Ziyarəttəpə  yaşayış  yerindon  do 
aşkar  olunmuşdur.  Gil 
qabların  bu  «hibrid»  kateqoriyasınm 
mahiyyəti  2009-2013-ci 
illordo  aparılan 
araşdırırıalar  zaınanı 
aydınlaşdırılmışdır.  Demok  olar  ki,  gil  qabların  bu  qrupu  Son 
Eneolitdon  Erkon  Tunca  keçid  dövründo  meydana  golınişdir.  Lakin 
Erkon  Tunc  dövrünə  aid  mədoni  tobəqə  zəifliyi  vo  bir  çox  hallarda 
iso  Encolit  təboqosi  ilo  qarışması  tədqiqat  üçün  çətinlik  yaradır. 
Bununla  belə  araşdırmalar  zamanı  bu  mədəniyyotlərin  qarşılıqlı 
münasibotlərinin  bəzi  cohotlərini  müəyyon  ctmək  mümkün  olmuşdur.
2010-2013-cü 
illərdo 
aparılan 
araşdırmalar  zamanı 
müəyyon 
cdilmişdir  ki,  Eneolit  vo  Erkon  Tunc  dövrü  modəniyyətlori  müoyyon 
zaman  kosiyindo  cyni  dövrdo  mövcud  olmuşdur.  Son  Encolit  və  Kür-


Yüklə 8,95 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   62




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə