Şəhər yerlərində parkinq sisteminə olan tələb və onun xüsusiyyətlərinin araşdırılması: ümumi baxış

2. Parkinq xüsusiyyətləri
Araşdırmanın birinci mərhələsində parkinq yerinin mövcudluğu, ondan nə qədər istifadə edildiyi, parklanma vaxtının nə qədər uzun olması, parkinq tələbinin qiymətləndirilməsi , parkinq şəraitinin yaxşılaşdırılması və s. tətqiq edilir. Ümumiyyətlə, aşağıdakı parkinq xüsusiyyətlərindən istifadə olunur (Grey və digərləri, 2008; Lautso, 1981; Tong və digərləri, 2004).
Dayanacaq tutumu(və ya həcmi) müəyyən bir müddət ərzində park edilmiş nəqliyyat vasitələrinin ümumi sayıdır. O, adətən tutum əyrisi/profili adlanan bar diaqramı ilə təmsil olunur. Bu, müəyyən bir müddət və ya nəzərdən keçirmə dövrü ərzində parkinq obyekti üzrə tutum dəyişikliyini göstərir. Tong və başqaları. (2004) tutum əyrisi metodunun köməyi ilə parkinq yerlərinin maksimum ttumunu təyin etmək üçün metodologiya inkişaf etdirmişlər. Dayanacaq həcmi müəyyən bir müddət və ya tədqiqat dövründə park edilmiş avtomobillərin ümumi sayıdır. Maraqlıdır ki, burada eyni avtomobilin təkrarlanması nəzərə alınmır. Beləliklə, o, yalnız sorğu dövründə daxil olan nəqliyyat vasitələrinin sayını hesablayır
Tutum – Boş parkinq yerinin ümumi sayıdır
Müəyyən bir dayanacaqda park etmək qabiliyyətinə malikdir. Konkret parkinq obyekti üçün doluluq əmsalı və ya parkinq indeksi müəyyən müddət ərzində park edilmiş nəqliyyat vasitələrinin ümumi sayıdır, yəni yığılmanın tutuma bölünməsidir. O, həmçinin dayanacaq yükünü müəyyən vaxt intervalı üçün tutumuna bölmək yolu ilə əldə edilir. Dayanacaqdan nə qədər səmərəli istifadə olunması onun səmərəliliyinin əsas ölçüsüdür.
Dayanacaq yükü yığılma əyrisi altındakı ümumi sahəni təmsil edir. Bu, adətən müəyyən bir müddət ərzində parkinq yerini tutan nəqliyyat vasitələrinin sayını həmin müddətə vurmaqla əldə edilir.
Orta parkinQ müddəti parklanma yükünün (avtomobil-saat) bütün tədqiqat dövrü ərzində dayanmış avtomobillərin ümumi sayına bölünməsi ilə əldə edilir. O, həmçinin, bütün nəqliyyat vasitələrinin dayanma müddətinin cəminin tədqiqat dövrü ərzində park edilmiş nəqliyyat vasitələrinin ümumi sayına bölünməsi kimi də əldə edilə bilər.
Avtoparkların dövriyyə dərəcəsi bütün tədqiqat dövrü ərzində parkinq edilmiş avtomobillərin ümumi sayının mövcud parkinq yerlərinin ümumi sayına (yəni tutumuna) bölünən nisbətdir. Bu göstərici, hər bir dayanacaqda park edilmiş avtomobillərin orta sayını göstərir.
Avtoparkların pik doyma dərəcəsi, nəqliyyat vasitələrinin intensivliyininşox olduğu vaxt intervallarında park edilmiş avtomobillərin sayının mövcud parkinq yerlərinin ümumi sayına (yəni tutum) nisbətidir (Chen et al., 2015).
Pik parkinq nisbəti pik vaxtda park edilmiş nəqliyyat vasitələrinin sayının hər bir zaman aralığında park edilmiş nəqliyyat vasitələrinin orta sayına bölünməsi ilə əldə edilən nisbətdir (Chen et al., 2015).
Sadalanan bütün xüsusiyyətlər müxtəlif parkinq yerlərinin mövcud konfiqurasiyasını qiymətləndirmək və onların adekvatlığını və effektivliyini müəyyən etmək üçün istifadə olunur. Bununla da istifadəçilər dayanacaqların hansı müddət ərzində dolacağını öyrənmiş olurlar.
Taylor və digərlərinin fikrincə. (1992), tutum, müddət, doluluq və parkinq dövriyyəsi haqqında məlumatlar qərar qəbul etmə prosesini anlamaq və ya dəstəkləmək üçün çox faydalıdır.