Səməd Şıxı atilan bir daş

97 
 
-Nə iĢi var? – Gülnaz dedi. 
-Nə  iĢi  olacaq  ki,  səndə.  Gedib  yenə  kafedə  oturub 
nərd oynayır.  
-Qızım,  sənə  dedilər  kitab  yazırsan  falan.  Heç  səs 
səmirdə çıxmadı. Neyləmisən? 
-Bütün  kənd  bilib  ki  –  Nərgiz  təəccübün  saxlamayaq 
dedi.  
-Ananla danıĢanda səni soruĢmuĢdum, nə edirsən deyə. 
O,  da  nəsə  yazdığını  dedi.  Bizdə  sevindik  ki,  özün  üçün 
məĢğuliyyət tapmısan. 
-Yazıram,  düzdü  problem  yaranır  yazanda.  YavaĢ  – 
yavaĢ gedir.  
-Nədən  bəhs  eləyir  heç  olmasa  onu  de.  Bizdən  də 
yazardın.  Qoca  və  çox  danıĢan  bir  nənənin olduğun  yaz. 
Yox, ya da yazma kim neyləsin mən qocanı.  
-Belə  deyimdə,  əslində  özümü  canlandırmıĢam.  Yəni 
bir kor insanın həyatı, çətinlikləri, yaĢamı. 
-Maraqlıdı.  Sən  yaz,  çapında  edərik.  –  Validə  nənəsi 
dedi.  
-Ġnanmıram kitab olacaq qədər çox olsun. Ən çoxu yüz 
səhifə edər.  
-Nə  olsun.  Sən  baĢqalarından  fərqli  olaraq  bu  anı 
yaĢayaraq  yazmısan.  Yəni,  onu  oxuyan  sənin  həyatını 
orada görəcək. Yazmaqda çətinlik çəkəndə də Gülnaza, ya 
gəl  elə  mənim  yanıma  elə  mənlə  yazaq.  Bizdə  kömək 
edərik. Bizdə az kitab oxumamıĢıq, ee vaxtında.  
-Tamam.  
-Dəftəri hara gizlətmisən? Anan gedib gətirsin elə bizə 
gedəndə orda oturarq yazaq.  
-ġey... ııııı.... yatağımda, baĢ tərəfdə yorğanın altında.  
-Qıza bax ee, gör hara gizlədib. – Gülnaz dedi. – gözdə 
gedim gətirim.  
Gülnaz  yerindən  qalxaraq  iri  atdımlarla  evə  girib  iki 
dəqiqə sonra əlində qalın bir dəftərlə geri döndü.  
Stulda  əyləĢərək  dəftəri  Nərgizə  uzatdı.  Nərgiz  əlində 
dəftəri qaldıraraq – al, nənə, baxmaq istəyirsənsə, bax. 

---

98 
 
Validə  dəftəri  əlinə  alaraq  vərəqləməyə  baĢladı.  Xətti 
bəzən  əyri  gedirdi  deyə  hərflər  bir  –  birini  üstündə  idi, 
buna baxmayaraq oxuna bilirdi. Biraz vərəqləyib, hmmm, 
maraqlıdı ki, qəĢəng yazmısan. – dedi.  
Qapı açılır və Fariz içəri girir.  
-Hələ hazır deyilsiz? – dedi.  
 
 
On altıncı hissə 
 
Universitetin baĢlamasından neçə ay keçmiĢdi.  
Dostlarını  seçmiĢdi.  Qrupunda  otuza  yaxın  uĢaq 
olmasına  baxmayaraq,  RövĢənin  dostluq  elədiyi  uĢaqlar 
az  idi.  Ən  yaxın  olduğu  ilk  gün  tanıĢ  olduğu  Fərid  idi. 
Ceyhun  və  Arif  adında  uĢaqlarla  da  yaxınlıq  edirdi. 
Günün  bir  hissəsin  bir  yerdə  keçirərdilər.  Ceyhunun 
ailəsinin  imkanı  yaxĢı  idi.  Ölkənin  sayılan  insanlarından 
demək  olardı.  Qrup  yoldaĢları  isə  bunu  həftələr  sonra 
öyrənmiĢdi.  
Qrupda baĢqa dostluq etdiyi uĢaqlardan Səbinə, Günel, 
Fəridə  və  Dəniz  idi.  Dərsin  ilk  günündən  gözünü 
Dənizdən  çəkə  bilməyirdi.  Yaxınlıq  edərək  onunlada 
dostlaĢmıĢdı.  DanıĢarkən  parlayan  gözlərini  görməsindən 
ötrü  tapdığı  hər  fürsətdə  onunla  danıĢırdı.  Mənasız 
mövzularda belə qarĢısına keçərək onun gözlərini görmək 
istəyirdi.  
BaĢlarda  RövĢənə  əhəmiyyət  verməsə  də  onun 
məqsədin 
anlayırdı. 
Məsafəni 
saxlayaraq 
onu 
həvəsləndirmək  istəməsə  də  özündən  asılı  olmayaraq 
RövĢənə  o  da  bağlanırdı.  Günlərini  universitetdə  bir 
keçirdikdən  sonra  evə  gedərkən  belə  yazıĢır,  əlaqəsiz 
mövzularda  belə  olsa  söz  tapırdılar.  Dənizin  sıxılıb 
yazmadığı zamanlarda isə RövĢən israr edərək yazır, gec 
cavab  yazmasına  baxmayaraq  telefonun  baĢından 
ayrılmayırdı.  

---

99 
 
RövĢənin  tək  yaĢaması  dostları  üçün  bir  avantaj  idi. 
Həftəsonları  və ya adi günlərdə evdə toplaĢaraq günlərini 
deyib  gülərək  keçirirdilər.  RövĢən  onlara  bu  onun  evi 
olmadığın  babasının  bu  xəbəri  bilməməsini  istəyirdi. 
Heçnə  deməzdi,  sadəcə,  onda  Ģəhərə  gedən  kimi 
avaralaĢdı,  kimi  iz  buraxmaq  istəməyirdi.  UĢaqlar 
anlayıĢla  qarĢılayır  və  az  –  az  olmaqla  gəlir,  gələrkəndə 
səssizliyə riayət edirdilər. RöĢənin ailə Ģəraiti, olanları az 
olaraqda bilsələrdə ona yük olmamaq üçün gələrkən özləri 
ilə  atıĢdırmalıq  yeyəcəklər  və  içkilər  gətirirdilər.  RöĢən 
alkollu  içki  içməsə  də  uĢaqların  təziqi  ilə  dadına  baxdığı 
pivəni arada içirdi.  
Fəridin  iĢlədiyi  restoranla  danıĢıb  ona  da  ofisiantlıq 
etməsi üçün imkan vermələrini istəmiĢdi. Rəhbərlik lazım 
olmadığı  lakin  iĢlərin  ağır  olduğu  vaxtlarda  gəlməsini 
demiĢdi.  Həftəyə  iki  –  üç  dəfə  gedir,  günlük  pulu  alırdı. 
Toyun  sonunda  qalan  yeməklərdən  onun  üçün  ayırdığları 
payı  evə  gətirərək  evdə  yeyib  yatırdı.  Dərslərinin  sıx 
olduğu zamanlarda isə gecələrəcən yatmır dərs edirdi.  
ġəhərə  gəzmək  üçün  çox  çıxmazdı.  Çıxarkən 
dostlarının  oturduğu  kafelərdə  onun  cibinə  uyğun  
olmadığın  anlayırdı.  Dostları  bunu  görüb  neçə  dəfə 
hesabları  öz  boyunlarına  götürsə  də  RövĢən  buna  bəzən 
razılıq verirdi.  
Dənizlə danıĢanda onun tez – tez kinoya getdiyində ya 
əyləncə  mərkəzinə  getdiyində  ona  açılmasının  tez 
olduğun  anlayırdı.  Dənizin  neçə  dəfə  onu  çağırmasına 
baxmayaraq getmək istəsə də ödəyəcəyi hesabı göz önünə 
alıb, iĢinin olduğunu deyərək keçiĢdirirdi.  
Babası atasının maĢının satdığın zəng edib demiĢdi. Ġki 
– üç günə gələcəkdi yanına. Nərgizində gələcəyin eĢidən 
də  çox  sevindi.  Ayrıldığları  bir  neçə  ay  olsa  da  həm 
anasından  həm  də  bacısından  ötəri  darıxmıĢdı.    Evi 
təmizləməyə  cəhd  etsə  də  bacardığı  qabları  yumaq  və 
ətrafda ki dağınıqları toplamaq oldu. Ġki gün sonra Gülnaz 

---