103
Arzu müəllim içəri girərək salamlaĢıb oturdu.
Mühazirə materialların çıxartaraq danıĢmağa baĢladı.
RövĢənin yadına universitetə ilk gəldiyi gün düĢür. Ġlk
dərsi də Arzu müəllim demiĢdi. Mehriban və cana yaxın
müəllim idi. Elmi dərəcədə alıb hələ. Əksərən
riyaziyyatçıların ciddi olduğunu, deyib – gülməyi
sevmədiyini desələrdə Arzu müəllim elə deyildi. Heç bir
uĢaqla pis davranmazdı, tək zəhləsi getdiyi Ģey isə onun
dərsində kiminsə söhbət etməsi idi. Deyərdi ki,
sevmirsizsə sevməyin fənnimi, imtahanda da özünüz
yazacaqsınız, istəyirsiz yazı – yazın, istəyirsiz telefonla
oynayın ancaq danıĢmayın, oxuyana mane olursunuz.
UĢaqlarda ona hörmətlə qarĢılayar baĢqa heçnə ilə
məĢğul olmazlarda. Çölə çıxmaq istəyəni mühazirədə
qarıĢmazdı, mühazirənin sərbəst olduğun deyərdi. Arzu
müəllimin isə zarafat mövzusu olacaq bir deyimi vardı ki,
hər sözündə - niz iĢlədərdi. – uĢaqlar səs salmayınız,
dinləyiniz kimi sözləri uĢaqlarda gülüĢ yaradar dərsdən
sonra da bir – birlərinə müəllimi parodiya edərdilər.
Çölə zəng vurulandan sonra Arzu müəllim cümləsin
bitirərək çıxa bilərsiniz deyəndə uĢaqlar hazırlaĢaraq çölə
çıxdılar. RövĢən Dənizə yaxınlaĢaraq – necəsən? – dedi.
-YaxĢıyam, sən necəsən?
-Məndə yaxĢı. Söz deyəcəkdim, Ģeyy... eee, dərsdən
sonra boĢsan?
-Hmm, əslində, hə. Vacib bir iĢim yoxdu. niyə ki?
-Gəzmək istəyirəm, lakin bunu tək etmək istəməyirəm.
-Hə, anladım. Olar, gedərik.
-Tamam.
-Axır səni də çölə çıxarta bildimdə.
-Bu arada, anangil necədi? Səni görüb rahatlayarlar –
Dəniz sözünə davam elədi.
-Dünən elə danıĢırdıq. Bütün hesabatı vermiĢəm sonra
rahatlayıb.
-Nərgiz necədi? YaxĢıdı?
-YaxĢıdı. Nə eləsin, o da nəfəsini alıb – verir.
104
-Elə demə. Onunda alın yazısı belə imiĢ.
-YaxĢı, yaxĢı. Kefimizi pozmayaq. Dərsdən sonra
görüĢürük. – RövĢən dedi.
Dəniz gülərək baĢı ilə təsdiq elədi.
RövĢən Dənizin yanından ayırlaraq Ceyhunun yanına
gəldi.
Ceyhun dedi:
-Nə danıĢırdız yenə?
-Dərsdən sonra görüĢək dedim.
-Axır demək qərarına gəldin?
-Hə - RövĢən həyəcanlı halda cavab verdi. – düĢək su
alaq, boğazım qurudu.
-Hahaha, indi beləsənsə gör etiraf edəndə necə
olacaqsan.
-O mənə də maraqlıdı. Necə deyəcəm, nə deyəcəm?
-Həyəcanlanma əsas. Sonra da özünü topla, sənə söz
deyəcəm deyim gözünü içinə baxaraq bir nəfəsə səni
sevirəm deyib nəfəsini burax. Nəfəsini saxlasan boğulub
ölərsən, haa. – deyib gülməyə baĢladı.
-Əlinə fürsət düĢdü sənində.
-Sərbəst ol, yox deyəndə də deyəcəkdə. Sırada Səbinə
var. Sənə necə baxdığını görmürəm demə, yoxsa həqqi
kor olduğundan Ģübhələnərdim.
-Yox, fikir verməmiĢəm.
-Sözümü geri alıram. Sən korsan.
Sonuncu dərsdən çıxandan sonra Dəniz kitabxanada
iĢinin olduğunu beĢ dəqiqə onu aĢağıda gözləməsini xahiĢ
elədi.
RövĢən həyətə düĢüb Dənizi gözləməyə baĢladı.
Gözləyərkən telefonunu çıxartıb evə zəng elədi.
-Alo. Mənəm RövĢən.
-EĢidirəm, gəlirsən? – Gülnaz dedi.
-Onu deyəcəkdim məndə. Biraz gec gələcəm maraqda
qalma.
-Hardasan ki?
-Universtitetdəyəm, iĢim var biraz.
105
-YaxĢı. AxĢama qalma.
-Tamam. –RövĢən deyib telefonu söndürüb cibinə
qoydu. Qolunda saata baxaraq harda qaldı görəsən
demiĢdi ki, uzaqdan Dənizin gəldiyin gördü.
-BağıĢla, dərsləri götürürdüm.
-Problem deyil.
-Eee, hara gedirik? – Dəniz saçını əli ilə düzəldərək
RövĢənə baxdı.
On yedddinci hissə
Universitetdən çıxaraq Ģəhərin mərkəzində gəzməyə
baĢladılar. Yol boyu demək olar ki, bir – iki kəlmə
kəsdilər. kino teatrın yanından keçəndə film seçmək üçün
içəri girdilər. Bəyəndikləri filmin təqdimatı üçün hələ bir
saat var idi. Biletləri alıb, yemək üçün çıxdılar.
RöĢən yanından keçdikləri restoranda oturmaq istəsə
də Dəniz anlayıĢla davranaraq ayaqüstü nəsə atıĢdırmaq
istədiyin dedi. RöĢən xahiĢ edərək onu restorana apardı.
Yeməkləri sifariĢ verəndən sonra söhbət etməyə
baĢladılar. Mövzuları əsasən Dəniz seçir, suallarını
verirdi. RöĢəndə cavabında HƏ,YOX deyərdi. Özü
haqqında da danıĢanda incəliklərə girməməyə çalıĢırdı.
Dənizə atasının ölümündən, Nərgizin baĢına gələn
faciədən danıĢdı. Nərgizin gözündən sonra sarsılmasından
gülən üzünün solmasından bəhs elədi. Bir Ģey təbbii ki,
istisna, DAġI ONUN ATDIĞIN ETĠRAF ELƏMƏDĠ.
Bacısını kor edən birisi ilə yaxınlıq etmək istəməzdi,
yəqin.
RöĢən Dənizin ona verdiyi suallardan da geri olaraq
ona ünvanladı. Dənizin özü haqqında danıĢmağa marağı
olmadığı görünsədə RöĢəni qırmadı. “Nə danıĢım, axı?
Bilmirəm nə danıĢacağımı. Sən sual ver, mən
cavablayım.” – dedi.
-Məsələ, keçmiĢindən, ailəndən danıĢ.
106
-Hmm, demək belə, ailədə tək övladam. Atam, anam
birdə mən. BaĢqa nənəmlə babalarımda sağdı lakin onlar
ayrı evdə yaĢayırlar. Atam əslən Bakılıdı. Yəni məndə
Bakılısayılıram. Arada qızlarla zarafatlaĢanda ləhcə ilə
danıĢanda gülürlər.
-Atan elə danıĢır evə? – RöĢən gülərək soruĢdu.
-Yox, atamı görsən deməzsən ki, Bakılıdı. Arada bir
tutması tutur o ayrı məsələ. Ġkinci nə soruĢmuĢdun,
keçmiĢim?
-Hə.
-KeçmiĢimdən nə öyrənmək istəyirsən ki?
Dənizin bu sualı RöĢənin ağızını bağladı. On saniyə
səssizcə qalıb, nə desin deyə fikir dəryasına qərq oldu.
-ġey, yəni keçmiĢində. Yəqin bu iləcən sənində baĢına
nəsə gəlib.
-Hmm, yadıma gəlmir maraqlı bir hadisə. – Dəniz
fikirləĢirmiĢ kimi durub heçnə deməyirdi.
-YaxĢı. Elə olsun.
Yeməkləri yeyib hesabı ödədikdən sonra saata baxıb
filmə on dəqiqə qaldığın görüb kino teatıra doğru
atdımlamağa baĢladılar. Salona girərək yerlərində
əyləĢdilər. Bileti erkən aldığlarından istədikləri yeridə
rahatca seçə bilmiĢdilər. Ortada çoxda arxa olmayan bir
yer idi. Bura ekranı görmək üçün əla yer idi. RöĢənlə
Dənizin yanlarında bir sıra təmiz boĢ idi. Arxa sıradan üç
nəfər, qabağında isə iki dənə oğlan otursalarda sonra
arxaya keçərək orada əyləĢdilər.
Film baĢlayırdı. Bu RöĢənin kino teatrda izlədiyi ilk
film idi. Rayonlarında filmə ya tamaĢaya getməmiĢdi.
Rayondakı evlərində də elə də çox film izləməzdi.
Baxdığı filmlər əsasən ya hind, ya rus - alman
müharibəsindən bəhs edən filmlər yada ki, anasının
baxdığı türk serialları idi. Bakıya gəldikdən sonra
Ceyhungillə evdə neçə film izləsə də bu on filmi
ötməmiĢdi. Bu filmidə Dəniz seçmiĢdi. Rejisorun çəkdiyi
Dostları ilə paylaş: |