7
oxumasını
istəyirdilər.
Təhsilləri
olmadığındam
düĢdükləri bu Ģəraitə onlarında düĢməsin istəməyirdilər.
Atası daha çox RövĢənlə bu müzakirəni edərdi. Birdə
bacısı ilə rəftar etməsi barəsində. Özündən böyük
olmadığı halda bacısı ilə dalaĢar hətta bəzi hallarda isə
onu vurardı. Bir dəfəsində atasının orada olduğundan
xəbərsiz olarkən bacısını vurmuĢdu. Uzaqdan RövĢənin
üstünə necə qıĢqırmıĢdısa qorxudan dik atılmıĢdı. Bir
daha bacısını vuracağı halda onu döyəcəyin eĢidəndə
RövĢən qorxudan ağlamıĢdı. Atası heç zaman onları
döyməmiĢdi. Heç üstlərinə qıĢqırmazdı. RövĢəni onun
uĢaqlığını xatırlatdığını deyərdi. Ona baxaraq uĢaqlıqda
etdiklərini xatırlayardı.
QardaĢını ağlayaraq görən Nərgiz isə onun yanına
gedərək qucaqladı. RövĢən əli ilə onu itələyib ata səni
məndən çox istəyir, bilirəm, dedi. Nərgiz isə ağıllı qız idi,
həmdə qardaĢını çox istəyirdi. QardaĢının yanında
oturaraq atasının hər ikisini çox istədiyini, ona sadəcə
məni vurdun deyə əsəbləĢdiyi, məndə səni vursa idim
mənə də qıĢqırardı deyərək sakitləĢdirməyə çalıĢdı.
Həmən gündən sonra isə bacısı ilə dalaĢmamağa çalıĢardı.
Atasının Bakıya getməsindən sonra aralarında bir – iki
dəfə söhbət olsa da Nərgizin - oyun çıxartsan ata gələndə
hamısın deyəcəm, sözün deməsi bəs edərdi ki, RövĢənin
sakitləĢərdi.
Eyvazın Bakıda olduğu müddətdə RövĢənin yaĢının
çox olmamasından bəzi Ģeylərə laqeyd yanaĢması
Nərgizin üzəinə düĢən məsuliyyəti artırmıĢdı. Məktəbdən
evə gələn kimi yemək yedikdən sonra anasına kömək edər
sonra isə dərsini etməzdən əvvəl RövĢənlə oyun
oynayardı.
Məktəbində istər tərbiyəsinə, istərsədə davranıĢına
görə fərqlənən Nərgiz, Eyvazın ya da Gülnazın hər
məktəbə gediĢində təriflər yağdırardılar. Bəzən dalaĢdığı
olsa da bu ya RövĢən üstündə olardı, ya da ki, hansısa
oğlanın Nərgizə sataĢması üstündə.
8
Nərgiz ailənin sevimlisinə çevrilmiĢdi. Özünü böyük
kimi aparması, alicənablığı hər kəsin gözündə uĢaq yox –
gənc, dünyanı baĢa düĢən bir qız kimi görülürdü.
QardaĢına sahib çıxması, onunla məĢğul olmasıda
həmçinin onu daha da qaldırmıĢdı. Məktəbdə hər dərs
yanına gedər, onun nəyə ehtiyacı olduğu ilə maraqlanardı.
Evə gəldikdə isə həm anasına yardım etməyə çalıĢar və
boĢ qalan zamanını isə qardaĢı ilə oynamağa və birlikdə
dərs çalıĢmağa ayırardı. Bacısının ona göstərdiyi maraq
qardaĢında da ona sevgi yaratmıĢdı. Bütün günü yanında
oturar, onunla zaman keçirtməsi üçün onun qoyduğu
bütün Ģərtlərə əməl edərdi. Gülnaz RövĢəni mən yox,
Nərgiz böyüdür deyirdi. Dediyində həqiqətdə var idi.
RövĢən evdə ən çox bacısını istəyərdi.
Heç kəslə bölüĢmədiyi sirrlərini belə bacısı ilə bölərdi.
Aralarında az yaĢ olmasına baxmayaraq Nərgiz ona ana
kimi yaxın idi. Əlbətdə ki, aralarında tez - tez
mübahisələr düĢərdi. Nərgizə qarĢı bir neçə dəfə sərt
davrandığına görə atası tərəfindən xəbərdarlıq alsada,
dalaĢanda bəzəndə onu vurduğu olmuĢdu. Atası RövĢənə
nəsə edər deyə həmiĢə gizlədər, heçnə olmamıĢ kimi
özünü aparardı. Nərgizi vurduqdan sonra atasından
alacağı cəzanı gözləyərkən bacısının heçnə deməməsi ona
verilən ən böyük cəza olardı. Utandığından onun üzünə
belə baxa bilməzdi.
Biraz vaxt keçməmiĢ yanında oturar, oyuncaqlarını
verərək oynamaq istədiyini deyərdi. Evdən götürdüyü
konfetləri cibinə yığıb, Nərgizin yanında əyləĢərək
cibindən çıxartıb ona da uzadardı ki, aralarında ki,
küskünlük yox olsun. Hər dəfəsində konfeti qardaĢından
alaraq onu qucaqlayaraq ona gülümsəyərdi.
Nərgizin kitablara olan marağı hər kəsə məlum idi.
Yanında həmiĢə kitab gəzdirər, canı sıxılan kimi kitabını
açıb oxuyardı. Oxuduğu əsərlərə valeh olmuĢ kimi dalıb,
əsərin içində yox olardı. Kitabını bitirdikdən sonra isə
sonluğu niyə belə oldu? Ya ondan sonra nə olacaq deyə
9
düĢünməyə baĢlayardı. Bəzən əsərlərə özü əlavələr
verərdi. Kitabın yazarına həsrətlə baxar, onun çox güclü
birisi
olduğun
düĢünərdi. Aldığı qalın kitabları
səhifəliyərək bunu necə yazıb görəsən? Neçə günə, neçə
ilə yazıb? – deyə düĢünüb, özünün yazdığı kitabın xəyalı
ilə yatardı. Dostları ilə yaxınlıq etməməsi onu kitablara
daha çox bağlamıĢdı. Öz həyatından kitab olarmı deyə
xəyal qurardı. Əsərlərdə ki, qəhrəmanların etdikləri
fədakarlığları o edərmiĢ kimi yaĢayardı. RövĢən
nağılındaki sevimli bir o qədərdə nadinc qardaĢ rolunu
oynayardı. Ondan küsəndə isə onu Ģahı öldürməyə çalıĢıb
onun yerinə keçmək istəyən pis övlad kimi görərdi. Atası
dövlətin padıĢahı, anası onun xanımı – Gülnaz xatun idi.
RövĢən isə Ģahzadə idi. Böyüyəcək və bu güclü dövləti
idarə edəcək bir hökmdar olacaqdı. Özünü isə bu ailənin
möhkəm və güclü olması üçün çalıĢan, onları
düĢmanlardan qoruyan fədai kimi görərdi. Əjdaha qalaya
hücum eləyir, lakin ailənin qorunması üçün canını fəda
edən Nərgiz pis niyyətli əjdahanı məğlub edərək ailəsini
qurtarır.
Nağılı həmiĢə xoĢ sonluqla bitməli idi. Bu, belə olmalı
idi. Sonda həmiĢə olduğu kimi yenədə o, qazanmalı idi.
Qız uĢağı atasına bağlı olar dedikləri düz idi. Nərgiz
atasına daha çox bağlı idi. Anasınıda əl bətdə çox
istəyirdi. Atasının isə yeri ayrı idi. Bəzən atası iĢ ilə bağlı
gec gələr, ya günlərlə olmazdı. Atasının yoxluğu ona çox
təsir edərdi. Atasının iĢ üçün getməsi onu çox üzürdü.
Eyvazda qızına düĢkün idi. RövĢəndən çox onunla
danıĢar, onun qayğısına qalardı. Tərifləyərkən qızını yerə
- göyə sığdırmaz, onun çox ağıllı olduğun, güclü olduğun
deyərdi.
RöĢən bunu kənardan görüb qısqanır,
qısqanclığın çox bildirməzdi.
İkinci hissə
Dostları ilə paylaş: |