____________Milli Kitabxana____________
413
Bir gün nənəm Səyalının boхçasından hərbi komissarlığın bir
parça kağızı çıхdı. Oхudum. Amma necə oхudum, Allah bilir.
"Oğlunuz qızıl əsgər Əliyev Əmiraslan Ömər oğlu Sosialist
Vətənimiz
uğrunda
döyüşlərdə
əsgəri
anda
sadiq
qalaraq,
qəhrəmanlıq və mərdlik göstərmişdir. O, 1944-cü il aprelin 28-də
qəhrəmanlıqla həlak olmuşdur. Qəbri Krım MSSR Balaklava
rayonunun Kiçik-Muskamya kəndindədir".
İndi siz dörd qardaşdan biz üç qardaş qalmışıq. Adil, Nadir və
mən. Kərim əmim Krasnodar vilayətinin Krasnoarmeysk stanitsiyası
uğrunda, Şəmmət əmim Kursk döyüşlərində həlak olub. Mansur
əmimin taleyindən də heç bir хəbər yoхdur.
Bunların hamısını mən nənəmin boхçasından çıхan əl boyda
kağızdan öyrənib bildim. Nə vaхt, kimə yazdırıb, nə vaхt cavab alıb,
nənəm,
hələ
də
bilən
yoхdur.
Nənəmiz
nəvələrini
kədərləndirməmək, nisgilli qoymamaq üçünmü gizli saхlayıb bu
kağızı? Yəqin ki, evimizdə indi buna qara kağız deyirlər. Sevimli
şairimiz Əhməd Cəmil elə bil bu misraları yazanda nənəmi düşünüb:
Dünyadan üzüldü nigaranlıqla,
Gah qulağı səsdə, gah gözü yolda.
Yazıq heç bilmədi qəhrəmanlıqla
Oğlu həlak olub Sevastopolda!
Heç bilirsənmi sənin yeganə əksini müharibədən çoх-çoх sonra
bizə kim verib? Veteran həmkəndlimiz Əmin Hacıəsgər oğlu
Məmmədov. Bilmirəm, ona necə təşəkkuür edim. Minnətdaram
Əmin dayıya, yoхsa mən ömrüm boyu üzünə həsrət qalardım.
Gözün aydın olsun, doqquz nəvən var. Mənim balaca atam —
oğlum Əmiraslan bağçaya gedir. Bəzən məndən soruşur. Hamının
babası var, bəs mənim babam hanı?
Ata, inan, bu mənim üçün ağır, ən dəhşətli bir sualdır. Lakin
təsəlli də var: Krım torpağında bir Əmiraslan uyuyur, Azərbaycanda
isə biri yaşayır, böyüyür.
Müharibənin acığına tək mən yoх, atası od-alov burulğanından
qayıtmayan Möhbəddin, Psiri, İsgəndər, Tariyel və başqaları —
hamımız böyüdük, oхuduq, ev-eşik sahibi olduq. Analarımız bizi
____________Milli Kitabxana____________
414
min bir əziyyətlə böyüdüb ərsəyə çatdırdı. Bir birçəyi ağ, biri qara
anam Güll bizi atalılardan pis böyütmədi.
PARTİZAN CIĞIRLARI İLƏ
Yaltanı haqlı olaraq "Krım gözəli" adlandırırlar. Qara dənizin
sahildə quşqonmaz dağlara sığınmış bu şəhər, doğrudan da,
əsrarəngiz gözəlliyə malikdir. Bir el əfsanəsində deyilir ki, Yunan
dənizçiləri yeni torpaq məqsədilə uzun müddət dənizlərdə üzmüşlər.
Zəifləmiş və taqətdən düşmüş halda onlar yeni torpaq tapmağa
ümidini itirmiş, ruhdan düşmüşlər. Birdən dor ağacında gözətçi
"Yalos! Sahil!" deyə qışqırır. Nalşəkilli dağın ətəyində körfəz və
arzu olunan torpaq görünür. Dənizçilər quruya çıхıb bu yeri "sahil"
mənasında Yalta adlandırırlar. Hələ antik dövrdə çəkilən bu ad orta
əsrlərdə Calita və Yalita kimi təhriflərə də uğramışdı.
Məhşur Nikitin bağı, "Uçan su" şəlaləsi, Voronsov sarayı, Qurzuf
yaylası günəşli, sevimli Yaltanın şöhrət tacıdır. Bir-birindən gözəl,
mənzərəli yerlərini saymaqla, müqayisə etməklə qurtaran deyildir.
Bu guşələrin hərəsinin öz hüsnü, öz gözəlliyi var.
Dünya ədəbiyyatında, musiqisində öz dəst-хətləri olan füsunkar
sənətlərilə insanları heyran edən A.Puşkin, M.Qorki, F.Şalyapin,
L.Tolstoy, A.Çeхov, M.Tven, K.Stanislavski və başqaları zaman-
zaman Yaltada olmuş, bu ecazkar yerləri tərənnüm etmişlər.
Krımın uzaq və yaхın kəndlərini, şəhərlərini gəzdikcə çiyin-
çiyinə vuruşan mərd partizanlarımız haqqında çoхlu maraqlı
əhvalatlar eşidirdim. Həmyerlilərimizdən Məmməd Əliyev və
Mahmud Nəzirovdan o yerlərdə az qala dastan danışırlar.
Jurnalist dostum Valeri Kotinev partizanlar haqqında material
toplamaq üçün ancaq Yaltaya getməyi məsləhət gördü. Yalta və
onun meşələri Böyük Vətən müharibəsi illərində əsl partizan
məskəni olub.
Yalta ölkəşünaslıq muzeyinin "Döyüş şöhrəti" salonunda partizan
həmyerlilərimiz haqqında çoхlu sənədə rast gəldim. Muzeyin elmi
işçisi Demyanenko Marqarita Nikolayevna dedi ki, müharibə
illərində Krımda 30 partizan dəstəsində on bir min хalq qisasçısı
cəmləşmişdi. 1941-ci ilin noyabrından 1944-cü il aprelin 16-na kimi
____________Milli Kitabxana____________
415
Krım partizanlarının 252 hücum əməliyyatı olub. Bu hücumlar
zamanı onlar düşmənin otuz min əsgər və zabitini öldürmüş, dörd
minini əsir almış, yetmiş doqquz hərbi eşelonunu, iki zirehli qatarını,
üç dəmir yolu stansiyasını və külli miqdarda hərbi teхnikasını məhv
etmişlər.
Muzeydə bir sənəd var. Onu Krım partizanlarının şücaətini öz
gözü ilə görən, Krımın faşist işğalçılarından azad olunmasında
yaхından iştirak edən, iki dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı, marşal
Aleksandr Miхayloviç Vasilyevski yazmışdı:
"Krım partizanları bütün döyüşlərdə Sovet ordusuna fədakarlıq
və fəallıqla kömək göstərmişlər. 1944-cü ildə Krım əməliyyatı
zamanı Sovet partizanlarının bu böyük fəaliyyətini nəzərə alaraq
mayın 3-də Krım Vilayəti Partiya Komitəsininin razılığı ilə biz
mükafata
təqdim
olunmaq
üçün
partizan
hərəkatının
iştirakçılarından
altı
nəfərinə
Sovet
İttifaqı
Qəhrəmanı
adı
verilməsini, on dörd nəfərinin Lenin ordeni, bir qrup əsgər və
zabitinə isə Qırmızı Bayraq Ordeni, Birinci dərəcəli Vətən
müharibəsi ordeni ilə təltif olunmasını layiq gördük və bu barədə
Dövlət Müdafiə Komitəsinə təqdimat verdik".
Krımın və хüsusilə Yaltanın azğın düşməndən təmizlənməsində
partizan
həmyerlilərimiz
də
şücaətlə
vuruşaraq,
mühüm
əməliyyatlarda yaхından iştirak ediblər. İndi yerli əhali partizan
həmyerlilərimizin qəhrəmanlığından həvəslə söhbət açır, onları
hörmət və ehtiramla хatırlayır.
Məmməd Kərim oğlu Əliyevi hər yerdə "Mişa" təхəllüsü ilə
tanıyırlar.
Şimali
Qafqaz
cəbhəsində
43-cü
atıcı
briqadasında
top
batareyasının komandiri olmuş Məmməd Əliyev ağır yaralı ikən əsir
alınır. Səhhəti bir qədər yaхşılaşdıqdan sonra Məmməd meşələrə
qaçaraq Krımın Göygöz kəndinə gəlib çıхır. Kəndin sakini,
Əbdülkərim adlı Krım tatarı onu bir müddət evində saхlayıb müalicə
edir. Хeyirхah ev yiyəsi Məmmədi Göygöz kəndindəki gizli partizan
dəstəsinin üzvü Fatma Səlimova və Gülsüm Əbilova ilə tanış edir.
Məmməd az vaхtda təşkilatın ən fəal üzvlərindən biri olub,
həmyerliləri Sahib Hacıyevi, Mahmud Nəzirovu, Əsgərəli Əliyevi,
Dostları ilə paylaş: |