B.Abdullayevin «Azərbaycan şəxs adlanm n izahlı lüğəti» (1985) və s.
izahlı lüğətlərin çapdan buraxılması bu m ənada diqqəti cəlb edir.
1980-ci ıllərdə çap edilmiş bir sıra sanballı lüğətləıin, xüsusilə
«R usca-azərbaycanca lüğət»in düzəldilmiş və tam am lanm ış dör-
düncü nəşnnın; X .Ə .Əzizbəyovun tərtib etdiyi «Azərbaycanca-rus-
ca lüğət»in; dörd cilddə «A zərbaycanca-rusca lüğət»in və s. böyük
əhəmiyyətə m alik olduğunu qeyd etməliyik.
X .Ə .Ə zizbəyovun tərtib etdiyi «Azərbaycanca-rusca lüğət»
1985-ci ildə A zərnəşr tərəfındən 100.000 nüsxə ilə, Həsrət Həsəno-
vun «A zərbaycan dilinin antonim lər lüğəti» (1985) 20.000 nüsxə ilə
nəşr edilmişdir. 4 cilddə nəşr edilməyə başlanan sanballı «Azər-
baycanca-rusca lüğət»in birinci cildi də (A - P) 1986-cı ildə «Elm»
nəşriyyatm da ç ap d an buraxıldı.
Bu fak tlar bir daha təsdiq edirdi ki, respublikam ızda lüğətçilik
inkişaf edir və nəticədə əhəmiyyətli soraq-m əlum at nəşrləri bura-
xılırdı.
Bu dövıdə ayrı-ayrı sahələr üzrə term inoloji lüğətlərin nəşri də
artm ışdır: M .Ə .M əm m ədovun «R usca-azərbaycanca hidrologiya
və hidrom etriya term inləri lüğəti» (1983); Ş.X.Cəbrayılbəyova,
A .N .Salayeva, M .M .A bdullayev və b. «İngiliscə-azərbaycanca
tıbb lüğəti» (1983); Z.A bdullayevin «Qısa siyasi lüğət»i (1983);
Ə.Əfəndızadənin «Orfoqrafıya-orfoepiya-qrammatika lüğəti» (1983);
B.'I'ahirbəyov və Ə .IIüseynzadənin «M üxtəsər rusca-azərbaycanca
atalar sözü lüğəti» (1983); H .H əsənovun «Azərbaycan dilinin an-
tonim lər lüğəti» (1985) və s. [95, 96, 97, 98].
1980-ci illərin ikinci yarısında da bir sıra m araqlı iüğətlər:
«R usca-azərbaycanca inşaat term inləri lüğəti» (1988); Y.Xəlilov və
M .C avadovun «A lm anca-azərbaycanca-rusca ictimai fənlər lüğəti»
(1988) və s. çap edilmişdir.
Zəruri ehtiyacdan m eydana gələn və nəşr edilib yayılan lüğətlər
məqsəd və oxucu təyinatına görə də inkişaf edir, zənginləşir. Bu
m ənada L ətif K ərim ov, M əsud M ahm udov və Cəm aləddin Rəh-
m anov tərəfindən tərtib edilmiş «Bitişik, yoxsa ayrı?» adlı lüğət
daha çox diqqəti cəlb edir. A zərbaycan Dövlət N əşriyyatm da fı-
lologiya elmləri doktoru, prof. Əziz Əfəndizadənin elmi redak-
torluğu ilə 1987-ci ildə 252 səhifə həcm ində çapdan buraxılmış «Bi-
tişik, yoxsa ayrı?» adlı lüğət m üasir A zərbaycan orfoqrafiyasının
ən az işlənmiş və mübahisəli problem lərindən birinə həsr edilmiş-
dir. Bu lüğətin «Ön söz»ündə yazılmışdır: «M ürəkkəb sözlərin biti-
şik, defıslə və ayrı yazılışı müasir A zərbaycan orfoqrafıyasm m ən
az işlənmiş və m übahisəli problem lərindən biridir. Yazı təcrübə-
sində bu problem lə əlaqədar orfoqrafık çətinliklər tez-tez qarşıya
çıxır. Bunun başlıca səbəblərindən biri Azərbaycan dilçiliyində
indiyədək həm in sahəyə aıd xüsusi sorğu kitablarınm olm am ası ilə
əlaqədardır. T ərtibçilər bu lüğətlə belə sorğu vasitəsinin hazırlan-
m asına ilk təşəbbüs göstərmişlər» [ 156, 3].
Lüğətdə həm üm umi ədəbi dilimizdə işlənən, həm də term ino-
loji x arak ter daşıyan miirəkkəb sözlər öz əksini tapm ışdır. Mütə-
xəssis rəyində göstərilir ki, «Lüğət... ılk təşəbbüs olsa da, o tərtib-
çilərin uzunm üddətli axtarışlarım n və gərgin əməyinin nəticəsı ki-
mi m eydana gəlmişdir. Kütləvi istifadə baxım radan belə bır sorğu
vəsaitinə çoxdan və ciddi ehtiyac olduğunu xüsusi qeyd etm ək la-
zım dır. Lüğət istər m ətbuat işçilərinin. ayrı-ayrı ixtisas sahələri üz-
rə mütəxəssislərin, məktəblilərin və tələbələrin, istərsə də ümumən
bu və ya digər peşə sahibi olan oxucunun stolüstü kitabı kimi çox
qiymətlidir» [177].
Nəşrin quruluşu, tərtibatı da təqdir olunm ağa layiqdir. «Ön
söz»dən sonra gələn «Lüğətin quruluşu» adlı giriş məqaləsi lüğətin
quruluşunu yığcam şəkildə aydınlaşdırır.
Lüğətin sözlüyü çox zəngindir. B urada 24 m indən çox nıürək-
kəb söz əhatə edilmişdir. Cəsarətlə dem ək o lar ki, bu lüğət indiyə-
dək oxuculara təqdim edilən, kütləvi şəkildə istifadə olunan lüğət-
lərin ham ısından ohatəlidir və onları tam am ilə geridə buraxır.. tər-
tibçilərin lüğətin tələbləri ilo əlaqədar olaraq ən yeni sözləri də əha-
tə edib lüğətə salm aları təqdir olunm alıdır. Filologiya elmləri na-
mizədi Ə .A ğaycv yazır ki, «Müəlliflər yalnız miiasir ədobi dilimiz
baxım ından səciyyəvi m ürəkkəb lcksik vahidləri deyil, bir çox bey-
nəlxalq elementli, eləcə də inkar hissəciyi ilə işlənən, habelə ümu-
mişlək sözləri də lüğətdo verməklə doğru yol tutm uşlar. Elə mürək-
kəb sözlər vardır ki, onların yazılışı heç bir çətinlik törətmir və mü-
bahisə doğurm ur. Yəqin ki, tərtibçilər ümumən lüğətçilik ənənosino
sadiq qalaraq lüğətin sözlüyünün sistemliliyini və tamlığını tomin et-
mək məqsədi ilə bu qəbil dil vahidlərini do lüğotə salmağı moqsə-
dəuyğun saymışlar ki, bu da tamamilə doğru və təbiidir» [177].
O nu da nəzərə alm aq lazımdır ki, kütləvi istifadə olunan lüğət-
lər ham ının vo hər kəsin stolüstü kitabı olur. B unu da unutm aq
olmaz ki, ham ı filoloq d a deyildir. D ıgər ıxtisas sahələrinin sahib-
ləri, o cümlədən də şagirdlər, tələbələr vo hətta bir çox fıloloqlar da