ŞİRİn bünyadova



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə89/118
tarix15.03.2018
ölçüsü2,8 Kb.
#32361
1   ...   85   86   87   88   89   90   91   92   ...   118

 
281 
 
idi.  Bundan  əlavə,  onlara  naxışlı  corab  (həm  qadın,  həm  də  kişi 
üçün),  yaşlı  kişilər  üçün  ipək  parçadan  tikilmiş  tənbəki  torbası,  at 
üçün rəqimə, heybə, xalça və s. şeylər də hədiyyə edilmişdi. Göstə-
rilən  bu  xüsusiyyət  xalqımızın  geniş  qəlbli,  səxavətli  olduğunu  bir 
daha  sübuta  yetirir.  “El-oba  çörəyi  ilə  tanınar”-deyib  ulularımız. 
Yəni el-oba həmişə çörək verən səxavətli insanları ilə fəxr etmişdir. 
Səxavətli,  qonaqpərvər,  əltutan  kişilər  haqda  “çörək  verən  adam-
dır”-deyə, şəxsiyyətinə alqışlar söyləmişlər. 
Qonaq evə gələndə necə alqışla qarşılanırsa, özü də həmin evi 
alqışla  tərk  edir.  Ev  sahibinin  qayğısı  müqabilində  qonaqlar  onu 
aşağıdakı kimi alqışlayırlar: 
 
Allah evini şen etsin! 
Allah çörəyini bol eləsin! 
Süfrən açıq olsun! 
Ruzi bərəkətin bol olsun! 
Evindən qonaq-qaran əskik olmasın! 
Ucaların ucası olasan! 
Ocağınız nurlu, bərəkətli olsun! 
  
Qonaqpərvərliyin bütün tələbləri gündəlik həyat normalarına və 
qaydalarına uyğun gəlirdi. Bu adət, əvvəllər olduğu kimi, xanlıqlar 
dövründə də öz mövcudluğunu qoruyub saxlamışdı. Bəzən ictimai-
siyasi  baxışları  üst-üstə  düşməsə  belə,  xanlar  arasındakı  görüşlər 
yüksək  qonaqpərvərlik  şəraitində  keçirilmişdir.  Hətta  “Xan  divan 
yığıncağında olan üzvlərinə qonaqlıq düzəldirdi” (50, 24). Bayram-
larda,  təntənəli  günlərdə  və  ya  başqa  xanlıqlardan  nümayəndələr 
qonaq  gəldikdə  onların  qarşısına  əsnaflar  öz  bayraqları  ilə  çıxmalı 
idilər (50, 61). Bunu Ş.Bidlisi də qeyd etmişdir. O yazır ki, Təbrizdə 
Əmir  Mübarizəddini  əyanlar,  sənətkarlar  və  qalan  zümrələr  məra-
simə  riayət  edərək  bəxşişlərlə  qarşılamağa  gedirlər.  Müəllif  başqa 
bir yerdə onu da qeyd edir ki, şaha təqdim olunan hədiyyələrin sayı 
9 olur. 9 rəqəmi isə türklərdə müqəddəs rəqəm sayılır (13, 79;206). 


 
282 
 
Fətəli xanın Nuxa şəhərində bir neçə gün qonaqlıq və şadlıqlar 
keçirib  Gəncəyə  yola  düşdüyü  də  məlumdur  (50,  41).  Mirzə 
Adıgözəl  bəy  Naxçıvan  hakimi  Heydərqulu  xanın  Pənah  xana 
qonaq gəldiyini təsdiqləyir (51, 38). 
XIX  əsr  salnaməçisi  Mirzə  Yusif  Qarabaği  “Tarixi-Safi” 
əsərində qeyd edir ki, Nadir şahın sərkərdələrindən biri olan Urmiya 
hakimi Fətəli xan Pənah xandan oğlu İbrahimxəlili bir neçə günlüyə 
qonaq göndərməsini rica edir və ona lazımi qonaqpərvərlik göstəri-
ləcəyini,  bunun  Qarabağ  xanlığına  böyük  başucalıq  gətirəcəyini 
xüsusi vurğulayır (52, 22).  Lakin  tarixdən məlum  olduğu kimi,  bu 
qonaqpərvərliyin mənfi nəticələri olmuşdur. Belə ki, Fətəli xan vədə 
əməl  etməyib  onu  da  özü  ilə  aparır.  Qeyd  edək  ki,  bəzən  qonaq-
pərvərlikdən  sui-istifadə  olunduğu  hallara  da  təsadüf  edilirdi.  Bu, 
nadir  hallarda  özünü  göstərir  və  əsasən  siyasi  motivlər  zəminində 
baş  verirdi.  Müəllif  qonaqpərvərlik  barədə  belə  yazır:  “Qarabağ 
xanı  İbrahimxəlil  “Avar  və  Dağıstan  hakimi  Ümmə  xanın  bacısı 
Bikə ağaya evlənərək onunla qohum oldu. Dağıstan ölkəsindən ona 
kömək  gəlirdi  və  çox  vaxt  ləzgilərin  qoşunlarını  yanında  qonaq 
sifətilə  Qarabağ  kəndlilərinin  hesabına  saxlayırdı”  (52,  24). 
Göründüyü kimi, nəinki ayrı-ayrı insanlar, hətta yeri gəldikdə qoşun 
belə lazımınca qonaq saxlanılır və ehtiram görürdü. 
Rzaqulu  bəy  Mirzə  Camal  oğlu  “Pənah  xan  və  İbrahim  xanın 
Qarabağda hakimiyyətləri və o zamanın hadisələri” əsərində Nadir 
şahın  ölümündən  sonra  şahlıq  taxtına  əyləşən  Əliqulu  xan  Adilə 
peşkəşlər  adlı-sanlı  adamlarla  göndərildiyindən,  öz  növbəsində 
Pənah xana da layiqli sovqat və hədiyyələr, onun kəndxudalarına isə 
xələtlər bağışlandığından bəhs etmişdir (52, 213). Burada da siyasi 
məqsədlərlə  səfər  edən  qonaqların  hədiyyə  aparması  və  onların  da 
eynilə bəxşişlərlə qayıtması məsələsinə toxunulmuşdur. 
Xanlıqlar  dövründə  qonaqlıq  məclisinin  təsviri  yazıçı  Yusif 
Vəzir Çəmənzəminlinin “Qan içində” əsərində öz əksini tapmışdır. 
Burada xanların qonaqlıq süfrəsi təsvir edilir. Qiymətli xalı döşən-
miş taxtın üstündə Qarabağ hökmdarı İbrahimxəlil xanın, ətrafında 
ağaların,  bəylərin  əyləşdiyi  göstərilir.  Tacir  və  əsnaflar  da  məclisə 


 
283 
 
yığışmışdılar, “onlar divar boyu döşənmiş ipək döşəklərin üzərində 
dizi  üstə  ədəblə  oturmuşdular  və  bir  kəlmə  belə  kəsmirdilər. 
Məclisə  Vaqiflə  Mirzə  Əliməmməd  ağanın  gəldiyini  görcək  bütün 
məclisdəkilər  ayağa  qalxır  (xan  və  oğlundan  başqa),  onlara  yuxarı 
başda  yer  göstərilir.  Gələnlər  oturanlara  təzim  edərək  yuxarı  başa 
keçib  göstərilən  yerdə  əyləşirlər.  Yeni  gələnlər  oturan  kimi  təkrar 
xana  və  ətrafdakılara  təzim  edirlər,  cavabında  da  yerdə  oturanlar 
nizam ilə əyilib-qalxırlar”. Y.V.Çəmənzəminli bu qonaqlıq süfrəsini 
belə təsvir edir: “Otağı başdan-başa tutmuş, yeri sumağı rəngdə olan 
incə  haşiyəli  xalının  ortasına,  ətrafı  zəncirli  tirmə  süfrə  salınmış, 
üstünə qızıl, gümüş qablarda şirni, çərəz və şərbətlər düzülmüşdü”. 
Müəllif  “Qızlar  bulağı”nda  da  ev  sahibinin  qonağa  hörmətini 
əsirgəmədiyindən bəhs edir (53, 399). 
Azərbaycana  gələn  dövlət  xadimlərinə,  hərbçilərə,  yazıçı  və 
alimlərə göstərilən qonaqpərvərliyə dair çoxlu tarixi fakt qeydə alın-
mışdır. Bu barədə H.Quliyev yazır: “I Pyotrun Dərbənddə yaşayan 
azərbaycanlılar, knyaz Dolqorukinin Bakı və Salyan əhalisi, Şamaxı 
hərbi  qubernatorunun  Şuşa  əhli  tərəfindən,  A.Bestujevin  Quba, 
M.Y.Lermontovun Qusar camaatı, Qazan Universitetinin professoru 
İ.Beryozinin  A.Bakıxanov  tərəfindən  mehribancasına  qarşılanması 
və onlara göstərilən qonaqpərvərlik buna misal ola bilər” (42, 36). 
Bu fikri daha da qüvvətləndirmək üçün faktlara müraciət etmək 
yerinə düşərdi. A.A.Bestujev-Marlinski yazır: “Lakin burada Fətəli 
xanın evi boş deyildi. Əksinə, burada o qədər qonaq dolu olurdu ki, 
səs-küydən o hətta ağlın səsini belə eşidə bilmirdi” (54, 35). Müəllif 
Dərbənddə  yaşayan  İsgəndər  bəyin  qonaqları  evə  dəvət  edərkən 
“buyurun  əfəndilər,  xoş  gəlmisiniz”  deməsini  və  əlini  ürəyinin 
üstünə qoyub onlara azca baş əyməsini, qonaqları otağa dəvət etmə-
sini  xüsusilə  vurğulayır.  Salamlaşan  qonaqların  xalça  üzərində 
ayaqlarını  qatlayaraq  (bardaş  nəzərdə  tutulur-Ş.B.)  oturduqlarını 
göstərir. Bestujev-Marlinski qeyd edir ki, evdəkilərin və qohumların 
hal-əhvalı  xəbər  alınır  və  bundan  sonra  gəlişlərinin  məqsədi  bəyan 
edilir. Müəllifin məlumatlarında maraq doğuran cəhət onun qonaq-
pərvərliyin  tərbiyə  ilə  bağlı  məqamını  düzgün  sezməsidir.  O  gös-


Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   85   86   87   88   89   90   91   92   ...   118




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə