Sonuncu Fateh indd
Yüklə 12,92 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- TALEDƏN QAÇMAQ OLMUR
120 S O N U N C U FAT E H halın hakimi Baba Əli bəydən evlənmək üçün xeyir- dua almaq niyyətində idi. Elə bu məqsədlə də anasını Dəstgirddə torpağa tapşırandan sonra saraya döndü. Baba Əli bəy onu mehribancasına qarşıladı: – Sayəndə ətrafımız qaçaq-quldurdan təmizlənir. Sənə bu hünərpərvərlik, müzəffərlik çox yaraşır. Hər kiçik zəfər irəlidə böyik zəfərlərin özülü olur. Mən sə nə daha böyük zəfərlər diləyirəm... Ona gö rə də is- təyirəm ki, bundan belə sənin adın el də-obada bəy kimi tanınsın! Sənə öz mülkümdən mülk verirəm. Bu gün dən sən, sadəcə, Nadir yox, Nadir bəysən! Odur ki, oğlum, sənə bir neçə öyüdüm var. Məni din - lə, heç vaxt Allahı yaddan çıxarma, Allahı yadından çıxaran adamı ruzigar yaddan çıxarar. Həmişə mərd ol, mərdliyi özünə peşə et! Namusunu vətənin kimi, vətənini namusun kimi qo ru! Dostunun qədrini bil... Səndən böyüklərə, ha kimlərə, padşahlara lütf göstər, yollandığın vilayət lər də insanlara ziyan vermə... Varlıların da, yoxsulların da dadına çat! Zalımların haqqını məzlumlarda qoyma... Mərdüməzar ol ma, alimlərə, mühəndislərə, əhli qələm sahiblərinə hör- mət elə, onlara ehtiramla yanaş! Əgər öyüd-nə si- hətimi qulaqlarında sırğa eləsən, böyük-kiçik sənin adını dilə gətirəndə «Nadiri dövran» deyəcək. Yəni zəmanənin Nadiri olacaq san!.. Nadir bəy ona qulaq asa-asa fikrə dalmışdı. Elə bil bu öyüdü nə vaxtsa eşitmişdi. Xatırlaya bilmirdi, bəlkə o qeybdən gələn bir səs idi? Bəs Baba Əli bəy eynən həmin nəsihətləri niyə ona verir? Beş-on qaçaq- qulduru Əbivərdən qovduğuna görəmi? 121 N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R Baba Əli bəy öyüd-nəsihət dolu sözlərinə xitam verib daha sonra dedi: – Hə, Nadir bəy, məncə bu qədər bəsdir! İndisə get, hazırlaş, elə günü sabah toyundur… Nadir bəyə elə gəldi ki, Zöhrəni gətirdiyini Əmir- qulu hakimə xəbər verib. Ani olaraq, gözlərində qə- zəb qığılcımları parladı. «Məndən belə tez deyicilik – xəbərçilik etməyinin əzabını çəkəcəksən, Əmirqulu!». Nadir bəy çaşqınlıq içində Baba Əli bəyə baxdı: – Bəy, o bir olan Allaha and olsun ki, mən özüm xeyir-duanızı almaga uyğun məqam gözləyirdim… – Hə, görürəm ki, zənnimdə yanılmamışam, bəyə bəylə qohumluq yaraşır, – deyə Baba Əli bəy ucadan yan otağa səsləndi: – Qızım, Fatimə! Bu zaman Baba Əli bəyin böyük qızı Fatimə içəri daxil olub, atasının qarşısında təzim etdi: – Ateyi-mehribanım, əmrinizdə müntəzirəm. – Qızım, sən Nadir bəyi az-çox tanıyırsan. Bizim kosa əhmədlilər kimi o da əfşar tayfasındandır, həm də yurdumuzun igid-ərən oğuludur. Mən sizin bağ- layacağınız izdivacın əfşarların nüfuzunu daha da artıracağını nəzərə alıb, hər ikinizə xeyir-dua vermək istəyirəm. Fatimə susub başını aşağı saldı. Onun yanaqları qızardı. Atasının Nadirə «bəy» deməsi qəlbinə yatdı. – Hə qızım, mən əhd eləmişdim ki, o, savaşdan müzəffər kimi geri dönsün, toyunuzu edim. Allah sizi xoşbəxt eləsin!.. – Sağ ol, ata! 122 S O N U N C U FAT E H Qızın titrək səsini eşidəndə, Nadir bəy duruxdu. Ürəyində özünü qınadı: «Mən də bayaqdan günah- sız Əmirqulunu qaralamışam. Elə Baba Əli bəy indicə demədi ki, dostunun qədrini bil? O Əmirqulu ki, onunla birlikdə əsirlik həyatı keçirmişik. Demək, Zöh- rəni gətirməyimi Baba Əli bəy bilmirmiş. İnan mıram ki, bu xəbəri bundan sonra ona çatdırmağa kimsə cürət etsin... Hər şey – Zöhrənin taleyi belə, mənim indi bu andan etibarən atacağım addımdan asılıdır. Mən gərək Baba Əli bəylə qohumluğumdan güc ki mi istifadə edib, cəmi Xorasanda arzularıma çatım...». Baba Əli bəy də Nadir bəyin ürəyindən keçənləri sanki oxuyurdu. O öz qılıncını qınından çıxarıb ona uzatdı. Nadir bəy qılıncı alıb öpdü. – And içirəm, bu qılınc yağıları torpaqlarımızdan qovub çıxarmayınca qınına girməyəcək, and içirəm, sizin etibarınızı doğrultmaq üçün son damla qanıma- can döyüşəcəyəm, məzlumların haqqını heç vaxt za - lımlarda qoymayacam, özümdən böyüklərə lütf gös- tərəcəyəm… Baba Əli bəy onun enli çiyinlərindən tutub bağrı- na basdı. – Allah sənə xeyir versin! Toyun mübarək olsun!..
…Xalılar döşənmiş sarayda toy günü çal-çağır səsindən qulaq tutulurdu. Əmirqulu Nadir bəyin yubanmağının səbəbini izhar eləmək üçün Zöhrənin yanına yollanmışdı...
123 N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R Dizlərini qucaqlayıb hıçqıra-hıçqıra ağlayan Zöh- rə dedi:
– Fələk məni sevgilimin həsrəti ilə yanmağa məh kum etsə də, gecə-gündüz onun yolunu göz lə- yəcəyəm... Əmirqulu dedi: – Allahın səbirli bəndəsi fərəc tapar, xanım, sən də səbir et!.. – Yox, mən təkcə əlimi-qolumu yanıma salıb gözləməyəcəyəm… Əmirqulunun, az qala, heyrətdən gözləri bərəldi: – Başa düşmədim. Sən nə etmək istəyirsən? Zöhrə əlini onun belindəki qılınca sarı uzatdı: – İstəmirəm vaxtım bihudə getsin. Mən də öz ağama layiq əsgər olmaq məqsədilə döyüş fəndlərini öyrənəcəyəm… Əmirqulu dilinin ucunda: – Çox pakizə, – dedi. – Qəlbində isə: «Dünyanın işindən, qadınların qəlbindən baş açmaq olmur…» – deyinərək, Zöhrənin üzünə baxıb susdu. – Elə isə, gəl, mənə qılınc döyüşməyi, at çapmağı, ox atmağı öyrət. Əmirqulu başını buladı: – Bilirsən, Zöhrə, əslində mən… mən qan tök- mə yin, savaş etməyin əleyhinəyəm. Arzum burada – mədrəsədə uşaqlara əlifbeyi öyrətməkdir. Fürsət dü- şən kimi bu barədə Nadir bəyin özündən də təvəq qe edəcəyəm! Qoy məni belə işlərdən mürəxxəs etsin! Zöhrə başını aşağı əyib, könülsüz halda dil lən- di:
Yüklə 12,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|