FƏ S İL I
SO SİO LO G İY A C Ə M İY Y Ə T
HA Q Q IN D A EL M D İR
§ 1. Sosiologiya elminin meydana gəlm əsi və inkişafı
Sosiologiyanın müstəqil elm kimi meydana gəlməsi XIX əs
rə təsadüf edir. Həmin əsrin 30-50-ci illərində bu sahədə ilk ciddi
addımlar atılmış, sosial sistemlərin fəaliyyəti və inkişafı qanuna
uyğunluqlarını öyrənən elmin bir çox əsaslı problemləri araşdml-
mışdır. Sosiologiyanın meydana gəlməsi belə bir təlabaü ifadə
edirdi: digər ictimai elmlərdə elə problemlər ortaya çıxmışdır ki,
onlann ənənəvi üsullarla, biliklərin təşəkkül tapmış mövcud siste
mi çərçivəsində həll etmək artıq mümkün deyildiir.
Dünyaya sosioloji baxım üç başlıca cəhəti özündə birləşdirir:
Birincisi, cəmiyyət ayrı-ayrı ictimai ünsürlərin sadəcə
mexaniki yığımı yox, öz xüsusi qanunları üzrə fəaliyyət göstə
rən, inkişaf edən m üəyyən sistemli bütövlükdür.
İkincisi, ideal icitimai quruluşun utopik konstruksiyasını
quraşdırmaq yox, real surətdə mövcud olan ictimai münasibət
lərin öyrənilməsi zərurəti dərk olunmalıdır.
Üçüncüsü, mücərrəd fəlsəfi mühakimələrə yox, emprik
tədqiqat metodlarına istinad edilməlidir. Aydın m əsələdir ki,
həmin metodların başa düşülməsi m üxtəlif tədqiqatçılarda
m üxtəlif ola bilər.
Sosioloji baxımın ünsürləri tədricən, bir-birilə qarşılıqlı
əlaqədə təşəkkül tapmışdır. Bu proses yeni dövrün sosial fəl
səfi və tarix fəlsəfəsi hüdudlarında baş vermişdir. İctimai və
humanitar elmlərin differensiasiyası, emprik sosial və etnoqra
fik tədqiqatların inkişaf etməsi, təbiətşünaslığın yeni-yeni nai
liyyətlər qazanması və onun cəmiyyətşünaslıqla əlaqələrinin
dərinləşməsi burada həlledici rol oynamışdır.
Sosiologiyanın banisi görkəmli fransız mütəfəkkiri Oqyust
Kont (1798-1857) hesab olunur. O öz təlimini əvvəlcə «sosial
fizika» adlandınr. Lakin sonralar belçikalı alim və statistik
A.Ketlenin (1796-1974) də həmin termindən istifadə etdiyini nə
zərə alaraq, elmin dövriyyəyə yeni söz - sosiologiyam daxil edir.
6
Məlumdur ki, «sosial fizika» ideyası XVII əsrə təsadüf
edir. Artıq «sosial fizika» nəzəriyyələri cəmiyyətə sistem kimi
yanaşır, onu təbiətin bir hissəsi hesab edirdi. Başqa sözlə, cə-
miyyətşünaslıq metodoloji baxımdan təbiətşünaslığın tərkib
hissəsinə çevrilirdi. Lakin məhz O.Kont həmin ideyanı tam
dolğunluqla, müntəzəmlik və əsaslılıqla işləməyə nail olmuş
dur. Kontun fikrincə, «sosial fizika», yaxud sosiologiya cəmiy
yət hadisələrinin fiziki hadisələrə müncər edilməsini nəzərdə
tutmur: sosial olanın spesifikası elmi biliyi özünəməxsus ensik
lopediyası olan «pozitiv sintez» çərçivəsində nəzərə alınmalıdır.
Sosiologiyanın meydana gəlməsi XIX əsrdə cəmiyyətin
mövcud ziddiyyətləri, habelə həmin ziddiyyətlər zəminində
şaxələnən və kəskinləşən ictimai-siyasi mübarizə ilə bağlı
olmuşdur. Yeni intellektual sintezə, insan və cəmiyyət haqqın
da realist təhlilə tələbat getdikcə artırdı. Sosial hadisələri və
prosesləri izah etmədən, ictimai həyatın m üxtəlif tərəfləri ba
rəsində konkret emprik informasiya almadan, bir sözlə, sosio
loji realizm mövqeyində dayanmadan cəmiyyəti az-çox səm ə
rəli idarə etmək mümkün deyildi.
XIX əsrin sonlarına doğru sosiologiyanın bir elm kimi tə
şəkkülü əsasən başa çatır və XX əsrin əvvələrindo o, artıq cə-
miyyətşünaslığın aparıcı bölmələrindən birinə çevrilir. Onun öz
anlayış aparatı formalaşır, getdikcə daha mürəkkəb və differensi-
al konsepsiyalar meydana gəlir. Tədricən öyrənilən problemlərin
dairəsi genişlənir, metodologiya və tədqiqat texnikası məsələlə
rində uğurlu addımlar atılır. Ümumi nəzəriyyənin və empirik so
sial tədqiqatların pararel inkişafı onlann inteqrasiyası meyllərini
gücləndirir. Sosiologiyanın təsisatlaşdmlması, ali təhsil sistemin
də, xüsusən universitetlərdə özünə möhkəm mövqe qazanması,
bu sahədə çalışan peşəkarlann artması, O.Kotun, H.Spenserin,
F.Tennisin, K.Zimmelin, E.Dürkheymin, M.Veberin, V.Pa-
retonun əsərloninin öyrənilməsi, təbliği, yeni ideyalarla zən
ginləşdirilməsi - bütün bunlar XX əsrdə, xüsusən 20-ci illərdən
sonra daha çox nəzərə çarpan səciyyəvi xüsusiyyətə çevrilir.
Sosiologiyanın inkişafında 20-ci illərdən 50-ci illərə q ə-
dərki dövrün özünəməxsus yeri vardır. Təxm inən iki dünya
7
müharibəsi arasındakı dövrü əhatə edən mərhələni bəzən sa
dəcə olaraq empirik mərhələ adlandırır, anarılan tədqiqatların
nəzəri imkanlarının məhdudluğunu, əhatəli nəzəri və dünyag
örüşü sintezlərinin olmamasını qeyd edirlər. Lakin belə izah
sadəcə olaraq doğru deyildir, çünki empiric istiqamətlənmənin
özü maraqlı nəzəri axtarışlara stimul yaratmışdır. Bundan əla
və, nəzərdən keçirilən dövrdə nüfuzlu sosioloji m əktəblər və
istiqamətlər təşəkkül tapmış və fəal iş aparmışlar. Məsələn,
sosial fəaliyyət nəzəriyyələri, psixoanalitik sosiologiya və s.
bu qəbildəndir. P.Sorokinin «inteqral sosiologiyasının» əsas
ideyaları məhz bu m ərhələdə işlənib hazırlanmışdır. Sonralar
geniş şöhrət qazanmış sosioloji cərəyanların - simvolik intera-
ksionizmin / C.H.Midin əsərlərində/, fenomenoloji sosiologi
yanın / A.Şyutsun əsərlərində/, Frankfurt məktəbinin «tənqi
di» sosiologiyasının (M.Horqhaymerin və T.Adornonun əsər
lərində) formalaşması da bu dövrə təsadüf edir. Bu dövrdə irə
li sürülən bəzi ideyalar bir çox onilliklər ərzində irəlicədən
sosioloji fikrin inkişafının bünövrəsini təşkil etmişdir. XX əs
rin 50-ci illərindən etibarən sosiologiyada sabitləşmə səylərini
möhkəmləndirmək, rasionallıq və inkişaf ideyalarını daha də
rindən işləmək meylləri üstünlük təşkil edir. Bu meyllər indi
də geniş və qızğın mübahisə obyekti olaraq qalır.
Hazırda sosiologiyanın müstəqil elm kimi mövcudluq
hüququ, onun sosial və intellektual inkişafda rolu, demək olar ki,
heç kəsdə etiraz doğurmur. Bütün qabaqcıl və inkişaf etmiş döv
lətlər cəmiyyətin sosial-iqtisadi və mənəvi - əxlaqi baxımdan
sağlamlaşmasında sosiologiyanın əhəmiyyətini dərk edərək,
onun inkişafı üçün daha optimal şərait olmasına qayğı göstərirlər.
Müstəqilliyin çətin, əzablı, lakin zəruri yolu ilə irəliləyən
respublikamızda sosiologiyanın inkişafı müəyyən çətinliklərlə
üzləşir. Erməni təcavüzü nəticəsində respublika ərazisinin xey
li hissəsinin dağıntıya məruz qalması, qtçqınlar və köçkünlər
problemi, dövləti iqtisadi, sosial, mənəvi potensialın xeyli zəif
ləməsi, sosiologiya sahəsində ixtisaslı kadrların azlığı, keçmiş
SSRİ-də sosiologiyanın təsisatlaşdırılmasına və öz qanuni yeri
ni tutmasına lazımınca diqqət yetirilməməsi, sosioloji tədqiqatla
8
və xidmətlə məşğul olan laboratoriyaların, şöbələrin maliyyə
çətinlikləri ilə üzləşməsi və s. obyektiv surətdə vəziyəti mürək
kəbləşdirir və gərginləşdirir. Lakin nəzərə almaq lazımdır ki,
son illərdə respublikamızda ümidverici addımlar da atılmışdır.
Artıq sosiologiya ixtisası üzrə kadrlar hazırlığına başlanılmış,
ali məktəblərdə və kolleclərdə sosiologiyanın tədrisinə diqqət
gücləndirilmiş, onun təsisatlandırılması işi xeyli təkmilləşdiril
mişdir. Əlbəttə, problemlər qalır. Lakin bu problemlərin həlli
təkcə dövlət qayğısında yox, həm də bu sahədə çalışan mütə
xəssislərin ictimai tələbatı dərk etməsindən, öz bilik və ixtisas
səviyyəsini yüksəltməsindən, respublikanın müstəqilliyinin
möhkəmlənməsinə konkret töhfəsindən asılıdır.
Bu həqiqətdir ki, tarixi-elmi baxımdan hər bir elm nəinki nə
zəri müddəaların az-çox nizama salınmış sistemdir, həm də müəy
yən predmeti öyrənən və onunla peşəkar surətdə məşğul olan
adamlann daxil olduğu sosial sitemdir. Bu mənada sosiologiya da bir
elm kimi konkret tarixi tosissatdır, onun meydana gəlməsi, inkişafı,
yüksəlmə və enmə momentləri diqqətlə öyrənilməlidir.
Bir sıra elmlərlə müqayisədə sosiologiyanın daha əhatəli
və dərin yol keçməli olacağı indi açıqca etiraf olunur, bu baxım
dan Amerika sosiologiyasının görkəmli nümayəndələrindən biri
olan Robert Kinq Mertonun sözləri xarakterikdir: «İyirminci əsrin
fizikası ilə ssiologiyası arasında milyard saatlıq fasiləsiz nizamlı
və təmərküzəştli tədqiqatçılıq işinə bərabər olan fərq mövcud
dur. Ola bilsin ki, sosiologiya öz Eynşteyn üçün hələ ona görə
yetişməmişdir ki, o. əvvəlcə öz keplerini tamamlamalıdır».
§ 2. Sosiologiyanın predmeti
Sosiologiya termini iki sözün birləşməsindən ibarətdir: la
tın sözü «sosietas» (cəmiyyət) və yunan sözü «loqos» (söz təli
mi). Hərfi mənada sosiologiya cəmiyyət haqqında elm deməkdir.
Aydın məsələdir ki, bəşəriyyət öz tarixi ərzində həmişə
cəmiyyəti dərk etməyə, ona öz münasibətini bildirməyə səy
göstərmişdir. Bunu xatırlamaq kifayətdir ki, keçmişin bütün
mütəffəkkirləri öz fəlsəfi sistemləri çərçivəsində həm də öz
ictimai baxışlarını ifadə etmişdir. İqtisadi, hüquqi, pedaqoji fikir
9
Dostları ilə paylaş: |