|
Soyqirimi: tarixin qanlı salnaməsi
«Əziz həmvətənlərim, xanımlar və cənablar!
Bildiyiniz kimi, uzun illə r Azərbaycan Kommunist Partiya
sı M ərkəzi Komitəsinin birinci katibi, 55/?/ Nazirlər Soveti
sədrinin birinci müavini vəzifələrində işləmiş, Sov. İKP MK
Siyasi Bürosunun üzvü olmuşam. Ceniş infarkt keçirmişəm.
Xəstəliyimlə əlaqədar iki ildən artıqdır ki, pensiyadayam.
Azərbaycanı tərk etdiyim 1982-ci ilin dekabrından keçən
müddətdə bu gün ilk dəfədir ki, Azərbaycan SSR-in Moskva
dakı daimi nümayəndəliyinin astanasına qədəm qoyuram.
Mən baş vermiş hadisələr haqqında dünən xəbər tutmuşam
və təbiidir ki, bu hadisəyə laqeyd qala bilməzdim. Buraya
ən əvvəl ona görə gəlmişəm ki, Azərbaycanın Moskvada
kiçik parçası olan daimi nümayəndəliyində böyük itkilərə
səbəb olmuş faciə ilə bağlı bütün Azərbaycan xalqına baş
sağlığı verim. İkinci tərəfdən bu məsələyə öz münasibə
timi bildirm ək istəyirəm. Azərbaycanın Moskvadakı daimi
nümayəndəsi Söhrab İbrahimovdan xahiş edirəm ki, mənim
sözlərimi, kədərimi, başsağlığımı Azərbaycan xalqına çat
dırsın. Hazırda başqa imkanım olmadığı üçün təəssüf hissi
keçirirəm.
Azərbaycanda baş vermiş hadisələrə gəlincə, mən onları
hüquqa, demokratiyaya yabançı, humanizmə və ölkəmizdə
elan olunmuş hüquqi dövlət quruculuğu prinsiplərinə zidd
hesab edirəm. Azərbaycanda yaranmış mürəkkəb vəziyyə
tin bir sıra səbəbləri vardır. Vaxtımızın məhdudluğundan
bu məsələlərin üzərində ətraflı dayanmaq istəmirəm. Artıq
iki ildir ki, Azərbaycan və Ermənistan arasında m illətlər-
arası münaqişə gedir. Həmin münaqişəni Dağlıq Qarabağ
və onun ətrafında baş verən hadisələr törətmişdir. Azər
baycan və Ermənistan, eləcə də ölkənin ali siyasi partiya
rəhbərlərinə bu məsələni tənzimləmək, daxili müharibəyə,
millətlərarası münaqişəyə son qoymaq və m illi mənsubiy
yətindən asılı olmayaraq hər bir adamın ümumi federativ
279
ittifaq olan SSRİ-də azad yaşamasına şərait yaratmaq üçün
iki illik müddət kifayət idi. Hesab edirəm ki, ötən iki ildə
bu istiqamətdə lazımi səviyyədə iş aparılmamışdır. Dağlıq
Qarabağ hadisələrinin ilkin mərhələsində ölkənin ali par
tiya siyasi rəhbərliyi tərəfindən vaxtında zəruri tədbirlər
görülsə idi, gərginlik indiki həddə çatmaz, tərəflər itkilərə
məruz qalmaz, başlıcası isə, 1990-cı il yanvarın 19-dan 20-
nə keçən gecə çoxlu insan qırğını ilə nəticələnən hərbi
müdaxilə üçün də zəmin yaranmazdı.
Bunlar üçün ilk növbədə Azərbaycan Kommunist Par
tiyası M ərkəzi Komitəsinin artıq sabiq birinci katibi Və-
zirov müqəssirdir. Bu yüksək vəzifədə olduğu müddətdə
o, Azərbaycandakı vəziyyəti sabitləşdirmək üçün heç nə
etməmişdir. Əksinə, özünün səhv addımları, yaramaz iş
üslubu, yanlış siyasi manevrləri ilə xalqla öz arasında uçu
rum yaratmışdır. Xalq isə hiddətlənmişdir. Elə buna görə də
Bakıda və Azərbaycanın digər şəhər və rayonlarında aylarla
davam edən mitinqlərdə dəfələrlə Azərbaycanın partiya
rəhbərlərinin istefası tələbi irə li sürülmüşdür. S öhbətəslin
də, Vəzirovun istefasından gedirdi. Bəs bu məsələ indiyə
kim i niyə həll olunmamışdır?
Yalnız dünən Bakı şəhərinə ordu yeridildikdən, qırğın
və dağıntılar baş verdikdən sonra Vəzirov Azərbaycandan,
əslində, qaçmışdır. Bu, böyük səhvdir. Ən böyük səhv isə,
sözsüz ki, qeyri-ciddi, bu yüksək vəzifəyə əsla yaramayan
adamın bir vaxt Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi
Komitəsinə birinci katib təyin edilməsi idi.
Ancaq iş təkcə bununla bitmir. İndi yanvarın 19-dan
20-nə keçən gecə baş vermiş və bu gün də davam edən
faciənin üstündə dayanmaq istəyirəm. Hesab edirəm ki,
Azərbaycandakı vəziyyəti öz axarına salmaq, siyasi həyat-
' dakı qeyri-sabitliyi nizamlamaq üçün kifayət qədər imkan
olmuşdur. Təəssüf ki, Azərbaycan rəhbərliyi, həmçinin öl-
280
kənin ali siyasi rəhbərliyi bu imkanlardan istifadə edə bil
məmişdir. Sərhədlərə edilən təcavüzü vaxtında aradan qal
dırmaq mümkün idi. Axı üç ay əvvəl sərhəd zolağı ilə bağlı
camaat öz tələblərini irəli sürmüşdü. Fəqət heç kəs onlarla
görüşmək, izahat işi aparmaq və lazımi ölçü götürmək is
təməmişdir. Təkrar edirəm: camaatı sakitləşdirmək üçün də
imkanlar tükənməmişdi. İki-üç ay əvvəl Azərbaycan partiya
rəhbərliyinin möhkəmləndirilməsi məsələsi həll edilsə idi,
vəziyyət gərginləşməz, ordu yeridilməsinə zərurət yaran
mazdı. Bütün vəziyyətlərdə, hesab edirəm ki, məsələni
siyasi cəhətdən tənzimləmək, xalqla mükaliməyə girmək
üçün əlverişli imkanlar olmuşdur. Lakin onlardan səmərəli
istifadə edilməmişdir. Nəhayət; 19-dan 20-nə keçən gecə
Sovet ordusunun, SSRİ DİN-in böyük kontingenti Bakı şə
hərinə yeridilmişdir. Nəticəsi isə göz qabağındadır. Bunun
törətdiyi faciələr hamımıza məlumdur. Belə qərar qəbul
etmiş adamların hərəkətini siyasi qəbahət sayıram. Bəli, ko
bud siyasi səhv buraxılmışdır. Onlar; sadəcə olaraq, respub
likadakı əsl vəziyyəti qiymətləndirə bilməmiş, Azərbaycan
xalqının psixologiyasını anlamamış, əhalinin müxtəlif təbə
qələri ilə əlaqələri zəiflətmişlər. Onlar; görünür; bu işlərin
belə ağır faciəyə çevriləcəyini əvvəlcədən düşünməmişlər.
Bütün bunlar qabaqcadan nəzərə alınmalı və vaxtında
vacib, zəruri tədbirlər qəbul edilməli idi. Ordu yeridilmiş,
günahsız adamlar həlak olmuşlar. Yeri gəlmişkən deyim
ki, ölənlər arasında hərbi qulluqçuların olması haqqında
da məlumatlar daxil olur. Sual olunur: ölkənin ali dövlət,
partiya rəhbərliyinin səhv qərarı ucundan, olmayan qiyamı
yatırtmaq adı ilə Azərbaycana göndərilmiş rus gənclərinin
günahı nədir? Azərbaycana kənardan böyük ordu kontingen
ti yeridilmişdir. Respublikada neçə ordu birləşməsinin oldu
ğu mənə yaxşı bəllidir. Azərbaycanda kifayət qədər - 4-cü
ordu, Xəzər Hərbi Dəniz Donanması, desant qoşunlarının
281
Dostları ilə paylaş: |
|
|