Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
334 – YaxĢı, – deyərək mən düĢündüm ki, görəsən, iyirmi dəqiqə sonra elektrik cərəyanının altında olanda da Allah ilə onun arasında bu razılıq olacaqdımı? Mən ümid edirdim ki onun bu son duası eĢidilib və Məryəm ana onun üçün bütün ruhu və ürəyi ilə dua edəcək, çünki qadınları zorlayan və qatil Eduard Delakrua üçün həmin an əllərini uzadıb çata biləcəyi bütün dualar çox əhəmiyyətli olacaqdı. Bayırda yenə göy gurultusu eĢidildi. – Di tərpən, Del, daha az qalıb. – YaxĢı, boss, yaxĢı gəlirəm. Çünki mən daha qorxmuram. O, belə desə də, mən onun gözlərindən oxudum ki, – Allahla, ya Allahsız, Müqəddəs Məryəmlə, ya da Müqəddəs Məryəmsiz – o yalan deyirdi. YaĢıl xalının son metrlərini addayıb balaca qapıdan keçmək üçün əyiləndə, demək olar ki, onların hamısının canına qorxu düĢür. – Pilləkənin sonunda dayan, – deyə o, qapıdan keçəndə, mən astadan onun qulağına pıçıldadım, əslində mən bunu etməli deyildim. O, pilləkənlərin sonuna çatanda dayandı, özü də soyuqqanlı bir Ģəkildə dayandı. Və orada onun ilk gördüyü Ģey platformanın üstündə dayanmıĢ Persi Uetmor oldu. Onun bir ayağının yanında içində süngər olan vedrə, sağ ombasının arxasından isə qubernator ilə rabitə üçün divardan asılmıĢ qara telefon görünürdü. – Yox, – deyərək Delakrua asta səslə inildədi. – Yox, yox, bircə o olmasın! – Durma, davam elə, – deyə Brutus dilləndi. – Sadəcə mənə və Pola bax. Onun orada olduğunu isə unut.
www.vivo-book.com
335 – Bəs... Ġnsanlar artıq çevrilib bizə baxırdılar, lakin mən hələ də öz bədənimin yerini dəyiĢib onların gözlərinin görə bilməyəcəyi tərzdə Delakruanın sol dirsəyindən tuta bilirdim. – Özünü ələ al, – deyə mən astadan pıçıldadım. Mən bu sözləri elə asta səslə dedim ki, məni yalnız Del və bəlkə də Brutus eĢidə bilərdi. – Sənin haqqında bu insanların böyük əksəriyyətinin xatırlayacağı bir Ģey var, o da sənin bu son anda özünü necə aparmağın olacaq. Ona görə də, özünü layiqincə apar. Həmin an baĢımızın üstündə indiyədək olan göy gurultularının ən güclüsü eĢidildi. Bu səsin gücündən dəmir təbəqəli dam bərk silkələndi. Persi qorxusundan yerindən dik atıldı, elə bil kimsə onu qəfildən qorxuzmuĢdu. Bunu görən Del astadan gülərək qaqqıldadı. – Əgər səs bir az da güclü olsaydı, yəqin o, yenə siyiyib Ģalvarını batırardı. – deyə o dilləndi və çiyinlərini açaraq Ģax tutdu, baxmayaraq ki, orada açılası elə də bir Ģey yox idi. Hə, gəlin gedək və bu iĢi bitirək. Biz platformaya tərəf addımladıq. Del əsəbi baxıĢlarla Ģahidləri süzdü. Onlar təxminən iyirmi beĢ nəfər olardılar. Lakin biz – Brutus, Din və mən – öz gözlərimizi stuldan çəkmirdik. Mənim gözlərimə hər Ģey normal görünürdü. Mən baĢ barmağımı və bir qaĢımı qaldıraraq sual dolu nəzərlərimi Persiyə yönəltdim. Bunun cavabında isə Persi, sadəcə, ağzının bir tərəfi ilə gülümsədi, sanki mənə demək istəyirdi ki www.vivo-book.com
336 – “Hə, nədi, hər Ģeyin qaydasında olub-olmadığını bilmək istəyisən? Əlbəttə ki, hər Ģey qaydasındadır.” Mən onun haqlı olduğuna çox ümid edirdim. Delakrua platformaya qalxanda, Brutusla mən qeyri-Ģüuri olaraq onun dirsəklərindən tutduq. Platforma döĢəmədən təxminən iyirmi santimetr hündür idi, lakin siz nə qədər təəccüblənsəniz də, bizim məhkumların əksəriyyətinin, hətta ən sərt və qatı olanlarının belə, bu platformaya qalxarkən, həyatlarının bu son addımını edərkən yardıma ehtiyacı olduğunun Ģahidi olmuĢam. Del bu addımı soyuqqanlılıqla atdı. O, bir müddət tərpənmədən stulun önündə dayandı (qətiyyən Persiyə tərəf baxmadan), sonra isə özünü təqdim edirmiĢ kimi uca səslə stula müraciət edərək dedi: – C'est moi 1 . Persi əlini ona uzadanda, Delakrua onun uzanmıĢ əlini əhəmiyyət verməyərək özü çevrilib stula oturdu. Mən stulun sol tərəfindən, Brutus isə sağında diz çokdük. Mən hekayəmin əvvəlində təsvir etdiyim kimi mövqe alaraq qasığımı və boğazımı qoruyurdum. Sonra isə buxovu onun ayağına elə bağladım ki, onun ağ və arıq qıçını topuğundan bir qədər yuxarıdan tutsun. Yenidən çox güclü bir göy gurultusu eĢidildi və mən səksəndim. Alnımdam axan tər damcıları gözümə dolaraq acıĢdırırdı. Mən nədənsə, aramsız olaraq Mousvill
1 Bu mənəm. www.vivo-book.com
337 haqqında düĢünürdüm. Orada jelatin ĢüĢələrin arxasından Mister Cinqlza baxmaq üçün böyüklər on sent, kiçiklər isə iki sent ödəməli olacaqdılar. Tərslikdən buxovu heç cürə bağlamaq mümkün olmurdu. Mən Delakruanın necə ağır-ağır və dərindən nəfəs aldığını eĢidirdim. Onun ağciyərləri, sanki qəfəsdə çırpınan quĢ kimi hürkmüĢ ürəyinin arxasınca yetiĢməyə çalıĢırdı, lakin təxminən üç-dörd dəqiqədən sonra bu ciyərlər yanıb kömürə dönmüĢ torbalara çevriləcəkdi. Həmin an onun altı nəfərin həyatına son qoyaraq qətlə yetirməsi faktı elə də əhəmiyyətli bit Ģey kimi görünmürdü. Burada oturub xeyir və Ģər haqqında nəsə söyləmək fikrində deyiləm, niyyətim, sadəcə, o zaman nələr baĢ verdiyini sizə nağıl eləməkdir. Din mənim yanımda yerə çömələrək pıçıltı ilə soruĢdu: – Sənə nə olub, Pol? – Mən bacarmıram... – deyə sözə baĢlamaq istəyirdim ki, birdən buxov Ģaqqıldayaraq bağlandı. Deyəsən, buxov bağlananda, Delakruanın dərisindəki qırıĢlardan birini də öz çənələrinin arasına alıb sıxmıĢdı, çünki buxov bağlanan anda, o dartındı və astadan inildədi. – BağıĢla, deyə ondan üzr istədim. – Hər Ģey qaydasındadı, boss, – deyə Delakrua cavab verdi. – Çox ağrıtmadı, bir azdan keçib gedər. Brutus tərəfdəki buxovda elektrodlar da olduğundan, onun bağlanmasına daha çox vaxt lazım gəlirdi və nəhayət, biz üçümüz də,
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|