Süleyman sanġ axundov
Yüklə 3,59 Mb. Pdf görüntüsü
|
137 birinə salıb bir müddət diqqət ilə baxışdılar. Bu iki uşağın arasında böyük fərq vardı: birinin ata-anası bəyzadə, o birinin yoxsul idi. Biri zəif, zərif, hər bir şeydə özgəyə möhtac olduğu kibi, o biri isə polad kibi sağlam bədənli, az yaşında çox görmüş, öz zəhməti ilə məişət edən bir çocuq! Birinin baxışı sanki özgələri köməyə, o birinin nəzəri isə hamını qovğaya çağırırdı. Ağca xanım zərif əlini Qaraca qıza uzatdı, o da kobud barmaqları ilə onun əlini sıxdı. Ağca xanım bu sıxmağa davam etməyib qışqırdı, sonra güldü. Bir az çəkmədi ki, şirin söhbətə başladılar. Bu vaxt Hüseynqulu ağa Qaraca qızı unudub otaqda bəylər ilə av bəhsinə girmişdi. Ağca xanım ilə Qaraca qızın söhbəti çox çəkmədi. Pəricahan xanım ota- ğından həyətə endi və qızını Qaraca qız ilə şirin söhbət edən görüb çox bərk acıqlandı və mürəbbiyəsini çağırıb dedi: - Nə üçün öz vəzifənizi unudursunuz, xanım? Baxın tərbiyə verdiyiniz qız kimin ilə dostluq etmiş- dir? Otağına aparın!Bu gecə şamsız qalacaqdır. Mürəbbiyə gözü yaşlı zavallı Ağca xanımın əlindən dutub otağına apardı. Qaraca qıza da Pəricahan xanım – Dalımca gəl, qaraçı qızı! – deyib Hüseynqulu ağanın otağına apardı və rişxənd ilə dedi: - Bu şahzadə qızını haradan tapıb gətimisən? Qızın ilə də tanış olub çox şirin söhbət edirdilər. Hüseynqulu ağa əhvalatı ona nağıl edib dedi: 138 - Pəricahan! Qızına yazığın gəlsin, gör yoldaşsızlıq, onu nə hala salmışdır? Qoy bu qız ilə oynasın, atlansın, qol- qanadı açılsın, bədəni bərkisin, keyfi açılsın! Bu qız qaraçı qızı deyildir, və olsa da nə eybi vardır? Xanımın yanında qarabaşı olmazmı? Mürəbbiyəsi yanında olacaqdır. Bir fəna iş edərlərsə, tərbiyə edib qoymaz. Bu sözlər Pəricahan xanıma əsla təsir etmədi. - Sən mənə söz vermişdin ki, tərbiyə məsələsinə qarışmayacaqsan, indi nə üçün sözündə dəvam etmirsən? Bu qız buradan gedəsidir! Artıq söz lazım deyil. - Xayr. Bu qız burada qalasıdır, - deyə Hüseynqulu səsini yücaltdı. - Sənə deyirəm, bu qız bu saat buradan gedəsidir, yoxsa mən burada qalmaram, - deyə Pəricahan xanım qəzəbləndi. Səlim bəy fürsəti fotə verməyib dedi: - Onda verin mən aparım. Hüseynqulu ağa dedi: - Səlim bəy! Heç vaxt ona razı olmaram! Necə ki, sizə demişdim, elə də edəcəgəm. Qaraca qız bağbanım Piri baba- nın yanında olacaqdır. Pəricahan xanım dedi: - Bu şərtə mən də razıyam, ancaq Ağca xanım ilə bil- mərrə əlaqəsi olmayacaqdır. Çünki ondan pis xasiyyət götü- rər. Bu şərt ilə Qaraca qızı aparıb Piri kişiyə tapşırdılar. Piri kişinin daxması ağalığın böyük meyvə bağının içində idi. Piri kişi yetmiş yaşında bir qoca idi. Heç bir kəsi yox idi, özü də Hüseynqulu ağanın rəiyyəti olub onun atası zamanından bu bağa bağbanlıq edirdi. Piri kişi həmişə bağda ömür sürüb işi düşməsə ağalıq qapısına, gəlməzdi. Xidmətçilər Hüseynqulu ağadan qorxub hüzurunda titrəyirdilər. Lakin Piri kişi kimsə- dən qorxmazdı və bacardığı qədər qulluqçuları ağaların zül- mündən mühafizə edərdi. Ona görə onu başqa nökərlər 139 sevirdi. Qaraca qızın saxlanmaq üçün Piri kişiyə verilməsi onu çox şad etdi. Öz komasında Qaraca qız üçün yer hazırladı. Onu yedirib rahat etdi. Qaraca qız yatağına girib bir müddət yata bilmədi. Sonra Piri kişidən soruşdu: - Baba, o xanım, qızını nə üçün mənimlə oynamağa və söhbət etməgə qoymayır? - Qızım, onlar bəydirlər, biz rəiy- yət, onlar ağadırlar, biz nökər! Bizim ilə onların nə yoldaşlığı. Qızım, sən Ağca xa- nımı yadından çıxart. O sənə yoldaş deyil- dir. Qaraca qız bu sözlər ilə sakit olmayıb düşünürdü: - Mən Ağca xanıma nə etdim ki, anasının mənə acığı dutdu? Bu gecə ona yemək verməyəcəklər. Yazıq ac qalacaq- dır! Anam sağ olanda məni də naharsız qoyardu, ancaq mən nadinclik edərdim. Bu ki heç zad etməmişdi. Qaraca qız fikrini bir yerə çıxarmamış yuxuya getdi. O gecəsi haman fikirlər Ağca xanımı da sakit etməyirdi. Nə anasının, nə mürəbbiyəsinin nəsihətini anlamayırdı. -Nə səbəbə mən o qız ilə oynayıb danışa bilmə- rəm? Mən bəy qızı olanda nə olar? Məni nə üçün şam- sız qoydular? Qaraca qız çox təəccüblü sözlər danı- şırdı. O deyirdi ki, sənə qa- val çalmaq, oynamaq öyrə- dəcəgəm. Ah! Nə üçün 140 anam məni qoymadı ki, onunla çoxluca danışam? Ağca xanım yorğanı başına çəkib, gizlincə ağlamağa başladı və bir azdan sonra yuxuya getdi. *** Piri kişi hələ uşaqlıqdan gün çıxmamış yuxudan durmağı adət etmişdi. Indi də qalxıb ocağı qaladı, özü kibi ömrü keçmiş hisdən qaralmış çaydanı su ilə doldurub ocağa qoydu və daxmadan çıxdı ki, bağı dolansın. Piri kişi bu bəslədigi bağı çox sevirdi. Buradakı ağacların çoxunu özü öz əlilə əkib becərmişdi. O ətrafda bitən bir meyvə ağacı yox idi ki, bu bağda olmasın. Hüseynqulu ağanın bu bağı mülkədar- lar arasında xeyli şöhrət qazanmışdı. Hüseynqulu ağaya bir qonaq gələndə o öz qonaqlarını bağına tamaşa etməyə apa- rardı. Bağı oğrudan qorumağa Piri kişinin bircə köməkçisi vardı, o da Qaraca qızı mağaradan çəkib çıxaran Qara köpək idi. Qara köpək qayət heybətli və hünərli bir it idi. Onun qorxusunda heç kəs bağa dolana bilməzdi. Bu köpəkdə bir qəribə hal vardı: Hər kəs ki Piri kişiyə düşman idi, Qara köpək onu sevməyib yaxına qoymazdı. Piri kişi bir yeni şəxs ilə tanış olanda Qara köpək o adama quyruq bulayıb yaxınlaşsaydı, Piri kişi onu özünə dost hesab edərdi. Əksinə o adama dişlərini ağardıb mırıldasaydı, onu özünə düşman bilərdi. Qara köpəyin bu hissini Piri kişi dəfələrlə imtəhan etdigi üçün belə deyirdi: - Dost-düşmənimi Qara köpək ilə tanıyırım. Piri kişi Qara köpəgi heç vaxt zəncirləmirdi. Gecə və gündüz Qara köpək asudə idi. Bununla belə Qara köpək, bağdan kənara çıxmazdı. Ancaq bəzi vaxt Hüseynqulu ağa ava getdikdə o da həvəslənib av tulalarına qoşulardı; bu vaxt onu geri qaytarmaq üçün gərək Piri kişi özü gələydi, yoxsa kimsəyə qulaq asmazdı. Yüklə 3,59 Mb. Dostları ilə paylaş:
|