149
vəsəhər yeməgə getdilər. Qaraca qız da qapısı bağlı evin
içində qaldı.
Xanımlar gedəndən sonra Qaraca qız cəld divanın
altından çıxıb qapıya tərəf yüyürdü ki, bir kəs gəlməmiş bura-
dan getsin. Lakin qapını daldan cəftələnmiş görüb, məyus
qaldı. Sonra pəncərəni çəkmək fikrinə düşdü, amma nə qədər
çalışdısa, bir şey bacarmadı, çünki pəncərəni yuxarıda iki
nazik dəmir mil ilə bağlı olduğunu anlamayıb, ancaq var
gücilə onu yuxarı qaldırırdı. Xeyli çalışdıqdan sonra Qaraca
qız ümidsiz divanın üstündə oturdu. O, xeyli təşvişdə idi,
çünki bilirdi ki, bu sirrin üstü açılsa, Pəricahan xanım onu
buradan qovub, qızına da böyük tənbeh edəcəkdir. Bir az sa-
kit oturandan sonra Qaraca qız yenə pəncərəni çəkmək fikrinə
düşdü. Bu dəfə diqqət yetirdikdə, nəzəri dəmir millərə sataş-
dı. Dərhal onları çəkib çıxartdı və sonra pəncərəni çəkməyə
başladı. Pəncərə hərçənd ağır idi, amma Qaraca qız da
qüvvətli idi. Pəncərəni qalxızıb altından cəftə ilə bənd elədi.
Sonra pəncərədən çıxıb qapını açdı. Pəncərəni saldı, bayıra
çıxıb qapını bağladı, gəldiyi deşikdən bağa girib komalarına
getdi.
Bu vaxt Ağca xanım Qaraca qız tərəfdən artıq dərəcə
iztirabda qalıb boğazından əsla çörək getmirdi; fikri müdam
Qaraca qızın yanında idi. Hətta qəsdən şorbanı süfrəyə tökdü
ki, bəlkə ona tənbeh edib yenə baba otağına salalar, lakin bu
hilə onu muradına çatdırmadı, çünki Pəricahan xanım qızının
rəngi qaçdığını görüb təşvişə düşdü:
-
Qorxma, qızım eybi yoxdur, xörəyi süfrəyə qəsdən
dağıtmadın ki, özü töküldü. Yoxsa, qızım, azarlamısan? – bu-
nu deyə Pəricahan xanım əlini qızının alnına qoydu:
-
Doğrudan da qızdırman var. Bir az şorba iç, sonra
yatacaqsan daha bu gün heç yerə çıxmayacaqsan.
Bu əhvalatdan Ağca xanım daha da artıq təşvişə düşüb
cəld dedi:
150
-
Yox, ana, mən azarlı deyiləm, məni yatacaq otağına
göndərmə!
Hüseynqulu ağa üzünü arvadına tərəf çevirib dedi:
-
İndi sapsağ qızı azarlı edəcəksən?!
-Rica edirəm, mənim tərbiyə verməgimə qarışmayasan!
- Nə üçün? Mən ata deyiləm?
- Atasan, ancaq nadansan! Nadan atadan qız nə tərbiyə
götürə bilər?
Hüseynqulu ağa cəld yerindən qalxıb acıqlı yumruğunu
masaya elə bərk vurdu ki, boşqablar biri-birinə dəydi:
-
Sus! Tezlik ilə sənə göstərərəm ki, bu evin sahibi
mənəm!... – bunu deyə Hüseynqulu ağa qabağındakı boşqabı
yerə çaxdı və hirsli yemək otağından çıxdı.
-
Get, piyan soldat - deyə Pəricahan xanım bağırdı. Bu
hadisədən zavallı Ağca xanım titrəyərək göz yaşı tökməgə
başladı. Pəricahan xanım mürəbbiyəyə dedi:
-
Bu qızı otağına apar, soyundurub rahat et. Sonra geyi-
nin bəzi şeylər almaq üçün şəhərə gedəcəgiz.
Dayə Ağca xanımla getdilər. Pəricahan xanım öz ota-
ğına girdi.
Bir azdan sonra Pəricahan xanım mürəbbiyyə ilə fay-
tona minib yola düşdü..
Anası gedəndən sonra Ağca xanım bir müddət otaqda
qalıb pəncərədən baxdı, oradan dəmir yol stansiyası görünür-
dü. Vağzal Hüseynqulu ağanın mülkündə tikilmişdi. Hərdən
bir Ağca xanım da öz mürəbbiyyəsi ilə oraya gəzməyə ge-
dirdi.
Birdən vaqon fit verdi.
“Hə... Anamgil getdi. Bir də axşamçağı gələcəklər, indi
gedim Qaraca qızı dustaqdan xilas edim”- bunu deyə Ağca
xanım cəld geyindi və çıxıb baba otağına tərəf getdi. Oraya
yetişdikdə gördü ki, otağın qapısı cəftəsizdir. Yavaşca qapını
açıb içəri girdi. Gördü ki, atası divanın üstündə uzanıb siqara
151
çəkir və ondan başqa da içəridə kimsə yoxdur. Bu ittifaqa
Ağca xanım həm şad və həm də təəccüb etdi. Bu vaxt atası
onu gördü:
-
Ha, qızım dustaqdan qaçmısan! Çox da yaxşı etmisən.
O dəli ananın sözlərinə qulaq asma! Gəl bir az ata-bala söhbət
edək.
Ağca xanım atasının belə mehriban rəftarından istifadə
edərək onun qucağına atıldı. Sonra başını əyib divanın altına
baxdı və Qaraca qızı orada görməyib mat qaldı. Hüseynqulu
ağa soruşdu:
-
Qızım, nə üçün mat qalmışsan? Söhbət elə görək nə
var, nə yox.
Ağca xanım sordu:
-
Ata, sən çoxdanmı buradasan?
-
Nahardan sonra gəldim, qızım!
-
Sən gələndə qapı açıq idimi?
-
Yox, mən özüm açdım!
-
İçəridə kim vardı?
-
İçəridə bax bu xallı pişik vardı! – bunu deyə
Hüseynqulu ağanın dal tərəfində qıvrılıb yatmış pişiyi ona
göstərdi. – Qızım, bundan ötrümü soruşdun?
Ağca xanım bişigi alıb dedi:
-
Yox, ata bundan ötrü soruçmuram.
-
Bəs kimdən ötrü soruşursan?
Ağca xanım cavab verməyib fikrə getdi.
-
Qızıım, nə üçün fikrə getdin? Uşaq atasından söz
gizlətməz.
Ağca xanım bilirdi ki, atası arvadının acığına Qaraca qız
ilə oynamağa ona izn verirdi.Ona görə sirri açmaq istədi.
Atasının boynunu qucaqlayıb dedi:
-
Ata, anama deməzsən ki, söyləyim.
-
Demərəm, qızım, söylə!
152
Ağca xanım əhvalatı ona
söyləyib soruşdu:
-
Ata, bəs Qaraca qız bura-
dan necə çıxmışdır?
-
İndi, qızım, bağımıza ge-
dərik, mənim Piri kişi ilə işim
var. Sən də mənimlə gedərsən,
orada Qaraca qız ilə oynarsan və
həm də onun buradan necə çıxmasını özündən soruşarsan -
bunu deyə Hüseynqulu ağa divanın üstündən qalxdı. Ağca
xanım şadlığından bilmirdi ki, nə etsin?
Hüseynqulu ağa qızı ilə bağı gəzərkən gəlib Piri kişinin
daxmasına çatdı. O vaxt Piri kişi qapısında oturub səbət örür-
dü. Qaraca qız da arxda qabları yuyub daxmaya gətirirdi.
Qaraca qız Hüseynqulu ağanı görüb qorxuya düşdü.O içəri-
dən döşək gətirib yaşıl otların üzərinə saldı. Hüseynqulu ağa
oturdu vəüzünü qızlara tərəf dutub dedi:
-
Siz də gedin bağda oynayın!
Qaraca qız qavalını götürüb Ağca xanım ilə gəzməgə və
oynamağa getdilər. Ağca xanım və Qaraca qız əl-ələ verib
bağda qaçmağa və oynamağa başladılar. Ağca xanım başına
gələni Qaraca qıza nağıl etdi; o da baba otağından necə
Dostları ilə paylaş: |