Süleyman saniaxundov seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
Yüklə 3,9 Mb. Pdf görüntüsü
|
edibdir. Dünya malı bir puç şeydir. Gedər də, gələr də. Ər odur ki, qara gündə arvadla yoldaş olub, bir-birinə can deyib, can eşidələr. Ə h m ə d. Ana, bəs sən deyirdin ki, daym sənə qənfet verəcəkdir, bəs niyə vermir?
H a c ı M u r a d . Oğlum, qənfet pis şeydir. Adamm boğazmı ağrıdır. Sən yekə oğlansan. Qənfeti neynirsən. Ə h m ə d. Ana, Gülzar bacımgilin bağçasmda elə çox alma var ki, gələndə gördüm.
H a c ı M u r a d . Yox, oğlum, dəymə, yetişəndə yığıb sənə göndərəcəyəm. Ə h m ə d. M ənim özüm burada olacağam. Dəyəndə yığaram. H a c ı M u r a d (kənara). Bunda yaxşı xəbər var. Deyəsən Şərəf çox qalacaqdır. Ş ə r ə f x a n ı m . Sizin dərdiniz öz dərdimi də yaddan çıxartdı. Əhməd böyüyübdür, oxumaq vaxtı keçir, dedim gətirim sizdə qoyum, həm məktəbə getsin, həm də Gülzara hayan olsun. H a c ı M u r a d (kənara). M azandaranda çaqqal az idi, biridə gəmi ilə gəldi. (Şərəfə) Yox, yox, saxlaya bilmərəm. Özgə uşağmı saxlamaq bir xata şeydir. Bunun korluğu var. Azarlaması var. Ağacdan yıxılm ası var. Anasız ona kim baxacaqdır. Ş ə r ə f x a n ı m . Əhməd dinc uşaqdır. Heç kəsə korluğu olmaz. O ki qaldı azarlamağı, ondan da arxaym ol. Gülzar ona analıq edər. G ü 1 z a r. Bibi, arxaym ol. Onu özümdən yaxşı saxlaram. H a c ı M u r a d . Yox, yox, Gülzar bilmir. Uşağm tarpma dözmək olmaz. İmranda görmüşəm. M əni qocaldan o olmuşdur. Evimi dağıdan o olmuşdur. G ü 1 z a r (kənara). Allah, xəcalətimdən bibimin üzünə baxa bilmirəm. Ş ə r ə f x a n ı m.A qardaş, bir uşağm yeməyi, içməyi nə olacaqdır ki, bu sənin evini dağıda. H a c ı M u r a d . Xülasə, m ən razı deyiləm. Ş ə r ə f x a n ı m . A qardaş, bacmm əli aşağı düşəndə köməyə qardaşı üstə yüyürər. İndi mən də qardaş adı ilə evimi yiyəsiz qoyub yanm a gəlmişəm. Eybi yoxdur. Uşaq səni incidər, apararam. Ancaq səndən bir təvəqqəm var, məni ondan naümid qaytarma. Ərimin beş yüz manat borcü var, borc sahibi pis adamm biridir. Gündə qapımıza gedib-gəlməkdən bizi təngə gətiribdir. Kişiyə dedim ki, qardaşımı
görməyə gedirəm, amma əsil fikrim o idi ki, səndən alıb aparıb verəm. Abrımız açılmasm. H a c ı M u r a d . A bacı, sən ki, özgəsi deyilsən, məgər mənim var-yoxumu bilmirsən? M əndə pul hardandır ki, sənə verim? Ş ə r ə f x a n ı m . Qardaş, burada xəsislik yeri deyil. Burada bacı namusu var. Razı olma ki, bacm m paltarları bazarlarda tökülüb satılsm və bir də mən səndən borc istəyirəm. Sən gözləyə bilərsən. Amma özgəsi gözləyə bilmir. H a c ı M u r a d . Axı nə üçün inanmırsan, sənə deyirəm ki, özüm pul üzünə həsrətəm. Ş ə r ə f x a n ı m . Atamdan qalan pul və özün qazandığm pullar necə olmuşdur ki, mənə beş yüz manat tapılmır. Sandıqlarm ağzmı bərk bağla. H a c ı M u r a d . A kişi, bu zalım uşaqlarmı inandırmaq olmaz ki, buyur, bu mənim ciblərim, bu da mənim sandığım. (Durub paltar sandığını açır.) Di gəl bax, gör burada əsgi-üsgüdən başqa nə var. (Qorxa-qorxa o biri sandığa baxır.) Ş ə r ə f x a n ı m . O biri sandığm ağzmı aç. H a c ı M u r a d . Sən mənim evimə pristav gəlmisən? Asmotr edirsən? Çox da var, niyə verim. Çöldən tapmışam? Ş ə r ə f x a n ı m (ayağa galxır.) Daha sənə nə deyim? Qarğış etməyə də yerim yoxdur, çünki bura mənim atam evidir. Cəfər! Cəfər! C əfər daxil olur. C ə f ə r. Nə buyurursan, xanım? Ş ə r ə f x a n ı m . Cəfər, bu saat faytonu qoşdur, gedəcəyəm. C ə f ə r. Xanım, gün keçibdir, gedib çatmaq olmaz. Ş ə r ə f x a n ı m . Eybi yoxdur, harada gecələrik, orada qalarıq, burada qala bilmərəm. Gərək gedək. C ə f ə r. Baş üstə, xanım. Ancaq faytonçunun pulu qalıbdır, istəyir. Ş ə r ə f x a n ı m . Özündə varsa ver, yox isə ala bu üzüyü apar sat ver.
C ə f ə r. Xanım, lazım deyil, məndə var, verərəm. (Çıxır.) G ü 1 z a r (ağlaya-ağlaya). Bibi, başma dönüm, bu gecə vaxtı getmə. Ş ə r ə f x a n ı m . Yox, Gülzar, qala bilmərəm. Bu ev mənim üçün cəhənnəmdir. Dur, oğlum, gedək.
G ü 1 z a r. Bibi, məni də apar. Burada qoyub getmə. Ş ə r ə f x a n ı m . Səni hara qoyub gedirəm. Belə zalımm evində bir saat da qoymaram. D ur gedək. H a c ı M u r a d (Gülzarın əlindən tulub özünə tə rə f çəkir.) Haraya aparırsan? Qoymaram. Ş ə r ə f x a n ı m . Çəkil kənara. Hörümçək kimi yazıq qızm qanmı sorub bu hala salmısan. Belə kafir ataya gözəl balanı vermərəm.
D Ö R D Ü N CÜ PƏ RD Ə S əhnə H acı M u rad ın bağçasını göstərir. A y d ın lıq bir gecə, İm ran g əzin ərk ən söylənir. İ m r a n. Ay zalım, ey biinsaf kişi, əhdindən dönüb səni dövlətli edəni evindən qovursan. Dünya malmdan ötrü Gülzar kimi qızı bir qocanm puluna satırsan? Yox, zor ilə də olsa, gərək bu gecə aparam. Nabatdan bir xəbər çıxmadı. Yoxsa qoca kaftar güclə Gülzarm nigahmı oxutdu? Ya Gülzar naəlac qalıb razı oldu? Yox, yox elə iş ola bilməz. Gülzar özünü öldürər, M əhərrəm bəyə getməz... Deyəsən, qaraltı görünür. Arvaddır. N a b at gəlir. N a b a t. İmran ağa, başma dönüm, yavaş danış, hamı oyaqdır. Qoca kaftar yenə sandıqlarmı yoxlayır. Qara köpək də sən gedəndən bəri hacmm hökmünə görə nə mənə, nə də Gülzar xanıma göz verib, işıq vermir. B ir az səbir elə, görək bir yerə gedərmi ki, Gülzar xanımı qaçırdam. İ m r a n. Yox, Nabat, daha təngə gəlmişəm. Səbir edə bilmərəm. Bu saat zor ilə də olsa, aparacağam. N a b a t. Qurbanm olum, İmran ağa, məni xataya salma. Bu gecə nə tövr olsa, Gülzar xanımm əlini əlində görəcəksən. Ancaq bir az səbir elə. Gülzar xanım Əliquludan fürsət tapan kimi buraya qaçacaqdır... İ m r a n. Dayan, xışıltı gəlir... N a b a t. Odur, odur, Gülzar xanımm özüdür. Yüklə 3,9 Mb. Dostları ilə paylaş:
|