dünyadan götür, gör yerdə nə qalır. Şərabm nəhyi biz ürəfa üçün deyil, avam
üçündür.
Ş i r ə 1 i. Kişi haqq söz deyir. Şərab, qadm, fəqət şərab Kərbəlaymm şərabı
kimi köhnə və qadm da onun zövcəsi kimi on yaşm da olmalıdır.
M o 11 a R ə h i m. Sağ ol!
İçirlər.
K ə r b ə l a y ı N ə b i . ( oxuyur.)
Zahid, çox eyləmə məni təklifi-cənnətə,
M ən qoymaram behiştə qədəm nazlı yarsız.
M o 11 a R ə h i m.
Saqi kərəm eylə cam gəzdir,
Durma, qədəhi müdam gəzdir.
Dövrana çox etibar qılma.
Gəzdir qədəhi, qərar qılma.
Ş i r ə 1 i. Belə mənim başım üstə.
P iy alələri doldurur.
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u . Bu piyaləni içək bizim Şirəlinin sağlığma və
təvəqqə edək ki, bir az bizim üçün çalsm.
Ş i r ə 1 i. Ancaq bu şərt ilə ki, mən çalım, M olla Rəhim də oynasm.
M o 1 1 a R ə h i m. Xeyr, xeyr, m ən bacarmaram. O, kərbəlaymm işidir, eşq
başma vermuş. Sən çalsan o davam etməyəcəkdir.
P ərica h an la Ş ö v k ət daxil olur.
P ə r i c a h a n . Gəl, gəl vallah mən də oynayacağam. İstəyirsən mən qabaqca
oynayım.
Ş ö v k ə t. Vay dədə, vay, burada çaxır içirlər. Yox, m ən istəmirəm, m ən
gedirəm.
K ə r b ə l a y ı N ə b i . Gəl mənim gözəlim, mənim məzəlim. Bu çaxır deyil,
qırmızı şərbətdir. Görmürsən, M olla Rəhim də içir. M olla
da heç çaxır içərmi? (Ayaq üstə qalxır, pyan kimi yırğalanır.) Gəl mənimlə
oynayaq, gözəlim.
Ş ö v k ə t. Sən piyansan, mən sənnən oynamaram.
K ə r b ə l a y ı N ə b i . Düzdür, m ən piyanam, ancaq çaxırdan yox, sənin
eşqindən, mənim gözlərim. Adə Şirəli, çal. (Şirəli çalır.) Ay qız Pəricahan, gəl
mənnən oynayaq, Şövkət baxsm.
O y n ay ırlar, ç ırtıq çalır, K ərb əlay ı N əb i Şövkəti q ucaqlayıb çəkir, Ş ö v k ət qışqırır.
Ş ö v k ə t. Burax məni, burax məni, sən piyansan, səndən qorxuram. B u halda
Maral xanım, Qızxanım, Əli və iki milis nəfəri daxil olur.
H a m ı. Vaxsey.
Ş ö v k ə t. M aral xanım, məni bunlarm əlindən al.
M a r a 1. Qorxma qızım, qorxma, ay alçaqlar, ay sitəmkarlar, bu məsumə
qızcığazm başma nə iş gətirirsiniz. Söylə, qoca məlun!
K ə r b ə l a y ı N ə b i . B iz b irb a la c ak e fe d ird ik .
M a r a 1. Bəli, bir balaca, yetim qızı da aldadıb özünə gəlin gətirmisən, eləmi?
K ə r b ə l a y ı N ə b i . Biz onu aldatmamışıq. Öz ixtiyarı ilə mənə gəlibdir.
Bunlar da şahiddir. Kəbini də bu M olla Rəhim kəsibdir.
Ş ö v k ə t. M aral bacı, vallah yalan deyirlər, bunlar məni aldatdılar ki, sənə dua
oxuyuruq ki, üzü açıq kərbəlaymm yanm a girib-çıxa biləsən.
M a r a 1. Bilirəm, qızım, hamısmı bilirəm, mənə bu Qızxanım söyləyibdir.
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u . A gorbagorun qızı, gör sənin başma nə iş
getirəcəyəm?
M a r a 1. Sus, alçaq! Sənin cəzan bunlann hamısmdan artıq olacaqdır. Gör, öz
zəhmətilə sən binamus əri saxlayanı nə hala salıbsan?
Q ı z x a n ı m. Başma dönüm, M aral bacı, məni bu əjdahanm əlindən al.
M a r a 1. Qorxma, bacım, bu əjdahaları m ən bir hala salacağam ki, sən özün də
əhsən deyəsən.
M o 1 1 a R ə h i m. Başma dönüm, M aral xanım,
bu işdə mənim təqsirim
yoxdur. Bu şahidlərin şəhadəti ilə, şəriət üzrə mən kəbin
kəsmişəm. Hərgah indi qız inkar edir, burada da mənim təqsirim yoxdur.
Ş ö v k ə t. M ən haçan sənə izin verdim ki, mənə kəbin kəsəsən, m ən siğə
oxumağa razı oldum.
M a r a 1. Ay alçaqlar, görmürsünüz ki, bu məsumə qızcığaz heç siğə nə
olduğunu da anlamır. Onu aldadanm biri də bu Pəricahan olubdur.
P ə r i c a h a n . Cəmi taqsır bu qoca kaftardadır. Məni yoldan çıxardan o oldu.
Deyir, m ən Şövkətə aşiq olmuşam. Onun eşqindən dəli olmuşam.
M a r a 1. Onu ağla gətirərlər. Ay alçaq binamuslar, siz unutmaymız ki, indi
Şura hökumətidir. İndi qadmlar azaddır. İxtiyarları öz əllərindədir. (M ilislərə.) Alın
bunları.
P ə r i c a h a n . Məni də?
M a r a 1. Səni də, haydı.
H a m ı. Vay, atamızm evi yıxıldı.
Pərdə
SƏADƏT ZƏHMƏTDƏDİR
B ir pərdədə, üç şəkil
ƏFRADİ ƏHLİ MƏCLİS
Ş a h z a m a n -şah.
Ş ə m s ə d d i n -vəzir.
C ə m a l ə d d i n -vəkil.
Ş e y x İ b r a h i m -alim .
D u d a n - əcnəbi b ir təbib.
M ə n s u r - xidm ətçi.
B u 1 q e y s -kəniz.
C e f e r k i ş i - ixtiyar bir kəndli,
A b d u 11 a -dərviş.
BİRİNCİ ŞƏKİL
S əhnə Ş ahzam anın sarayını göstərir. Ş əm səd d in , C əm aləd d in Şeyx
İb rah im m əsləh ət ü çü n cəm olublar.
Ş ə m s ə d d i n . Ey məmləkətimizin əyanları! Tam bir aydır ki, cavan şahimiz
bu mərəzi-bidərmana düçar olmuş. Vilayətimizdə bir alim, bir təbib qalmamış ki,
ona müalicə etməmiş ola. Fəqət indiyə kimi bir səmərə verməmiş. İndi əcnəbi
ölkədən Dudan namində bir alim biəvəz, təbibi-binəzir çağırılmış ki, şaha müalicə
etsin. Hərgah bu da bir şey bacarmazsa, ümidimizi ondan üzməliyik.
Dudan məyus bir halda şahm xabıgahm dan1 cıxıb gəlir.
C ə m a l ə d d i n . Həkim, sizi məyus görürüz, şahm sağlamlığma ümid
yoxmu?
D u d a n. Təbabətdə ümdə şərt mərəzi tapmaqdır, müalicəsi asandır. M ən
Şahzaman həzrətlərinin mərəzin tapmadım. Zahiri və batili əzalələri sağlam, əqli
yerində, huşu özündə. Boylə olan surətdə xörəkdən kəsilməsi nə illətdəndir?
Anlaya bilmirəm.
1
X abıgah - yataq yeri.
Dostları ilə paylaş: |