17
Resim 1.16: Faz kontrast mikroskobu
Kullanım alanları;
IĢık ya da karanlık alan mikroskobisi ile belirlenemeyen detayların belirlenmesi,
Genellikle boyanmamıĢ canlı hücrelerin incelenmesi,
Hücre içi yapıların incelenmesi,
Yüksek büyütmelerde detay incelemesi,
Silia, flagellum gibi membran farklılanmalarının belirlenmesidir.
1.14.3. Diferansiyel Ġnterferans Kontrast Mikroskopisi (DIC)
Nomarski tarafından 1950’li yıllarda tanımlanan, örnekteki değiĢik optik gradyanları
belirleme ve bunları değiĢik ıĢık yoğunluklarına çevirebilme yöntemini kullanır. Yapıların
kimyasal ajanlar (boyalar) yerine optik özellik kullanılarak görülür hâle getirilmesi söz
konusudur.
Genellikle boyanmamıĢ hücrelerin incelenmesinde kullanılmakla birlikte boyanmıĢ
yapılar için de kullanılabilir.
18
Resim 1.17: Diferansiyel interferans kontrast mikroskobu
1.14.4. Floresan Mikroskobu
Bazı maddeler kısa dalga boyundaki ıĢığı absorbe ederek uzun dalga boyunda ıĢık
olarak yansıtır. Floresan mikroskoplarda bu özellikten yararlanılarak görüntü elde edilir.
Genellikle ultraviyole (360 nm) ya da mavi ıĢık (400nm) kullanılır. Civa buharlı lambalar,
ksenon gaz lambaları kullanılır. Floresan mikroskoplarda, arzu edilen dalga boyundaki
yansımanın görüntülenebilmesi için bazı filtreler kullanılır. IĢık kaynağının önünde objeye
ulaĢacak dalga boyunu seçen bir filtre, objektiften sonra kısa dalga boyunun göze ulaĢmasını
önleyen bir filtre yerleĢtirilmiĢtir.
19
Kullanım alanları;
Moleküler düzeyde hücre ve doku içeriğinin belirlenmesi,
Maddelerin hücre / dokulardaki yoğunluğunun belirlenmesi,
IĢık mikroskobik boyama yöntemleriyle ayırt edilemeyen hücreler ve hücre içi /
dıĢı elemanların gösterilmesidir.
Resim 1.18: Floresan mikroskobu
1.14.5. Polarizasyon Mikroskobu
Polarizasyon mikroskobu incelenen cisimlerin optik anizotropik özelliğinden
yararlanarak görüntülenmesi için kullanılır. Yapıların sahip olduğu çift kırılma özelliğinden
yararlanır. Bu amaçla mikroskop; spesmenin altında yerleĢik bir polarizer ve objektiften
sonra bir analizer ile yapılandırılmıĢtır.
20
Çift kırılma
gösteren maddeler;
Kristal yapılar,
Fibröz yapılar (doğal ya da artifisyel),
Pigment birikimleri,
Proteinler,
Kemik yapı,
Amiloid birikimleridir.
Resim 1.19: Polarizasyon mikroskobu
1.14.6. Konfokal Mikroskop
Resim 1.20: Konfokal mikroskobu ve örnek görüntü
21
Floresan mikroskopun bir geliĢmiĢ modelidir. Floresan boyama yapılan preparatların
incelenmesinde kullanılır. Diğer mikroskoplardan farkı, kesit kalınlığı içinde farklı
seviyelerde netleĢmeyi sağlayıp kesitten daha ince optik kesitler alınmasını sağlamasıdır.
1.14.7. Elektron Mikroskobu
Resim 1.21: Elektron mikroskobu
Elektron mikroskobu genel olarak cisimden saçılan elektronların görüntülenmesi
üzerine kuruludur. Maddeyle etkileĢen elektronların dalga boyu, bu görüntülemenin
nanometre boyutlarında yapılmasına olanak sağlar. Bu tip mikroskoplar, elektron enerjisine
ve ölçüm aletinin çalıĢma moduna göre geçirimli elektron mikroskobu, taramalı elektron
mikroskobu, düĢük enerjili elektron mikroskobu gibi farklı sınıflara ayrılır. Kullanım alanları
temel bilimlerden (baĢta katı hâl fiziği olmak üzere jeoloji, biyoloji gibi birçok dalı içine
alarak), tıbbi ve diğer teknolojik uygulamalara kadar geniĢ bir yelpazeyi kapsar.
Kullanım alanları;
Hücre içi organellerin yapıları,
Organellerin hücre içindeki dağılımı,
Organellerin diğer organeller ile komĢuluğu,
Organellerin fonksiyonel iliĢkileri,
Çekirdeğin yapısı,
Membran bütünlüğü,
Membrandaki değiĢiklikleri,
Dokuların organizasyonu,
Matriks lifleri,
22
Hücre matriks iliĢkileri,
Patolojik dokularda taramalı EM’in tanısal değeri vardır.
Birçok bilim dalında kullanılan mikroskop çeĢidi bulunmaktadır. Sizlere anlatılanlar
en çok karĢılaĢabilecek olan mikroskop çeĢitleridir.
1.15. Mikroskop Cihazlarının Kurulacağı Ortam ġartları
Mikroskopların bulunduğu ortam cihazın çalıĢma ömrüne etki ettiğinden önemlidir.
Sizlere aĢağıda verilecek olan ortamla ilgili özelliklere, cihaz açısından, dikkat etmekte fayda
vardır.
Öncelikle mikroskobun en büyük düĢmanı tozdur. Bu nedenle ortamın tozlu
olmaması gerekir. Toz ve toz birikimleri hareketli metal parçaların bir süre sonra hareket
serbestliğinin azalmasına veya yok olmasına neden olur. Ortamdaki toz miktarı parçacık
ölçen aletlerle kontrol edilmelidir. Mümkünse taĢıt trafiği akan caddelere bakan laboratuvar
ortamlarına kurulmamalıdır. ÇeĢitli nedenlerden ötürü bu tür tozlu ortamlara cihazı kurmanız
gerekiyorsa havayı filtre eden temizleyici sistemler kurulmalı ve mutlaka toza karĢı mekanik
bakımlar yapılmalıdır. Bu bakımların zamanı toz miktarı göz önünde bulundurularak
yapılmalıdır.
Bu cihazların kurulacağı ortamların aĢırı nemli olmaması gerekir. Hareketli metal
parçalar oksitlenmeye karĢı boya ile korunsa da zamanla bu tip sorunlar yaĢanabilir. Nem
ölçer ile ortam ölçülmeli gerekirse rezistans ısıtıcılar ile aĢırı nem kontrol altına alınmalıdır.
Oksitlenme olasılığı göz ününde bulundurularak bakım planları buna göre yapılmalıdır.
Ortam Ģartlarından önemli bir husus ise titreĢimdir. Mikroskoplarda mercek
sistemlerinde bulunan merceklerin ve aynaların, birbirlerine olan uzaklıkları ve konumları
mühendislik hesapları ile yapılmıĢtır. Ġmalat esnasında uygun kısımlara çeĢitli tekniklerle
sabitlenmiĢtir. Bu sistemlerdeki bir kayma, cihaz görüntüsünde bozulmalara sebebiyet
verebilir. Bu nedenle mikroskobun montajı yapılacak masanın stabil olmasına dikkat edilir.
Masada titreĢime sebep olabilecek santrifüj, sallayıcı gibi cihazlar bulunmamalıdır. TitreĢim
düĢük olsa bile zamanla mikroskop odaklama sistemlerinde gevĢeme veya kaymalara neden
olabilir.
Son olarak mikroskoplar yoğun ıĢık altında bulunan ortamlara kurulmamalıdır.
Ortamdaki ıĢık cihazın aydınlatma kaynağından sağlanan ıĢık Ģiddetine etki etmemelidir.
1.16. Mikroskop Cihazlarının Elektriksel Özellikleri
Mikroskoplar genel olarak optik sistemler ve metal ünitelerden oluĢmuĢ cihazlardır.
Yalnızca aydınlatma sistemi elektronik bir sistem içerir. Bazı modellerde birtakım kontrol
iĢlemleri de elektronik devrelerle yapılmaktadır. Mikroskoplarda elektrik gücünü büyük
bölümünü halojen lamba harcamaktadır. Lambanın gücü mikroskobun kullanım alanı ve
büyüklüğüne göre değiĢiklik göstermektedir. IĢık mikroskoplarında kullanılan lambalar
genelde 20 w olmakla beraber bazı mikroskoplarda 50 w gücüne kadar çıkabilmektedir.