309
ANS kanalının efirində yayımlanan “Bala dili” proqramı ba rədə
televiziya tənqidçisi Elşad Quliyev “yaxşı düşünülmüş quruluşu
olduğunu, zərif estetik düzümünün tamaşaçını cəlb etdiyini” (52,
səh. 178) və apa rıcının saxta danışmadığını söyləsə də bu fikirlə
razılaşmaq olmaz. İdeyaməzmun etibarı ilə maraq kəsb etsə də,
“Bala dili”nin estetik həllində kifayət qədər aydın nəzərə çarpan
qüsurlar onu görünüş etibarı ilə uşaq verilişindən uzaq salmaqla
bərabər, aparıcının səmimilikdən uzaq, həmçinin ifadəsiz, quru,
orfoepiya qaydalarına, televiziya danışıq prinsipinə zidd şəkildə
qurulan nitqi təkcə verilişin bədii gücünü azaltmır, həmçinin
uşaqların nitqinin də səhv biçimlənməsinə rəvac vermiş olurdu.
Lakin bir mühüm müsbət cəhəti qeyd etmək lazımdır ki, 2003
cü ilin sentyabrından başlayaraq “Bala dili” proqramının vax
tının uzadılaraq hər həftənin bazar günü saat 9.00dan 12.00a
qədər davam etməsi və fərqli mövzuları əhatə edərək uşaqların
dünyagörüşlərinin artırılmasına, müxtəlif sahələrdə – dini, əxlaqi
biliklərə olan maraqlarının təmin olunmasına, həmçinin uşaqla
rı faydalı işlərlə məşğul olmağa, heyvanlara müsbət münasibət
göstərməyə yönəlmiş çağırışları mühüm iş hesab oluna bilər. Ve
rilişin dəyişən konseptual həlli daha əhatəli və mənəvi tərbiyə ilə
əyləncənin bağlılığı üzərində tamlıqla qurulmaqla, uşaqların ek
ran başında toplanmasına imkan yaratmış olur. Verilişin forma
həllində uçan kosmik raket və oradan hadisələrə baxış özünün
dünyasını yaratmaq istəyən uşaqlar üçün maraqlı ola biləcək bir
tapıntıdır və onun bütünlüklə estetik cəhətdən qorunması yüksək
qiymətləndirilməlidir. Lakin burada da aparıcının nitq nöqsanla
rı, gərginliyi uşaqlarla səmimi ünsiyyətin yaranmasına mane olur,
verilişin baxımlılığına xələl yetirirdi.
“Lider” kanalının efirində yer alan “Bumeranq” verilişində mü
ğən nilərin öz həyatlarını danışmasını və uşaqların onlara sual vermə
sini tənqidçi Elşad Quliyev mənfi tendensiya kimi qiymətləndirib,
“ulduzların özlərinin intellektual və mədəni infantil vəziyyətindən
çıxa bilmədiyini” (52, səh. 179) və uşaqlara həsr olunmuş verilişlərdə
yol verilən bu, həmçinin digər diqqətsizliklərin mənəvimədəni,
intellektual tərbiyə işinə böyük zərər vurduğunu açıqlayır. “Li
der” kanalının “Mən uşaq olsam da…”, “Kim yatmış, kim oyaq?”
verilişlərində də müğənnilərin iştirakı, orada səslənən bayağı sual
ları, uşaqların öz yaşlarına aid olmayan mahnıları oxumalarına im
kan verilməsini antimaarifçilik adlandıran televiziya yazarı Sevda
kifayət qədər təhlükəli olan bu fəaliyyəti tənqid edərək “Konsep
siyası olmayan belə proqramların maarifçilik yox, antimaarifçilik
missiyasını yerinə yetirdiyini” yazır (86). Söylənilən fikir populyar
310
adamların efirdə görünməsi hesabına reytinq yığmaq həvəsi ilə bağ
lı kanalların apardıqları işi göstərmiş olur, lakin bu da bir həqiqətdir
ki, uşaq verilişlərindən reytinq tələb etmək yox, orada tədris işinin
effektivliyini güdmək cəmiyyət qarşısında kanalın daşıdığı başlıca
ictimai məsuliyyətidir. Belə verilişlərin maliyyələşdirilməsinin bir
çox hallarda kanallar üçün çətin olduğunu nəzərə alıb, yuxarıda
dediyimiz kimi sahibkarların maraqlandırılması yolu ilə – onları
marketinq fəaliyyəti prizmasından ünvanlı tamaşaçı auditoriya
sı arasında təbliğ etməklə maliyyələşməni həyata keçirmək qəbul
olunmuş qaydadır.
Təəssüflə deyilməlidir ki, bir çox hallarda sponsorların cəlb
olun ması və onların verilişdə təbliği işi proqramın konsepsiyasını
təşkil edir, ideya yükü, onun təcəssümü ikinci dərəcəli işə çevrilir.
“Space” kanalında “Bizim planet”in yeganə məqsədi proqramın
sponsoru “Noxodi”ni istedadsız şəkildə təbliğ etməkdən ibarətdir.
Əgər belə olmasaydı, 15 dəqiqəlik verilişin yarıdan çoxu sponso
run təbliğinə yönəlməzdi. Bu veriliş firmanın öz mallarının satışını
təşkil etmək üçün, sadəcə, vasitə rolunu oynayır” fikri (86) kifayət
qədər təhlükəli bir məsələ olub, uşaqların həvəsləndirmə yolu ilə
alıcılığa sövq edilməsidir ki, bundan mümkün qədər uzaq olmaq
gərəkdir. Yaradıcı baxımdan bəsit, baxımsız olan bu veriliş hər gün
saat 18.10da yayımlanır və uşaqların mənəvi tərbiyəsində, tədrisin
qavranılmasında heç bir faydalı rol oynaya bilmir. Məqalə müəllifi
haqlı olaraq verilişdə verilən cizgi filminin dəhşətli olduğunu və
aparıcı obrazları Yuni və Cuni robotlarının “əcaib məxluqlardan
fərqlənmədiyini” göstərərək, bunu sponsoru pərdələmək naminə
istifadə olunan vasitə adlandırır. Bütün bu qabardılan faktlar “Bi
zim planet” verilişinin məzmun və formasında təzahür edən ciddi
nöqsanları göstərir və hesab edirik ki, “Space” kanalında “Böyüklər
bizi görməyəndə”, ATV kanalında “Söyüdlü bağça” verilişləri də
daxil olmaqla ölkə teleməkanında uşaq verilişləri yaradıcılığı bit
kin vəziyyətdə deyil, bu sahədə ciddi yaradıcı nöqsanlar mövcud
dur. Bu hallar kanalların tədris funksiyasını yerinə yetirməsi işini
gerilədir, onların uşaq auditoriyasına ünvanlamış verilişlərinin sö
nük olması uşaqları tamlıqla ekran qarşısından uzaqlaşdırır. Uşaq
verilişlərinin tədris, pedaqoji, sosial və ictimai əhəmiyyətini önə
çəkərək və bu cür verilişlərin tədris funksiyasının tərkib hissəsində
mühüm olmasını qeyd edərək, kanalların efir vaxtında yer alma
sını, zövqlü, bədii cəhətdən əsaslanmış tərzdə, ideyaməzmun
baxımından önəm daşıyan, uşaqların intellektual səviyyələrinin
artırılmasına yönəlmiş dinamik proqramların olmasını qaçılmaz