27
Etrusk mədəniyyətinin bütün maddi qalıqlarından göründüyü kimi, burada
dinin mühüm əhəmiyyət kəsb etməsi şübhəsizdir. İtalik xalqlarından fərqli olaraq
etrusklar bəşər formasında olan allahlara sitayiş edirdilər. Haruspiklər qasırğalara
qulaq asır, qeyri-adi doğulanlara bənzəyənləri möcüzəli qaydada müəyyən edirdilər
və ya qurban kəsilmiş heyvanın, Mesopotamiyadan əxz edilmiş qaydada içalatını
yoxlayırdılar.
Roma istilalarından sonra etrusklar elə bil ki, ölüm qorxusu altındakı
qadağalara baxmayaraq, inkişaf etməkdə davam edirdilər, bu, qəbirdəki cəhənnəmin
və ölüm allahı Xarunun təsvirlərində ifadə olunur. Bu rəsmdə Xarunun əlindəki
çəkiclə bədbəxt öləri adama zərbə endirdiyi təsvir edilir. İnsan qurbanının verilməsi
duel formasında həyata keçirilirdi, həmin forma sonralar romalılarda inkişaf edərək,
qladiator döyüşlərinə çevrildi.
Bu sivilizasiyanın müxtəlif cəhətlərinin bircə müşahidəsi göstərir ki, etrusklar
İtaliyanın erkən tarixində daha çox xüsusi element olaraq qalırlar. Etrusk sözlərini
oxumaq mümkündür. Lakin onların mənası başa düşülmür. Bu səbəbdən etrusk dili
heç vaxt qənaətləndirici dərəcədə tərcümə edilməmişdir. Etruskların həyata baxışları
da yunanlarınkından və romalılarınkından çox-çox uzaqdır. Etrusklar arasında qadın
çox yüksək yer tuturdu, nəsl çox vaxt öz izini qadın tərəfdən saxlayırdı.
Etrusk siyasəti və iqtisadiyyatı Mərkəzi İtaliyada aparıcı rol oynayan dövrdə
yüksək siniflər özlərini əyləncələrlə əhatə edirdilər, bunları ya tacirlər onlar üçün
gətirirdilər, ya da öz incəsənət adamları yaradırdılar. M.ə. V əsrin sonunda onların
mədəniyyət və siyasət sahəsində xüsusi rol oynamaları artıq başa çatdı. Etrusklar nə
ellini sivilizasiyanın intellektual, dinamik keyfiyyətinə, nə də romalıların siyasi və
hərbi quruluşuna çata bildilər. Yaxın qonşular olan romalılar, sonralar üzə çıxdığı
kimi etrusklara çox borcludurlar. Lakin onlar heç vaxt etruskların həyatındakı
hedonist xüsusiyyəti qiymətləndirmədilər. Ayıq romalı baxışı, heç şübhəsiz,
müəyyən dərəcədə etruskların dəbdəbədən həzz almaq kimi cismani istifadə
modelinə əks olan bir münasibətə yüksəldi.
Lakin romalılar bunu inkar edə bilməzdilər ki, şəhərin əsası qoyulandan m.ə.
509-cu ilədək davam edən iki əsr yarımlıq çarların hökmranlıq etdiyi dövrə Romanın
son çarları etrusklar - Tarkvinilər olmuşdu. Bu vaxt etrusklar Kampaniya əyalətinə
qədər cənuba doğru ərazilərini genişləndirmişdilər. Roma həyatına etruskların təsiri
təkcə siyasi nüfuzla və mədəni töhvələrlə kifayətlənmir, daha əsaslı məsələlərə də
gedib çıxırdı. Romalıların şəxsi adları və ailə və ya klan adları da, göründüyü kimi
həmçinin etrusk mənşəlidir.
"Azadlığın atası", respublikanın banisi Brutun qayğıları çar Məğrur Tarkvinini
qovmaqla nəinki bitmədi, hətta xeyli çoxaldı. Tarkvini əlindən çar taxtının çıxması
ilə heç cür razılaşa bilmirdi. O, xalqı aldatmaq üçün elçilər göndərdi ki, özünə qarşı
olan nifrəti qırsın. O, artıq əvvəlki kimi qəddar deyil, xeyli yumşaq görünürdü. Sonra
gələn elçilər bildirdilər ki, Tarkvini çarlıqdan imtina edir, bütün düşmənçilik
hərəkətlərini dayandırır, özünə və yaxın adamlarına əmlakını və pulunu qaytarmağı
xahiş edir ki, o vəsait hesabına onlar sürgündə yaşaya bilsinlər. Konsul Kollatin bu
xahişlə razılaşdıqda, digər konsul, dönməz xarakterə malik olan Brut Forumda
bildirdi ki, onun yoldaşı əgər müharibə etmək üçün vəsait ayırırsa və tiraniyanı bərpa
etmək istəyirsə, xaindir. Lakin başqaları da Brutu dilə tutmağa başladı ki, yaxşısı
28
odur ki, pul onlara tiranlara qarşı mübarizə aparmağa kömək etsin, nəinki tiranlar
onlara qarşı puldan istifadə etsinlər. Əslində Tarkvininin pula elə ehtiyacı yox idi, bu
xahişi ilə o, xalqı yoxlamaq istəyirdi və bu vaxt xəyanət hazırlayırdı.
Şəhərdəki bəzi ailələr də bu xəyanətə kömək edir və Brutun arvadının qohumu
olan bir ailə isə onun özünün iki oğlunu da bu qəsdə cəlb etdi. Onlar Brutun
ciddiliyini və sərtliyini qəddarlıq adlandırırdılar. Axı çoxları çar devrildikdən sonra
da, ona küt adam kimi baxırdılar. "Brut" sözü "küt" mənasını verirdi. Qəsd planı
Akvililərin evində hazırlanırdı. Təsadüfi olaraq burada gizlənmiş qul Vinditsi sui-
qəsdçilərin məqsədlərindən xəbər tutdu. Onlar konsulları öldürməyi qərara aldılar və
bu barədə Tarkvininin elçilərinə məktub yazdılar. Brutun oğlanlarını inandırmışdılar
ki, onlar Tarkvini ailəsi ilə qohum olacaq və çox güman ki, özləri çar olacaqlar.
Vinditsi qəsd planını hər iki konsula xəbər verməkdən qorxurdou, çünki
birinin oğlanları qəsddə iştirak edirdi, bu oğlanlar həm də digər konsulun bacısı
uşaqları idi. Ona görə də o, sirri şəhərdə ədaləti ilə ad qazanmış Valeriyə söylədi.
Valeri bunu eşitdikdən sonra qulu evində gizlədib, çar sarayını mühasirəyə aldırdı,
özü isə çoxlu adamlarla və qulların müşayiəti ilə Akvililərin evinə girdi və elçilərin
otağında məktubu tapdı. Akvililərin özünü isə Foruma gətirdilər. Sonra Valerinin
evindən Vinditsi gətirildi və məhkəmə başlandı. Brut oğlanlarına müraciət edərək
dedi ki, Tit və Tiberi, siz niyə ittihama cavab vermirsiniz? Bu sualı üç dəfə təkrar
etdikdən sonra o, mühafizəçilərə - liktorlara dedi ki, qanun üzrə vəzifənizi icra edin.
Cavan qardaşları tutub əvvəlcə çubuqla döydülər, sonra isə balta ilə hər ikisinin
başını kəsdilər. Ata bu mərasimə sərt nəzərlərlə tamaşa edirdi. Digər müttəhimləri isə
konsul yoldaşının himayəsində qoyub, Brut buradan uzaqlaşdı. Yəqin ki, Romula
şəhəri salmaq, Plutarxın yazdığı kimi, Bruta respublika idarəçiliyi formasının
möhkəm əsasını qoymaqdan daha asan imiş.
Xalq yığıncağı xainlərə qaçıb gizlənmək imkanı vermək istədikdə, Valeri
Brutu çağırdı. O, qışqırırdı ki, Kollatin dəhşətli hərəkət edir, o, öz yoldaşını öz
övladlarının qatili etdi, özü isə sui-qəsdçiləri, vətən düşmənlərini buraxmaq istəyir.
Brut qayıtdıqda dedi ki, o, öz oğlanlarına hökmü elan etdi və bu vaxt özünü qanuni
hakim kimi apardı, digər müttəhimləri isə indi azad xalqın məhkəməsinə verir.
Bundan sonra xalq səsvermə ilə müttəhimlərin boynunun vurulmasına qərar verdi.
Kollatin öz vəzifəsindən imtina etdi və sürgünə yollandı. Yeni komitsialarda Valeri
vətəninə sədaqətinə görə, təntənəli surətdə konsul seçildi. Bu vaxt Vinditsi də ilk
dəfə olaraq qul olmaqdan azad edildi. Qulun tam azad olması, rəvayətə görə bu
addan götürülməklə, "vindikta" adlanır.
Tarkvini taxt-tacın xəyanət yolu ilə ələ keçirilməsinə nail ola bilmədikdə,
yanında gizləndiyi etruskları romalılara qarşı müharibəyə qızışdırdı. Döyüşdə çarın
oğlu Arrunt və Roma konsulu Brut öldülər. Romada tiraniyaya qarşı mərd mübariz
vətən yolunda, onun zülm boyunduruğuna düşməsinin qarşısını almaq üçün aparılan
müharibədə həlak oldu. Zülmə qarşı vuruşanların əksəriyyətinin aqibəti kimi, Brut
vaxtsız ölümlə üzləşdi, lakin onun uğrunda canını qurban verdiyi amal qalib gəldi,
uzun müddət yaşadı və bütün bəşəriyyətə örnək oldu. Roma dövlətçiliyi, respublika
uğrunda mübariz Brut öz əməlləri və iradəsi ilə özünə zamanın dağıda bilmədiyi bir
abidə yaratdı və gələcək mübarizlər onun nümunəsindən ilham aldılar.
Dostları ilə paylaş: |