38
f
ərqlənir. Onların payına səhər əhalisinin illik artımının
80%-i
düşür.
Dünyanın inkişaf etməkdə olan ölkələrində demoqrafik
part
layışla yanaşı «demoqrafik siyasət»də mövcuddur. Çin,
Hindistan v
ə s. kimi, əhalisi çox böyük sürətlə artan
ölk
ələrdə müxtəlif yollarla əhali artımının qarşısının
alınması və ya məhdudlaşdırılması bunun əksinə isə, əhali
artımı azlığından narahat olan bəzi Avropa ölkələrində isə
onun
artması uğrunda siyasət aparılır.
Dünya
əhalisinin artımı barədə müxtəlif ölkələrin alim və
müt
əxəssisləri daim müxtəlif proqnozlar verirlər. Məsələn,
XX
əsrin 60-70-ci illərinin proqnozlarına əsasən XX əsrin
sonuna kimi dünya
əhalisinin 9 milyard olacağı, gözlənsə
d
ə, 1999-cu ildə bu rəqəm 6 milyarda çatdı. 2011-ci ildə isə
7 milyarda. Dem
əli əhali artımı obyektiv və subyektiv, həm
d
ə təbii amillərdən asılıdır. Məsələn: İngilis alimi R.Maltu-
sun fikriinc
ə insan artımı, cəmiyyətin ərzaq ehtiyatlarından
daha tez v
ə sürətlə artır ki, bu da fəlakətə səbəb ola bilər.
Tarixin
inkişafı isə bu faktın doğru olmadığını sübut
etmişdir. Maltus qeyd edirdi ki, ətraf mühitin vəziyyətinin
pisl
əşməsi hər şeydən əvvəl texniki və ekoloji siyasətlərin
hesabatlarından, texniki inkişafın aşağı səviyyəsindən,
antropogen t
əsirlərin nəticələrinin zəif öyrəniləsi, eyni
zamanda t
əbii mühitdə istifadə olunan zərərli maddələrin
yayılması və s. səbəblərdən asılıdır.
D.Medouz v
ə tərəfdarları təklif etdikləri modeldə cəmiy-
y
ətin inkişafı beş qlobal amilə ayrılmışdır: sənayeləşmə;
ətraf mühitin çirklənməsi; əhali artımı; qida məhsullarının
istehsalı; bərpa edilməyən təbii sərvətlərin istifadəsi. C.For-
rester v
ə D.Medouz öz modellərində planetin əhali sayının
artımını və sənaye istehsalını müvəqqəti dayandırmağı, yəni
konservl
əşdirməni təklif edirlər. D.Medouzun fikrincə bir
39
müdd
ətdən sonra əhalinin artımı elə həddə çatacaq ki, milli
s
ərvətlər fəlakət vəziyyətində mənimsəniləcək: ətraf mühit
çirkl
ənəcək, təbii sərvətlər tükənəcək, nəticədə əhalinin sayı
azalmağa başlayacaq. Bu vəziyyətdən yeganə çıxış yolu
«qlobal
tarazlıq» və ona keçiddir. Bu yolla təbii ehtiyat-
lardan istifad
ə 8 dəfə, ətraf mühitə atılan zəhərli maddələrin
tullantıları isə 4 dəfə azalar. Sonradan alimlər birinci mode-
lin real
olmadığını anladılar.
H
ələ XX əsrin 60-70-ci illərində hesab edilirdi ki, bütün
b
əşəriyyət üçün ekoloji problemlər ümumi ola bilməz.
Qlobal ekoloji probleml
ərin yaranması təbii resurslardan
istifad
ə tempinin güclənməsi və texniki proqreslə, «demo-
qrafik
partlayışla» və s. ilə əlaqədardır. Belə ki, axırıncı
yüzillikd
ə bizim planetin əhalisinin sayı 7 milyard nəfərədək
artmışdır. 210-dan çox dövlət yaranmış, ərzaq istehsalı 120
d
əfə artmış, meşə əraziləri isə 2 dəfə azalmışdır. Bütün bu
probleml
əri ayrı-ayrılıqda həll etmək mümkün deyil,
aliml
ərin tələsik qərarı bütün planetin gələcəyini təhlükə al-
tına ala bilər. Bütün bu problemlər planetin ekoloji duru-
munu pisl
əşdirir. Bunun üçündə Dünyanın bütün ölkələrində
əhali artımının nizamlanmasına diqqəti artırmalıdırlar. Əhali
artması və ayrı-ayrı ölkələrdə aşağı düşməsinin ekoloji
n
əticələri hər iki halda öz vacibliyini saxlamaqdadır. Əgər
iqtisadi c
əhətdən zəif ölkələrdə əhali artımının belə sürətlə
artması və onun çətin nizamlanması ekoloji tarazlığın pozul-
masına səbəb olursa, əhali artımının azalması və yaxud da
durqunluğu da tamamilə başqa ekoloji problemlərin yaran-
ma
sına səbəb olur. Ona görə də əhali artımı dinamikasının
nizamlanması XXI əsrin ən vacib ekoloji problemlərindən-
dir. Çünki
Dünyanın torpaq ehtiyatları günü-gündən sürətlə
azalır. Bu isə ərzaq məhsullarının azalmasına və bu günki
ağır ekoloji durumun daha da ağırlaşmasına səbəb ola bilər.
40
V
FƏSİL
BƏŞƏRİYYƏTİN ƏRZAQ PROBLEMLƏRİNİN
EKOLOJİ NİZAMLANMASI
B
əşəriyyətin ən qədim qlobal problemlərindən biri də ər-
zaq problemidir. BMT-nin
Ərzaq və Kənd Təsərrüfatı Təşki-
latının (ƏKTT) verdiyi məlumata görə keçən əsrin 90-cı
ill
ərində planetimizin əhalisinin yalnız 38%-i yüksək keyfiy-
y
ətli qida məhsullarını ala bilmişdir.
Ərzaq məhsulları istehsalı problemi bir başa dünya əhali-
sinin
dinamikası ilə sıx bağlı olub, qlobal və eyni zamanda
yerli mahiyy
ət kəsb edir. 1999-cu ildə dünya əhalisinin sayı
6 milyard
olmuşdur (Bosniya və Hersoqovinyanın paytaxtı
Sarayev
şəhərində 6 milyardıncı uşaq dünyaya gəlmişdir).
Hazırda bu say sürətlə 7 milyard yarıma yaxınlaşır. Dünya
əhalisinin sayı artdıqca əhalinin dinamikliyi də sürətlənir.
Asiya, Afrika v
ə Latın Amerikası ölkələri əhali artımında
xüsusil
ə fərqlənirlər. Bu proses əsasən əhalinin XX əsrin 60-
cı illərindəki demoqrafik partlayışının davamı kimi izah
olunur. Göst
ərilən prosəsə səbəb odur ki, II Dünya mühari-
b
əsindən sonra üçüncü dünya ölkələrinin bir çoxu siyasi
istiqlaliyy
ət əldə edərək iqtisadiyyatda, səhiyyə və sosial
sah
ələrdə müəyyən yüksəlişə nail oldular. Bunun nəticəsində
ölüm hadis
əsi, xüsusilə uşaq ölümü azalmışdır. Doğum isə
yen
ə yüksək səviyyədə qalmışdır. Əksər ölkələrdə son 40-50
ild
ən orta illik artımı 2%-dən çox olmuşdur. Bir sıra ölkələr-
d
ə, Meksikada, Kolumbiyada, Venesuelada bu göstərici 3%-
d
ən artıq, Kosta-Rikada 4%-dən çox olmuşdur. Hazırda
dünya
əhalisinin təbii artım sürəti nisbətən azalmaqdadır.
Lakin
əhalinin maddi nemətlər istehsalına olan tələbi bö-
yükdür v
ə ildən-ilə artır, təbiətə təsiri məsələsi getdikcə
gücl
ənir. Belə hesab edilir ki, normal yaşayıb işləmək üçün
Dostları ilə paylaş: |