Qafqaz Etno-Sosial Araşdırmalar Mərkəzi
www.qesam.org
11
lahlı qüvvə toplamışdı. Demək olar ki, bu qüvvənin qarşısında azərbaycanlılar silahsız idilər. Başda
Şaumyan olmaqla Bakı Sovetinin rəhbərliyi “müsəlman əksinqilabçı ünsürlər”,—deyə adlandırdıqları
şəhərin azərbaycanlı əhalisini milli münaqişəyə cəlb etmək üçün bəhanə axtarırdı. Tezliklə belə bir im-
kan tapıldı.
1
Lənkərana yola düşməyə hazırlaşan bir neçə yüz nəfər müsəlman diviziyasının zabit və
əsgərinin tərksilah edilməsi, buna etiraz əlaməti olaraq azərbaycanlıların kortəbii mitinqlərinin keçiril-
məsi və ən nəhayət, sovet hərbi hissələrinin altı dəstəsinə təxribat məqsədilə atəş açılması bolşeviklə-
rin əl-qolunu açmış oldu. Şaumyanın özü etiraf edirdi ki, “Altı dəstənin üzərinə düşmən tərəfindən ilk
silahlı basqın cəhdindən istifadə edərək cəbhə boyu hücuma başladıq”. Əslində bu, “müsəlmanəksinqi-
labi”, “müsavatçıların antisovet qiyamı” əleyhinə mübarizə adı altında bolşeviklərin daşnaklarla birlik-
də dinc, silahsız, azərbaycanlı əhalisinə qarşı qabaqcadan düşünülmüş və həyata keçirilən milli qırğın
idi.
2
Qırğın zamanı şəhərin müsəlman məhəllələri şiddətli atəşə tutulur, dinc əhali qırılır, qarətlər baş
alıb gedirdi. 1918-ci il martın son üç günü ərzində aramsız davam edən döyüşlər əslində azərbaycanlı-
lara qarşı soyqırımı idi. Bu soyqırımı zamanı 12 mindən çox günahsız azərbaycanlı qanına qəltan edil-
di. Həmin soyqırımında daşnakpərəst A.Mikoyanın başçılıq etdiyi “Qırmızı Qvardiya” dəstələri də iş-
tirak etmişdilər. Hətta İçərişəhərə hücum zamanı A.Mikoyan yaralanmışdı. “İnqilabi əksinqilabdan
müdafiə” adı ilə çıxış edən bu quldur dəstələri Bakının ən gözəl memarlıq abidələrindən olan “İsmai-
liyy”ni yandırmış, “Açıq söz”, “Kaspi”, “Baku” və b. qəzet və jurnalların redaksiyalarını dağıtmış, Tə-
zə Pir məscidinə böyük ziyan vurmuşdular.
3
Bolşeviklərin yaxından iştirakı ilə əksinqilaba qarşı mü-
haribə bayrağı altında Azərbaycanın Şamaxı, Quba, Göyçay, Lənkəran, Qarabağ və Naxçıvan bölgə-
lərində ermənilər milli qırğın törətmişdilər. Bu qırğınlar bolşevik donu geyən daşnak Q.Korqanovla
birlikdə Amazaspın, Avetisyanın, Lalayansın, Petrovun quldur dəstələri tərəfindən törədilmişdi. Qır-
ğınlar zamanı 15-20 min azərbaycanlı öldürülmüşdü.
4
Erməni tarixçisi Hovanesyan belə bir faktı qəbul edir ki, I Dünya müharibəsi yaxınlaşdıqca
Azərbaycan, Ermənistan və Gürcüstan arasında “beynəl-irqi” müharibə qızışdı. Əslində isə beynəl-irqi
müharibəni ermənilər başlamışdı. Hər halda, türk ordusu regiondan çıxan kimi ermənilər dağlarda nə-
zarəti ələ keçirmək üçün hər cür cəhdlərini işə saldılar.
1918-ci ildən bu günə kimi Ermənistanın iki əsas ixracı olmuşdur: öz “tarixi vətən”lərindən xa-
ricə axışan öz milləti və terrorizm! 1918-ci ildən bu günə kimi Ermənistanın bir əsas idxalı olmuşdur
və olmaqda davam edir: başqa xalqlardan alınan xarici yardım!
1919-cu ilin fevralında ABŞ konqresi 100 milyon dollarlıq fond qanunu qəbul etdi. Bu pullar
“ermənilərin, suriyalıların, yunanların və indi və ya əvvəllər Türkiyənin subyekti olmuş Kiçik Asiyada-
kı Amerika ilə düşmən olmayan digər xristian və yəhudi əhalisinə” kömək üçün nəzərdə tutulmuş-
du”.
5
1919-cu ilin son rübünə kimi dövlət tərəfindən maliyyələşdirilən və özəl amerikan kömək təşki-
latları erməni xalqına 20 milyon dollardan artıq qiymətləndirilən ərzaq və pul yardımı etmişdi. Bu
məbləğin yarısından çoxu, xüsusilə birbaşa Ermənistan Respublikasına verilən hissə Amerika Kömək
İdarəsi vasitəsilə maliyyə yardımı aldı. İdarənin baş direktoru Herbert Huver ARA və ACRNE təşki-
latlarının fəaliyyətini tənzimləyirdi. ARA-nın hər gəmisi üçün erməni hökuməti Birləşmiş Ştatların xə-
zinəsinə ödənməli olan xüsusi vəd sənədi yayırdı, ACRNE-nin bütün köməkliyi isə Amerika xalqının
erməni xalqına birbaşa hədiyyəsi idi.
Ermənilərə 1920-ci ildən sonra yeganə real “köməyi” Rusiya göstərdi. 1923-cü il yanvarın 27-
də Çiçerin Lozanna konfransına bildirdi ki, Rusiya və Ukrayna hökumətləri xaricdəki erməni qaçqın-
ların böyük bir hissəsini öz ərazilərində yerləşdirmək niyyətindədir. Bu zaman “Çiçerin yoldaş” tama-
milə haqlı olaraq göstərdi ki, sovet nümayəndə heyəti Erməni məsələsinin müzakirəsində iştirak et-
1
Rəhimzadə A. Həyat bizi terrorizmə qarşı barışmaz mübarizəyə səsləyir.//Dirçəliş—XXI əsr. N 51, 2002, səh.41-42.
2
Laury Н. Nineteenth and Twentieth Century Armenian Теrrorisм. Symposium on International Теrrorisм. Ankara,
Turkey (Ankara Universitu Press), 1984, р.161-162.
3
Араслы Дж. Четвертая мировая война. Информационно-аналитический справочник по негосударственным
системам, Б., 2002, стр.71.
4
İsgəndərov A. 1918-ci il mart soyqırımının tarixşünaslığı, B., 1997, səh.29-30.
5
Samuel A.Uimz. Göstərilən əsəri. B., 2004, səh.132.
Qafqaz Etno-Sosial Araşdırmalar Mərkəzi
www.qesam.org
12
məkdən uzaqlaşdırıldığına görə həmin məsələ lazımi şəkildə həll oluna bilməzdi. Çiçerinin məktubu
xaricdəki erməni dairələrində hədsiz dərəcədə güclü əks-səda doğurdu; bir sıra siyasi və xeyriyyə cə-
miyyətləri, partiyalar sovet hökumətinə minnətlarlıqlarını bildirdilər, həmçinin Rusiyanın təklifinin hə-
yata keçirilməsinə dair planları haqqında məlumat verdilər.
“Böyük Ermənistan” ideyası ölmədi. Bu Sovet Ermənistanında böyük təsərrüfat və mədəniyyət işləri
“diaspor”dakı erməni siyasi partiyalarının ideologiyasına çevrildi. Daşnaklar, “Hnçak” və “Ramka-
vor”çılar terror və silahlı müdaxilə yolu tutaraq, bu sahədə Qərbdəki əlaltıları ilə müdhiş və xain plan-
lar cızmağa başladılar.
1920-ci ildə Cənubi Qafqazda başlanan Sovet Rusiyası işğalları Azərbaycanın tarixi torpaqların-
da yaradılan Ermənistan Respublikasından da yan keçmədi. Bu proses Azərbaycan üçün fəlakət idisə,
Ermənistan üçün bir hədiyyə idi. Erməni ideoloqları belə düşünürdülər ki, məhz bu xristian imperiya-
sının tərkibində onlar öz niyyətlərinə nail olub, Qafqazda yeganə dövlət olacaq “Böyük Ermənistan”
dövlətini qura biləcəklər. Hələ 1918-ci il dekabr ayının 14-də bu məqsədlə Gürcüstana hücum edir,
lakin bu xaincəsinə hücumun heç bir nəticəsi olmur. Azərbaycanla bağlı siyasətləri də ki, hər kəsə bəl-
lidir. Yarandıqları ilk gündən bütün qonşu dövlətlərdə olduğu kimi, Ermənistana da dostluq və tərəf-
daşlıq təklif edən Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti əks reaksiya gördü və bu xəyanətlərin nəticəsində
Qarabağda üsyanları yatırmağa başı qarışan Azərbaycan Sovet Rusiyası tərəfindən işğal edildi.
1
1919-cu ildə, mart ayında Parisdə “Haydad” (mənası “Erməni məhkəməsi” deməkdir) adlı ter-
rorçu təşkilatı yarandı. Bu terrorçu təşkilat yarandığı ilk gündən Azərbaycana qarşı xüsusilə qəddarlıq
nümayiş etdirir. Hələ XX əsrin 20-ci illərində Bakıdakı neftli ərazilərdə bir sıra yanğınlar törətmişlər.
Bundan başqa, bu təşkilat əsasən mənəvi terrorla məşğul olur.
2
1994-cü ildə “ASALA” və “Haydad”
təşkilatları arasında aparılan danışıqlar nəticəsində ikincinin Azərbaycanla bağlı üzərinə düşən vəzifə-
lər əsasən aşağıdakı kimidir:
—iqtisadi strategiyanı müəyyənləşdirən kadr potensialını iflic etmək, parçalamaq;
—müxalifət-iqtidar münasibətlərinin son ziddiyyət nöqtəsindən istifadə etmək;
—tanınmış şəxslərin terror yoluyla aradan götürülməsi;
—mənəvi terror.
“Haydad”ın dünyanın bir çox ölkələrində, o cümlədən Almaniya, Fransa, Livan, ABŞ, Böyük
Britaniya, Avstriya, Rumıniya, Suriya və İordaniya zəngin bank hesabları vardır və Türkiyə, İran, Ru-
siya, Ermənistan və digər ölkələrdə yaşayan zəngin ermənilər istənilən vaxt erməni kilsəsi vasitəsilə
bu bankların hesablarına yardım edə bilərlər. Təşkilatın lideri Ağa Ağayandır.
3
1918-ci ildə Azərbaycanın qərb torpaqlarını qəsb edərək Ermənistan adlanan dövlət quran və
1920-ci ildə elə bu sərhədlər çərçivəsində Sovet imperiyasına birləşdirilən ermənilər bir müddət öz
terror fəaliyyətlərini dayandırdılar. Lakin onlarda heç bir zaman olmayan bir dövlət quraraq öz xəyal-
larını gerçəkləşdirən ermənilər və onlara rəhbərlik edən terror təşkilatları düşünmək olardı ki, öz qanlı
fəaliyyətlərinə son qoyacaqlar. Amma belə olmadı. Onlar daha da azğınlaşaraq fəaliyyət istiqamətləri-
ni bütün türk dünyasına və müsəlman aləminə çevirdilər.
4
1920-ci illərdə erməni terror təşkilatları ADR-nin görkəmli dövlət xadimlərinin terror vasitəsilə
fiziki cəhətdən aradan götürülməsinə başladı. Sabiq daxili işlər naziri Behbudxan Cavanşir, kabinənin
sədri və hökumətin başçısı Fətəli xan Xoyski, türk ordu komandanı Camal paşa qanına qəltan edildi-
lər. Bu terrorçu siyasət sovet dövründə də davam etdirilmişdir. İkinci Dünya müharibəsi illərində təq-
ribən yüz min erməni “Üçüncü Reyx”in tərkibində yəhudilərin məhv edilməsi prosesində iştirak et-
mişlər. II Dünya müharibəsinin bitməsindən və dünyadakı siyasi proseslərin müəyyən qədər öz qayda-
sına düşməsindən sonra erməni terroru da fəallaşdı. Bu fəallıq bu günə qədər davam etməkdədir. Bu
dövrdən etibarən erməni terrorizminin ikinci mərhələsi başlayır. Erməni terrorizminin ikinci mərhələsi
birinci mərhələsindən daha da qanlı nəticələrlə müşayiət olunurdu. Ən son mərhələ isə qanlı terror ak-
1
Асадов С., Мамедов И. Терроризм. Причина и следствие. Б., 2001, стр.29-30.
2
Somer T. Armenian тerrorisм and the Narcotic Traffic. Sympozium on International Теrrorisм. Ankara, Turkey
(Ankara University Press), 1984, р.146.
3
Балоян Ренди. “Убитые турецкие дипломаты невиновны?”—“Асбарез”, 1 декабря 1984 г.
4
“Erməni xisləti”//“Xalq qəzeti”, 28.03.2004.