- 52 -
məskunlaşdığı haqqında məlumat vermişdir. Ə.Hüseynzadə göstərir ki, peçeneq tayfası qərbdən
Volqa, cənubdan Ural çayı, şərqdən Ural dağ silsiləsi, şimaldan Jiqulevski dağı kimi böyük ərazini
əhatə edirdi (16,37). Bizə görə də bu coğrafi ad-Bcni toponimi Fəzlullah Rəşiddəddinin (18, 40) və
M.Kaşğarinin (17) araşdırmalarından məlum olduğu kimi, 24 oğuz tayfasından olan peçeneq
etnonimi əsasında əmələ gəlmiş sadə quruluşlu etnotoponimdir. Fəzlullah Rəşiddədin yazır ki, Göy
xanın övladlarından biri Beçənə idi. Bunun mənası yaxşı işlərə səy göstərən deməkdir (18, 40).
Qaraqala. Qaraqala adlı toponim İrəvan xanlığının Dərəçiçək mahalı ərazisinə daxil idi.
Toponim Misxana (Marmarik) çayının sahilində Tayçarıx kəndinin yaxınlığında yerləşirdi (7,185).
Kəndin adı İ.Şopenin əsərində ümumi sıyahıda 452-ci sırada, mahal üzrə 27-ci sırada verilmişdir
(4,591). Qaraqala yer adı 1728-ci il tarixli “İrəvan əyalətinin icmal dəftəri”ndə də qeyd edilir
(5,81). B.Ə.Budaqov və Q.Ə.Qeybullayev toponimi izah edərkən yazırlar: “Qala adlarında qara
sözü çox halda qara rəngini ifadə etmir. Qalanın divarları qara rəngə çala bilməzdi. Ona görə ki,
təbiətdə qara rəngli daş yoxdur. Fikrimizcə, Qaraqalaların əksəriyyəti türk dillərində qarrı “əski”,
“köhnə”, “qədim” sözünün danışıqda “qara” formasını kəsb etməsi nəticəsidir. Bəzi adlarda isə qara
sözü ərəb dilində qəryə “kənd” mənasındadır. Qaraqala “köhnə (qədim) qala” mənasındadır”
(6,181). İ.Bayramov toponim üzərində apardığı elmi araşdırmalardan belə qənaətə gəlir ki, kənd
ərazidəki qara daşlardan tikilmiş qalanın yanında salındığı üçün Qaraqala adlandırılmışdır (7,186).
Biz də belə hesab edirik ki, coğrafi ad qara və qala sözlərindən yaranmışdır. Azərbaycan dilində
“qara” bir neçə mənada işlənir. Toponimlərin tərkibində qara “”keyfiyyətsiz, içməyə yararlı
olmayan, ağır, aşağı keyfiyyətli, keyfiyyətsiz” (hidronimlərdə),”böyük, geniş”, “sıx”, “təpə, qaya,
dağın zirvəsi”, “zirvə” mənalarında işlənir (19,27). Eyni zamanda “qara”, “böyük, hündür, yüksək,
şiş” mənasında işlənir (20,71). Bildiyimiz kimi, qara sözü oronimik toponimlərdə “böyük”,
“hündür” mənasını özündə əks etdirir. Qala coğrafi nomeninə gəlincə isə N.Yusifovanin söz
üzərində apardığı araşdırmalardan məlum olur ki, qala topoformantı yaşayış ərazisinin keçmiş
tarixini əks etdirir və göstərir ki, hazırda bir sıra coğrafi adların tərkib hissəsi kimi “yer, məkan”
məzmununu ifadə edir (21,96). Deyilənləri ümumiləşdirərək belə qənaətə gəlirik ki, qala sözü
toponimlərdə Azərbaycan ədəbi dilində “müdafiə məqsədilə tikilən tikili” mənasında işlənir. Yəni
coğrafi ad “böyük əzəmətli qala yaxınlığında salınmış kənd” mənasını bildirir. Eyni adlı toponimə
İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında, Eçmiədzin, Aleksandropol, Tiflis quberniyasının Loru-
Pəmbək qəzalarında (7,184-186), Şirakel nahiyəsində (6,181) rast gəlinir.
Alapars. Bu, İrəvan xanlığının Dərəçiçək mahalı ərazisində yerləşən kəndlərdən biridir.
İ.Şopenin əsərində ümumi siyahı üzrə 426-cı, mahal üzrə 1-ci sırada verilmişdir (4,591). Kənd
Zəngi çayının sahilində yerləşirdi. 1728-ci ilə aid olan “İrəvan əyalətinin icmal dəftəri”ndə
Qırxbulaq nahiyəsinin tabeliyində Alabars adlı toponim qeydə alınmışdır (5,78). Toponimin
etimologiyasını tədqiqatçılar müxtəlif formada izah edirlər. B.Ə.Budaqov və Q.Ə.Qeybullayevə
görə Alapars yer adı Azərbaycan dilində ala və farsca barz “hündür yer” sözlərindən ibarətdir (6,
119). İ.Bayramov toponim haqqında belə bir qənaətə gəlir ki, toponim rəng bildirən ala sözü ilə bars
türk etnonimi əsasında yaranmış etnotoponimdir (7,58). Pars sözü Türkiyə ərazisində yerləşən yer
adlarının tərkibində totemik vahid kimi iştirak edir (22,51). Fikrimizcə, türk tədqiqatçıları bunu
pars sözünün qədim türk dillərində “pələng” (23, 1158) mənasında işlənməsi ilə əlaqələndirmişlər.
Deməli, Alapars toponimi rəng bildirən ala sözü ilə qədim türk dilində pələng mənasında işlənən
pars sözü əsasında əmələ gəlmiş zootoponimdir.
Gümüş.
İrəvan
xanlığının
Dərəçiçək
mahalının
inzibati-ərazi
bölgüsünə
daxil
olan
toponimlərdən biri Gümüşlü adlanırdı. İ.Şopenin əsərində Gümüş formasında ümumi siyahl üzrə
428-ci, mahal üzrə 3-cü sırada verilmişdir (4,591). XVIII əsr mənbəyində də kəndin adı Gümüş
kimi qeydə alınmışdır (5,78). Kənd Zəngi çayının yanında, Alapars kəndinin yaxınlığında yerləşirdi.
B.Ə.Budaqov və Q.Ə.Qeybullayev erməni mənbəyinə əsaslanıb göstərirlər ki, mənbələrə əsasən
toponimin qədim adı Karen (əsli Karin) olmuşdur (6,326). Toponimin mənşəyi ilə bağlı müxtəlif
fikrilərə rast gəldik. İ.Bayramov kəndin adını ərazidə yerləşən filiz yataqlarının olması ilə
əlaqələndirir (7,442). H.Mirzəyev də yazır ki, Dərələyəz mahalı ərazisində yerləşən Gümüşxana
coğrafi adı qədim filiz mədəninin adı əsasında yaranmışdır. (24,245). Hətta adın gətirilmə olduğu
hesab edilir və Anadoluda Kumis və ya Xumus mahalından gəlmə ailələrin məskunlaşması
- 53 -
nəticəsində yarandığını, orta əsrlərdə İranın şimal-şərqində Rey-Nişapur arasında bir əyalətin də
Kumis adlandığı göstərilir (6,326-327). F.Rzayev belə hesab edir ki, Gümüşlü adının müasir
leksikonumuzda olan gümüş metalının adı ilə heç bir əlaqəsi yoxdur. Onun mülahizəsinə görə,
oykonim qədim türk dillərində “kuşanlı-şöhrətli” və muş-buş-bus tayfa adından yaranmışdır
(25,203). Gümüşlü toponiminin gümüş metalla əlaqəsi olmadığını qeyd edən digər tədqiqatçı
N.S.Bəndəliyevdir. Belə ki, N.S.Bəndəliyevin fikirincə, Gümüşlü toponimi gümüş sözü və
mənsubiyyət bildirən –lü şəkilçisindən yaranaraq gümüşlüdən olan tayfaya aiddir (26,329).
S.Mirmahmudova Gümüş toponimi barədə yazır ki, Razdan (Dərəçiçək mahalı ərazisində yardılan
indiki Ermənistanda rayon-A.B.) rayonunda kənddir və həmin ərazinin yaxınlığında gümüş çarılan
mədən var (27,37). Deyilənləri ümumiləşdirərək belə bir qənaətə gəlirik ki, toponimin təsvir
əsasında yaranması həqiqətə daha yaxındır. Yəni, toponim “gümüş olan ərazi” mənasını bildirir.
Azərbaycanın Şərur, Quba (11, 214), Qobustan (26,238) rayondalarında da Gümüşli toponimi
mövcuddur.
ƏDƏBİYYAT
1.
İ.Bayramov. Qərbi Azərbaycanın toponimlər sistemi. Bakı, Elm, 2005, 432 səh.
2.
Z.Qayqocalı. Dərəçiçək və erməni vandalizmi. “Ulu Göyçə” qəz., 07.iyul 1993
3.
Ф.Б.Линч. Армения. Путевые очерки и этюды, т.I. Русские правинции. XXIII.Тифлис,
И.Е.Питоев и К.1940,597 стр.
4.
Шопен И.И. Исторический памятник состояния Армянской области в
ee присоединения к Российской империи, СПб, Типография
Императорский Академии Наук. 1852, 1231 с.
5.
İrəvan əyalətinin icmal dəftəri (Araşdırma, tərcümə qeyd və əlavələrin müəllifi:
Z.Bünyadov, H.Məmmədov (Qaramanlı). Bakı, Elm, 1996,184 səh.
6.
B.Ə.Budaqov və Q.Ə.Qeybullayev. Ermənistanda Azərbaycan mənşəli toponimlərinin izahlı
lüğəti. Bakı, Nafta Press, 1998, 452 səh.
7.
İ.Bayramov. Qərbi Azərbaycanın türk mənşəli toponimləri, Bakı, Elm, 2002, 696 səh.
8.
N.Məmmədov. Azərbaycanın yer adları (oronimiya). Bakı, Azərnəşr,1993, 184 səh.
9.
Д.Д.Пагиров. Алфавитный указатель к пятиверстной карты Кафгазкого края, Тифлис,
1900, к.1-36.
10.
Azərbaycan toponimləri. Esiklopedik Lüğət. Bakı, Azərbaycan Ensiklopediyası, Bakı:1999,
588 səh.
11.
Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti, I c. Bakı, Şərq-Qərb, 2007, 304 səh.
12.
H.Rəhimoğlu. Silinməz adlar, sağalmaz yaralar. Bakı, Azərnəşr, 1997, 260 səh.
13.
Ф.Асадов. Арабские источники о тюрках в ранние средневековье. Баку, Елм,1993,
204 стр.
14.
Г.А.Гейбуллайев. К этногенезу азербайджанцев. т.I. Баку, Элм.1991. 552 стр.
15.
Kırzıoğlu M.Fahrettin. M.Selcuklu-Fatihlerinden (1064-1071) önce Doğu-Anadolu türk boy
ve oymaklarından kalma dağ ve su adları//Türk yer adları sempozyumu bildirileri, 11-13
Eylül 1984 Ankara, Ankara: Başbakanlık Basımevi, 1984, s.75-96.
16.
А.Гусензаде. Ойконимы Загафгазия включающие этнонимы «Биченек»//Советская
тюркология,№5,1982,34-37
17.
M.Kaşğari. Divanü-lüğat-it Türk, I c., (Tərcümə edən və nəşrə hazırlayan: Ramiz Əsgər).
Bakı, Ozan, 2006, 512 səh.
18.
Fəzlullah Rəşiddəndin. Oğuznamə. Bakı, Azərnəşr, 1992, 72 səh.
19.
İ.Bayramov. Qərbi Azərbaycan toponimlərinin tərkibində iştirak edən söz və coğrafi
terminlər lüğəti. Bakı, Elm, 2000, 106 səh.
20.
T.Əhmədov. Azərbaycan paleotoponimiyası. Bakı, ADU, 1985, 88 səh.
21.
N.Yusufova. Qala coğrafi-nomeni haqqında//Dil məsələlərinə dair tematik toplu, №1, səh.
95-96, 1994