Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə
84
Böyü, sülhə dayaq ol,
Sərhədlərdə oyaq ol.
Mehdi kimi layiq ol
Min-min alqışa, oğlum.
Dünya, əzizdir bu ad,
Düşünmə, demə heyhat.
Yaşadığın bu həyat
Deyil tamaşa, oğlum.
Ad almaq deyil asan,
Ölümdən qorxmaz insan.
Çəkilsin zaman-zaman
Adınız qoşa, oğlum!».
Tofiq Hüseynzadənin sevimli oğlu Mehdi Hüseynzadə də
atasinin arzularini yerinə yetirərək, ikiqat məsuliyyəti – Azər-
baycan xalqinin qəhrəman oğlu «Mixaylo»nun adini, həmçinin
ulu babasi Miskin Abdaldan, babalarindan və atasindan ötürülən
genetik varisliyi ləyaqətlə daşimaği, yaşatmaği, bu adi yüksək-
lərdə saxlamaği bacardi.
Xəyal cığırı – I cı̇ld
85
Tofiq Hüseynzadənin şeir (nəzm) yaradıcılığı
Tofiq Hüseynzadənin zəngin ədəbi irsinin – çoxsayli şe-
irlərinin toplanilib, nəşr olunmasi istiqamətində oğlu Mehdi
Hüseyn zadənin zəhməti çox təqdirəlayiqdir. O, 2017-ci ilin
sentyabr ayinda atasinin «Aşiq deyişmələrinin poetikasi» möv-
zusunda dissertasiya işi monoqrafiya qismində nəşr olunduqdan
sonra, atasinin hələ gənclik illərindən qələmə aldiği, gənc yaş-
larinda və sonradan qəzetlərdə, jurnallarda və kitablarda nəşr
olunmuş, həmçinin nəşr olunmasa da, müəllifin əlyazmalari
şəklində ayri-ayri dəftərlərində saxlanilan şeirlərini toplayib, bir
araya gətirərək, onlarin bir kitab şəklində nəşr olunmasi məqsə-
dilə ədəbiyyatşünas kimi oxuyub, rəyimi bildirməyim üçün on-
lari mənə təqdim etdi.
Mən bu müddət ərzində Tofiq Hüseynzadənin bütün şeirlə-
rini diqqətlə və böyük həvəslə oxudum. Açiğini deyim ki, çox
zəngin, böyük və əsrarəngiz bir şeriyyət dünyasina qapilmişdim.
Onun şeirlərinin hər biri Azərbaycan ədəbi dilinin bütün incəlik-
lərini, ülviyyətini özündə xüsusi məharətlə əks etdirməklə yana-
şi, ən əsasi, bədii, fəlsəfi ideya məzmunu ilə çox fərqli, seçilən
nəzm nümunələri kimi dəyərlidir. Şeirlərinin yüksək ümum-
bəşəri ideallara – mənəvi, ədəbi, əxlaqi, həmçinin vətənpərvər-
lik, milli, dini dəyərlərə tabe olmaqla vahid süjet xətti təşkil et-
məsi – vahid ideya məzmununa malik olmasi hər bir ədibə, şairə
xas olan xüsusiyyət deyildir.
Heç şübhəsiz, Göyçə mahali ta qədimdən şifahi xalq ədəbiy-
yatinin beşiyi kimi bu sahədə öncül yerini qoruyub, saxlamişdir.
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə
86
Göyçə bəşəriyyətin ən qədim yaşayiş məskənlərindən biri ola-
raq sivilizasiyalarin qovuşduğu, boy göstərib artdiği, dünyaya
səpələndiyi məkandir. Tövrat (Bibliya), habelə digər tarixi səl-
namələrə və faktlara əsasən, Nuh zamaninda baş vermiş Böyük
Daşqindan sonra Nuhun gəmisi Göyçənin ətrafinda Ağri daği-
nin zirvəsinə toxunub dayanmiş, bəşəriyyətin yeni sivilizasiyasi
məhz bu torpaqlardan dünyaya yayilmişdir. Deməli, bəşəriyyə-
tin yeni beşiyi məhz Göyçə və ətraf əraziləri olmuşdur. Nuhun
oğullari, nəvə-nəticələrindən törəyən dünyanin indiki xalqlari-
nin ululari da bu torpaqlarda artib-çoxalmiş, tədricən sonraki
dövrlərdə ətrafa səpələnmişlər. Təsadüfi deyildir ki, norveçlilə-
rin, qədim vikinqlərin və başqa xalqlarin məhz Azərbaycan əra-
zilərindən həmin ölkələrə yayilmasina dair təkzibedilməz tarixi
faktlar həmin xalqlarin öz tarixçi alimlərinin, o cümlədən dün-
yaca məşhur norveçli səyyah, dünya şöhrətli alim Tur Heyerda-
lin tədqiqat əsərləri ilə də təsdiq olunmuşdur.
Dərin qatlarinda Göyçə və onun müqəddəs torpaği özün-
də tarixin çox sirrlərini yaşatmaqdadir. «Kitabi Dədə Qorqud»
dastanlarinda Göyçə Türk boylarinin qədim yurd yeri kimi
vəsf olunur. Göyçə Nuhun oğlu Yafəsin və onun oğlu Türkün
Ata yurdu, Oğuz Xanin vətəni olmaqla özündə Türkün və bü-
tün bəşərin mənəviyyatini, əxlaqini, saz-söz sənətinin ən dərin
sirrlərini yaşatmişdir. Göyçə məşhur ozanlar: Ozan Cəlil, Ozan
Heydər, Ozan İbrahim, ozanliqdan aşiqliğa keçidin ən görkəmli
nümayəndəsi, Tofiq Hüseynzadənin ulu babasi Miskin Abdal,
həmçinin məşhur aşiqlar: Ağ Aşiq, Aşiq Ali, Aşiq Ələsgər kimi
onlarla digər ustad sənətkarlarin vətənidir. Göyçə Türk mədə-
niyyətinin beşiyi – Ocaği kimi Azərbaycana, Türk dünyasina və
bütün dünya mədəniyyətinə dəyərli töhfələr vermişdir.
Xəyal cığırı – I cı̇ld
87
Miskin Abdal nəslinin, şəcərəsinin taninmiş nümayəndəsi
Tofiq Hüseynzadə də bu böyük Ocağin nümayəndəsi kimi ulu
babalari kimi sözlə, sənətlə yaşamişdir. O, irsi olaraq ulu babasi
Miskin Abdaldan ötürülən övliyaliq, sufilik, pirlik, şairlik infor-
masiyasinin daşiyicisi, həm də yaşadiği Göyçə ədəbi mühitinin
zəngin ruhi aləminin fəal nümayəndəsi kimi bu böyük ədəbiyyat
ənənəsini davam etdirməyə «borclu» idi.
Tofiq Hüseynzadənin şeir yaradiciliğina dair qalaq-qalaq
dəftərləri və materiallari təhlil etdikcə, qarşimda bir-birindən
maraqli yeni-yeni səhifələr açilirdi. Onun gənc yaşlarinda mət-
buatda işiq üzü görmüş şeirləri ilə taniş oluram. Tofiq Hüsey-
nzadə hələ gənc yaşlarindan, tələbə olduğu vaxtlarda – Baki
şəhərində yaşadiği illərdə qələmə aldiği şeirlərinin nəşr olunma-
si və gələcək yaradiciliq istiqamətlərinin müzakirə edilməsi ilə
bağli Azərbaycanin xalq şairi Rəsul Rza ilə dəfələrlə görüşüb,
fikir mübadiləsi aparmişdir. «Ədəbiyyat və İncəsənət» qəzeti-
nin 15.02.1969-cu il tarixli sayinda «Gənc yaziçilarin Ümumit-
tifaq müşavirəsi ərəfəsində» bölməsində xalq şairi Rəsul Rza,
məqaləsində digər gənc şairlərlə yanaşi Tofiq Hüseynzadənin
«Mən insanam» adli şeirini də çoxsayli şairlərin şeirləri içərisin-
dən bəyənib, seçərək onu lirik şeir kimi yüksək qiymətləndirmiş,
rəy vermiş və həmin bölmədə adi çəkilən şeir dərc olunmuşdur.
Tofiq Hüseynzadənin, ədəbi fəaliyyəti çərçivəsində həmin
dövrün şairlərindən, xüsusilə, eyni ruhlu vətənpərvər şair Xə-
lil Rza ilə çox yaxin, dostluq münasibətləri yaranmiş, dəfələrlə
Xəlil Rzanin yaşadiği mənzildə də şeir məclisləri təşkil etmiş-
lər. Xəlil Rzanin Tofiq Hüseynzadəyə bağişladiği kitablari onun
şəxsi kitabxanasinda indi də saxlanilir. O, Tofiq Hüseynzadəyə
özünün və başqa şair və yaziçilarin bir neçə kitabini, o cümlə-
dən 1971-ci ildə Bakida nəşr olunmuş «Yeni zirvələrə», 1967-ci
Dostları ilə paylaş: |