Tofiq Huseynzade--seir--kitab 1111. indd
Yüklə 21,6 Mb. Pdf görüntüsü
|
Xəyal cığırı – I cı̇ld 97 aid əsas əsərləri, habelə, dini-ilahi kitablarin hamisini – Bibliya- ni (Tövrati, Zəburu, İncili və sair) və Qurani, çoxsayli dini ədə- biyyatlari, fəlsəfi əsərləri mütamadi olaraq mütaliə etdiyinin, dünyanin ən görkəmli filosoflarinin, dünyaca taninmiş yaradici şair və nasirlərinin dünya ədəbiyyatinin inciləri sayilan nəzm və nəsr əsərlərini, Azərbaycan və dünya ədəbiyyatini, tarixini, coğ- rafiyasini, psixologiya, sosiologiya və sair elmlərə aid sanballi əsərləri, demək olar ki, bütün humanitar və texniki elmləri zəruri və dərin səviyyədə yaxşi mənimsədiyinin şahidi olursan. Onun fərdi kitabxanasinda öz dövrünün ən dəyərli əsərləri – kitablari olmuş, o, babalarindan genetik olaraq ötürülən fitri, irsi daxili dünyasini öz zəhməti, istedadi ilə də daha da kamilləşdirmişdir. Məhz bunun nəticəsidir ki, onun şeirlərində hər cür xirda hiss və duyğulardan, yarimçiq, qərəzli prinsiplərdən, dağidici, bölücü niyyət və məramlardan çox uzaq, ümumbəşəri dəyərlər sistemi – bütöv insani, fövqəl-insani əxlaq kodeksi təşəkkül tapmişdir. Tofiq Hüseynzadə şeirlərində, dəfələrlə, Göyçədən və Mis- kin Abdalin nəslindən olduğunu böyük fəxarətlə qeyd edərək, şeriyyət ilhamini, əsasən, aşiq ədəbiyyatinin zirvəsi sayilan, ulu babasi Miskin Abdalin ruhani varislərindən olan Göyçəli Aşiq Ələsgərin yaradiciliğindan aldiğini göstərir. Onun Aşiq Ələs- gərə həsr etdiyi bir neçə böyük həcmli şeirləri də bunu sübüt etməkdədir. Tofiq Hüseynzadə 13.11.1993-cü il tarixdə yazdiği «İn- cimə» adli şeirində yazir: «Mən Tofiqəm, Miskin Abdal nəsliyəm, Həqiqətin, ədalətin əsliyəm, Nəğməkaram, ulu Göyçə səsliyəm, Şübhə etməz buna heç kəs, incimə». Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 98 Şair, «Mən səndən ilham aldim» adli şeirində (20.12.1968), şeriyyət ilhamini həmyerlisi, Göyçəli Aşiq Ələsgərdən aldiğini, birmənali olaraq təsdiq edir: «Əlimə aldım qələm, Hər xəyalım bir aləm. Yüyürüb, yıxılanda, Yıxılanda, qalxanda, Ey Aşıq Ələsgərim, Mən səndən ilham aldım». 1967-ci ilin iyul ayinda qələmə aldiği, Aşiq Ələsgərə həsr et- diyi «Sənət ustasina» adli şeirində A.Ələsgərə müraciətlə deyir:
«Yaxşidi» adli şeirində (16.07.1968) Ələsgərin bir misrasi- nin çox əsərdən dəyərli olduğunu bildirir:
Xəyal cığırı – I cı̇ld 99 Tofiq Hüseynzadə «Sənət ustasina» adli şeirində (1967-ci il iyul) Aşiq Ələsgərin daim çağlayan şeriyyət ruhunun onun fiziki yoxluğundan sonra da əbədi var olaraq, özündə təcəlla etdiyini, «özünün ömrünə calandiğini», onun mənəvi, şeriyyət dünyasi- nin layiqli davamçisi, xələfi olduğunu, onun tarixi missiyasini davam etdirəcəyini bildirir:
«Məndədir» adli şeirində (14.09.1969) də qəlbində doğma yurdunun sönməz od-alovunu, Aşiq Ələsgərin sözünü yaşatma- sini bəyan edir: «Vətənim, Vətənim – Azərbaycanın Sönməz, od-alovlu közü məndədir. ...Eşitsin dünyada hər qardaş elim, Aşıq Ələsgərin sözü məndədir. ...Yazıram, sətirlər düzülür çin-çin, Hər sadə kəlməmdən bir məna seçin, Yaxşı bilirsiniz niyə, nə üçün, Neçə sənətkarın gözü məndədir!?.» T.Hüseynzadə, «Hardasan?» adli şeirində (27.04.1971) də «hər adi misrasinin da Aşiq Ələsgərin eşqi ilə qanadlanacağini» vurğulayir: Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 100
«Mənim əməllərim, mənim varlığım, Gələcək, ən böyük bəxtiyarlığım, Hər adi misram da, ancaq və ancaq Sənin eşqin ilə qanadlanacaq!».
1968-ci ilin iyul ayinda yazdiği «Mənim ünvanim» adli şei- rində şair bunu açiq qeyd edir: «Mənim ünvanımı soruşan dostlar, Eşidin, nə böyük hekayətim var. Mənim ilk nəfəsim, mənim ilk səsim, Uşaqlıq illərim, gənclik həvəsim, Aşıq Ələsgərin ömrü, iqbalı, Göyçə mahalıdır – Göyçə mahalı». T.Hüseynzadə 1968-ci ilin fevralinda qələmə aldiği «Dura bilmərəm» adli şerində şeriyyətə bağliliğini belə tərənnüm edir:
«Məcnunam» adli şeirində (07.07.1970) də şeiri Leyliyə, özünü Məcnuna bənzədərək, bu müqayisədə şeriyyətə olan öl- məz və sonsuz sevgisindən söz açir: «Mən ki Məcnunuyam dövrün, zamanın, Sənətin yolları biyabanımdır. Var olsun şeriyyət Azərbaycanım, Leyli tək sevgilim ilk dastanımdır». Yüklə 21,6 Mb. Dostları ilə paylaş:
|