Tofiq Huseynzade--seir--kitab 1111. indd
Yüklə 21,6 Mb. Pdf görüntüsü
|
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 530
HƏDİYYƏ Bu gün xəyalimi mən qova-qova, Sirli bir məkana yola salmişam. Mən də şeir üçün çixmişam ova, Çəkilir dumanlar, açilir hava, Dərin düşünərək, fikrə dalmişam, Xəyali hər yana yola salmişam. Sən ey eşqim, hissim Ana, ay Ana! Fikir dünyasinda mən qalmişam tək. Düşüncəm bu anlar olub divana, Həvəsdən, nədənmi çirpinir ürək, Fikir dünyasinda mən qalmişam tək... Gətirdin sən məni o gün cahana, Yaşatdin ömrümü bir həyat kimi. Mən sənə qurbanam, qurban, ay Ana! Getməzsən ağzimdan şirin dad kimi, Sən məni yaşatdin bir həyat kimi. Bu gün mən almişam ilk qazancimi, Bu pul da sənindir, əmək də sənin. Gizli bir üşütmə tutur canimi, Adin nə böyükdür ürəkdə sənin! Bu pul da sənindir, əmək də sənin. Xəyal cığırı – I cı̇ld 531
Adina yaraşan nə alim, söylə?!. Tarixdən-tarixə qalsin yadigar. Nə qədər baxiram hey yerə-göyə, Deyirəm, dünyada görəsən nə var, Tarixdən-tarixə qalsan yadigar?.. Bəlkə qizil alim sənə hədiyyə?.. Yox...yox... qizilin da qiyməti vardir. Salmişam hər şeyi mən düşüncəyə, Qizil ki ən yaxşi bir yadigardir, Yox...yox... qizilin da qiyməti vardir. Çəməndə çiçəklər yadima düşür, Gülür sevincindən nərgiz, qizilgül. Ürəyim gül kimi solur, büzüşür, Başqa bir hədiyyə axtarir könül, Gülür sevincindən nərgiz, qizilgül... Dərin düşüncə də, min bir xəyal da... Nə varsa dünyada keçir gözümdən. Ömrüm varaqlanir min bir sualda, Tökülür qəm-qüssə mənim üzümdən, Nə varsa dünyada keçir gözümdən... Mən tapa bilmədim istəyim necə, Biri qiymətlidir, birinin ömrü az. Könlümdə karvan tək çəkilən köçə, Baxiram... Baxiram hey, dərin-dayaz, Biri qiymətlidir, birinin ömrü az.
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 532
Mənə tez cavab ver, söylə, ay həyat, Niyə yaratmadin əbədi bir şey?.. Anamin adina hədiyyə yarat! Qalmasin qəlbimdə nə kin, nə giley, Niyə yaratmadin əbədi bir şey?.. Aha!.. Ürəyimə bir arzu gəldi, Ən yaxşi hədiyyə yaratdim özüm. Ruhum qanadlanib, göyə yüksəldi, Gəldi köməyimə öz şerim, sözüm, Ən yaxşi hədiyyə yaratdim özüm. Dərin xəyallardan sonra, ay Ana! Axir ki mən çatdim öz niyyətimə. Bu şeri hədiyyə yaziram sana, Layiqsən tək sözə, şerə, ay Ana. Tuş oldum övladliq məhəbbətimə, Axir ki, mən çatdim öz niyyətimə. 1968 fevral
Xəyal cığırı – I cı̇ld 533
AXTAR MƏNİ Mən bu yerdən düşsəm itkin, Ürəyində saxlama kin, Arzu gözəl, vüsal yetkin. Dağda, düzdə, yar, məni, Sən tez ol, axtar məni. Girsə payiz, solsa güllər, Ötüşməsə al bülbüllər, Könlüm yanar, yanar mələr. Örtəndə qar çəməni, Sən yenə axtar məni. Sən almasan məndən soraq, Etmə könlü varaq-varaq, Bu elləri hayqiraraq. Ucalt şirin nəğməni, Düş düzə, axtar məni. 1968 fevral
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 534
ÖMRƏ SUAL Ömür! Sən dünyada nəyi xoşladin, Səni güldürdümü el məhəbbəti? Nəyi daha əziz yaşatdi adin, Gördünmü dünyada sən həqiqəti?.. Köçdü dünyamizdan neçə qiş, bahar, Hər biri yaratdi neçə xatirə... Onlarin acisi, dadlisi da var, Duymuram hansi çox bəxş oldu ömrə? Aylar dolanaraq, ilə qovuşdu, Keçdi üstümüzdən bir yeni yaş da... Həyat qanadlanib, quş kimi uşdu, Dərd oldu insana gülüş də, yaş da. 1968 fevral Xəyal cığırı – I cı̇ld 535
PAXILAM Soruşsan düzünü, düzü, sevgilim, Tutur paxilliğim Ay camalina. Yenə də yaziram sözü, sevgilim, Alma yanağinda qoşa xalina. Qalxirsan səhərlər bir Günəş kimi, Baxiram qəlbimin qalmaqalina. Məni yandirirsan min atəş kimi, Bir çarə gəl eylə yarin halina. Çatsan da qəlbimin xoş vüsalina, Tutur paxilliğim Ay camalina. 1968 fevral Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 536
YOLLAR Yollar, yollar, a yollar, Keçir gör üstünüzdən Neçə minlər, milyonlar... Hamiya yoldaş olub, Canli tək qardaş olub, Bu obadan, o düzdən, Ayrilmayib sən bizdən Gecə, gündüz, qiş, bahar... Açsa çiçək, yağsa qar, Hər vaxt, hər an, hər zaman, Olsa yenə çən, duman Əlimizdən yapişib, Neçə dərə, düz aşib, Kömək olub sən belə Çatirsan son mənzilə. Yollar! Mənali yollar! Şirin vüsalli yollar. Həyatda bircə əməl Sizsiz yola gedirmi? Sizə uzanan min əl Sizsiz fəqan edirmi? Yox...yox... eşqə, sənətə, Dostluğa, sədaqətə Bircə addim atmağa, Yüyürənə çatmağa... Qərəz... Deyirəm qisa –
Xəyal cığırı – I cı̇ld 537
Həyatda hər nə varsa Bir yol üstə dayanir, Orda gəzib, dolanir. Çatmaq üçün arzuya, Diqqət verib duyğuya, Həmin yolla gedilir, Tez arzuya yetilir. Yollar, yollar, ah necə, Qarmaqarişiqsiniz. Şerim, sözüm bu gecə Demir, yaraşiqsiniz. Ən adicə bir sözün Məkani siz oldunuz. Söyləmirəm çox uzun, Ürəklərə doldunuz. Sizi düzgün tapmayan Ağildan aciz insan, Zamanda ömrü boyu Hey keçirir ah-vayi. Ömür toxunur daşa, Qismət olur göz yaşa. Bu qarmaqarişiqdan, Ancaq sizi tapanlar, Ömür atini bu yolda Ağli ilə çapanlar Səadətə yar olur, Necə bəxtiyar olur. Qəm çəkməyib dünyada Çatir arzu, murada.
Yüklə 21,6 Mb. Dostları ilə paylaş:
|